Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Tuberculosis - TB 🦠🫁 - Coggle Diagram
Tuberculosis - TB 🦠🫁
1.The Agent: M. tuberculosis 🔬
نام:
باسیل میلهای شکل
Mycobacterium tuberculosis
.
ویژگیها:
غیر متحرک (Non-motile) 🚫
دیواره سلولی انعطافپذیر از جنس مایکولیک اسید (Mycolic acid) 🧱
گرم مثبت
اسید فست (Acid-Fast) 🎨:
بعد از رنگآمیزی گرم، در برابر الکل رنگ خود را از دست نمیدهند (ویژگی مهم تشخیصی).
عدم تولید اسپور (No spore formation) 🚫
هوازی (Aerobic) 🌬️
تولید نیاسین (Niacin production)
اسمیر خلط (Sputum Smear - Ziehl-Neelsen Stain) 🔴:
وجود باسیلهای اسید فست میلهای قرمز رنگ ➡️ عفونت M. tuberculosis.
نکته:
تمام لام باید گوشه به گوشه دیده شود (تعداد باکتریها کم است).
تقسیمبندی بر اساس تعداد باکتری در لام (قدرت انتشار - Infectivity):
منفی:
هیچ باسیل در 100 میدان میکروسکوپی.
Scanty:
1 تا 9 باسیل در 100 میدان.
+1:
1 تا 10 باسیل در میدان.
+2:
11 تا 20 باسیل در میدان.
+3:
30 یا بیشتر باسیل در میدان.
نکته:
لام +3 نشاندهنده عفونت شدید و احتمال انتقال بالاتر است. ⬆️
2.Epidemiology 🌍
حدود 2 میلیارد نفر در جهان آلوده به سل هستند (بیش از 90% از آن آگاه نیستند - سیستم ایمنی مهار کرده). 🤫
همه افراد آلوده لزوماً به بیماری سل مبتلا نمیشوند.
کسانی که بیماری در آنها بروز میکند، عامل سل ممکن است 2 سال پیش وارد بدنشان شده باشد. ⏳
افراد در معرض خطر بالاتر (Risk Groups) 🚨:
بیخانمانها (Homeless) ⛺
افراد دارای نقص ایمنی (Immunocompromised) [مثل HIV 🦠]
جمعیتهای شلوغ (Crowded populations) 👥
معتادان تزریقی (IV Drug Users) 💉
3.Modes of Transmission 🗣️💨
ذرات معلق (Droplet Nuclei / Aerosols) 💧:
منبع:
عطسه، سرفه، صحبت کردن، حتی تنفس فرد بیمار.
اندازه ذرات و محل نفوذ:
> 5 میکرون:
در دهان، تراشه، مری (اثر بالینی ندارند).
> 2-5 میکرون:
در برونشها و برونشیولهای تنفسی فوقانی (اثرات بالینی ایجاد میکنند).
< 2 میکرون:
نفوذ به راههای تنفسی محیطی و آلوئولها (اثر بالینی دارند). 🎯
بیماریهای منتقل شونده با Droplet Nuclei (< 5 میکرون):
توبرکلوزیس، سرخک، آبله مرغان.
بیماریهای منتقل شونده با Droplet Nuclei (> 5 میکرون):
مننژیت باکتریایی، دیفتری، ویروس سنسیشیال تنفسی.
انتقال Airborne (هوایی) 🌬️:
عامل عفونی به صورت هستههای قطرهای (آئروسل) توسط جریان هوا گسترش مییابد.
آئروسلها به مدت طولانی در هوا معلق میمانند. 🌫️
نیازی به تماس مستقیم با فرد آلوده نیست.
میتواند در مدت کوتاه و در مسافتهای طولانی منتقل شود (مثلاً در بخشهای بیمارستان، اتاق عمل).
میتواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم (آلوده کردن تجهیزات پزشکی) افراد را آلوده کند.
نکته:
M. tuberculosis از طریق تماس با سطوح منتقل نمیشود. 🚫✋
فعالیتهای خانهداری:
جارو کردن، استفاده از دستمال، تکاندن گرد و غبار خشک ➡️ تبدیل ذرات حاوی میکروارگانیسم به آئروسل. 🧹
4. Pathophysiology of TB 🧬🔬
Exposure & Initial Infection ➡️:
شخص سالم آئروسلهای حاوی باسیل سل را استنشاق میکند.
