Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Asthmatic attack & Diabetes Mellitus, 17 ก.พ.65, 18 ก.พ.65, 21 ก.พ.65,…

- - - - ร่างกายไม่สามารถดึง น้ำตาลกลูโคสไปใช้ได้
        
        ระดับน้ำตาลในเลือดสูงคือภาวะดื้ออินซูลิน
        
        ร่างกายจะปรับให้อยู่ในภาวะที่มีอินซูลินสูงมาก
        
        เบต้าเซลล์ของตับอ่อนไม่สามารถผลิตอินซูลินในระดับปกติ
        
        มีอินซูลินน้อยลง
        
        กลูคากอนเพิ่มขึ้น
        
        1 more item...
  - - - ระบบภูมิคุ้มกันร่างกายจะตอบสนอง
        
        ร่างกายจะสร้าง IgE จำเพาะต่อศัตรูตัวแรก
        
        ยิ่งเจอศัตรูตัวเดิมซ้ำาๆ
        IgE ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นได้ไว
        
        ในระบบภูมิคุ้มกันจะมี Mast Cell (เม็ดเลือดขาว) ภายในตัวจะมี Pocket ที่บรรจุ Histamine ไว้อยู่จำนวนมาก
        
        IgE จะไปเกาะบนผิว Mast Cell
        
        ทำให้ Mast Cell แตกออก
        
        1 more item...
- - - - ปัญหาที่พบ : มีอาการหายใจเหนื่อยหอบ ทำกิจกรรมหนักๆไม่ได้ ฟังปอดทั้ง 2 ข้างได้ยินเสียงวี้ด อัตราการหายใจเร็วกว่าปกติ อัตราการเต้นของหัวใจเร็วเเต่สม่ำเสมอ
        
        ข้อวินิจฉัยการพยาบาลข้อที่ 1 เสี่ยงต่อภาวะพร่องออกซิเจนเนื่องจากหลอดลมมีการหดเกร็งจาก Asthma
        
        วัตถุประสงค์
        
        เพื่อให้ร่างกายได้รับออกซิเจนที่เพียงพอ
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ไม่มีภาวะร่างกายขาดออกซิเจน คือ ริมฝีปาก ปลายมือปลายเท้าเขียว
        
        อัตราการหายใจอยู่ในช่วง 16-20 ครั้ง/min สม่ำเสมอ ความเร็ว ความลึกและจังหวะในการหายใจปกติ
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.ประเมินอาการเเละอาการเเสดงของ Asthma ได้แก่ หายใจสั้น หายใจลำบาก หายใจแล้วมีเสียงวี้ด เจ็บหน้าอก ไอ
        
        ให้ออกซิเจน canula 3 lit/min เพื่อป้องกันภาวะร่างกายขาดออกซิเจน
        
        ดูแลให้ได้รับยาขยายหลอมลม Sulbutamol, Dexamethasone, Predmisolone และ Ammon carb ตามแผนการรักษาของเเพทย์เเละสังเกตอาการข้างเคียงจากกการใช้ยา เช่น ปวดศีรษะมาก ใจสั่น ความดันโลหิตลดลงอย่างรวดเร็ว หมดสติ ถ้าพบอาการดังกล่าวให้การช่วยเหลือเเละรายงานเเพทย์
        
        ดูแลให้ได้รับยา Pulmicort MDI เช้า-เย็น มีวิธีการพ่น ดังนี้
        
        ถือหลอดพ่นยาในแนวตั้งเขย่ากระบอกยา 4-5 ครั้งก่อนใช้งาน
        
        หายใจออกทางปากให้สุดเต็มที่
        
        ถือกระบอกยาให้ห่างจากปากประมาณ 2 นิ้วมือ
        
        กดกระบอกยา 1 ครั้ง พร้อมกับหายใจเข้าช้าๆ เเละลึกๆ
        
        ปิดปากและกลั้นลมหายใจประมาณ 10 วินาที
        
        เมื่อครบเวลาแล้วให้หายใจออกช้าๆ ทางปากหรือทางจมูก หากต้องการใช้ยาช้ำ ควรใช้หลังจากสูดยาครั้งแรกไปแล้วประมาณ 1-2 นาที
        
        7.ควรบ้วนปากด้วยน้ำเปล่าหลังจากใช้ยานี้ทุกครั้ง เพื่อช่วยป้องกันการติดเชื้อราที่ช่องปากหรือลำคอ
        
        เเนะนำการไออย่างมีประสิทธิภาพและวิธีการไอที่ถูกวิธี
        
        สังเกตอาการขาดออกซิเจนที่ผิวหนัง เล็บ ริมฝีปาก โดยการกดเล็บมือ พอให้เนื้อเล็บใต้นิ้วมือซีดเเล้วปล่อยทันที ในคนปกติ เนื้อใต้เล็บที่ซีดจะกลับมาแดงภายใน 1-2 วินาที บันทึกการเปลี่ยนแปลงอย่างสม่ำเสมอ ถ้าพบภาวะขาดออกซิเจนให้การช่วยเหลือและรายงานแพทย์
        
