to poruszanie w pełnym zakresie ruchomości stawu, jedynie za pomocą siły mięśni. Przykładami dynamicznego rozciągania są wymachy (rąk, nóg) i skręty tułowia. Ruchy muszą być kontrolowane i płynne oraz powinny wprowadzać stawy blisko granicy ich ruchomości (nie powinny jej jednak przekraczać). Jest to podstawowy sposób budowania gibkości używanej w ruchu i w związku z tym powinien stanowić dużą część wszystkich stosowanych ćwiczeń rozciągających.

jest to technika uciskania przykurczonych mięśni za pomocą specjalnie do tego przeznaczonych wałków. Mimo że metodzie tej bardzo blisko do tradycyjnego masażu, SMR z całą pewnością można zaliczyć do technik rozciągania. Wykorzystanie akupresury i automasażu pomaga w rozluźnieniu przykurczonych tkanek i odzyskaniu utraconego zakresu ruchu. Dużą zaletą jest fakt, że ćwiczenia z wałkiem można stosować samodzielnie, bez pomocy drugiej osoby.

wywodząca się z fizjoterapii metoda, która do rozciągania statycznego dodaje jeszcze izometryczny skurcz rozciąganego mięśnia. Jest wiele sposobów zastosowania PNF w praktyce, jednak najczęściej stosowanym jest CR (contract-relax). Pierwszym krokiem jest pasywne doprowadzenie ciała do granicy ruchomości – zupełnie tak jak podczas rozciągania statycznego. Następnie, ciągle pozostając w tej pozycji, dodaje się skurcz rozciąganego mięśnia, który powinien trwać 6-10 sekund. Po tym czasie następuje rozluźnienie i ponowne doprowadzenie mięśnia do (nowej) granicy ruchomości. Cykl ten powtarza się kilka razy (dobrą zasadą są dwie minuty pracy nad jedną płaszczyzną ruchu). PNF jest najskuteczniejsze, kiedy stosowane jest z pomocą drugiej osoby – łatwiej osiągnąć granicę ruchomości oraz zapewnić wystarczający opór.

jest w pewnym sensie podobne do rozciągania statycznego, z tą różnicą, że do utrzymania pozycji wykorzystywane są jedynie mięśnie antagonistyczne. Przykładem może być podniesienie nogi w górę stojąc i zatrzymanie jej na kilka sekund w najwyższym punkcie. Aktywne rozciąganie jest dosyć trudne i w większości przypadków nie da się utrzymać pozycji dłużej niż 10 sekund.

kontrolowane rozciąganie, w którym nie wykorzystuje się ruchu. Polega na doprowadzeniu ciała do granicy ruchomości stawów i trzymaniu tej pozycji (najczęściej 15-30 sekund). Kluczowe zasady to rozluźnienie rozciąganych mięśni i odpowiednie oddychanie. Jest to chyba najbardziej rozpowszechniony rodzaj rozciągania na świecie – mimo to często jest stosowany z błędami i w nieodpowiednich momentach.

często mylone z rozciąganiem dynamicznym. Są to wszystkie ruchy, które używają siły bezwładności (kopnięcia, dynamiczne wymachy nóg) w celu przekroczenia granicy ruchomości stawów. Ze względu na dużą kontuzjogenność, można w ogóle zrezygnować z tego rodzaju rozciągania. Są sporty (np. sztuki walki), w których ten rodzaj ruchu jest bardzo ważny i rozciąganie balistyczne jest jednym z kluczowych elementów treningu. Mimo to zawsze należy je stosować z dużą ostrożnością.

to poruszanie w pełnym zakresie ruchomości stawu, jedynie za pomocą siły mięśni. Ruchy muszą być kontrolowane i płynne oraz powinny wprowadzać stawy blisko granicy ich ruchomości (nie powinny jej jednak przekraczać).

metodzie tej bardzo blisko do tradycyjnego masażu,

Cykl ten powtarza się kilka razy

Polega na doprowadzeniu ciała do granicy ruchomości stawów i trzymaniu tej pozycji (najczęściej 15-30 sekund)

Są to wszystkie ruchy, które używają siły bezwładności (kopnięcia, dynamiczne wymachy nóg) w celu przekroczenia granicy ruchomości stawów.

utrzymać 10 sekund.

skurcz rozciąganego mięśnia, który powinien trwać 6-10 sekund

rozluźnienie i ponowne doprowadzenie mięśnia do (nowej) granicy ruchomości.

rolowanie fbw

24 isometric leg exercises

20 Isometric Exercises Anyone Can Do (With No Equipment)

środek ciężkości

środek ciężkości