Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษา NSTEMI with heart failure with cardiogenic shock with cardiac…

- - - - ทฤษฎี
        
        สาเหตุสำคัญ คือ หลอดเลือดแดงเกิดการอุดตันอย่างสมบูรณ์หรือเกือบสมบูรณ์ โดยผู้ป่วยส่วนใหญ่มักมีปัจจัยเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคหัวใจขาดเลือดอยู่ก่อนร่วมกับการมีคราบไขมันสะสมที่ผนังหลอดเลือดหัวใจ สำหรับปัจจัยที่เหนี่ยวนำที่กระตุ้นให้คราบไขมันในหลอดเลือดเกิดการปริแตกเฉียบพลัน คือ การออกกำลังกายอย่างหนัก การสูบบุหรี่ ภาวะอารมณ์ที่เครียดมากหลังมีเพศสัมพันธ์ การอยู่ในสภาพอากาศที่ร้อนหรือเย็นจัด ซึ่งการปริแตกของคราบไขมันมักเป็นคราบไขมันที่มีขนาดใหญ่และกว้างลึก ทำให้เลือดออกเกิดเป็นลิ่มเลือดอุดรูหลอดเลือดแดงได้ทันที
        
        ปัจจัยเสี่ยง
        
        ปัจจัยเสี่ยงที่ควบคุมไม่ได้
        
        กรรมพันธุ์ ผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด จะมีโอกาสเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจตีบเมื่อยังอายุน้อยได้มากกว่ากลุ่มที่ไม่มีประวัติครอบครัวเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด
        
        เพศ เพศชายมีอุบัติการณ์การเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดสูงกว่าใน เพศหญิง เนื่องจากเพศหญิงมีฮอร์โมนเอสโตรเจนซึ่งเป็นฮอร์โมนที่ช่วยป้องกันการอักเสบของหลอดเลือด
        
        อายุ อายุที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับการแข็งตัวของหลอดเลือดเพิ่มขึ้น เนื่องจากผู้สูงอายุจะมีการหยุดการเจริญเติบโตของ cell อีกทั้งมี DNA damage เพิ่มมากขึ้น
        
        ปัจจัยเสี่ยงที่ควบคุมได้
        
        ภาวะไขมันในเลือดสูง ผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน จะมีระดับของ LDL และ LDL/HDL สูง รวมทั้งยังพบว่าในกลุ่มผู้ป่วย dyslipidemia จะมีรอยโรคของการตีบของหลอดเลือดหัวใจมากกว่า 1 ตำแหน่ง
        
        ความดันโลหิตสูง พบว่า ผู้ที่มีความดันโลหิตสูงร่วมกับการสูบบุหรี่จะพบมีอุบัติการณ์เกิดโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ ภาวะหัวใจวาย และภาวะช็อกจากหัวใจเพิ่ม นอกจากนั้นความดันโลหิตสูงส่งผลเสียโดยตรงต่อหลอดเลือด เพิ่มความเครียดให้ผนังกล้ามเนื้อหัวใจห้องล่าง และเพิ่มความต้องการออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจ กล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวขึ้น
        
        การสูบบุหรี่ ผู้ที่สูบบุหรี่มีโอกาสเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจ ขาดเลือดเฉียบพลันมากกว่าผู้ที่ไม่สูบถึง 7 เท่า เนื่องจากบุหรี่มีสารทำให้เกิด endothelial dysfunction เพิ่มการอักเสบและอุดตันของหลอดเลือดหัวใจ
        
        ความอ้วน พบว่าผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดและมี metabolic syndrome ร่วมด้วย จะมีการเกาะของเกล็ดเลือดมากขึ้นในหลายตำแหน่งของหลอดเลือด โดยเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาการขยายหลอดเลือดหัวใจ อีกทั้งมีโอกาสเกิดกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดซ้ำได้มากกว่ากลุ่มที่ไม่มี metabolic syndrome
        
        เบาหวาน ผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดที่มี โรคเบาหวานร่วมจะมี plague ที่มีขนาดใหญ่ เกิดการตีบแคบของหลอดเลือดและมีการปริแตกของ thrombus หลายตำแหน่งมากกว่ากลุ่มที่ไม่เป็นโรคเบาหวาน
      - กรณีศึกษา
        
        จากกรณีศึกษา พบว่า มีสาเหตุสำคัญมาจาก ปัจจัยดังต่อไปนี้
        
        อายุ 65 ปี นับเป็นวัยชราตอนต้น ดังนั้น อายุ ที่เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับการแข็งตัวของหลอด เลือดเพิ่มขึ้น
        
        ผู้ป่วยมีผลตรวจ Lipid profile: Cholesterol 200 mg% High TG 250 mg% High HDL 35 mg% Low LDL 180 mg% High ซึ่งสัมพันธ์กับปัจจัยภาวะไขมันในเลือดสูง เหนี่ยวนำให้เกิดการมีคราบไขมันสะสมที่ผนังหลอด เลือดหัวใจ (artherosclerotic plaques) เมื่อเกิด การปริแตกของคราบไขมันมักเป็นคราบไขมันที่มี ขนาดใหญ่และกว้างลึก ทำให้เลือดออกเกิดเป็นลิ่ม เลือดอุดรูหลอดเลือดแดงได้ทันที
        
        ความดันโลหิตสูง ผู้ป่วยรายนี้ได้รับวินิจฉัย เป็นความดันโลหิตสูง มานานกว่า 20 ปี และเข้ารับ การรักษาไม่ต่อเนื่อง จึงส่งผลเสียโดยตรงต่อหลอด เลือด เพิ่มความเครียดให้ผนังกล้ามเนื้อหัวใจห้องล่าง และเพิ่มความต้องการออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจ กล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวขึ้น สัมพันธ์กับผลตรวจ Film chest X-ray พบว่ามี Cardiomegaly
        
        ความอ้วน จากการตรวจร่างกาย พบว่า ผู้ป่วยมีภาวะอ้วน
        
        เบาหวาน ผู้ป่วยรายนี้ได้รับวินิจฉัยเป็นเบา หวานานานกว่า 20 ปี และเข้ารับการรักษาไม่ต่อเนื่อง จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามี 5 ปัจจัยที่เป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        กลุ่มอาการเจ็บเค้นอก ประกอบด้วย อาการเจ็บแน่นหรืออึดอัดบริเวณหน้าอก หรือปวดเมื่อยหัวไหล่หรือปวดกราม หรือจุกบริเวณลิ้นปี่เป็นมากขณะออกกำลัง ลักษณะเฉพาะของโรคหัวใจขาดเลือด คือ อาการเจ็บหนักๆ เหมือนมีอะไรมาทับหรือ รัดบริเวณกลางหน้าอกใต้กระดูก sternum อาจมีร้าวไปบริเวณคอ กราม ไหล่ และแขนทั้ง 2 ข้างโดยเฉพาะข้างซ้าย
        
        เหนื่อยง่ายขณะออกแรง คือ อาการเหนื่อยขณะออกกำลังที่เกิดขึ้นเฉียบพลันภายใน 12 สัปดาห์ ผู้ป่วยกลุ่มนี้ควรนึกถึงโรคหัวใจที่มีผลให้การทำงานของหัวใจลดลงอย่าง เฉียบพลัน เช่น โรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน, โรคกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเฉียบพลัน
        
        กลุ่มอาการของภาวะหัวใจล้มเหลวทั้งชนิดเฉียบพลันและเรื้อรัง ผู้ป่วยกลุ่มนี้มาด้วยอาการเหนื่อยซึ่งเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน หายใจหอบนอนราบไม่ได้ แน่นอึดอัด หายใจเข้าไม่เต็มปอด อาจมีอาการเจ็บเค้นอกร่วมด้วยหรือไม่ก็ได้
        
        อาการเนื่องจากความดันโลหิตต่ำเฉียบพลัน เนื่องจากภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน อาจทำให้ประสิทธิภาพการบีบตัวของหัวใจลดลงอย่างรวดเร็ว เป็นผลให้ความดันโลหิตลดต่ำลงจนเกิดอาการ หน้ามืด เวียนศีรษะ เป็นลม ร่วมกับอาการแน่นหน้าอก
        
        อาการหมดสติหรือหัวใจหยุดเต้น ผู้ป่วยหัวใจขาดเลือดอาจมาด้วยภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้เกิดอาการหมดสติ หรือหัวใจหยุดเต้นกะทันหันจนอาจถึงขั้นเสียชีวิต และอาการหมดสติชั่วคราว อาจเกิดจากภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด หรืออาจเกิดเนื่องจากหัวใจขาดเลือด อาจเกิดจากหัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจเต้นช้า เนื่องจากทางเดินไฟฟ้าหัวใจติดขัด หรือจากภาวะความดันโลหิตลดลงเฉียบพลัน
      - กรณีศึกษา
        
        จากกรณีศึกษา พบว่า มีอาการและอาการแสดง ดังต่อไปนี้
        
        7 วันก่อนมา เจ็บหน้าอก ใจสั่น ทำงานบ้านไม่ไหว ซึ่งเป็นอาการของ angina pectoris
        
        ผู้ป่วยไม่ค่อยออกกิจกรรมทางกาย เนื่องจากมี อาการเหนื่อยง่ายขณะออกแรง
        
        1 วันก่อนมาเหนื่อย นอนราบไม่ได้ 1 ชั่วโมงก่อนมา เหนื่อยง่าย หอบ ซึ่งเป็นกลุ่ม อาการของภาวะหัวใจล้มเหลว
        
        เมื่อวันที่ 16 และ 17 พฤศจิกายน 2566 ผู้ป่วยมีอาการความดันโลหิตต่ำ เหนื่อยมากขึ้น หายใจลำบาก
        
        เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2566 ผู้ป่วยหัวใจ หยุดเต้น หยุดหายใจ คลำชีพจรไม่ได้ จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่า กรณีศึกษามี ครบ 5 อาการหลัก ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        Rick factors: smoking, high blood pressure, dyslipidemia, diabetes, obesity, genetics factors, lack of exercised, etc
        
        Inflammation and deposition of cholesterol in coronary arteries
        
        Atherosclerosis process in the arteries
        
        Angina pectoris: Normal resting ECG. No symptoms at rest
        
        ST depressions
        
        Plaque rupture or erosion
        
        Atherosclerosis leading to occlusion and acute ischemia acute coronary svndrome.
        