        ข้อสนับสนุน
        
        O : อัตราการหายใจ 28 ครั้ง/min O2 sat 93% (room air) ฟังปอดได้ยินเสียงวี้ดทั้งสองข้าง
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่าไอบ่อย มีเสมหะ หายใจเหนื่อยหอบ
        
        O : อัตราการหายใจ 24 ครั้ง/min หลังได้รับ canula O2 sat เพิ่มขึ้น 95% (on canula)
        
        O : อัตราการหายใจ 24 ครั้ง/min O2 sat เพิ่มขึ้น 97% (on canula)
        
        O : อัตราการหายใจ 22 ครั้ง/min O2 sat เพิ่มขึ้น 98% (on canula)
  - - - ปัญหาที่พบ : ผู้ป่วยรับประทานอาหารได้น้อย ชอบรับประทานอาหารหวาน เป็นโรคเบาหวาน ระดับน้ำตาลในเลือดสูง
        
        ข้อวินิจฉัยการพยาบาลข้อที่ 2 เสี่ยงต่อภาวะเเทรกซ้อนจากการที่มีภาวะระดับน้ำตาลในเลือดสูง
        
        วัตถุประสงค์
        
        เพื่อลดความเสี่ยงจากภาวะเเทรกซ้อน
        
        เพื่อลดระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในระดับปกติ
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ระดับน้ำตาลอยู่ในเกณฑ์ 70-110 mg/dl
        
        ไม่มีคลื่นไส้ อาเจียน ปวดเเน่นท้อง
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินอาการเเละอาการเเสดงของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง เช่น อ่อนเพลีย สายตาพร่ามัว ซึม ปัสสาวะบ่อย
        
        ดูแลให้ได้รับยาลดระดับน้ำตาลในเลือด Ragular insulin 10 ยูนิต ฉัดเข้าใต้ชั้นผิวหนัง ตามแผนการรักษาของเเพทย์
        
        แนะนำสังเกตภาวะแทรกซ้อนของระดับน้ำตาลในเลือดสูง ได้แก่ โรคหัวใจ เพราะระดับน้ำตาลในเลือดที่สูงเพิ่มขึ้นกว่าปกติทำให้เกิดความหนืดของหลอดเลือดแดงส่งผลให้เกิดการไหลเวียนของเลือดช้า และเมื่อน้ำตาลและไขมันไปเกาะติดกับผนังหลอดเลือดสะสมเป็นปริมาณมากขึ้น จะทำให้หลอดเลือดตีบแคบ ส่งผลให้เกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ จะมีอาการเจ็บหรือแน่นหน้าอก โรคไต จะมีอาการความดันโลหิตสูง ตัวบวม ปัสสาวะเป็นฟอง และโรคเบาหวานขึ้นตา มีอาการตามัว การมองเห็นแย่ลง มองเห็นสีได้ยากขึ้น
        
        ติดตามระดับน้ำตาลในเลือกทุกๆ 4 ชั่วโมง 3 เวลา (10,14.18) หลังจากนั้นทุกๆ 8 ชั่วโมง
        
        4 เจาะ DTX premeal ก่อนมื้ออาหารเเละก่อนนอน
        
        ถ้า DTX 201-250 mg/dl RI 4 u SC
        
        ถ้า DTX 251-300 mg/dl RI 6 u SC
        
        ถ้า DTX >300 mg/dl RI 8 u SC
        
        ข้อสนับสนุน
        
        O : ผลระดับน้ำตาลในเลือด 196 mg/dl
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่าอาเจียน 2 ครั้ง ปวดเเน่นท้อง อาจจะเกิดจากที่มีระดับน้ำตาลในเลือดสูง
        
        O : อาเจียน 1 ครั้ง ผลระดับน้ำตาลในเลือด 186 mg/dl
        
        O : ไม่มีอาการอาเจียน ผลระดับน้ำตาลในเลือด 180 mg/dl
        
        O : ผลระดับน้ำตาลในเลือด 177 mg/dl
        
        ข้อวินิจฉัยการพยาบาลข้อที่ 3 เสี่ยงต่อภาวะได้รับสารน้ำและสารอาหารไม่เพียงพอเนื่องจากรับประทานอาหารได้น้อย
        
        ข้อสนับสนุน
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่ารับประทานอาหารวันละ 3 มื้อ มื้อละ 3-5 คำ
        
        O : Hematocrit 35.8%
        Mean Corpuscular Hemoglobin 38.3 PG
        Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration 43.9 gm/dl
        
        O : ผู้ป่วยกินได้เพิ่มขึ้น กินเเต่ละมื้อประมาณครึ่งถาด
        
        O : ผู้ป่วยกินได้เพิ่มขึ้น กินเเต่ละมื้อประมาณครึ่งถาด
        ค่า HCT 36%
        ค่า MCH 35.5%
        ค่า MCHC 34.4%
        
        O : ผู้ป่วยกินได้เพิ่มขึ้น กินเเต่ละมื้อประมาณครึ่งถาด
        ค่า HCT 36%
        ค่า MCH 30.5%
        ค่า MCHC 32.5%
        
