Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษา "นายถุงชา" - Coggle Diagram

- - - - A1. อาการหลงผิด (Delusion) ผู้ป่วยมีความเชื่อที่ผิดจากความเป็นจริง โดยเฉพาะการเชื่อว่าตนเองเป็น "ทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" และแสดงถึงการหลงผิดที่อาจเกี่ยวข้องกับความยิ่งใหญ่ (Grandiose delusions) ซึ่งผู้ป่วยอาจคิดว่าตนเองมีความสำคัญหรือมีอำนาจเหนือกว่าความเป็นจริง
      - A2. อาการประสาทหลอน(Hallucinations) อาจมีการเห็นหรือได้ยินสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เช่น เห็นแม่ค้าเป็นทหารพม่า ซึ่งเป็นการแสดงออกที่ไม่ตรงกับความเป็นจริง
      - A3. พูดเรื่อยเปื่อย อาการเป็น ๆ หาย ๆ (Disorganized speech)
      - A5. การไม่ดูแลตนเอง (Neglect of Self-care) การที่ผู้ป่วย "ไม่อาบน้ำ" เป็นหนึ่งใน Negative symptoms
      - -ผู้ป่วยมีอาการเริ่มมาตั้งแต่ 20 ปีที่แล้ว ไม่มีการให้ประวัติว่าเมื่อตั้งแต่ 20 ปีที่แล้วมีการใช้สารเสพติดมาก่อน
- - - - จัดสิ่งแวดล้อมที่สงบ ลดสิ่งกระตุ้น
      - นำสิ่งที่เป็นอันตรายออกจากสิ่งแวดล้อมรอบตัวผู้ป่วย
      - สังเกตพฤติกรรมของผู้ป่วยอยู่เป็นระยะในระหว่างที่มีการทำกิจกรรมประจำวัน
      - ดูแลให้ยาต้านอาการทางจิตตามการรักษา และติดตามดูประสิทธิผล
      - มีปฏิสัมพันธ์กับผู้ป่วยเพื่อให้เกิดความเข้าใจถึงเนื้อหาและกระบวนการคิดที่เสี่ยงต่อการเกิดอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่น
  - - - 1.เริ่มต้นด้วยการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีและเชื่อถือได้กับผู้ป่วย โดยใช้ท่าทีที่เป็นมิตรและไม่ตัดสิน เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าตนมีค่าและได้รับการรับฟังอย่างจริงจัง
      - 2.ประเมินพฤติกรรมและสาเหตุของพฤติกรรมเจ้ากี้เจ้าการ
      - สนับสนุนการแสดงออกอย่างเหมาะสม
      - ให้ความรู้แก่ผู้ป่วยและครอบครัว
      - ใช้การบำบัดพฤติกรรม (Behavioral therapy)
      - 6.การจัดการยา
        ประเมินผลของยาที่ใช้ในการรักษาโรคจิตเภท โดยเฉพาะยากลุ่ม antipsychotics ที่ช่วยปรับสมดุลสารสื่อประสาทในสมองเพื่อลดความผิดปกติทางความคิดและพฤติกรรม
  - - - กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกความคิดเห็นความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของตนเอง
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยเล่าถึงอาการป่วยของตนเองพฤติกรรมที่ผู้ป่วยแสดงออกมา และให้ผู้ป่วยได้เปรียบเทียบพฤติกรรมของตนเอง
      - ช่วยผู้ป่วยค้นหาสาเหตุของการเจ็บป่วยที่ต้องกลับมารักษาซ้ำ
      - อธิบายถึงผลดีของการรับประทานยาอย่างต่อเนื่องและการสังเกตอาการฤทธิ์ข้างเคียงของยา และการดูแลตนเองเบื้องต้น
  - - - ประเมินภาวะสุขภาพและพฤติกรรมการบริโภค
      - ให้ความรู้เกี่ยวกับผลกระทบของการบริโภคเค็ม
      - แนะนำการเลือกอาหารที่เหมาะสม
      - สนับสนุนการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
      - ให้ความรู้เกี่ยวกับการอ่านฉลากอาหาร
      - ติดตามและประเมินผล
- - - - 6.สร้างแผนการดูแลร่วมกับครอบครัว
      - 6.1 จัดการประชุมร่วมกับครอบครัวเพื่อสร้างแผนการฟื้นฟูที่ครอบคลุมทั้งด้านการรักษาและการสนับสนุนทางอารมณ์
      - 6.2 ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคจิตเภทและวิธีการจัดการกับอาการต่าง ๆ แก่สมาชิกในครอบครัว เพื่อให้พวกเขาสามารถช่วยสนับสนุนและกระตุ้นให้ผู้ป่วยมีแรงจูงใจในการรักษาได้ดีขึ้น
    - - 7.ส่งเสริมการเข้าร่วมกิจกรรมชุมชน
      - 7.1 สนับสนุนให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมหรือกิจกรรมกลุ่มในชุมชน เช่น คลาสการเรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ หรือกิจกรรมกลุ่มสนับสนุน
      - 7.2 การเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้ช่วยเพิ่มความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ลดความรู้สึกโดดเดี่ยว และสร้างแรงจูงใจให้กับผู้ป่วยในการฟื้นฟูสมรรถภาพ
- - - - ความไม่เข้าใจของครอบครัวและชุมชน ครอบครัวและชุมชนอาจไม่มีความรู้หรือความเข้าใจที่เพียงพอเกี่ยวกับโรคจิตและวิธีการจัดการกับผู้ป่วย ซึ่งส่งผลให้การสนับสนุนและการดูแลไม่เหมาะสม
      - 2.การขาดการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ ผู้ป่วยอาจไม่สามารถสื่อสารความต้องการและอาการของตนได้อย่างชัดเจน ซึ่งอาจทำให้การรักษาไม่ตรงตามความต้องการ
      - 3.การเข้าถึงบริการสุขภาพจิตที่จำกัด การเข้าถึงบริการสุขภาพจิตอาจไม่สะดวกหรือไม่เพียงพอ ทำให้ผู้ป่วยไม่สามารถรับการดูแลที่เหมาะสมตามความจำเป็น
      - 4.ปัญหาด้านแรงจูงใจในการรักษา ผู้ป่วยอาจขาดแรงจูงใจในการรักษาหรือการปฏิบัติตามแผนการรักษา เนื่องจากอาการของโรคหรือผลข้างเคียงของยา
      - 5.ปัญหาทางการเงินและทรัพยากร ขาดทรัพยากรหรือการสนับสนุนทางการเงินที่เพียงพอในการรักษาหรือการดูแลระยะยาว อาจส่งผลกระทบต่อการรักษาและการฟื้นฟู