هستههای دراپلت به راههای هوایی تحتانی و آلوئولها میرسند.
ماکروفاژهای آلوئولی (Alveolar Macrophages) 🛡️:
باسیل سل را فاگوسیتوز میکنند.
نکته:
باسیل TB داخل فاگوزوم قرار میگیرد و پروتئینی تولید میکند که از اتصال لیزوزوم به فاگوزوم جلوگیری میکند ➡️ افزایش تعداد باکتریها.
"TB: Hides in MAC"
اکثر باسیلها توسط ماکروفاژ نابود میشوند، اما اگر فرار کنند، عفونت موضعی ایجاد میکنند.
Primary TB 🌱:
اگر سیستم ایمنی نتواند باسیل را مهار کند (مثلاً در شرایط نقص ایمنی).
باسیلها در همان منطقه از ریه که وارد شدهاند پخش شده و بیماری ایجاد میکنند.
درگیری:
قسمتهای تحتانی ریه.
فوکوس گون (Ghon Focus) 🎯:
ساختار ندولار گرانولوماتوز (Tubercle) شامل لنفوسیتها و ماکروفاژهای فعال شده (به شکل سلولهای اپیتلیوئید و غولآسا).
ضایعه اولیه معمولاً زیر پلور، اغلب در نواحی میانی تا تحتانی ریه.
کمپلکس گون (Ghon Complex) 🧩:
فوکوس گون + غده لنفاوی درگیر شده مجاور.
بیانگر عفونت نهفته (Latent Infection).
لنفادنوپاتی (Lymphadenopathy):
تظاهر بالینی مهم برای توبرکلوز اولیه.
نکروز پنیری (Caseating Necrosis) 🧀:
ناتوانی میزبان در ایجاد پاسخ ایمنی سلولی مناسب ➡️ تخریب پیشرونده ریه.
TNF-α، واسطههای اکسیژن/نیتروژن، محتویات لنفوسیتهای سایتوتوکسیک (پرفورین، گرانزیم)، آپوپتوز ماکروفاژها ➡️ نکروز پنیری.
مشخصه وجود توبرکلوز.
انتشار باسیل (Dissemination) ➡️:
انتشار هماتوژن (Hematogenous Spread):
تکثیر کنترل نشده باکتریها ➡️ انتشار باسیلها از طریق خون.
سل میلیاری (Miliary TB) 🌾:
فرم منتشر سل با ضایعاتی شبیه به بذر ارزن در CXR.
میتواند مغز، دستگاه گوارش، صفاق، کلیهها، استخوان و سایر نواحی را آلوده کند.
نکته:
کودکان تا 4 سالگی (سیستم دفاع سلولی ضعیف) ➡️ احتمال گسترش به سایر سیستمهای بدن بالا.
انتشار از طریق راههای هوایی:
از ضایعات نکروز پنیری ➡️ باسیلها به راههای هوایی دسترسی پیدا میکنند ➡️ بیمار دیگران را آلوده میکند.
سرنوشت بیماری (Natural History) ⏳:
در صورت عدم درمان: 80% کیسها مرگ. 💀
باقی موارد: بیماری به فرم مزمن در میآید یا فرد بهبود مییابد.
ریشهکنی کامل باسیلها بدون درمان خاص، به ندرت رخ میدهد.
Reactivation TB 🔄:
در افرادی که دارای عفونت پنهان (Latent Infection) هستند رخ میدهد.
تریگرها:
نقص ایمنی، مصرف داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی. 🛡️⬇️
ویژگیها:
برخلاف نوع اولیه، اغلب به صورت
لوکال
ادامه مییابد. 📍
درگیری عقدههای لنفاوی و نکروز پنیری کمتر رخ میدهد.
ضایعات عمدتاً در
قله ریه
(Upper Lobes) ایجاد میشوند (به علت جریان خون کمتر و هوای بیشتر). ⛰️
فرم سیستمیک بیماری بیشتر در صورت ضعف سیستم ایمنی رخ میدهد.