        1 more item...
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามีRick factors: high blood pressure, diabetes,
        obesity, lack of exercised ส่งผลให้เกิดพยาธิสภาพของโรคหลอดเลือดหัวใจ มีภาวะหลอดเลือดแข็ง มีการอุดตัดของหลอดเลือดหัวใจนำไปสู่ภาวะภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ชนิดไม่พบการยกตัวอย่างผิดปกติของช่วง ST segment ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        การให้ยาต้านเกล็ดเลือดและยาป้องกันการแข็งตัวของเลือด 1.1 ยาต้านเกล็ดเลือด (antiplatelet agent) ได้แก่ Aspirin Clopidogrel 1.2 ยาป้องกันการแข็งตัวของเลือด (anticoagulation agent) ได้แก่ Fondaparinuxa Enoxaparina Heparin
        
        การเปิดหลอดเลือดหัวใจ (coronary reperfusion)
        2.1 Pharmacological reperfusion การรักษาที่เป็นมาตรฐานในปัจจุบันคือการรักษาเพื่อให้หลอดเลือดเปิดหรือ reperfusion therapy ให้เร็วที่สุดภายในเวลา 12 ชั่วโมงแรกหลังอาการเจ็บหน้าอก ในปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันว่าการให้ยาละลายลิ่มเลือด (fibrinolytic หรือ thrombolytic drugs) เป็นอีกทางเลือกหนึ่งนอกจากการทำ primary PCI โดยยาละลายลิ่มเลือดสามารถลดอัตราตายของผู้ป่วยทั้งในระยะสั้นและระยะยาวได้ยาละลายลิ่มเลือดที่นิยมใช้ใน ปัจจุบันคือ streptokinase (SK), recombinant tissue plasminogen activator (rt-PA) และ tenecteplase (TNK-(PA) โดยคำนวณขนาดของยาที่ใช้ตามน้ำหนักของผู้ป่วย 2.2 Mechanical reperfusion (Percutaneous Coronary Intervention: PCI) คือการรักษาผ่านสายสวนโดยใส่สายสวนผ่านทาง femoral หรือ radial artery ไปที่ coronary artery ที่อุดตัน และฉีดสารทึบรังสี พบ occlusive coronary thrombus การรักษาได้แก่ balloon inflation เพื่อกดเบียด ให้ลิ่มเลือดแตกออกเป็นชิ้นเล็ก หรือการดูดลิ่มเลือดออก (thrombusuction) ออกมาหรือสลาย (thrombectomy) หรือการถ่างหลอดเลือดที่ตีบและเพื่อคงสภาพรูเปิดของหลอดเลือดให้กว้างขึ้นหรือค้ำยันไม่ให้รูเลือดกลับมาปิดใหม่เช่น ขดลวด (stent)
        
        การลดอาการปวด สามารถลดขนาดของกล้ามเนื้อหัวใจตายได้ด้วย ควรรักษาร่วมไป พร้อมกันกับการเปิดหลอดเลือด ประกอบด้วย 3.1 oxygen therapy : ดูแลให้ออกซิเจน โดยรักษาระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดมากกว่า 95% 3.2 การให้ nitroglycerine หรือ morphine sulphate เพื่อบรรเทาอาการปวด 3.3 การให้ anxiolytic agent เพื่อบรรเทาหรือคลายความวิตกกังวลเนื่องจากภาวะความเครียดหรือความวิตกกังวล จะกระตุ้นsympathetic nervous system ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจเร็วขึ้น ความดันโลหิตสูงขึ้น ส่งผลให้กล้ามเนื้อหัวใจต้องการเลือดและออกซิเจนเพิ่มขึ้น
        
        การลดขนาดกล้ามเนื้อหัวใจตาย ได้แก่การให้ยา beta blocker ถ้าไม่มีข้อห้ามใช้ เช่น โรคหอบหืดหัวใจวาย และ หัวใจเต้นช้า เป็นต้น ยาที่ใช้บ่อยคือ atenolol, carvedilol
        
        การลด ventricular remodeling ได้แก่ การให้ยา angiotensin converting enzyme inhibitor (ACEI) หรือ angiotensin receptor blocker (ARB) โดยยาจะออกฤทธิ์ช่วยควบคุมการปรับสภาพหัวใจที่ตอบสนองต่อกล้ามเนื้อหัวใจตาย (ventricular remodeling) ทำให้หัวใจไม่ยืดขนาดออกไปมากตามพยาธิสภาพที่เกิดหลังกล้ามเนื้อตาย ลดขนาด ventricular dilation พยุงการบีบตัวของหัวใจไว้ไม่ให้ทรุดลง
        
        การรักษาอื่นๆ เพื่อลดอาการจากภาวะหัวใจวาย เช่น การให้ยาขับปัสสาวะ การใส่ Intra Aortic Balloon Counterpulsation (IABP) เพื่อพยุงการไหลเวียนของเลือด รักษาสมดุลของ oxygen supply และ oxygen demand ของกล้ามเนื้อหัวใจ
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษา ได้รับการรักษา ดังต่อไปนี้
        
        Clexane 0.6 ml. SC OD X 7 dose
        
        ASA gr I 1 tab o OD
        
        ยาเบาหวานและความดันโลหิตสูงเดิม
        
        O2 canula 3 lit/min
        
        HFNC T 34, Flow 50, FiO2 0.6
        
        Intubation ET tube 7.5 with Carena
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        ภาวะแทรกซ้อนจากโครงสร้างของหัวใจถูกทำลาย (mechanical complication)
        1.1 ภาวะช็อกจากหัวใจ (cardiogenic shock) เมื่อมีภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด จะส่งผลต่อกล้ามเนื้อหัวใจบริเวณที่มีหน้าที่การบีบตัวจึงมีผลให้การบีบตัว (systolic function) เสียไป ส่งผลให้การบีบตัวของหัวใจห้องล่างซ้ายล้มเหลว
        1.2 ภาวะลิ้นหัวใจไมตรัลรั้วเฉียบพลัน (acute mital regurgitaion) เนื่องจากมีการฉีกขาดของกล้ามเนื้อยึดบริเวณลิ้นหัวใจ (rupture papillary muscle) ส่งผลทำให้ลิ้นหัวใจไมตรัลปิดไม่สนิท เลือดจากหัวใจห้องล่างซ้ายย้อนกลับไปในหัวใจห้องบนซ้าย
        1.3 ภาวะหัวใจห้องล่างซ้ายล้มเหลว (acute left ventricular failure) ภาวะนี้มักพบได้บ่อยหลังมีภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตาย โดยเฉพาะรายที่ไม่ได้รับยาละลายลิ่มเลือดหรือได้รับการขยายหลอดเลือดอย่างรวดเร็ว
        1.4 ภาวะผนังกล้ามเนื้อหัวใจห้องล่างซ้ายฉีกขาด (left ventricular free wall rupture) ภาวะนี้เป็นภาวะที่มีอันตรายรุนแรง ส่งผลให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้อย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่เกิด ภายใน 5 วันหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย โดยผู้ป่วยจะมีอาการเจ็บหน้าอกอย่างกะทันหัน ความดันโลหิตลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว ผู้ป่วยจะหมดสติและเกิดภาวะหัวใจถูกกดอย่างรุนแรง ผู้ป่วยเกือบทั้งหมดจะเสียชีวิต
        
        ภาวะแทรกซ้อนจากกระแสไฟฟ้าหัวใจผิดปกติ (electrical complication)
        2.1 ด้านความผิดปกติของจังหวะการเต้นของหัวใจที่เกิดขึ้นจากการที่กล้ามเนื้อ หัวใจขาดเลือดอย่างเฉียบพลัน ส่งผลให้เกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ โดยเฉพาะความผิดปกติชนิด เวนตริเคิลเต้นเร็ว (ventricular tachycardia) หรือเวนตริเคิลเต้นพลิ้ว (ventricular fibrillation) ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิตอย่างเฉียบพลัน
        
        ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ
        3.1 ภาวะเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ (pericarditis) เป็นอาการที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่ มีการเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตาย ซึ่งสามารถตรวจได้ยินเสียงรับ (rub) มีการยกตัวของเอสที เซ็คเม้นท์ (elevation ST segment)
        3.2 การเกิดลิ่มเลือด (thromboembolic complication) โอกาสที่ผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจตายมีลิ่มเลือดในหัวใจห้องล่างซ้าย (left ventricular mural thrombus) แต่ในกรณีกล้ามเนื้อหัวใจตายเป็นบริเวณกว้าง โดยเฉพาะบริเวณของหัวใจด้านหน้าส่วนปลาย (anteroapical infarction) จะมีโอกาสการเกิดลิ่มเลือดสูง
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามีภาวะแทรกซ้อน ดังต่อไปนี้
        
        ภาวะช็อกจากหัวใจ (cardiogenic shock) จากโครงสร้างของหัวใจถูกทำลาย (mechanical complication)
        
        Supraventricular Tachycardia – SVT จากกระแสไฟฟ้าหัวใจผิดปกติ (electrical complication)
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        ติดตามสัญญาณชีพ และ EKG monitor เพื่อเฝ้าระวังการเกิด cardiac arrest เช่น หัวใจเต้นผิด จังหวะ ความดันโลหิตต่ำ สังเกตอาการเหงื่อออก ตัวเย็น ซีดเขียว ปัสสาวะออกน้อย ระดับความรู้สึกตัว เปลี่ยน เตรียมรถ emergency และเครื่อง Defibrillator ให้พร้อมใช้งาน
        
        ตรวจวัดค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนปลายนิ้ว ถ้าน้อยกว่าร้อยละ 90 ให้ออกซิเจน เพื่อรักษา ระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนปลายนิ้วให้มากกว่าร้อยละ 95 เนื่องจากหากร่างกายมีภาวะ hypoxemia จะ ทำให้เกิด vasospasm และ myocardial injury มากขึ้น
        
        การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ และการแปลผล พร้อมกับการรายงานแพทย์
        
        เจาะเลือดส่งตรวจ cardiac marker, electrolyte และการตรวจอื่นๆที่จำเป็นพร้อมทั้งการเปิด เส้นเลือดดำเพื่อเตรียมสำหรับให้ยาหรือสารน้ำ
        
        เฝ้าระวังการเปลี่ยนแปลงของคลื่นไฟฟ้าหัวใจ กรณีที่ตรวจพบการเกิด ST elevate หรือเกิด LBBB ใหม่ เตรียมผู้ป่วยเพื่อส่งไปทำ PCI กรณีที่สถานพยาบาลไม่มีความพร้อม ให้ refer โดยใช้เวลาไม่ ควรเกิน 120 นาที
        
        7.ดูแลให้ยาบรรเทาอาการเจ็บหน้าอก ยาละลายลิ่มเลือด ยาต้านการแข็งตัวของเกล็ดเลือด ยาปรับการทำงานของหัวใจและการหมุนเวียนเลือด ยาควบคุมจังหวะการเต้นของหัวใจ ยาขับปัสสาวะเพื่อลดการคั่งของเลือดในปอดและร่างกาย ทำให้หัวใจทำงานได้ดีขึ้น และสังเกตอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยา
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อนแบบสมบูรณ์ (absolute bed rest) อย่างเพียงพอใน 24 ชั่วโมงแรกที่มีอาการ เจ็บหน้าอก จัดสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อน เพื่อลดการทำงานของหัวใจ
        
