Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 61ปี ได้รับการวินิจฉัยเป็น Acute asthmatic attack,…

- - - - ภาวะหอบหืดเฉียบพลัน
  - - - ไม่มีโรคประจำตัว
    - - โรคมะเร็ง
    - - โรคหัวใจ
    - - ไม่มีโรคประจำตัว
    - - ไม่มีโรคประจำตัว
- - - - จากตัวบุคคล
        
        โรคอ้วน
        
        ร่างกายมีไขมันสะสมมากผิดปกติหรือมากเกินกว่าที่ร่างกายจะเผาผลาญออกไปจึงสามารถเข้าไปสะสมในปอดจนเบียดทางเดินหายใจจนทางเดินหายใจตีบแคบลง ทำให้ระบบหายใจทำงานติดขัด ก่อให้เกิดโรคหอบหืดตามมา
        
        กรรมพันธุ์
        
        มารดาที่สูบบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์นั้นเป็นการเพิ่มโอกาสของลูกในครรภ์ที่จะเติบโตมากับโรคหอบหืดได้
        
        พฤติกรรม
        
        ใช้ยาไม่สม่ำเสมอ
        
        ขาดการมาตรวจตามนัดของแพทย์
      - สิ่งแวดล้อม
        
        การติดเชื้อไวรัส
        
        สารก่อภูมิแพ้ในบ้านหรือที่ทำงาน
        
        ไรฝุ่นบ้าน
        
        ฝุ่นจากตัวของสัตว์เลี้ยง
        
        เกสรดอกไม้
        
        แมลงต่างๆ
        
        สารสี
        
        สารเคมีต่างๆ
        
        ยาฆ่าแมลง
        
        สารตะกั่ว
        
        จับกับซัลฟ์ไฮดริลและกลุ่มฟังก์ชันนิวคลีโอไฟล์อื่นๆ และก่อให้เกิดความเครียดออกซิเดชัน
        
        ผ่านการเกิดลิพิดเปอร์ออกซิเดชัน ซึ่งเป็นตัวกลางในการกระตุ้นการส่งสัญญาณการอักเสบ
        
        2 more items...
        
        ความเครียดออกซิเดชั่น
        
        1 more item...
        
        เครื่องสำอางค์
        
        น้ำหอม
        
        แอลกอฮอล์ที่เป็นตัวทำระเหยน้ำมันหอม
        
        สารเคมีจากน้ำหอมสังเคราะห์
        
        มลภาวะ
        
        กลิ่นอับ
        
        ควันจากท่อไอเสีย
        
        ควันบุหรี่
        
        สภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง
    - - สิ่งแวดล้อม
        
        ทำความสะอาดบ้านโดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกัน
        
        รอบๆบริเวณบ้านปลูกต้นไม้ และดอกไม้
        
        เคยทำงานที่มีการใช้สารตะกั่ว
        
        มีสุนัขและแมวจรจัดมาอาศัยอยู่รอบๆบริเวณบ้าน
        
        เคยขาดการมาตรวจตามนัดของแพทย์
        
        สภาพอากาศเปลี่ยนแปลง
  - - - เมื่อผู้ป่วยได้รับสิ่งกระตุ้น/สารก่อโรค
        
        ไอ
        
        แน่นหน้าอก
        
        หายใจมีเสียงหวีด
        
        หายใจเร็ว
        
        หอบเนื่อย
        
        มีเสมหะ
    - - เมื่อผู้ป่วยได้รับสิ่งกระตุ้น/สารก่อโรค
        
        ไอ
        
        หายใจมีเสียงหวีด
        
        หายใจเร็ว
        
        หอบเหนื่อย
  - - - กรรมพันธุ์ คนในครอบครัวมีประวัติเป็นภูมิแพ้
      - การสัมผัสกับสิ่งก่อภูมิแพ้
        
        ไรฝุ่น
        
        แมลงต่างๆ
        
        ขน/ฝุ่นจากตัวของสัตว์เลี้ยง
        
        เกสรดอกไม้
        
        สารเคมีต่างๆ
      - การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ
    - - การสัมผัสกับสิ่งก่อภูมิแพ้โดยตรง
        
        ทำความสะอาดบ้านโดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกัน
        
        มีสุนัขจรจัดและแมวมาอาศัยอยู่บริเวณบ้าน
        
        รอบๆบริเวณบ้านปลูกต้นไม้และดอกไม้
      - การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ
        
        สภาพอากศเปลี่ยนแปลงบ่อยและลมแรง
  - - - การซักประวัติ
        
        ประวัติการเจ็บป่วยของคนในครอบครัว
        
        แบบประเมิน Siriraj Asthma Control Questionaire
        
        ใช้เพื่อประเมินการควบคุมโรคหอบหืด
        
        Asthma Control Test (ACT) (Thai version)
        
        คะแนน 25
        
        สามารถควบคุมโรคหอบหืดได้อย่างสมบูรณ์ในช่วง 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา
        