محلهای شایع عفونت (به ترتیب شیوع):
ریه (Pulmonary TB) 🫁
حنجره (Laryngeal Tuberculosis) 🗣️ (قدرت انتشار و مقاومت بالا به درمان).
5. TB Infection vs. TB Disease 🦠🆚🤒
Latent TB Infection - LTBI 🤫:
فرد توسط باسیل آلوده شده، اما سبب بیماری فعال در فرد نشده است.
سیستم ایمنی عفونت را مهار کرده است.
نمیتواند باسیل را منتقل کند.
🚫
بیمار احساس بیماری نمیکند، اما اگر باکتری فعال شود، ممکن است بیمار شود.
PPD/TST یا TB Blood Test:
معمولاً مثبت است.
رادیوگرافی:
معمولاً نرمال است.
اسمیر و کشت خلط:
منفی است.
ایزولاسیون تنفسی:
نیاز ندارد.
"TB Case" محسوب نمیشود.
باید درمان برای LTBI را برای جلوگیری از بیماری سل در نظر گرفت.
نکته:
مثبت شدن PPD بعد از یک مدت در پرسنل درمانی که ابتدا منفی بوده ➡️ عفونت اخیر به TB.
Active TB Disease 😷:
فرد مبتلا به باکتری سل بیمار بوده و باسیلهای فعال زیادی در بدن دارد.
میتواند باسیل را به دیگران منتقل کند.
➡️
ممکن است احساس بیماری کند و علائمی مثل سرفه، تب، کاهش وزن داشته باشد.
PPD/TST یا TB Blood Test:
معمولاً مثبت است.
رادیوگرافی:
ممکن است غیرطبیعی باشد.
اسمیر و کشت خلط:
ممکن است مثبت باشد.
ایزولاسیون تنفسی:
ممکن است نیاز داشته باشد.
"TB Case" محسوب میشود.
نیاز به درمان برای بیماری سل دارد.
نکته:
عفونت حنجره بسیار خطرناک است (با هر صحبت، دراپلت منتشر میشود).
6.Diagnosis of TB 🔍
1. تست PPD (Purified Protein Derivative) / تست توبرکولین (TST) / آزمایش پوستی مانتو (Mantoux Test) 💉:
مکانیسم:
تست پوستی که فرد را در معرض آنتیژنهای باکتری سل قرار میدهد (فعال کردن لنفوسیت T).
خواندن نتیجه:
48 تا 72 ساعت پس از تزریق داخل جلدی (Intradermal).
مشاهده:
Induration (تورم شبه گره) در محل تزریق
(سفت است، با قرمزی ساده متفاوت).
اندازهگیری:
قطر تورم بر حسب میلیمتر (نه قرمزی).
اهداف:
شناسایی عفونت نهفته سل.
کمک به تشخیص سل فعال (در کنار سایر تستها).
ارزیابی ایمنی در افراد در معرض خطر.
نکته:
توانایی افتراق بین فرم فعال و نهفته را ندارد.
نکته:
در افراد دچار نقص T cell (مثل HIV، سارکوئیدوز)، PPD ممکن است منفی کاذب باشد.
تست بوستر (Booster Effect):
اگر تست PPD منفی شد، تکرار لازم است (دفعه اول لنفوسیتها خوب واکنش ندادهاند، دفعه دوم به دلیل لنفوسیتهای خاطره، واکنش شدیدتر).
حداقل زمان برای مشاهده تست بعد از بوستر: 48 تا 72 ساعت.
اگر در تست بوستر همچنان منفی باشد، دیگر اقدامی لازم نیست.
نکته:
مثبت شدن PPD در فردی که قبلاً منفی بوده و در معرض خطر قرار گرفته (مثلاً کارکنان بهداشتی) ➡️ عفونت اخیر.
اندازه اندوراسیون و گروههای در معرض خطر (جدول 178-6) 📏:
≥ 5 mm:
مبتلایان به HIV.
تماس اخیر با بیمار سل فعال (Recent contacts).
دریافتکنندگان پیوند عضو (Organ transplant recipients).
بیماران با ضایعات فیبروتیک مشکوک به سل قدیمی در CXR.
بیماران با سرکوب ایمنی (مصرفکنندگان گلوکوکورتیکوئید یا مهارکننده TNF-α).
بیماران با شرایط طبی خطرناک (سیلیکوزیس، ESRD تحت همودیالیز).