        ส่งเสริมให้ผู้ป่วยขับถ่ายอุจจาระให้เป็นปกติ ไม่เบ่งถ่ายอุจจาระ ให้ประทานอาหารที่มีกากใย เช่น ผักลวกหรือต้ม มะละกอ เป็นต้น ให้ยาระบายเพื่อป้องกันการเกิดภาวะ vasalva maneuver
        
        ดูแลให้ได้รับยา สารน้ำ หรือสารอาหารตามความเหมาะสมของโรค บันทึกปริมาณน้ำเข้า ออก จากร่างกาย เพื่อดูความสมดุลของสารน้ำในร่างกาย และประเมินการทำงานของไต
        
        ส่งเสริมสัมพันธภาพผู้ป่วย ครอบครัวผู้ป่วย และพยาบาล พูดคุยเพื่อลดความวิตกกังวล เปิด โอกาสให้ผู้ป่วยและญาติได้มีโอกาสพูดคุยให้กำลังใจกันระบายความรู้สึก ซักถามปัญหาต่างๆ เพื่อให้ข้อมูล ที่ตรงตามความต้องการ และลดความกลัว สอบถามเกี่ยวกับความเชื่อที่จะทำให้สบายใจ เช่น ตักบาตร
        
        การให้ข้อมูลแก่ผู้ป่วยและญาติ เพื่อให้ผู้ป่วยมีความรู้ ความเข้าใจในการปฏิบัติตัวฟื้นฟู สมรรถภาพของหัวใจ
        
        ให้คำแนะนำก่อนผู้ป่วยกลับบ้าน โดยให้ควบคุมปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ ดังนี้ รักษาน้ำหนักตัวให้เหมาะสมเลือกรับประทานอาหารที่ไขมันต่ำ หลีกเลี่ยงอาหารประเภทผัด ทอด อาหารมัน อาหารเค็ม งดสูบบุหรี่ หลีกเลี่ยงผู้ที่สูบบุหรี่ งดดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ หลีกเลี่ยงความเครียด และการมีเพศสัมพันธ์ สามารถมีได้หลังจากกลับบ้านได้ 2-4 สัปดาห์
        
        ประเมินสภาพผู้ป่วย ซักประวัติ เพื่อค้นหาหลักฐานการเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดตั้งแต่ ระยะเวลาการเกิด ขณะเกิดผู้ป่วยทำกิจกรรมอะไร มีอาการนานเพียงใด หาสาเหตุชักนำและการทุเลา ลักษณะอาการเจ็บหน้าอก มีเจ็บร้าวไปตำแหน่งใดบ้าง ระดับความเจ็บปวด
        
        แนะนำการออกกำลังกายที่เหมาะสม ออกกำลังกายหลังรับประทานอาหารอย่างน้อย 1-2 ชั่วโมง อยู่ในที่อากาศถ่ายเทสะดวก สวมรองเท้าให้พอดีกับเท้า พกยาอมใต้ลิ้นติดตัวไว้ทุกครั้ง การออกกำลังกาย ที่เหมาะสม ได้แก่ การเดิน รำมวยจีน เต้นรำ
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา ได้มีการวางแผนกิจกรรมการพยาบาล เช่นเดียวกับทางทฤษฎี
        
        มีการประเมินสภาพผู้ป่วย ซักประวัติ ตรวจร่างกาย
        
        มีการติดตามสัญญาณชีพ และ EKG monitor ตามแผนการรักษา
        
        ตรวจวัดค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนปลายนิ้ว ทุก 4 ชั่วโมง
        
        การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ และการแปลผล
        
        เจาะเลือดส่งตรวจ cardiac marker, electrolyte และการตรวจอื่นๆที่จำเป็นพร้อมทั้งการเปิดเส้นเลือดดำเพื่อเตรียมสำหรับให้ยาหรือสารน้ำ
        
        เฝ้าระวังการเปลี่ยนแปลงของคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อนแบบสมบูรณ์ (absolute bed rest)
        
        ดูแลให้ได้รับยา สารน้ำหรือสารอาหารตามความเหมาะสมของโรค บันทึกปริมาณน้ำเข้า-ออกจากร่างกาย
        
        ส่งเสริมสัมพันธภาพผู้ป่วย ครอบครัวผู้ป่วยและพยาบาล
        
        การให้ข้อมูลแก่ผู้ป่วยและญาติ
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
  - - - ทฤษฎี
        
        สาเหตุที่ทำให้เกิดพยาธิสภาพของกล้ามเนื้อหัวใจ ดังนี้ โรคหัวใจขาดเลือด (Ischemic Heart Disease : IHD) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด (Myocardial Infarction : MI) เนื่องจากการสูญเสียเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจ สาเหตุนี้มักทำให้เกิดภาวะล้มเหลวจากการบีบตัวของหัวใจ มากกว่าภาวะล้มเหลวจากการคลายตัวของหัวใจ โรคกล้ามเนื้อหัวใจพิการ (cardiomyopathies) เป็นโรคของกล้ามเนื้อหัวใจ ที่หาสาเหตุที่แท้จริงไม่ได้ หรือสาเหตุยังไม่ชัดเจน ที่ทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวได้ เช่น กล้ามเนื้อหัวใจบีบตัวลดลง (cilated cardiomyopathy) มีการขยาย ใหญ่ของช่องภายในหัวใจห้องล่างซ้าย โดยไม่เพิ่มความหนาของกล้ามเนื้อหัวใจ มีผลทำให้แรงในการบีบตัวของหัวใจลดลง ผนังกล้ามเนื้อหัวใจขยาย (hypertrophic cardiomyopathy) มีการขยาย ใหญ่ของผนังกล้ามเนื้อหัวใจห้องล่าง โดยเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจจะมีขนาดใหญ่ขึ้น แต่เรียงตัวอย่างผิดรูปแบบ (disarray) พยาธิสภาพนี้ทำให้ผนังหัวใจไม่ยืดหยุ่นและการคลายตัวของกล้ามเนื้อหัวใจผิดปกติไป จึงทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวจากหัวใจคลายตัว ผนังกล้ามเนื้อหัวใจยืดหยุ่นลดลง (restrictive cardiomyopathy) ไม่พบ การเปลี่ยนแปลงในแง่ขนาดของช่องภายในห้องหัวใจหรือความหนาของผนังกล้ามเนื้อหัวใจ แต่จะ พบว่าผนังกล้ามเนื้อหัวใจมีความยืดหยุ่นลดลง ไม่สามารถที่จะคลายตัวได้อย่างปกติ จึงทำให้เกิด ภาวะหัวใจล้มเหลวจากหัวใจคลายตัว ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ (myocarditis) จากการติดเชื้อ พิษของยา หรือ สารเคมี เป็นต้น
        
        สาเหตุที่เกี่ยวข้องกับลิ้นหัวใจ ได้แก่ ลิ้นหัวใจตีบตัน (Valvular Stenosis : VS) หรือรั่ว (valvular regurgitation) เป็นภาวะที่ลิ้นหัวใจทำงานบกพร่อง ดังนี้ ในกรณีของลิ้นหัวใจตีบตัน (stenosis) จะทำให้การส่งผ่านของเลือดจากหัวใจ ห้องหนึ่งไปยังอีกห้องหนึ่งเกิดขึ้นน้อยลง ทำให้เกิดการลดลงของหัวใจจากการรับเลือดเข้าสู่หัวใจ (Preload) จึงเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวจากหัวใจคลายตัวได้ หรือการส่งผ่านของเลือดจากหัวใจห้องล่างไป ยังปอดหรือจากหัวใจห้องล่างไปยังร่างกายลดลง ทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวจากหัวใจบีบตัวได้ ในกรณีของลิ้นหัวใจรั่ว (regurgitation) จะทำให้เลือดไหลย้อนกลับไปยังห้องหัวใจห้องบน จากหลอดเลือดแดงพัลโมนารีที่ปอด (pulmonary artery) ย้อนกลับไปยังหัวใจ ห้องล่างขวา (right ventricle) หรือจากหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตา (aorta) กลับมายังหัวใจ ห้องล่างซ้าย (left ventricle) การมีลิ้นหัวใจรั่วไม่ว่าจะเป็นลิ้นหัวใจใดก็ตาม จะทำให้เกิดภาวะเลือด คั่งภายในห้องหัวใจห้องล่าง (volume overload) จึงเพิ่มปริมาณเลือดที่หัวใจต้องบีบตัวส่งเลือดออก ไปนอกหัวใจ (increased preload) ซึ่งทำให้เกิดภาวะหัวใจโต (cardiac hypertrophy) และตามมา ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวจากหัวใจบีบตัว
        
        สาเหตุที่ไม่ได้เกิดจากกล้ามเนื้อหรือลิ้นหัวใจที่ทำให้หัวใจต้องทำงานมากขึ้น เพื่อส่งเลือดปริมาณเท่าเดิมไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย แบ่งเป็น 2 สาเหตุหลัก ๆ คือ สาเหตุที่มีผลเพิ่มแรงต้านในการบีบตัวของหัวใจ (pressure overload) หรือมีผลเพิ่มปริมาตรภายในห้องหัวใจให้มากขึ้นกว่าปกติ (volume overload) ตัวอย่างของสาเหตุเหล่านี้ เช่น โรคความดันโลหิตสูง (systemic hypertension) ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญอันดับ หนึ่งของภาวะหัวใจล้มเหลว โรคความดันเลือดภายในปอดสูง (pulmonary hypertension) ทำให้การส่ง เลือดไปยังปอดของหัวใจต้องใช้แรงในการบีบตัวสูงขึ้น
        
        สาเหตุที่เกี่ยวข้องกับจังหวะการเต้นของหัวใจ อาจเป็นได้ทั้งเต้นเร็วเกินไป เต้นช้า เกินไป หรือความไม่คล้องจองของการเต้นของหัวใจห้องบนและล่าง เช่น ภาวะหัวใจเต้นเร็วกว่าปกติ (ventricular fibrillation or tachycardia) ภาวะหัวใจเต้นพริ้ว (atrial fibrillation or tachycardia) หัวใจเต้นช้า (bradycardia) หัวใจถูกบล็อก (complete heart block)
        
        สาเหตุชักนำอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงานของหัวใจ (precipitating factors) สาเหตุนี้เป็นปัจจัยอื่นที่สามารถกระตุ้นให้ผู้ป่วยเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวซ้ำใน 2 ลักษณะ คือ มีอาการขึ้นในผู้ป่วยที่โดยปกติไม่มีอาการแสดงใด ๆ หรือ มีอาการรุนแรงขึ้นกว่าเดิมในกรณีที่โดยปกติผู้ป่วยมีอาการเพียงเล็กน้อย การที่ผู้ป่วยไม่มีอาการเนื่องจากร่างกายมีการปรับตัวชดเชย (compensated state) เพื่อรักษาระดับปริมาตรเลือดที่หัวใจบีบออก (cardiac output) ไว้ได้ หรือผู้ป่วยได้รับยาเพื่อควบคุม อาการ ตัวอย่างของสาเหตุชักนำ เช่น ภาวะโลหิตจาง ภาวะติดเชื้อ ภาวะไข้สูง ภาวะที่มีการอุดตันของเส้นเลือดภายในปอด ทำให้เกิดความดันโลหิตในปอดสูง (pulmonary hypertension) การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ที่รุนแรง การออกกำลังกายที่มากเกินไป การตั้งครรภ์ ภาวะที่มีการคั่งของน้ำและเกลือจากการใช้ยา เช่น ยาสเตียรอยด์ หรือยาลดการอักเสบ ภาวะที่มีการคั่งของน้ำและเกลือจากการไม่ควบคุมอาหาร ภาวะไตวายเฉียบพลัน การใช้ยาที่มีผลลดการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ (myocardial contractility) จำพวกยาปิดกั้นเบตา (Beta-blocker) ทำให้หัวใจบีบตัวน้อยลงเช่น ยาโพรพราโนลอล และ เมตโตโพรลอส เป็นต้น หรือยายับยั้งการผ่านของแคลเซียมอิออน จากภายนอกเซลล์เข้าสู่ภายในเซลล์ (calcium channel blockers) เช่น ยาเวอราพามิล และ ยาไดล์ไทอะเซม เป็นต้น
        
        ปัจจัยส่วนบุคคล เช่น ผู้ป่วยที่มีประวัติเป็นโรคหัวใจขาดเลือด เพศชาย อายุมากกว่า 60 ปีขึ้นไป
        
        มีพฤติกรรมการดูแลตนเองที่ไม่เหมาะสม เช่น ยังคงรับประทานอาหารรสเค็ม ดื่มน้ำไม่จำกัดจำนวน รับประทานยาไม่สม่ำเสมอ ไม่ได้ควบคุมน้ำหนัก รวมถึงพฤติกรรมเสี่ยงต่าง ๆ เช่น บุหรี่ สุรา สารเสพติดต่าง ๆ
        
        การขาดความรู้ในการสังเกตความผิดปกติ การขาดความรู้เกี่ยวกับเรื่องโรค ขาดการตระหนัก ถึงอาการและอาการแสดงที่บ่งบอกถึงความรุนแรงของโรคที่เพิ่มขึ้น
      - กรณีศึกษา
        
        จากกรณีศึกษา พบว่า มีสาเหตุสำคัญมาจาก ปัจจัยดังต่อไปนี้
        
        สาเหตุจากพยาธิสภาพของกล้ามเนื้อหัวใจ ผู้ป่วยรายนี้ได้รับวินิจฉัยเป็นภาวะกล้ามเนื้อหัวใจ ขาดเลือด ชนิดไม่พบการยกตัวอย่างผิดปกติของช่วง ST segment
        
        สาเหตุที่หัวใจต้องทำงานมากขึ้น จากพยาธิ สภาพของโรคความดันโลหิตสูง ผู้ป่วยรายนี้ได้รับ วินิจฉัยเป็นความดันโลหิตสูง มานานกว่า 20 ปี และ เข้ารับการรักษาไม่ต่อเนื่อง
        
        สาเหตุที่เกี่ยวข้องกับจังหวะการเต้นของหัวใจ ผู้ป่วยรายนี้ มีผลตรวจจังหวะการเต้นของหัวใจที่ ผิดปกติ ดังนี้ ผล EKG (15 พฤษจิกายน 2566) พบ Non ST- elevation myocardial infarction: NSTEMI ผล EKG (16 พฤษจิกายน 2566) พบ Supraventricular Tachycardia -SVT ผล EKG (17 พฤษจิกายน 2566) พบ Sinus tachycardia
        
        ผู้ป่วยรายนี้ มีพฤติกรรมการดูแลตนเองที่ไม่ เหมาะสม เช่น ไม่ควบคุมการรับประทาน ไม่มีการ ออกกิจกรรมทางกาย เป็นต้น
        
        จากการประเมิน พบว่า ผู้ป่วยรายนี้ขาด ความรู้เกี่ยวกับเรื่องโรค ขาดการตระหนัก ซึ่ง สามารถสังเกตได้จากพฟติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสมจากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามี 5 ปัจจัยที่ เป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        อาการเหนื่อย (dyspnea) เป็นอาการสำคัญของผู้ป่วยภาวะหัวใจ อาจมีลักษณะล้มเหลว โดยอาการเหนื่อยจากภาวะหัวใจล้มเหลวอาจมีลักษณะดังนี้ อาการเหนื่อยขณะที่ออกแรง (dyspnea on exertion) อาการเหนื่อย หายใจไม่สะดวกขณะนอนราบ (orthopnea) เนื่องจาก ในท่านอน ของเหลวจากบริเวณท้อง และขาทั้ง 2 ข้าง ไหลกลับเข้าในทรวงอก เพิ่มขึ้น และกระบังลมยกสูงขึ้น ทำให้ความดันในปอดสูงขึ้น การแลกเปลี่ยน แก๊สในถุงลมผิดปกติ ทำให้รู้สึกเหนื่อยในขณะนอนราบ บางครั้งผู้ป่วยจะไอขณะ นอนราบด้วย อาการหายใจไม่สะดวกขณะนอนหลับและต้องตื่นขึ้นเนื่องจาก อาการหายใจไม่สะดวก (paroxysmal nocturnal dyspnea, PND) PND เป็น อาการที่ค่อนข้างจำเพาะสำหรับภาวะหัวใจล้มเหลว
        
        อาการบวมในบริเวณที่เป็นระยางส่วนล่างของร่างกาย (dependent part) เช่นเท้า ขา เป็นลักษณะบวม กดปุ่ม
        
        อ่อนเพลีย (fatigue) เนื่องจากการที่มีเลือดไปเลี้ยงร่างกายลดลง ทำให้สมรรถภาพของร่างกายลดลง
        
        แน่นท้อง ท้องอืด เนื่องจากตับโต จากเลือดคั่งในตับ (hepatic con- gestion) มีน้ำในช่องท้อง (ascites) อาจพบอาการคลื่นไส้ เบื่ออาหารร่วมด้วย และอาการแสดงที่ตรวจพบบ่อย ได้แก่ หัวใจเต้นเร็ว (tachycardia) หายใจเร็ว (tachypnea) เส้นเลือดดำที่คอโป่งพอง (jugular vein distention) หัวใจโต โดยตรวจพบว่ามี Point of Maximum Impulse (PMI) ในผู้ป่วยที่มีหัวใจโตขึ้น จะเลื่อนไปทางรักแร้และลงล่าง คลำพบหัวใจห้องล่างซ้าย หรือ หัวใจห้องล่างขวาได้ เสียงหัวใจผิดปกติ โดยอาจตรวจพบเสียง S หรือ S gallop หรือ 3 4 cardiac murmur บ่งชี้ถึงความผิดปกติของหัวใจ เช่น การตรวจพบ diastolic rumbling murmur ที่ยอดหัวใจ (apex) บ่งชี้ถึงภาวะลิ้นหัวใจไมตรัลตีบ (mitral stenosis) ซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุของหัวใจล้มเหลว
        
        เสียงปอดผิดปกติ (lung crepitation) จากการที่มีเลือดคั่งในปอด (pulmonary congestion) ในผู้ป่วยบางรายอาจมีเสียงหายใจ wheezing เนื่องจากมีการหดตัวของหลอดลม (bronchospasm) เมื่อมีเลือดคั่งในปอดที่ เรียกว่า cardiac wheezing ในผู้ป่วยบางรายอาจตรวจพบเสียงหายใจลดลง จากการมีน้ำในเยื่อหุ้มปอด (pleural effusion)
        
        ตับโต (hepatomegaly) หรือน้ำในช่องท้อง (ascites)
        
        บวมกดปุ่ม (pitting edema)
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษา มีอาการเหนื่อย (dyspnea) อ่อนเพลีย (fatigue)หายใจไม่สะดวกขณะนอนราบ (orthopnea) หัวใจเต้นเร็ว(tachycardia) หายใจเร็ว (tachypnea)เส้นเลือดดำที่คอโป่งพอง (jugular vein distention) หัวใจโต (Cardiomegaly) และฟังเสียงหัวใจพบเสียงหัวใจผิดปกติ S gallop และ 3 4 cardiac murmur และเสียงปอดผิดปกติ (lung crepitation) ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        Rick factors
        
        Myocardial injury to the heart (myocardial infarction, hypertension, cardiomyopathy, valvular disease)
        
        Initial fall in left-ventricular performance, increased wall stress
        
        Activation of RAAS and sympathetic nervous system
        
        Fibrosis, apoptosis, hypertrophy, cellular and molecular alterations, myotoxicity
        
        1 more item...
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามี Rick factors: high blood pressure, diabetes,
        obesity, lack of exercised ส่งผลให้เกิดพยาธิสภาพของการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อหัวใจ สมารรถภาพการทำงานต่ำลง หัวใจจึงมีการปรับตัวขยายใหญ่ขึ้น จนไม่สามารถรองรับการทำงานเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง มีภาวะแทรกซ้อนต่างๆตามมาเช่น ภาวะน้ำเกิน หัวใจเต้นผิดจังหวะ และหัวใจหยุดเต้นในที่สุด ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        การป้องกันการเกิดกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด: ในภาวะหัวใจวาย ระบบฮอร์โมนระหว่าง Renin-angiotensin-aldosterone system และสารสื่อประสาทในระบบประสาทอัตโนมัติ Sympathetic nervous system จะถูกกระตุ้นให้มีการหลั่งฮอร์โมนบางชนิดออกมา ซึ่งมีผลให้หัวใจ บีบตัวทำงานหนักมากขึ้น การรักษาจึงต้องให้ยาที่ไปด้านฮอร์โมนและสารสื่อประสาทเหล่านี้ เช่น ยาในกลุ่ม Angiotensin-converting enzyme inhibitors, ยากลุ่ม Angiotensin receptor blockers, ยา กลุ่ม Aldosterone antagonist, และยากลุ่ม Beta-adrenoceptor blockers
        