        มีการประเมินในช่วง 4 สัปดาห์
        
        1.การตอบสนองต่อการรักษา โรคหอบหืดสามารถมีอาการที่แปรปรวนจากวันหนึ่งไปอีกวันหนึ่งได้ การประเมินในช่วง 4 สัปดาห์จะช่วยให้แพทย์ทราบว่าอาการหืดของผู้ป่วยมีการตอบสนองต่อการรักษาหรือไม่ รวมถึงความจำเป็นในการปรับเปลี่ยนแผนการรักษา
        
        2.การตรวจสอบความถี่ของอาการ ในช่วง 4 สัปดาห์เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในการสังเกตและประเมินว่าอาการของโรคหืด (เช่น ไอ หายใจลำบาก หรือ หอบเหนื่อย) เกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน เพื่อช่วยแพทย์ประเมินว่าโรคหืดยังคงควบคุมได้ดีหรือไม่
        
        3.การติดตามการใช้ยา การประเมินในช่วงเวลานี้ช่วยให้แพทย์ตรวจสอบว่าผู้ป่วยใช้ยาได้ตามคำแนะนำหรือไม่ และสามารถปรับยาเพื่อให้การควบคุมโรคหืดดีขึ้นหากจำเป็น
        
        4.การประเมินผลข้างเคียงหากผู้ป่วยใช้ยาระยะยาว การประเมินในช่วง 4 สัปดาห์จะช่วยให้แพทย์ทราบถึงผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้ยา และปรับการรักษาให้เหมาะสม
        
        5.การป้องกันภาวะแทรกซ้อน การควบคุมอาการหืดให้ดีตั้งแต่ระยะแรกจะช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดอาการหืดกำเริบหรือภาวะแทรกซ้อน เช่น การหายใจไม่ออก ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อชีวิต
        
        คะแนน 20 ถึง 24
        
        ควบคุมโรคหอบหืดได้ดีแล้วในช่วง 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ยังทำได้ไม่สมบูรณ์
        
        คะแนน น้อยกว่า 20
        
        ยังควบคุมโรคหืดได้ไม่ดีในช่วง 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา
        
        อาการสำคัญที่มา
        
        กิจกรรมที่ทำก่อนจะเกิดอาการ
        
        การรับประทานอาหารที่ไม่เคยรับประทาน
        
        การใช้ผลิตภัณฑ์ที่ไม่เคยใช้
        
        การประกอบอาชีพ
      - การตรวจร่างกาย
        
        หายใจเร็ว การหายใจช่วงออกยาวกว่าตอนหายใจเข้ามีอาการหอบเหนื่อย
        
        Oxygen Saturation น้อยกว่าหรือเท่ากับ 95 %
        
        ฟังปอดพบเสียง wheezing
        
        ใช้กล้ามเนื้อทรวงอกในการหายใจ
        
        ถ้าหอบมากจะพบอาการเขียวคล้ำ (Cyanosis)
        
        เมื่อเคาะหน้าอกเสียงจะโปร่งก้องกว่าปกติ
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        complete blood count (CBC)
        
        Eosinophil สูง
        
        sputum culture
        
        Eosinophil Histamine และ Immunoglobulin E สูง
        
        arterial blood gas
        
        มีการระบายอากาศในถุงลมต่ำลง ทำให้ออกซิเจนในกระแสเลือดต่ำลง ส่วนคาร์บอนไดออกไซด์ในกระแสเลือดสูงขึ้น ทำให้เลือดมีภาวะเป็นกรด
      - ผลตรวจพิเศษ
        
        ผล Chest X-ray
        
        มีลักษณะอากาศค้างในปอดมาก กระบังลมถูกดันต่ำ และ ช่องว่างระหว่างซี่โครงกว้าง
      - การตรวจสมรรถภาพของปอด
        
        การวัดค่า peak expiratory flow rate
        หรือ peak flow โดยการเป่าอุปกรณ์ที่เรียกว่า peak flow meter
        
        สไปโรเมตรีย์ (Spirometry)
        
        โดยวัดค่าปริมาตรลมที่สามารถเป่าออกจากปอดได้ที่ 1 วินาทีแรก หลังจากหายใจเข้าเต็มที่ (Forced expiratory volume at 1st second: FEV1) ที่มีหน่วยเป็นลิตร
        
        หรือการวัดค่าอัตราการไหลของลมที่ออกจากปอดที่สูงสุดที่เรียกว่า peak flow rate เป็นลิตรต่อวนิาที
        
        นอกจากนั้นจะมีการวัดสมรรถภาพการทำงานของปอดก่อนและหลังให้ยาขยายหลอดลมเพื่อวินิจฉัยว่าผู้ป่วยมี Reversible airway obstruction
        
        หลังได้ยาขยายหลอดลม ถ้า FEV 1 เพิ่มขึ้น 12% และมากกว่า 200 ml. แสดงว่า Reversible airway obstruction
        