≥ 10 mm:
مهاجران جدید (< 5 سال) از مناطق با شیوع بالا.
معتادان تزریقی.
پرسنل آزمایشگاههای مایکوباکتریولوژی و کارکنان مراکز پرخطر (زندانها، خانههای سالمندان، پناهگاههای بیخانمانها، بیمارستانها).
کودکان < 5 سال و نوجوانان در معرض افراد پرخطر.
≥ 15 mm:
بیماران با ریسک پایین.
نکته:
اگر برای فردی قرار است داروهای ایمونوساپرسیو تجویز شود، حتماً قبل از آن تست PPD انجام شود و اگر نتیجه > 5 میلیمتر باشد، درمان سل نهفته انجام شود.
2. TB-IGRA (Interferon-Gamma Release Assay) 🧪:
تست تشخیص مورد تأیید FDA برای عفونت فعال و نهفته TB.
اختصاصیت بسیار بالا.
حساسیت بالا در بیماریهای روماتولوژیک.
عملکرد تشخیصی خوب در افراد دارای نقص ایمنی یا تحت درمان با داروهای سرکوبگر ایمنی (دقیقتر از PPD در این موارد).
3. Chest X-Ray (CXR) 🩻:
اگر PPD مثبت شود، CXR صورت میگیرد.
اگر CXR نرمال بود و فرد علائم بالینی نداشت، بررسی دیگری لازم نیست (هرچند LTBI ممکن است فعال شود).
در افراد در معرض خطر (تحت کموتراپی)، CXR بعد از PPD صورت میگیرد.
تغییرات قابل مشاهده:
ندول، حفره (Cavity)، کمپلکس گون (Ghon Complex)، و تغییرات دیگر به نفع توبرکلوز فعال.
4. بررسی خلط (Sputum Examination) 🗣️:
اگر تست توبرکولین مثبت و CXR غیرطبیعی باشد، بررسی خلط برای تأیید باسیل سل ضروری است.
نمونه خلط باید از اعماق ریه گرفته شود.
معمولاً 2 یا 3 نمونه در روزهای متوالی.
میتواند از طریق روشهای تنفسی مخصوص به دست آید.
نکته:
اگر در اسمیر باسیل یافت شود، تشخیص سل قطعی است.
در صورت منفی بودن اسمیر (در شک بالا)، نمونه برای کشت ارسال میشود.
7. Treatment of TB 💊🏥
7.1. Treatment of Latent TB Infection - LTBI 🤫
رژیمهای دارویی:
شایعترین:
INH (ایزونیازید)
💊 (روزانه یک قرص برای 6 تا 12 ماه).
نکته:
ایزونیازید سیفترین دارو برای سل است.
عوارض:
تهوع، استفراغ، اختلال عملکرد کبد (نیاز به آنالیز دورهای آنزیمهای کبدی).
ریفامپین (Rifampin):
گاهی استفاده میشود.
نکته:
ایزونیازید و ریفامپین داروهای خط اول درمان سل هستند.
نکته:
اگر فردی نیازمند درمان با داروی سرکوبگر ایمنی باشد، حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان باید ایزونیازید مصرف کند (ریسک ابتلا به توبرکلوز تا 90% کاهش مییابد).
7.2. Treatment of Active TB Disease 😷
Isolation 🔒:
بیمار باید از سایر افراد جدا شود تا زمانی که شروع به از بین بردن باسیل سل کند (معمولاً 2 هفته یا بیشتر).
اگر اسمیر فرد مثبت باشد، باید ایزوله شود و حداقل تا 2 هفته بعد از شروع درمان دارویی از ایزوله خارج شود.
هدف درمان:
کشتن باسیلها، جلوگیری از انتقال، کاهش آسیب به بیمار.
رژیم دارویی:
دو ماه اول:
چهار دارویی
(Four-drug regimen). 💊💊💊💊
سپس 6 تا 8 یا 9 ماه (بسته به ریسک فاکتورها):
درمان دو یا سه دارویی.
مدت دوره درمان:
6 تا 12 ماه، گاهی 18 ماه (به دلیل نفوذ دارو به قسمتهای مختلف بدن و کشتن میکروبهای زنده).