        วัตถุประสงค์
        
        เพื่อส่งเสริมให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารที่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        รับประทานอาหารได้มากกว่า 3-5 คำ ต่อ 1 มื้อ
        
        HCT อยู่ในช่วง 36-44%, MCH อยู่ในช่วง 27.5-33.5 PG, MCHC อยู่ในช่วง 28-33 gm/dl
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินอาการเเละอาการเเสดงของภาวะขาดสารน้ำสารอาหาร ได้แก่ อ่อนเพลีย ตัวซีด เวียนศีรษะ น้ำหนักลดโดยไม่ทราบสาเหตุ
        
        ดูแลให้ได้รับ 0.9% NSS 1000 cc 80 cc/hr
        
        ส่งเสริมให้ได้รับประทานอาหารที่มีประโยชน์โดยเฉพาะอาหารที่มีโปรตีน ธาตุเหล็ก และอาหารที่มีแคลอรี่สูง รวมทั้งวิตามินและเกลือแร่ จากผักและผลไม้
        
        ประเมินสารน้ำเข้าออกจากร่างกายและชั่งน้ำหนักผู้ป่วยทุกวัน
        
        ดูแลความสะอาดของปากและฟัน
        
        ดูแลจัดให้รับประทานในเวลาที่รู้สึกอยากรับประทานมากที่สุดและเหมาะสมกับโรคที่เป็นอยู่
        
        ดูแลเพิ่มอาหารโดยเฉพาะอาหารว่างหรือเลือกการให้รับประทานอาหารที่ละน้อยเเต่บ่อยครั้ง
  - - - ปัญหาที่พบ : ผู้ป่วยมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคที่เป็นอยู่กลัวว่าอาการจะทรุดลง
        
        ข้อวินิจฉัยการพยาบาลข้อที่ 4 มีความวิตกกังวลเนื่องจากขาดความรู้เกี่ยวกับโรคที่เป็นอยู่
        
        วัตถุประสงค์
        
        เพื่อลดความวิตกกังวลของผู้ป่วย
        
        เพื่อให้ผู้ป่วยตระหนักถึงความสำคัญในการรักษา
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่นขึ้น
        
        ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษา
        
        ผู้ป่วยมีความรู้ในเรื่องการดูแลตนเองเพื่อป้องกันภาวะเเทรกซ้อนที่อาจจะเกินขึ้นได้
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        เเนะนำตัวแก่ผู้ป่วยและญาติเพื่อสร้างสัมพันธภาพ สร้างความไว้วางใจในการพยาบาล เเละให้ข้อมูลเเก่ผู้ป่วยและญาติเกี่ยวกับโรคที่เป็นอยู่
        
        อธิบายทุกครั้งที่ให้การรักษาพยาบาลผู้ป่วยเพื่อให้ผู้ป่วยพร้อมที่จะรับการพยาบาล
        
        ให้การพยาบาลอย่างนุ่มนวล จับมือ เพื่อเพิ่มความอบอุ่นเเละมั่นใจแก่ผู้ป่วย
        
        ให้เวลาและให้โอกาสแก่ผู้ป่วยและญาติซักถามข้อข้องใจเเละระบายความรู้สึก เพื่อป้องกันการเกิดความขับข้องใจเเละเกิดภาวะเครียดได้
        
        ข้อสนับสนุน
        
        O : ผู้ป่วยมีสีหน้าวิตกกังวล
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่าเป็นโรคเบาหวานมานาน 13 ปีเเต่ไม่ได้รับการรักษาอย่างสม่ำเสมอ
        
        O : ผู้ป่วยมีสีหน้าสดชื่นขึ้น
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่ามีความวิตกกังวลน้อยลง
        
        S : ผู้ป่วยบอกว่าไม่เครียดและไม่มีความวิตกกังวลแล้ว
  - - - ผู้ป่วยรับรู้สภาพความเจ็บป่วยของตนเอง ผู้ป่วยเข้าใจและยอมรับในการเจ็บป่วยของตนเอง
  - - - ปัญหาที่พบ : ปัสสาวะบ่อยในตอนกลางคืน
  - - - ปัญหาที่พบ : อ่อนเพลียจากนอนหลับในตอนกลางคืน 2-3 ชม.นอนไม่ค่อยหลับต้องตื่นมาปัสสาวะในตอนกลางคืนบ่อยครั้ง ทำให้พักผ่อนไม่เพียงพอ
  - - - ปัญหาที่พบ : การได้ยินของหูทั้ง 2 ข้างไม่ชัดเจน อ่านหนังสือได้เล็กน้อย
  - - - ปัญหาที่พบ : มีความภาคภูมิใจลดลงเนื่องจาก การได้ยินของหูทั้งสองข้างไม่ชัดเจน
  - - - ปัญหาที่พบ : ผู้ป่วยต้องหยุดทำงาน ขาดปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน ห่างหายจากการเข้าสังคมเนื่องจากต้องเข้ารับการรักษาอาการป่วย
  - - - ปัญหาที่พบ : ไม่พบปัญหา
  - - - ปัญหาที่พบ : ไม่พบปัญหา