        FEV 1 (Forced Expiratory Volume in one second) คือปริมาตรของอากาศที่เป่าออกอย่างเร็วแรงในวินาทีที่ 1
        
        ในกรณีที่ผู้ป่วยไม่มีอาการหอบเหนื่อย การตรวจวัดสมรรถภาพการทำงานของปอดอาจไม่พบสิ่งผิดปกติ แพทย์อาจใช้ค่าความผันผวน (variable) ของ PEF ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงวัน เช้า เที่ยง เย็น ก่อนนนอน ในระยะเวลา 1-2 สัปดาห์
        
        PEF คือ การวัดค่า peak expiratory flow rate
        หรือ peak flow โดยการเป่าอุปกรณ์ที่เรียกว่า peak flow meter
        
        วิธีคำนวนค่าการเป่า Peak Flow
        
        ค่าปกติ Peak Flow
        
        5*ส่วนสูงของผู้ป่วย(ซม.) - 400
        
        1 more item...
        
        80% ของค่าปกติ
        
        2 more items...
        
        50% ของค่าปกติ
        
        2 more items...
        
        ตัวอย่าง : ถ้าผู้ป่วยเป่าได้ 150 L/min = 150*100/365 = 41% ของค่าปกติ แปลผลได้ว่าอยู่ในเกณฑ์สีแดง หลอดลมมีการตีบแคบมาก
        
        เกณฑ์
        
        เป่าได้ มากกว่า80% ของค่าปกติ
        
        หลอดลมอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        เป่าได้ น้องกว่าหรือเท่ากับ 80% ของค่าปกติ
        
        หลอดลมเริ่มมีอาการตีบ
        
        1 more item...
        
        เป่าได้ น้อยกว่าหรือเท่ากับ 50% ของค่าปกติ
        
        หลอดลมมีการตีบแคบมากอาจเป็นอันตรายควรไปพบแพทย์
        
        สูตรค่าความผันผวน
        
        PEF สูงสุด - PEF ต่ำสุด*100 หารด้วย 1/2 (PEF สูงสุด + PEF ต่ำสุด)
        
        ตัวอย่าง : 292 - 182.5*100 หารด้วย 1/2 (292 + 182.5) = ร้อยละ 46
        
        มากกว่าร้อยละ 20 (ใช้ยาขยายหลอดลม)
        
        มากกว่าร้อยละ 10 (ไม่ใช้ยาขยายหลอดลม)
    - - ซักประวัติ
        
        มีอาการไอ เหนื่อยหอบ นั่งพักและใช้ยาพ่นแล้วไม่ดีขึ้น
        
        เคยขาดการมาตรวจตามนัดของแพทย์
        
        ทำความสะอาดบ้านโดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกัน
        
        บริเวณหน้าบ้านเป็นถนนใหญ่มีรถขับผ่านตลอด
        
        รอบๆบริเวณบ้านปลูกดอกไม้/ต้นไม้
        
        มีสัตว์จรจัดมาอาศัยอยู่ตามบริเวณบ้านบ้าน
        
        เคยทำงานที่สัมผัสสารตะกั่วโดยไม่ได้ใส่เครื่องป้องกัน
      - ตรวจร่างกาย
        
        หายใจเร็ว มีอาการเหนื่อยหอบ
        
        ฟังปอดพบเสียง wheezing ทั้งสองข้าง
        
        Oxygen Saturation 95 % (วันที่ 5 พฤศจิกายน 2567 )
      - ผลตรวจทางห้องปฏบัติการ
        
        วันที่ 5 พฤศจิกายน 2567
        
        complete blood count (CBC)
        
        Eosinophil 14.1%
        
        สูงจากการที่หลอดลมได้สัมผัสสารก่อภูมิแพ้จึงมีการตอบสนองโดยการส่งเม็ดเลือดขาว eosinophils มาทำลายสารก่อภูมิแพ้นั้น
        
        MCV 78.1 fl
        
        ต่ำเป็นผลจากการใช้ยาในกลุ่มสเตียรอยด์ ที่มักใช้ในการรักษาโรคหอบหืดอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับของเลือด ในการใช้รักษาระยะยาวอาจมีผลข้างเคียงที่อาจทำให้ระบบภูมิคุ้มกันทำงานผิดปกติ หรือทำให้ร่างกายมีการอักเสบเรื้อรัง ซึ่งอาจกระทบต่อการดูดซึมธาตุเหล็ก
        
        ยากลุ่มสเตียรอยด์ ที่ผู้ป่วยได้รับ
        
        1 more item...
        