حداقل دوره درمان:
6 ماه.
داروها:
ترکیبی از:
ریفامپین (Rifampin)، ایزونیازید (Isoniazid).
بسته به شرایط:
پیرازینامید (Pyrazinamide)، اتامبوتول (Ethambutol).
عوامل مؤثر بر طول درمان:
تعداد و پراکندگی باسیلها، مقاومت دارویی، سیستم ایمنی میزبان، واکنشهای دارویی.
7.3. Drug-Resistant TB 🛡️
MDR-TB (Multidrug-Resistant TB):
مقاوم به داروهای خط اول. 🚫💊
XDR-TB (Extensively Drug-Resistant TB):
علاوه بر داروهای خط اول، مقاوم به فلوروکینولونها و حداقل 3 تا از داروهای تزریقی خط دوم درمان سل. 🚫💉
عود سل (Relapse):
علت:
مصرف بیمورد آنتیبیوتیکها (مثلاً فلوروکینولونها توسط پزشکان عمومی برای سرماخوردگی).
این تجویزهای بیمورد ➡️ ماسکه کردن علائم سل ➡️ تأخیر در تشخیص ➡️ افزایش خطر عود یا تشدید بیماری.
نکته:
مونوتراپی (تکدارویی) با لووفلوکساسین (تاوانکس) در سل
اکیداً ممنوع
است. 🚫
8. Control & Care 🌐
مراقبت کارکنان سیستم بهداشتی درمانی (Healthcare Worker Care) 🏥:
Airborne Precautions (احتیاطات هوایی):
در رویارویی با بیماران.
Direct Contact
تماس بیش از 1 ساعت با فرد اسمیر مثبت.
گفتوگوی نزدیکتر از 1.5 متر.
CPR کردن بیمار مبتلا به سل.
زندگی با فرد مبتلا به سل در یک خانه.
Isolation 🔒
چه کسانی باید ایزوله شوند؟
فردی که در معرض ابتلا به TB بوده.
افرادی که تشخیص سل در آنها باید رد شود (مشکوک به TB).
بیمارانی که اسمیر مثبت دارند.
بیمارانی که واکنش پوستی (PPD) قابل توجهی دارند.
بیماری که با ذاتالریه بستری است و خلط خونی یا سرفه دارد (در معرض خطر بالا برای ابتلا به سل).
این افراد باید تا انجام بررسیهای کامل ایزوله بمانند.
مادران شیرده:
در ایزوله تا 2 هفته نباید به فرزندشان شیر بدهند (به علت انتقال بیماری و عوارض دارویی). 🤱🚫
اتاق ایزوله:
حداقل 6 بار در ساعت تهویه هوا. 🌬️
فشار منفی (Negative Pressure) (جریان هوای تازه به اتاق و خروج هوای قبلی).
در و پنجره اتاق برای حفظ فشار منفی باید مدام بسته باشد.
تعداد کارکنان ورودی به اتاق ایزوله محدود شود.
ماسک:
بیمار:
باید از ماسک استفاده کند (مخصوصاً هنگام صحبت و خروج از اتاق) ➡️ مانع انتقال بیماری. 😷
ملاقاتکنندگان:
باید از ماسکهای فیلتردار استفاده کنند (نیازی به آزمایش ندارند).
برای بیمار:
Surgical Mask کافی است.
نکته:
اگر PPD فرد منفی باشد ولی علائم زیر را نشان دهد، حتماً TB را در نظر بگیرید (علل: فاسد بودن/تاریخ گذشته بودن ماده تست، خطای فرد انجامدهنده/بیمار، اختلال/نقص ایمنی):
تب 🌡️
بیاشتهایی 🍽️🚫
تعریق شبانه (باعث بیداری) 💦
سرفه خونی 🩸
لرز 🥶
خستگی 😴
دشواری تنفس 😮💨
بررسی افراد خانواده (Contact Tracing) 👨👩👧👦:
اگر فردی اسمیر مثبت باشد، باید تمام افراد خانواده را در 2 هفته و 2 ماه بعد بررسی کنیم.
اگر PPD آنها منفی باشد و علامتی نداشته باشند، اقدامی لازم نیست.
اگر PPD منفی باشد ولی علائم داشته باشند، بررسیها ادامه یابد.