        การควบคุมและกำจัดน้ำส่วนเกิน/น้ำคั่ง: ภาวะหัวใจวายทำให้ร่างกายมีปริมาณน้ำรวมถึง เกลือแร่โซเดียม/เกลือแกงเกินกว่าปกติ และทำให้เกิดอาการบวมในเนื้อเยื่อ/อวัยวะตามมาดังได้ กล่าวแล้วในหัวข้ออาการ การรักษาจึงต้องขจัดน้ำและโซเดียมส่วนเกินนี้ ได้แก่ การจำกัดการ บริโภคเกลือโซเดียมจากอาหารที่รับประทาน เพื่อไม่ให้ร่างกายได้รับเกลือโซเดียมเกินกว่า ความสามารถที่ไตจะกำจัดออกไปทางปัสสาวะได้ (ซึ่งในภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ไตจะดูดน้ำ และโซเดียมกลับมากกว่าปกติอยู่แล้ว) เพราะหากรับประทานเกลือมาก กระแสเลือดของเราก็จะมี โซเดียมมากขึ้น ไตก็จะดูดน้ำกลับเข้าสู่กระแสเลือดมากขึ้น แทนที่จะขับออกทางปัสสาวะทิ้งไป ร่างกายจึงมีการคั่งของน้ำมากขึ้นไปอีก
        
        การให้ยาขับปัสสาวะ ซึ่งมีอยู่หลายตัว เช่น Furosemide เป็นต้น
        
        การลดภาระการทำงานของหัวใจ ได้แก่ การงดการออกแรงทำงาน หรือออกกำลังที่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเกินไป หากจะทำงาน ควรมีระยะพักเป็นระยะๆบ่อยครั้ง เพื่อไม่ให้รู้สึกเหนื่อยเกินไป
        รวมไปถึงการควบคุมอารมณ์โกรธ หงุดหงิด และความเครียด ความวิตกกังวลต่างๆ ซึ่งอาจต้องใช้ยาระงับประสาท/ยาคลายเครียดช่วยการเพิ่มความสามารถในการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ คือการใช้ยา Digitalis เพื่อช่วยให้หัวใจบีบเลือดส่งไปเลี้ยงอวัยวะต่างๆได้ดีขึ้น โดยที่ต้องไม่ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจเกิดการขาดเลือด
        
        การติดอุปกรณ์กระตุ้นการทำงานของหัวใจ นอกจากปรับเปลี่ยนรูปแบบการใช้ชีวิต ควบคู่กับการใช้ยาแล้วก็อาจต้องใช้อุปกรณ์เพื่อกระตุ้นการทำงานหรือควบคุมจังหวะบีบ-คลายของ กล้ามเนื้อหัวใจเพื่อให้เลือดสามารถไหลเวียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยผู้ป่วยจะได้รับยาสลบ และอุปกรณ์จะถูกติดไว้ได้ผิวหนัง ผู้ป่วยจะต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลจนกว่าแพทย์จะมั่นใจว่า อุปกรณ์ทำงานได้เต็มประสิทธิภาพ
        
        5.1 เครื่องกระตุ้นหัวใจชนิด Cardiac Resynchronization Therapy (CRT)
        
        5.2 เครื่องกระตุกไฟฟ้าหัวใจ (Implantable Cardioverter Defibrillators: ICD)
        
        5.3 เครื่องกระตุ้นและกระตุกไฟฟ้าหัวใจ (CRT-Ds)
        
        การผ่าตัด ใช้ในผู้ป่วยรายที่แพทย์พิจารณาแล้วว่าการผ่าตัดเป็นวิธีการรักษาที่ได้ผล มากกว่า ซึ่งการรักษาภาวะหัวใจวายด้วยการผ่าตัดจะขึ้นอยู่กับสาเหตุที่ทำให้หัวใจวาย
        
        6.1 การขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบอลลูน (Coronary Angioplasty)
        
        6.2 การผ่าตัดบายพาสหัวใจ (Coronary Artery Bypass Graft: CABG)
        
        6.3 การผ่าตัดลิ้นหัวใจ
        
        6.4 การผ่าตัดติดตั้งเครื่องช่วยสูบฉีดเลือด (Left Ventricular Assist Devices)
        
        6.5 การผ่าตัดปลูกถ่ายหัวใจ (Heart Transplant)
        
        6.6 เครื่องเอคโม่ (Extracorporeal Membrane Oxygenation: ECMO)
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษาได้รับการรักษา ดังต่อไปนี้
        
        Lasix 20 mg. IV q 6 hrs. & Lasix 1 tab o tid pc & Lasix 250 mg. IV Stat
        
        ยาเบาหวานและความดันโลหิตสูงเดิม
        
        Adenosine 6 mg.IV stat
        
        Norepinephrine 8 mg+ 5% D/W 250 ml. drip 8 mcg/hr
        
        Digoxin 1 amp IV slowly push
        
        Defib 200 J
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        ไตวาย เมื่อไตไม่ได้รับเลือดและออกซิเจนอย่างเพียงพอ ไตก็จะเริ่มเสื่อม และอาจส่งผล ให้ไตวายเรื้อรังได้ในเวลาต่อมา ผู้ป่วยจะต้องใช้วิธีการฟอกไตเข้าช่วย
        
        โรคลิ้นหัวใจ ลิ้นหัวใจมีหน้าที่ในการควบคุมการไหลเวียนของเลือดที่ผ่านหัวใจ แต่เมื่อ หัวใจวาย ก็จะทำให้มีอาการหัวใจโต หรือหัวใจเกิดแรงดันภายในมากขึ้น จนลิ้นหัวใจไม่สามารถ ทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ก่อให้เกิดลิ้นหัวใจไมตรัลหรือไตรคัสปิดรั่วได้
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ พบได้ในผู้ป่วยหัวใจวาย เพราะเมื่อกล้ามเนื้อหัวใจทำงานผิดปกติ ก็ จะส่งผลต่อการเต้นของหัวใจได้
        
        ตับเสียหาย เมื่อหัวใจวาย ร่างกายจะเกิดการสะสมของเหลวมากขึ้นทำให้ตับทำงาน ผิดปกติ และเกิดความเสียหายได้
        
        ภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันส่งกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันอย่างเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะ ผู้ป่วยที่อยู่ในระยะรุนแรง จะไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ตามปกติ และถ้าหากไม่ได้รับการ รักษาที่ถูกต้อง ก็อาจนำมาสู่การเสียชีวิตได้เช่นกัน
        
        อาการอ่อนเพลียอย่างรุนแรง เมื่อร่างกายสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงไม่เพียงพอ ร่างกายก็จะ ได้รับออกซิเจนลดลงจนทำให้อ่อนเพลียอย่างรุนแรงได้
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา พบว่ากรณีศึกษามีภาวะแทรกซ้อน ดังต่อไปนี้
        
        มีอาการอ่อนเพลียอย่างรุนแรง ตลอดเข้ารับการรักษา
        
        ไตวาย มีภาวะของเสียคั่ง ยืนยันจากผลการตรวจ Blood Chemistry เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2566 พบว่า
        BUN 40 mg% High
        Cr 2.9 mg% High
        eGFR 31.4 ml/min/1.732
        
        หัวใจเต้นผิดจังหวะ ยืนยันจากผลการตรวจ EKG เมื่อวันที่ 15 16 และ 17 พฤศจิกายน 2566 พบว่า EKG (15 พฤษจิกายน 2566) พบ Non ST- elevation myocardial infarction: NSTEMIEKG (16 พฤษจิกายน 2566) พบ Supraventricular Tachycardia - SVT EKG (17 พฤษจิกายน 2566) พบ Sinus tachycardia
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
    - - ทฤษฎี
        
        การพยาบาลเพื่อลดการทำงานของหัวใจ
        1.1 จัดให้นอนท่า Fowler's position เพื่อลดการคั่งของเลือดในปอดและลดการไหลกลับของเลือด เข้าสู่หัวใจห้องบนขวา ผู้ป่วยหัวใจวายที่ขาบวมไม่ควรยกปลายเท้าสูง
        1.2 จำกัดสารน้ำและเกลือโซเดียม บันทึกสารน้ำเข้า - ออกจากร่างกาย เมื่อพบความผิดปกติ ได้แก่ อาการเหนื่อยมากขึ้น บวม หรือปัสสาวะออกน้อยกว่า 200 ml. ใน 8 ชั่วโมง ต้องรายงานแพทย์ทันที
        1.3 ให้ยาขับปัสสาวะ บันทึกสารน้ำเข้า-ออก ทุก 8 ชั่วโมง ชั่งน้ำหนักทุกวัน ด้วยเครื่องชั่งและ เวลาเดียวกัน ดูแล สังเกตอาการ โปตัสเซียมต่ำ ได้แก่ หายใจช้า กล้ามเนื้ออ่อนแรง หัวใจเต้นช้า ชีพจรเต้นไม่ สม่ำเสมอ EKG เกิด depressed T wave คลื่นไส้อาเจียน เป็นต้น
        1.4 ให้ยาลดแรงต้านในหลอดเลือดแดง เช่น Hydralazine และยาที่มีฤทธิ์ขยายทั้งหลอดเลือดแดง และหลอดเลือดดำ เช่น Isordil และ Minipress สังเกตฤทธิ์ข้างเคียงของยาโดย วัดความดันโลหิต ระวังไม่ให้ ความดันโลหิตต่ำมาก สังเกตอาการหัวใจเต้นช้ากว่าปกติ ปวดศีรษะ ความดันโลหิตต่ำจากการเปลี่ยนท่า
        
        การพยาบาลเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของหัวใจ
        2.1 ให้ออกซิเจนให้เพียงพอ โดยติดตามระดับออกซิเจนด้วยการวัดระดับออกซิเจนบริเวณปลาย นิ้วมือ และสังเกตอาการหอบเหนื่อย เขียวคล้ำปลายมือปลายเท้า
        2.2 ให้ยาเพิ่มแรงบีบตัวของหัวใจ ได้แก่ ยา Digitoxin และ Digoxin สังเกตอาการคลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร ท้องเสีย การมองเห็นผิดปกติ นับอัตราการเต้นของหัวใจก่อนให้ยา หากอัตราการเต้นของหัวใจต่ำ กว่า 60 ครั้ง/นาที หรือไม่สม่ำเสมอ ต้องงดยาและรายงานแพทย์
        2.3 ให้ยา Dopamine หรือ Dobutamine เพื่อเพิ่มแรงบีบตัวของหัวใจทำให้ปริมาณเลือดออกจาก หัวใจไปเลี้ยงร่างกายได้มากขึ้น ปรับขนาดยาตามแผนการรักษาของแพทย์ ติดตามสัญญาณชีพขณะผู้ป่วย ได้รับยาทุก 15 นาที ตรวจ EKG และสังเกตจำนวนปัสสาวะ
        