        MCH 23.7 Pg
        
        Electrolytes
        
        K 3.26 mmol/L
        
        ต่ำจากการใช้ยาขยายหลอดลม (Beta-agonists): ยาในกลุ่ม Beta-agonists เช่น Salbutamol หรือ Albuterol ซึ่งมักใช้ในกรณีที่มีการกำเริบของโรคหืด หรือการควบคุมอาการหายใจลำบาก อาจทำให้โพแทสเซียมลดลง โดยกลไกของยานี้คือการกระตุ้นการหลั่งของฮอร์โมนอินซูลิน ซึ่งมีผลทำให้โพแทสเซียมเข้าไปในเซลล์มากขึ้น
        
        CO2 29.2 mmol/L
        
        สูงจากการอุดกั้นของทางเดินหายใจทำให้ลมไม่สามารถออกจากปอดได้เต็มที่ ส่งผลให้ CO2 ซึ่งเป็นของเสียจากการเผาผลาญในร่างกายไม่สามารถถูกขับออกจากร่างกาย CO2 จะสะสมในเลือด และทำให้ระดับ CO2 ในเลือดสูงขึ้น
  - - - หอบหืด
        
        เกิดจากเยื่อบุหลอดลมมีการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นได้ไวกว่าคนปกติ
        
        สิ่งกระตุ้น
        
        เกสรดอกไม้
        
        ฝุ่นละออง
        
        สภาพอากาศ
        
        สารเคมี
        
        เมื่อผู้ป่วยได้รับสิ่งกระตุ้นจะทำให้เกิดอาการและอาการแสดงของหอบหืด
        
        อาการ
        
        ไอ
        
        แน่นหน้าอก
        
        หายใจมีเสียงหวีด
        
        หอบเหนื่อย
        
        จะพบ
        
        กล้ามเนื้อหลอดลมหนาขึ้น
        
        มีการสร้างมูกในเยื่อบุทางเดินหายใจมากขึ้น
        
        Reticular basement membrane หนาขึ้น
        
        เยื่อฐานอยู่ระหว่าง เนื้อเยื่อบุผิว รวมทั้ง เยื่อบุช่องท้อง และ เยื่อบุผนังหลอดเลือด
        
        เส้นเลือดดำใต้ผนังหลอดลมจะขยายใหญ่ร่วมกับมีการสร้างเส้นเลือดใหม่เพิ่มขึ้น
        
        ผนังหลอดลมหนาขึ้นและช่องหลอดลมเล็กลง
        
        ส่งผลต่อการแลกเปลี่ยนก๊าซและการระบายอากาศ
        
        สมรรถภาพปอดลดลง
        
        3 more items...
        
        กล้ามเนื้อที่ใช้ในการหายใจต้องทำงานหนักเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดอาการหายใจลำบากหรือเหนื่อย
        
        ช่องอก กะบังลม และ กล้ามเนื้อระหว่างซี่โครง
    - - ผู้ป่วยได้รับสิ่งกระตุ้น
        
        ฝุ่นละอองจากการทำความสะอาดบ้านโดยไม่ใช้อุปกรณ์ป้องกัน
        
        ขนสุนัข/แมวจรจัด
        
        ละอองเกสรจากดอกไม้รอบๆ บริเวณบ้าน
        
        สภาพอากาศเปลี่ยนแปลง
        
        ส่งผลให้ผู้ป่วยเกิดอาการและอาการแสดงของหอบหืด
        
        ไอ
        
        หายใจเหนื่อยหอบ
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ พบ Eosinophil สูง 14.1% (ค่าปกติ 0.4-9.2%)
        
        กระบวนการอักเสบแบบเรื้อรัง
        
        หายใจมีเสียงหวีด
        
        กระบวนการอักเสบแบบเฉียบพลัน
  - - - การรักษาโดยใช้ยา
        
        ยาควบคุมอาการ
        
        1.1 ยาลดการอักเสบที่ไม่ใช่คอร์ติโคสเตียรอยด์ ออกฤทธิ์โดยทำให้ mast cells และ inflammatory cells อื่นๆ คงตัว ยับยั้งการหลั่งสารสื่ออักเสบ ให้โดยการสูด
        
        ผลข้างเคียงเล็กน้อย ได้แก่ ไอระคายคอ ปวดศีรษะ
        
        เช่น
        
        Cromolyn (Intal)
        
        Nedocromil (Tilade
        
        1.2 ยาลดการอักเสบกลุ่มคอร์ติโคสเตียรอยด์ เป็นยาลดการอักเสบที่มีประสิทธิภาพในกรณีที่มีอาการกำเริบ หรือมีอาการรุนแรงมักจะใช้ในรูปแบบยาฉีด หรือยารับประทาน ไม่ให้ผู้ป่วยหยุดยาเอง เพราะการอักเสบของทางเดินหายใจจะยังคงอยู่และทำให้เกิดอาการกำเริบได้อีก
        
        ผลข้างเคียงรุนแรง ได้แก่กระดูกพรุน น้ำตาลในเลือดสูง มีการคั่งของน้ำ น้ำหนักเพิ่ม ระคายกระเพาะอาหาร ทำให้เกิดแผลในทางเดินอาหาร และกดการเจริญเติบโต
        
