Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ANLATIM TEKNİKLERİ, kaynakça, . (Marcel Proust, Örnek, Amaç), görsel…

- - - - yazar türk edebiyatında anlatım tekniği üzerinde duran ilk yazarlardandır
      - Peyami SEFA
    - - anlatma tekniğinin modernleştirilmesinde büyük rol oynamıştır
      - Oğuz ATAY
  - - - Peyami SEFA'nın teknik bağlamı
        
        Romanlarında anlatım tekniklerinin çoğuna yer veren ve bunları başarılı olarak kullanan Peyami
        
        Safa, “edebiyatımızda roman üzerinde sistematik olarak düşünmüş, türün teknik sorunlarını
        
        kurcalamış en önemli yazarlardandır” (Ġnci 2005, 146). Hatta yazarın, Türk edebiyatında tekniği
        
        başlı başına bir mesele olarak kabul eden ve bu meseleyi çözmek için çabalayan ilk isim (Tekin
        1999, 34) olduğu söylenmektedir.
  - - - "yalnızız" kitabından örnekler(Peyami SEFA)
        
        “Ferhat babasına en yakın sandalyeye oturdu. Bacaklarını açtı, iki elini kalçasına
        
        koyarak öne doğru eğildi:
        
        -Meral dün gece kaçta geldi, biliyor musun?
        
        -Kaçta?
        
        Ferhat iki elini birden havaya kaldırdı:
  - - - anlatım tekniğinin bir nevi yetersizliğininden ortaya çıkan güçlendirici unsurlardan ikisidir
- - - - "Bir Düğün Gecesi"
      - "Sessiz Ev"
  - - - Geriye dönüş tekniği, bir hikaye veya roman içinde geçmişteki olaylara dair anıların veya hatıraların anlatılmasıdır.
- - - - "Acı bir şaşkınlık içinde: "Peki ne zaman olmuş?" diye düşündü. "Benim,kendimin, polisle hiçbir illişiğim yok!.." -Dostoyevski
  - - - Zaman veya mantık sırasına pek bağlı kalınmaz
- - - - kahramanın o anki ruhsal portresini açığa çıkarır.
        
        kendi kendine konuşur gibidir, fakat düşünceleri düzenlidir.
        
        Tüm bunlar dil bilgisi kurallarına uygun şekilde yapılır.
      - ''Bana gelince öyle, sana gelince şahikalarda sallanan namus bayrağısın sen. Erkeksin çünkü. Değil mi Samim Bey? Siz de aynı fikirdesiniz değil mi? Hayır siz daha mahirsiniz. Beni müdafaa edemezsiniz abime karşı?''
        
        "Birdenbire ayağa kalktı. Büyük bir hareket ihtiyacı. Mesela bir samba? Hayır. Yürümek istiyor, sadece, yürümek. Feriha'ya telefon etse ve hemen gitse? Yorgundur kız. (Kız! Ağız alışkanlığı). Hem Samim… Biraz çarptı galiba alkol beni. Ne içtim? İki vermut-votka Samim'le. Yemekte de bir kadeh şarap. Çok mu? Alışık değilim içkiye. Ah, bu oda… Bir davransam ve toplasam mı?” (Yalnızız - Peyami Safa)
        
        “Beni kimse sevmiyor mu?” düşüncesi aklımda dönüp duruyordu. Bugün yine yalnızdım; akşam yemeği için tek başıma masada oturmak zorundaydım. “Neden bu kadar yalnızım? Arkadaşlarım beni unutmuş gibi. Belki de ben onlara yeterince önem vermiyorum,” dedim kendi kendime. Dışarıda gülüşmeler ve sohbetler yükseliyordu, ama ben içimde bir boşluk hissediyordum.
- - - - Sinemadan Örneği:
        https://youtu.be/71fw4CMjW28?feature=shared
      - Edebiyattan Örneği:
        -Namık Kemal’in Vatan yahut Silistre
        piyesinde tekrarlanan “Kıyamet mi kopar?” ifadesi laytmotif tekniğine örnektir
        
        Peyami Safa’nın Matmazel Noraliya’nın Koltuğu romanında “siyah
        köpek” tekrarı karşımıza çıkar.
      - Tiyatro Örneği:
        Çehov’un Vişne Bahçesi adlı eseri, tiyatro türündeki anlamlı tekrarlara verilebilecek
        bir örnektir. Eserde tekrar eden “vişne bahçesi” ailenin geçmişini simgeler.
- - - - dış tasvir(fiziksel tasvir)
        
        kişinin fiziksel görünüşünü anlatan tasvirlerdir
        
        ''Ortadaki topaç gibi oğlanın sağında ablası, solunda yoğurtçunun kızı. Yoğurtçunun kızı "Abla" kadardı''
        
        '' Dudağının üstünde ipince, simsiyah bıyığı, karşı evin koca memeli kızına güler dururdu aynalardan.''
      - iç tasvir(ruhsal tasvir)
        
        karakterin iç dünyasını, duygularını vb. anlatan tasvirlerdir.
        
        Zeynep, eski evin loş odasında otururken, pencereden süzülen güneş ışığının toz taneciklerini havada dans ettirdiğini izliyordu. Dışarıda çocukların sesleri yankılanıyordu ama onun içindeki sessizlik, dışarıdaki neşeden çok daha derindi. “Neden bu kadar yalnız hissediyorum? Herkesin hayatında birileri var, benim niye yok?” diye düşündü. İçinde kıpırdayan kaygı, kalbinin en derin yerinde yankılanıyordu. Annesinin gülüşünü hatırlamaya çalışırken, gözleri dolmuştu. "Belki de geçmişin gölgeleri peşimi bırakmıyor," diye geçirdi içinden. Her şeyin yükü, omuzlarında ağır bir ağırlık gibi hissediliyordu; yalnızlığının sessiz çığlıkları arasında kaybolmuştu. Pamuk, Orhan. Bir İnovasyon: Sessizliğin Sesi. Yapı Kredi Yayınları, 2009.
        
        Çerviakov’un karnının içinden sanki bir şeyler koptu. Gözleri bir şey görmeksizin, kulakları hiçbir ses işitmeksizin geri geri dış kapıya doğru gitti, sokağa çıktı, yürüdü… Kurulmuş bir makine gibi evine gelince üniformasını
        bile çıkarmaksızın kanepenin üzerine uzandı ve oracıkta can verdi.
- - - - "Ulysses"