        การพยาบาลเพื่อควบคุมการคั่งของเกลือและนำ และลดการดังของนำในปอด
        3.1 ให้รับประทานอาหารจำกัดเกลือโซเดียม อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจว่าควรงดอาหารประเภท น้ำปลา ซีอิ้ว เนื้อเค็ม ของหมักดอง และเกลือ ให้ผู้ป่วยร่วมวางแผนในการจำกัดน้ำ 24 ชั่วโมง
        3.2 เฝ้าระวังอาการสำคัญที่ทำให้ผู้ป่วยมีความผิดปกติ ได้แก่ หอบเหนื่อยมากขึ้น อาการบวม เพิ่มขึ้น ปัสสาวะออกน้อยกว่า 200 ml. ใน 8 ชั่วโมง ระดับบออกซิเจนในร่างกายน้อยกว่า 95% รายงานแพทย์ และเตรียมอุปกรณ์เพื่อช่วยเหลือแพทย์ในการทำหัตถการเจาะปอด ประเมินสัญญาชีพก่อนทำ ขณะทำ และ หลังทำ สังเกตอาการหอบเหนื่อย สังเกตลักษณะ จำนวนสารน้ำจากปอด และส่งตรวจตามแผนการรักษา
        
        การพยาบาลเพื่อติดตามการแลกเปลี่ยนแก๊สในร่างกาย และลดภาวะแทรกซ้อน
        4.1 ตรวจวัดสัญญาณชีพ ให้นอนศีรษะสูง ให้ออกซิเจน
        4.2 จัดกิจกรรมให้เหมาะสม โดยพิจารณาตามการจำแนกความรุนแรงของภาวะหัวใจล้มเหลว ดังนี้ ระดับ 1 มีโรคหัวใจแต่ไม่มีอาการ ระดับ 2 ไม่มีอาการในกิจวัตรปกติ แต่มีอาการถ้าออกกำลังมากกว่า ปกติ ระดับ 3 มีอาการถึงแม้จะทำงานเพียงเล็กน้อย ระดับ 4 มีอาการขณะพัก
        4.3 กระตุ้นให้ผู้ป่วยไอ และหายใจลึก ๆ เพื่อป้องกันการคั่งค้างของเสมหะในปอด
        
        การพยาบาลเพื่อลดความเครียดและความวิตกกังวลให้แก่ผู้ป่วยและญาติ
        5.1 เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยระบายความรู้สึก
        5.2 ส่งเสริมให้ญาติให้กำลังใจผู้ป่วย อยู่เป็นเพื่อนผู้ป่วย และใช้คำพูดที่เป็นกำลังใจในทางบวก
        5.3 รับฟังสิ่งที่ผู้ป่วยและญาติระบายความรู้สึกอย่างตั้งใจ ให้ข้อมูลการพยาบาลแก่ผู้ป่วยและญาติ
        5.4 ให้ผู้ป่วยและญาติมีส่วนร่วมในการตัดสินใจและวางแผนการพยาบาลร่วมกับทีมสุขภาพ
        
        กิจกรรมการพยาบาลเพื่อเตรียมผู้ป่วยก่อนกลับบ้าน
        6.1 ให้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยและครอบครัวเกี่ยวกับการดูแลตนเอง
        6.2 แนะนำให้สังเกตอาการสำคัญที่ต้องมาพบแพทย์ เช่น เจ็บหน้าอก เหนื่อยง่าย นอนราบไม่ได้ ต้องลุกขึ้นมานั่ง ปัสสาวะออกน้อยลง บวมบริเวณเท้า เป็นต้น และแนะนำให้ผู้ป่วยมาตรวจตามนัดทุกครั้ง
        6.3 แนะนำให้สังเกตอาการนำของสารน้ำคั่งสะสมในระบบไหลเวียนของปอด เช่น เท้าบวม น้ำหนักเพิ่ม ไอบ่อย อ่อนเพลีย ให้ชั่งน้ำหนักทุกวันในเวลาเดียวกันตอนเช้าหลังจากถ่ายปัสสาวะแล้ว
        6.4 งดกิจกรรมหรือปัจจัยเสี่ยง ปัจจัยชักนำต่าง ๆ เช่น งดสุรา บุหรี่ สารเสพติด ทำงานหนักให้จำกัดเกลือ เป็นต้น สอนให้จับชีพจรตนเองในขณะที่นั่งพักผ่อน ชีพจรควรอยู่ระหว่าง 60 – 100 ครั้ง/นาที
        6.5 แนะนำให้ผู้ป่วยพักผ่อน งดกิจกรรมที่ต้องออกแรงมาก ควรนอนพักวันละ 10-12 ชั่วโมงและนอนพักหลังอาหารกลางวัน หลีกเลี่ยงที่ร้อนหรือเย็นเกินไป หรือมีเสียงดังรบกวนการทำงานของหัวใจ
      - กรณีศึกษา
        
        จากการวิเคราะห์กรณีศึกษา ได้มีการวางแผนกิจกรรมการพยาบาล เช่นเดียวกับทางทฤษฎี
        
        การพยาบาลเพื่อลดการทำงานของหัวใจ เช่น จัดนอนท่า Fowler's position จำกัดสารน้ำและเกลือโซเดียม บันทึกสารน้ำเข้า – ออกจากร่างกาย ให้ยาขับปัสสาวะ ให้ยาลดแรงต้านในหลอดเลือดแดง เป็นต้น
        
        การพยาบาลเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของหัวใจ เช่น ให้ออกซิเจนให้เพียงพอ ให้ยาเพิ่มแรงบีบตัวของหัวใจ เป็นต้น
        
        การพยาบาลเพื่อควบคุมการคั่งของเกลือและ
        น้ำและลดการดันของน้ำในปอด เช่น ให้รับประทานอาหารจำกัดเกลือโซเดียม เฝ้าระวังอาการสำคัญเป็นต้น
        
        การพยาบาลเพื่อติดตามการแลกเปลี่ยนแก๊สในร่างกาย และลดภาวะแทรกซ้อน เช่น กระตุ้นให้ผู้ป่วยไอ และหายใจลึก ๆ เพื่อป้องกันการคั่งค้างของเสมหะในปอด เป็นต้น
        
        การพยาบาลเพื่อลดความเครียดและความวิตกกังวลให้แก่ผู้ป่วยและญาติ เช่น ส่งเสริมให้ญาติให้กำลังใจผู้ป่วย อยู่เป็นเพื่อนผู้ป่วย ใช้คำพูดที่เป็นกำลังใจในทางบวก รับฟังสิ่งที่ผู้ป่วยและญาติระบายความรู้สึกอย่างตั้งใจ ให้ข้อมูลการพยาบาลแก่ผู้ป่วยและญาติ ให้ผู้ป่วยและญาติมีส่วนร่วมในการตัดสินใจและวางแผนการพยาบาลร่วมกับทีมสุขภาพ เป็นต้น
        ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎี
- - - - S: “7 วันก่อนมา มีไข้ เจ็บหน้าอก อ่อนเพลีย ไม่มีแรง ใจสั่น ทำงานบ้านไม่ไหว รับประทานอาหาร
        ไม่ได้”
        O: วันที่ 17 พฤศจิกายน 2566 เวลา 8:00 น. ผู้ป่วยมีอาการสับสน กระวนกระวาย ผุดลุกผุดนั่ง เหนื่อย หายใจเร็ว เวลา 11:00 น. ผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยมากขึ้น
        O: วันที่ 17 พฤศจิกายน 2566 เวลา 13:30 น. ผู้ป่วยหยุดหายใจ หัวใจหยุดเต้น และคลำชีพจรไม่ได้
    - - เพื่อให้กล้ามเนื้อหัวใจสามารถกลับมาบีบตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพ
    - - อัตราการเต้นของหัวใจอยู่ในเกณฑ์ปกติ อยู่ในช่วง 60-100 ครั้งต่อนาที
        
        คลำพบสัญญาณชีพCarotid artery และFemoral artery
        
        อัตราการหายใจ อยู่ในช่วง 16 - 24 ครั้งต่อนาที
        
        มีระดับความรู้สึกตัว Glasgow Coma Score มากกว่า 3 คะแนน
    - - ดูแลให้การช่วยเหลือฟื้นคืนชีพขันสูงด้วย การนวดหัวใจต่อเนื่องนาน 2 นาที กดลึก 1.5-2 นิ้ว เร็วในอัตรา 100-120 ครั้งต่อ นาที เปลี่ยนผู้ช่วยเมื่อเหนื่อย และหลีกเลี่ยงการขัดจังหวะของการบีบนวดหัวใจ
      - ดูแลยกคางเชิดและให้ออกซิเจนด้วยการ บีบ Ambu bag 1 ครั้งของทุก 15 ครั้งของ การบีบนวดหัวใจ หรือทุก 2 ครั้งของทุก 30 ครั้งของการบีบนวดหัวใจ
      - ดูแลให้ได้รับยา Adrenaline (1 mg) 1 amp iv q 3-5 min. ตามแผนการักษา และติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ หายใจ ลำบาก เหงื่ออกมาก อ่อนแรง สั่น เป็นต้น
      - ดูแลช่วยเหลือแพทย์ในการช็อตด้วย ไฟฟ้า 200 จูล ตามแผนการรักษา
      - ดูแลประเมินระดับความรู้สึกตัว ความดัน โลหิต ประเมินความแรงและจังหวะการเต้น ของชีพจร และประเมินชีพจรส่วนกลางและ ส่วนปลายซ้ำ ได้แก่ Carotid artery Femoral artery เป็นต้นประเมินระดับ ความรู้สึกตัว ความดันโลหิต ประเมินความ แรงและจังหวะการเต้นของชีพจรตรวจวัดค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด
      - ดูแลจัดเตรียมอุปกรณ์สำหรับการช่วยเหลือแพทย์เพื่อใส่ท่อช่วยหายใจ ได้แก่ Airway, Endotracheal tube, Guide wire, laryngoscope, sterile glove, syringe, K-Y jelly พร้อมติดต่อจอง เครื่องช่วยหายใจและฝ่ายรังสีเทคนิค
      - เมื่อคลำชีพจรผู้ป่วยพบ ประเมินแล้วว่า หัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง ดูแลประเมิน สัญญาณชีพซ้ำอีกครั้ง ติดต่อหอผู้ป่วยวิกฤติ สำหรับการย้ายผู้ป่วย ตามแผนการรักษา
    - - การนวดหัวใจจะช่วยทำหน้าที่แทน หัวใจในการบีบน้ำส่งเลือดและออกซิเจน ไปเลี้ยงอวัยวะเป้าหมายที่สำคัญ เพื่อ ป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อันตรายต่อชีวิต
      - เพื่อเพิ่มออกซิเจนเข้าสู่ปอด เพื่อให้เลือดจากหัวใจได้นำเอาออกซิเจนสูบฉีดไปเลี้ยงอวัยวะที่สำคัญ
      - ยา Adrenaline ออกฤทธิ์สำคัญในการ ช่วยให้หลอดเลือดมีการหดตัวได้ดี ระดับ ความดันสูงขึ้น หัวใจบีบตัวแรงขึ้น หลอดลมขยายตัว เป็นต้น ในกรณีนี้ การ ใช้ยาดังกล่าว จะช่วยเพิ่มแรงดันเลือดใน การไปเลี้ยงอวัยวะสำคัญ เพิ่มการเต้น หัวใจให้กลับมาเต้นและแรงอีกครั้ง และ ช่วยเปิดทางเดินหายให้สะดวกต่อการ นำเอาออกซิเจนเข้าสู่ปอด
      - การช็อตไฟฟ้าเป็นการนำกระแสไฟฟ้าในขนาดที่มีผลต่อการรักษาเข้าไปในหัวใจ เพื่อช่วยให้หัวใจกลับคืนสู่สภาวะปกติ
      - เพื่อติดตามความก้าวหน้าของการ รักษา และเพื่อกำหนดแนวทางในการดูแลช่วยเหลือฟื้นคืนชีพผู้ป่วยต่อไป
      - เพื่ออำนวยความสะดวกแพทย์และ เตรียมความพร้อมในการใส่ท่อช่วยหายใจ และเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนโดยตรงสู่ปอด ป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนและอวัยวะสำคัญขาดออกซิเจน
      - เพื่อเตรียมความพร้อมในการย้ายผู้ป่วยไปรับ การรักษาที่หอผู้ป่วยวิกฤต ตามแผนการรักษา ของแพทย์
  - - - S : ผู้ป่วยเครียดเรื่องสุขภาพ กลัวตาย
        S : ผู้ป่วยต้องการหายจากโรคที่เป็น เนื่องจากห่วงสามี และบ้าน ไม่มีคนดูแล
        O : วันที่ 17 พฤศจิกายน 2566 เวลา 13:30 น. ผู้ป่วยหยุดหายใจ หัวใจหยุดเต้น และคลำชีพจรไม่ได้
    - - เพื่อลดความวิตกกังวลของผู้ป่วย และญาติ
    - - 1.ญาติสามารถตอบคำถามความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคของผู้ป่วย ทักษะในการประเมิน ทักษะในการช่วยเหลือผุ้ป่วยเบื้องต้น ได้อย่างน้อย 7 จาก 10 ข้อ
        