        เช่น
        
        Prednisolone
        
        ยาระงับอาการ
        
        เป็นยาที่ทำให้กล้ามเนื้อหลอดลมคลายตัว และทำให้หลอดลมขยายตัว
        
        β2 adrenergic agonist ได้แก่ Salbutamol อาการไม่พึงประสงค์ เช่นกล้ามเนื้อสั่น ตะคริว หัวใจเต้นเร็ว
        
        Theophylline เป็นยาขยายหลอดลมที่มีฤทธิ์กระตุ้นประสาท กระตุ้นหัวใจ ทำให้หลอดเลือดขยายตัว ผลข้างเคียงได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน
        ปวดท้อง ท้องเสีย ปวดศีรษะ กล้ามเนื้อเป็นตะคริว หัวใจเต้นเร็ว
      - การรักษาโดยการควบคุมพฤติกรรม
        
        การให้ความรู้
        
        แนะนำให้หลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้และปัจจัยเสี่ยง
        
        แนะนำการปฏิบัติตนเองที่เหมาะสม
        
        พกยาบรรเทาอาการติดตัวไว้ตลอด
        
        ดื่มน้ำอุ่น
        
        ห้ามซื้อยาชุด ลูกกลอนรับประทานเอง หรือถ้าใช้ยาดังกล่าวอยู่ให้หยุดยาทันที
        
        ป้องกันตนเองไม่ให้เป็นหวัดหรือ ติดเชื้อทางเดินหายใจ
        
        หลีกเลี่ยงการไปพื้นที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน
        
        ใส่อุปกรณ์ป้องกัน เช่น หน้ากากอนามัย
        
        ดูแลความสะอาดร่างกายเพื่อไม่ให้เป็นที่สะสมของแบคทีเรีย
        
        ดูแลทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมเป็นประจำ
        
        ล้างมือบ่อยๆ
        
        หลังทำกิจกรรมต่างๆ
        
        ก่อนและหลังรับประทานอาหาร
        
        หลังจับสิ่งของสาธารณะ
        
        หลังไอ/จาม
        
        เมื่อมือสกปรก
        
        ดูแลความสะอาดของเสื้อผ้า ไม่ใส่ซ้ำ
    - - ยาควบคุมอาการ
        
        pulmicort
        
        ยากลุ่ม คอร์ติโคสเตียรอยด์ (corticosteroid)
        
        ลดการอักเสบในทางเดินหายใจ ซึ่งช่วยบรรเทาอาการหอบหืด (asthma) หรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) โดยช่วยลดการอักเสบและป้องกันไม่ให้หลอดลมตีบแคบลง ยานี้จะถูกใช้ในระยะยาวเพื่อควบคุมอาการอักเสบในระบบทางเดินหายใจและป้องกันการเกิดอาการหืดหรือการหายใจติดขัด แต่จะไม่ได้ช่วยบรรเทาอาการเฉียบพลัน
        
        ผลข้างเคียง
        
        อาการระคายเคืองในช่องปากและคอ
        
        เชื้อราในช่องปาก
        
        อาการไอ
        
        การเปลี่ยนแปลงในลักษณะของเสียง
        
        ยาสเตียรอยด์สามารถทำให้ระบบภูมิคุ้มกันทำงานลดลง ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงในการติดเชื้อ
        
        การใช้ยาสเตียรอยด์ในระยะยาวอาจเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดกระดูกบาง (osteoporosis) หรือกระดูกแตกง่าย
        
        หลังพ่นยาต้องบ้วนปากด้วยน้ำเพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราในช่องปาก
        
        Cetirizine
        
        ยากลุ่ม ยาแอนตี้ฮีสตามีน H1 receptor antagonists
        
        บล็อกการทำงานของฮีสตามีน(histamine) ซึ่งเป็นสารเคมีที่ร่างกายหลั่งออกมาในระหว่างที่มีปฏิกิริยาภูมิแพ้ เช่น การคันจมูก น้ำมูกไหล หรือผื่นคัน
        
        ผลข้างเคียง
        
        ง่วงซึม
        
        ปากแห้ง
        
        Montelukast
        
        ยากลุ่ม Selective leukotriene recepter antagonist
        
        ยับยั้ง leukotrienes ซึ่งเป็นสารเคมีที่ร่างกายผลิตขึ้นในระหว่างการตอบสนองต่อการอักเสบ โดยเฉพาะในโรคหอบหืด และโรคจมูกอักเสบจากภูมิแพ้
        
        ผลข้างเคียง
        
        ปวดท้อง
        
        ปวดหัว
        
        คลื่นไส้
        
        อาเจียน
        
        ง่วง
        
        Seretide
        
        ยากลุ่ม Beta2-agonists + Inhaled Corticosteroid
        
        กลไกการทำงาน
        
        Fluticasone (สเตียรอยด์) ลดการอักเสบในทางเดินหายใจ
        
        Salmeterol (Beta-2 agonist) ขยายหลอดลม ช่วยให้การหายใจสะดวก
        
        ผลลัพธ์รวม: ทำให้การควบคุมอาการหอบหืดหรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นไปได้ดีขึ้น โดยเฉพาะการลดอาการหายใจลำบากและป้องกันอาการกำเริบ
        
        ผลข้างเคียง
        
        อาการระคายเคืองในช่องปากและคอ
        
        เชื้อราในช่องปาก
        
        ปวดหัว
        
        อาการกล้ามเนื้อกระตุก
        
        หลังพ่นยาต้องบ้วนปากด้วยน้ำเพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราในช่องปาก
        
        Spiriva inhalation
        
        ยากลุ่ม Anticholinergic หรือ Antimuscarinic
        
        ยับยั้งตัวรับ muscarinic receptors ในกล้ามเนื้อของหลอดลม ซึ่งจะช่วยให้หลอดลมคลายตัวและกว้างขึ้น ทำให้ผู้ป่วยหายใจได้สะดวกขึ้น
        
        ผลข้างเคียง
        
        ปากแห้ง
        
        คอแห้ง
        
        ไอ
      - ยาระงับอาการ
        
        Dexamethasone
        
        ยากลุ่ม Corticosteroids (หรือ steroids)
        
        กลไกการทำงาน
        
        ลดการอักเสบ: โดยการยับยั้งสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ เช่น prostaglandins และ leukotrienes ซึ่งจะช่วยลดอาการบวม, แดง, และปวด
        
        ยับยั้งระบบภูมิคุ้มกัน: ใช้ในการรักษาภาวะที่ระบบภูมิคุ้มกันทำงานผิดปกติหรือโจมตีเนื้อเยื่อของร่างกายเอง เช่น โรคแพ้ภูมิตัวเอง (autoimmune diseases)
        
        การรักษาอาการบวม: ใช้ในการรักษาภาวะบวมที่เกิดจากการอักเสบหรือโรคต่างๆ
        
        Ventorin
        
        ยากลุ่ม Beta-2 agonists
        
        กระตุ้นตัวรับ β2-adrenergic receptors ซึ่งมีอยู่ในกล้ามเนื้อเรียบของหลอดลม
        เมื่อกระตุ้นตัวรับ β2 กล้ามเนื้อเรียบของหลอดลมจะคลายตัว ทำให้หลอดลมขยายออกและเปิดกว้างขึ้น ช่วยให้การหายใจสะดวกขึ้น
        
        ผลข้างเคียง
        
        หัวใจเต้นเร็ว (Tachycardia)
        
        ปวดศีรษะ
        
        มือสั่น
        
        ความรู้สึกกระสับกระส่าย
        
        Berodual
        
        ยากลุ่ม bronchodilators (ยาขยายหลอดลม)
        
        กลไกการทำงาน
        
        Ipratropium bromide (anticholinergic) และ Fenoterol (Beta-2 agonist) ทำงานร่วมกันในการขยายหลอดลมและลดการหดตัวของหลอดลม ซึ่งช่วยให้ผู้ป่วยหายใจได้สะดวกขึ้น
        
        Ipratropium ยับยั้งตัวรับ muscarinic receptors ซึ่งมีบทบาทในการหดตัวของหลอดลม
        
        Fenoterol กระตุ้นตัวรับ β2-adrenergic receptors ที่ทำให้กล้ามเนื้อเรียบในหลอดลมคลายตัว
        
        ผลข้างเคียง
        
        ปากแห้ง
        
        หัวใจเต้นเร็ว
        
        ปวดศีรษะ
        
        ความดันโลหิตสูง
        
        มีอาการมึนงง
        
        Bromhexine
        
        ยาละลายเสมหะ
        
        ลดความเหนียวข้นของเสมหะ ทำให้เสมหะสามารถถูกขับออกจากระบบทางเดินหายใจได้ง่ายขึ้น
        
        ผลข้างเคียง
        
        คลื่นไส้ อาเจียน
        
        ท้องเสีย
        
        ปวดท้อง
        
        Salbutamol
        
        ยากลุ่ม ยากลุ่ม beta-2 adrenergic agonists
        
        กระตุ้น beta-2 adrenergic receptors (β2 receptors) ที่อยู่ในกล้ามเนื้อเรียบของหลอดลม
        เมื่อกระตุ้นตัวรับ β2 กล้ามเนื้อเรียบของหลอดลมจะคลายตัว ทำให้หลอดลมขยายและเปิดกว้างขึ้น ช่วยให้การหายใจสะดวกขึ้น
        
        ผลข้างเคียง
        
        หัวใจเต้นเร็ว
        
        มือสั่น
        
        ปวดศีรษะ
        
        กระสับกระส่าย
        
        มึนงง
        
        Salmeterol + Fluticasone
        
        ยากลุ่ม ยากลุ่ม Beta-2 agonist
        
        Salmeterol (Beta-2 agonist) ช่วยขยายหลอดลม ทำให้การหายใจสะดวกขึ้น
        Fluticasone (Corticosteroid) ช่วยลดการอักเสบในหลอดลมและลดการตอบสนองที่ไวเกิน (inflammation) ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดอาการหอบหืดและอาการจากโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
        