        ผู้ป่วยและญาติมีความรู้สึกผ่อนคลายและมีสีหน้าสบายใจขึ้น
        
        ญาติสามารถปฏิบัติทักษะในการดูแลผู้ป่วยได้อย่างถูกต้องมากกว่าร้อยละ 60
    - - สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับญาติให้การช่วยเหลืออย่างเอื้ออาทร
      - ประเมินความรู้สึกของญาติเปิดโอกาสให้ญาติระบายความรู้สึกออกมา
      - อธิบายวัตถุประสงค์และขั้นตอนในการ รักษาพยาบาลต่างๆ และให้ญาติได้มีส่วน ร่วมในการตัดสินใจมากที่สุด
      - วางแผนการพยาบาล เพื่อประคับประคองจิตใจผู้ป่วยและญาติ เช่น ดูแลถามไถ่ ให้ข้อมูลปัจจุบันของผู้ป่วย เปิด โอกาสให้ญาติที่ส่วนในการดูแลร่วมกัน
      - ตอบคำถามเกี่ยวกับความกลัวต่อสิ่งต่างๆ ด้วยความจริงใจและมีเหตุผลรองรับ
      - แนะนำให้ญาติหาวิธีคลายเครียดในแบบ ที่ชอบ เช่น การฟังเพลง กิจกรรมอื่นๆที่ ชอบ
      - แนะนำให้ญาติจัดหาวิทยุ เพื่อให้ผู้ป่วยได้ ฟังเพลงหรือเทปธรรมะที่ผู้ป่วยชอบมาให้ฟัง
      - แนะนำญาติให้ดูแลเอาใจใส่ผู้ป่วยอย่าง ใกล้ชิดและพูดคุยให้กำลังใจบ่อยๆ
      - ส่งเสริมศักยภาพของญาติและสมาชิกครอบครัวในการมีบทบาทเข้าช่วยเหลือดูแลผู้ป่วยเบื้องต้นได้ โดยการประยุกต์ใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ เรื่อง ผลของโปรแกรมการเสริมพลังครอบครัวต่อความรู้และทักษะในการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือด หัวใจ โดยประยุกต์กิจกรรมจากงานวรรณกรรมมาเป็นกิจกรรมพยาบาล เพื่อเสริมสร้างความรู้ญาติ ดังนี้ 1. สนทนาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ดูแล ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจ 2. การให้ข้อมูลที่มีความจำเป็นในการดูแล ผู้ป่วย 3. สอนการประเมินสภาพผู้ป่วยเบื้องต้น 4. การให้ความรู้และฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับการปฏิบัติการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐาน 5. ประเมินความรู้ เสริมพลังบวก และให้ช่องทางติดต่อเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน(ณรงค์กร, และณิชาภัทร, 2563)
      - เมื่อผู้ป่วยอาการคงที่และดีขึ้น จัด กิจกรรมส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเอง ของผู้ป่วย โดยการประยุกต์ใช้หลักฐานเชิง ประจักษ์ เรื่อง ผลของโปรแกรมเสริมสร้าง แรงจูงใจในการดูแลตนเองต่อการดูแล ตนเองและคุณภาพชีวิตในผู้ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว โดยประยุกต์กิจกรรมจากงาน วรรณกรรมมาเป็นกิจกรรมพยาบาล เพื่อ เสริมสร้างแรงจูงใจในการดูแลตนเองของ ผู้ป่วย ดังนี้ 1. ประเมินความตระหนักและความพร้อม ของผู้ป่วยในการดูแลตนเอง เสริมสร้าง แรงจูงใจในการดูแลตนเอง 2.ให้ความรู้ เกี่ยวกับภาวะหัวใจล้มเหลวและพฤติกรรม การดุแลตนเอง ตามที่ผู้ป่วยต้องการเรียนรู้ 3.ให้ผู้ป่วยเลือกแนวทางปฏิบัติและ ตั้งเป้าหมายของตนเอง 4. เสริมสร้างความ มั่นใจ ฝึกทักษะ สาธิตย้อนกลับ การติดตาม และจัดการภาวะหัวใจล้มเหลว(นลินี, อภิญญา, และสุมลชาติ, 2563)
    - - เพื่อให้ญาติและพยาบาลมีสัมพันธภาพ ที่ดี มีความเข้าใจในเป้าหมายที่ตรงกัน และสามารถให้ความร่วมมือช่วยเหลือกัน อย่างเป็นประโยชน์สูงสุดต่อผู้ป่วย
      - เพื่อรับรู้ถึงความรู้สึกของญาติใน ขณะนั้น เพื่อจะสามารถวางแผนและแนวทางการดูแลทั้งญาติและผู้ป่วยไปใน ทิศทางใดต่อไป
      - เพื่อให้ญาติและพยาบาลความเข้าใจในเป้าหมายที่ตรงกัน ญาติมีความรู้และเข้าใจถึงแนวทางการรักษา ไม่เกิดความคับข้องใจ
      - เพื่อให้ญาติและผู้ป่วยคลายความวิตกกังวลที่มีอยู่ เกิดความสบายใจ และมี กำลังใจในการเผชิญความเจ็บป่วย
      - เพื่อให้ญาติเกิดความสบายใจและเชื่อมั่นในแผนการรักษาของบุคลากรทาง สุขภาพที่ดูแลผู้ป่วย
      - เพื่อให้ญาติมีแนวทางอื่นในการระบาย ความเครียดและวิตกกังวล โดยการทำในสิ่งที่ชอบ
      - เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความสบายใจและญาติ รู้สึกมีคุณค่าในการที่มีบทบาทเข้ามาดูแลผู้ป่วย
      - เพื่อให้ผู้ป่วยมีกำลังใจในการเผชิญ ความเจ็บป่วยและเพื่อให้ญาติรู้สึกมีคุณค่า ในการที่มีบทบาทเข้ามาดูแลผู้ป่วย
      - เพื่อให้ญาติไม่เกิดความวิตกกังวลจา การที่ตนขาดความรู้ และให้ญาติมีความ เชื่อมั่นในศักยภาพของตนเองที่จะสามารถ ให้การดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยเบื้องต้นได้
  - - - O: ซึม สับสนกระวนกระวาย ผุดลุกผุดนั่ง หลังเท้าทั้ง 2 ข้างบวมกดบุ๋ม 2+
        O: ไม่มีปัสสาวะออกในถุงปัสสาวะ
        O: BT= 37.9
        O: PR= 110/m
        O: RR= 22-30/m
        O: B.P.= 80/60 mmHg
    - - เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากภาวะ Cardiogenic shock
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะ Cardiogenic shock ในระหว่างการดูแล ได้แก่ หายใจเร็ว หัวใจเต้นแรงความดัน โลหิตต่ำสับสน กระวนกระวาย ผิวหนังซีดเย็น ปลายมือปลายเท้าเขียว
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะ Cardiogenic shock ในระหว่างการดูแล ได้แก่ อาการแสดงจากการที่สมองถูกทำลาย ตับถูกทำลาย ไตถูก ทำลาย การล้มเหลวของอวัยวะหลายระบบเป็นต้น
        
        สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ - อุณหภูมิร่างกาย อยู่ในช่วง 36.5 -37.4 องศาเซลเซียส - อัตราการเต้นของหัวใจ อยู่ในช่วง 60 - 100 ครั้ง/นาที - อัตราการหายใจ อยู่ในช่วง 16 - 24 ครั้ง/นาที - ความดันโลหิต อยู่ในช่วง 140-90/90-60 mmHg
        