        ผลข้างเคียง
        
        อาการระคายเคืองในช่องปากและคอ
        
        หัวใจเต้นเร็ว
        
        ปวดศีรษะ
        
        Salmeterol
        
        Fluticasone
        
        ยาสเตียรอยด์ (Corticosteroid)
        
        หลังพ่นยาต้องบ้วนปากด้วยน้ำเพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราในช่องปาก
      - On oxygen cannula 5 LPM
  - - - หลังจากหลังจากเกิดการอักเสบเรื้อรังจะเกิดการเปลี่ยนแปลงของหลอดลม มีผนังหลอดลมหนาขึ้นและมีผังผืดเกาะที่หลอดลมเมื่อสะสมนานจะทำให้เกิดภาวะปอดอุดกั้นเรื้อรัง
        
        COPD
        
        เมื่อมีการอุดกั้นของปอด ทำให้ Oxygen เข้าออกได้ยาก เมื่อมีอากาศเข้าไปแล้าออกมาไม่หมด มีลมค้างอยู่ที่ปอดและมีการสะสมไปเรื่อยๆอาจทำให้ถุงลมโป่งจนอาจแตกได้
        
        จากการที่มีลมค้างอยู่ที่ปอด โดยลมที่ค้างอยู่เป็นปริมาณคาร์บอนไดออกไซมากกว่าออกซิเจน ร่างกายจึงมีการปรับตัวให้ชินกับการมีคาร์บอนไดออกไซ โดยมีการปรับให้คาร์บอนไดออกไซเป็นตัวกระตุ้นในการหายใจแทน
        
        หากให้ออกซิเจนเข้าไปแทนที่คาร์บอนไดออกไซ ร่างกายจะไม่ถูกกระตุ้นให้หายใจ เพราะคาร์บอนไดออกไซที่ถูกปรับเป็นตัวกระตุ้นในการหายใจหายไป
        
        respiratory failure
    - - ยังไม่เกิดภาวะแทรกซ้อน
- - - - subjective data
        
        "ไอ เหนื่อยหอบ นั่งพักแล้วพ่นยาอาการไม่ดีขึ้น"
      - objective data
        
        ผู้ป่วยหายใจมีลักษณะเหนื่อยหอบ
        
        อัตราการหายใจ 24 ครั้ง/นาที
        
        oxygen saturation 95%
        
        ฟังปอดพบเสียง Wheezing ทั้งสองข้าง
    - - เพื่อให้เนื้อเยื่อในร่างกายได้รับ Oxygen อย่างเพียงพอ
    - - 2.ผู้ป่วยไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะพร่อง Oxygen
        
        ผิวหนังซีดหรือเขียวคล้ำ
        
        ช้าปลายมือปลายเท้า
        
        หายใจถี่ หายใจลำบาก หายใจมีเสียงหวีด
        
        กระสับกระส่าย กระวนกระวาย
        
        ความรู้สึกตัวลดลง
        
        1 more item...
      - 3.ตรวจร่างกาย ฟังปอดพบเสียง Wheezing ลดลง
      - 1.อัตราการหายใจของผู้ป่วยน้อยกว่า 30 ครั้ง/นาที
    - - 1.ดูแลจัดท่าศีรษะสูง 45-60 องศา
        
        2.ดูแลให้ได้รับ Oxygen cannula 5 LPM ตามแผนการรักษา
        
        3.ดูแลให้ได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์ ได้แก่
        
        1.berodual พ่นทางปาก 1 Nebule
        
        4.ดูแลให้นอนพักผ่อนบนเตียง
        
        5.ติดตามประเมินภาวะพร่องออกซิเจนหลังให้ยา
        
        ผิวหนังซีดหรือเขียวคล้ำ
        
        ชาปลายมือปลายเท้า
        
        หายใจถี่ หายใจลำบาก หายใจมีเสียงหวีด
        
        กระสับกระส่าย กระวนกระวาย
        
        ความรู้สึกตัวลดลง
        
        คลื่นไส้ อาเจียน
        
        2.Salbutamol พ่นทางปาก 1 Nebule
        
        3.Pulmicort พ่นยาครั้งละ 1 หลอด
        
        4.dexaMethasone ทาง IV ครั้งละ 1 amp.
        
        5.Bromhexine กินวันละ 1 เม็ด วันละ 3 ครั้ง หลังอาหาร
        
        6.Cetirizine กิน 1 เม็ด วันละ 1 ครั้ง ก่อนนอน
        
        7.Montelukest กิน 1 เม็ด วันละ 1 ครั้ง หลังอาหาร
        
        8.Seretide พ่นทางปาก โดยกดหลอดพ่นยาให้สุด 2 ฟู่วันละ 2 ครั้ง เวลา เช้า เย็น
        
        9.Spiriva ใช้สูดทางปาก แรงๆและลึก 1 เม็ด วันละ 1 ครั้ง
  - - - subjective data
        
        เวลาทำความสะอาดบ้านไม่ได้ใส่อุปกรณ์ป้องกัน
        
        ไม่ชอบใส่หน้ากากอนามัยเพราะอึดอัด
      - objective data
        
        ผู้ป่วยไม่ให้ความสำคัญในการป้องกันอันตรายจากสิ่งกระตุ้น
        
        Siriraj Asthma Control Questionaire 19 คะแนน
    - - ไม่เกิดภาวะหอบหืดเฉียบพลันซ้ำ
    - - 1.ผู้ป่วยสามารถบอกวิธีปฏิบัติตัวที่เหมาะสมเพื่อไม่ให้เกิดภาวะหอบหืดเฉียบพลันซ้ำได้
    - - 1.แนะนำให้ผู้ป่วยใส่หน้ากากอนามัยเมื่อต้องทำความสะอาดบริเวณบ้าน
        
        2.แนะนำให้พกยาพ่นติดประจำตัวไปทุกที่
        
        3.แนะนำให้ผู้ป่วยปฏิบัติกิจวัตรโดยไม่หักโหม เมื่อมีอาการเหนื่อยให้นั่งพัก หากไม่ดีขึ้นให้รีบใช้ยาพ่น
        
        4.อธิบายถึงความสำคัญในการใช้อุปกรณ์ป้องกันรวมถึงอธิบายภาวะแทรกซ้อนของการไม่ใช้อุปกรณ์ป้องกัน
  - - - แพทย์ลงความเห็นให้กลับบ้านได้
    - - ผู้ป่วยสามารถควมคุมอาการของหอบหืดได้
    - - ผู้ป่วยสามารถบอกวิธีในการปฏิบัติตนได้ทั้ง 7 ข้อ
    - - D : Disease : อธิบายผู้ป่วยเกี่ยวกับโรคหอบหืดเฉียบพลันว่าสามารถเกิดได้เมื่อได้รับสิ่งกระตุ้น ซึ่งจะเกิดหลอดลมอักเสบทำให้หลอดลมมีช่องแคบลง อากาศผ่านเข้าไปในปอดได้น้อย
        
        M : Medication : แนะนำให้ผู้ป่วยใช้ยาตามคำสั่งของแพทย์ ห้ามหยุดยาเองและห้ามซื้อยามาใช้เอง แนะนำหลังการใช้ยาพ่นที่เป็นสเตียรอยหลังการพ่นให้ผู้ป่วยบ้วนปากด้วยน้ำเพื่อป้องกันการเกิดเชื้อราในช่องปาก
        
        E : Environment Economic : แนะนำผู้ป่วยในการจัดสิ่งแวดล้อมรอบบ้าน โดยทำความสะอาดเพื่อลดการสะสมของฝุ่น โดยในขณะทำความสะอาดให้สวมอุปกรณ์ป้องกัน รวมทั้งดูแลความสะอาดภายในบ้านไม่ให้มีการสะสมของเชื้อโรค แบคทีเรีย หรือฝุ่นที่จะส่งผลให้ผู้ป่วยเกิดภาวะหอบหืดเฉียบพลันได้
        
        T : Treatment : แนะนำการดูแลความสะอาดร่างกายตนเองโดยไม่ให้ใส่เสื้อผ้าซ้ำและอาบน้ำอย่างน้อยวันละ 2 ครั้งเพื่อการสะสมของแบคทีเรีย รวมถึงดูแลความสะอาดภายในบ้านเพื่อลดสิ่งกระตุ้นไม่ให้เกิดภาวะหอบหืดเฉียบพลัน
        
        H : Health : แนะนำให้ผู็ป่วยสังเกตอาการผิดปกติของตนเอง เช่น เหนื่อยหอบมาก นั่งพักหรือพ่นยาแล้วไม่ดีขึ้นให้รีบมาพบแพทย์
        
        O : Outpatient referral : แนะนำให้ผู้ป่วยมาตรวจตามนัดของแพทย์เพื่อประเมินการควบคุมอาการหอบหืด ตรวจประเมินประสิทธิภาพของปอดรวมทั้งดูการตอบสนองต่อยา
        
        1 more item...
- - - - จมูก
        
        น้ำมูก
      - ลำคอ
        
        เสมหะ
      - หลอดลม
        
        มูก
      - มูกที่สร้างขึ้นจะไปเกาะที่หลอดลมเพิ่มทำให้ทางเดินหายใจแคบไปอีก
        
        ผู้ป่วยจึงต้องหายใจถี่ขึ้นเพื่อทำการแลกเปลี่ยนออกซิเจน
        
        อาการเฉียบพลัน
        
        เมื่อกระบวนการนี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะเข้าสู่การอักเสบแบบเรื้อรัง
        
        จะพบ Eosinophils เพิ่มขึ้นในเซลล์เยื่อบุหลอดลมและ ชั้นใต้เซลล์หลอดลม
        
        จะมีการหลั่ง Mediators(สารที่เป็นสื่อกลาง)
        
        3 more items...