        ปริมาณปัสสาวะออกมากกว่า 0.5 ml/kg/hr
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับสารน้ำทางหลอดเลือด ดำ 0.9% NSS 1000 ml free flow 500 ml then 120 ml/hr ตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Norepinephrine 8 mg+ 5% D/W 250 ml. drip 8 mcg/hr ตามแผนการรักษา และติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ อ่อนแรง หัวใจเต้นช้า หัวใจเต้นผิดปกติ เป็นต้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Digoxin 1 amp IV slowly push ตามแผนการรักษา และ ติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง อุจจาระดำ เป็นต้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับ Oxygen HFNC T 34, Flow 50, FiO2 0.6 ตามแผนการรักษา และดูแลสายออกซิเจนไม่ให้เลื่อนหลุด หัก พับ งอ
      - ดูแลประเมินอาการและอาการแสดงของ ภาวะช็อกซ้ำ ได้แก่ หัวใจเต้นแรง หายใจ เร็ว ความดัน โลหิตต่ำ pulse pressure แคบ สับสน กระสับกระส่าย ซึมลง และไม่ รู้สึกตัว ปัสสาวะออกน้อยกว่า 0.5 ml/kg/hr ผิวหนังจะเย็น ซีด เหงื่อออก ปลายมือ ปลายเท้าเขียว
      - ดูแลประเมินและบันทึกสัญญาณชีพและ 02 saturation ทุก 1 ชั่วโมงในระยะแรก และทุก 4 ชั่วโมงในระยะ ต่อมา โดยเฉพาะ ค่าความดันโลหิตที่ลดลง ชีพจรเบาเร็ว ซึ่ง แสดงว่าผู้ป่วยมีปริมาณเลือดออกจาก หัวใจ ลดลง และกำลังจะเข้าสู่ภาวะช็อก
      - ดูแลประเมินและบันทึกระดับความ รู้สึกตัว โดยใช้ Glasgow coma score ทุก 4 ชั่วโมง
      - ดูแลประเมินและบันทึกปริมาณน้ำเข้า และออกจากร่างกาย เพื่อประเมินภาวะช็อกและให้วางแผนให้การพยาบาลได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม
    - - เพื่อเพิ่มสารน้ำในหลอดเลือดให้มีการไหลเวียนของเลือดนำออกซิเจนไปสู่อวัยวะที่สำคัญ และเพื่อลดภาวะช็อกเหตุจากหัวใจ
      - ยา Norepinephrine ออกฤทธิ์สำคัญในการช่วยเพิ่ม Cardiac output และ ช่วยเพิ่มให้ค่าความดันโลหิตเฉลี่ย (MAP) สูงขึ้น ในกรณีนี้การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยให้เลือดออกจากหัวใจไปสู่อวัยวะที่สำคัญ และเพื่อลดภาวะช็อกเหตุจากหัวใจ
      - ยา Digoxin ออกฤทธิ์เพิ่มความแรงของการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ ในกรณีนี้การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยให้หัวใจสามารถบีบตัวแรงอย่างมี ประสิทธิภาพในการนำส่งเลือดออกไปสู่อวัยวะที่สำคัญ
      - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอและมีประสิทธิภาพป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนและป้องกันเนื้อเยื่อและ อวัยวะสำคัญขาดออกซิเจน
      - เพื่อติดตามความก้าวหน้าของการรักษา เพื่อเฝ้าระวังผู้ป่วย และเพื่อกำหนดแนวทางในการดูแลผู้ป่วยต่อไป
      - เพื่อติดตามความก้าวหน้าของการรักษา เพื่อเฝ้าระวังผู้ป่วย และเพื่อกำหนด แนวทางในการดูแลผู้ป่วยต่อไป
      - เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของระดับความรู้สึกตัวจากเลือดไปเลี้ยงสมองลดลง ทำให้การทำหน้าที่สมองผิดปกติให้การพยาบาลได้อย่างทันท่วงที
      - เพื่อติดตามความก้าวหน้าของการรักษา เพื่อเฝ้าระวังผู้ป่วย และเพื่อกำหนดแนวทางในการดูแลผู้ป่วยต่อไป
  - - - S: “1 ชั่วโมงก่อนมา ซึม สับสน”
        O : หลังเท้าทั้ง 2 ข้างบวม กดบุ๋ม 2+
        O: วันที่16 พ.ย. 2566 On foley catheter no 16 Urine สีเข้มออกคาสาย
        O: วันที่17 พ.ย. 2566 On Foley’s catheter ไม่มีปัสสาวะออกในถุงปัสสาวะ
        O : I/O วันที่ 16 พ.ย 64 I : 3000 & O : 750 Imbalance I/O วันที่ 17 พ.ย 64 I : 3350 & O : 250 Imbalance
        O: ผลตรวจ เมื่อ15 พฤษจิกายน 2566 BUN 40 mg% High
        O: ผลตรวจ เมื่อ15 พฤษจิกายน 2566 Cr 2.9 mg% High
        O: ผลตรวจ เมื่อ15 พฤษจิกายน 2566 eGFR 31.4 ml/min/1.732
    - - เพื่อลดภาวะของเสียคั่งในร่างกาย
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของของเสียคั่งในร่างกาย เช่น ปัสสาวะออกน้อย อ่อนเพลีย บวม คันตามตัว ซึม สับสน
        
        BUN อยู่ในเกณฑ์ปกติ ในช่วง 6.0-20.0 mg%
        
        Creatinine อยู่ในเกณฑ์ปกติ ในช่วง 0.5-1.17 mg%
        
        ปัสสาวะออกในถุงมากกว่า 0.5 ml/kg/hr
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Lasix 250 mg IV stat ตามแผนการรักษา และติดตามอาการ ข้างเคียง ได้แก่ ปวดศีรษะ ง่วงซึม ความดัน ต่ำ ขาดน้ำ เป็นต้น
      - ดูแลประเมินและบันทึกน้ำเข้าออกทุก 8 ชั่วโมง
      - ดูแลจำกัดน้ำผู้ป่วยไม่เกิน 1,000 cc/day
      - ให้ผู้ป่วยได้รับประทานอาหารอ่อน จืด เบาหวาน ตามแผนการรักษา และ ติดตามอาการท้องเสีย คลื่นไส้ อาเจียน
      - ดูแลให้ทานอาหาร Low soft Diet เพิ่ม โปรตีนจากไข่ขาวหรือเนื้อสัตว์ไม่แปรรูปใน ปริมาณที่กำหนด และหลีกเลี่ยงผักผลไม้ที่ มีโซเดียมสูง โพแทสเซียมสูง เช่น ทุเรียน กล้วย ส้ม เป็นต้น
      - ดูแลประเมินอาการและอาการแสดงของ ของเสียคั่งในร่างกาย เช่น ปัสสาวะออก น้อย อ่อนเพลีย บวม คันตามตัว ซึม สับสน เป็นต้น
      - ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่ ผลการตรวจ BUN Creatinine และผลตรวจ Electrolyte
    - - ยา Lasix ออกฤทธิ์ยับยั้งการดูดซึมกลับของโซเดียมคลอไรด์ ส่งผลให้ถูกขับออกพร้อมน้ำในปัสสาวะมากขึ้น ในกรณีนี้ การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยขับของเสียที่คั่ง อยู่ให้ออกรวมไปกับปัสสาวะ
      - เพื่อติดตามและประเมินภาวะขาดน้ำ อันเนื่องมาจากการได้รับยา Lasix และ เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลหากเกิดภาวะขาดน้ำ
      - เพื่อป้องกันภาวะน้ำเกินในร่างกาย และมีน้ำท่วมในช่องว่างร่างกายในส่วน ต่างๆ
      - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารที่เหมาะสมไปใช้เป็นพลังงานในการปฏิบัติกิจกรรม ของร่างกาย
      - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับอาหารเสริมที่ เหมาะสมและไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนจากอาหารที่รับประทาน
      - เพื่อประเมินและเฝ้าระวังภาวะของเสียคั่งในร่างกายและเพื่อให้ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที หากเกิดภาวะของเสียคั่งในร่างกาย
      - เพื่อติดตามความก้าวหน้าของการรักษา เพื่อกำหนดแนวทางในการให้การพยาบาลดูแลต่อไป
  - - - S: “7 วันก่อนมาอ่อนเพลีย ไม่มีแรง ใจสั่น ทำงานบ้านไม่ไหว มีบวมตามตัว ท้อง และหลังเท้าบวมกดบุ๋ม 3+ ปัสสาวะออกน้อยกว่าปกติ สีเข้มมาก
        S : “1 วันก่อนมา เหนื่อย นอนราบไม่ได้”
        S : “ 1 ชั่วโมงก่อนมา เหนื่อยง่าย หอบ ซึม สับสน”
        O: GA: looked weak, shortness of breath, edema at feet 3+
        O: HEENT: edema at eye lids, neck vein engorgement
        O: Heart and cardiovascular: Pulse1+, irregular rhythm, tachycardia, JVP 6 cms.
        O: อัตราการการหายใจ 22-30 ครั้งต่อนาที
        O: ความดันโลหิต 80/60-90/60 mmHg
    - - เพื่อให้ปริมาณการไหลเวียนของเลือดที่ออกจากหัวใจใน 1 นาทีเป็นปกติ
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะปริมาณการไหลเวียนของเลือดที่ออกจากหัวใจลดลง ในระหว่างการดูแล ได้แก่ เหนื่อยนอนราบไม่ได้ ไอ วิตกกังวล กระสับกระส่ายสับสน วิงเวียนศีรษะ
        ตัวเย็น แน่นหน้าอก เป็นต้น
        
        ไม่มีอาการและอาการแสดงของการทำงานของหัวใจไม่มีประสิทธิภาพ ในระหว่างการดูแล ได้แก่หัวใจเต้นช้า มีอาการวิงเวียนศีรษะ อ่อนล้า ง่วงงุน เหนื่อย เจ็บแน่นหน้าอก อาการเปลี่ยนแปลต่อระบบประสาทส่วนกลาง
        
        อัตราการเต้นของหัวใจ อยู่ในช่วง 60-100 ครั้งต่อนาที
        
        ความดันโลหิต อยู่ในช่วง 140-90/90-60mmHg
        
        อัตราการหายใจ อยู่ในช่วง 16-20 ครั้งต่อนาที
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Adenosine 6 mg IV stat ตามแผนการรักษา และติดตาม อาการข้างเคียง ได้แก่ หายใจลำบาก หน้า บวม ลิ้นบวม ผื่นคัน เป็นต้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Amlodipine 1 tab oral OD ตามแผนการรักษา และ ติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ ปวดศีรษะ วิงเวียน หน้ามืด เป็นต้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับสารน้ำทางหลอดเลือด ดำ 0.9% NSS 1000 ml iv drip 60ml/hr ตามแผนการรักษา
      - ประเมินและบันทึกคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ตามแผนการรักษา
      - บันทึกและติดตามสัญญาณชีพทุก 15 นาที และการทำงานของหัวใจไม่มี ประสิทธิภาพ เช่น หัวใจเต้นช้า มีจังหวะไม่สม่ำเสมอ มีอาการวิงเวียนศีรษะ อ่อนล้า ง่วงงุน เหนื่อย เจ็บแน่นหน้าอก อาการ เปลี่ยนแปลต่อระบบ ประสาทส่วนกลาง และเป็นลมหมดสติ
      - ประเมินอาการที่แสดงว่าเลือดไปเลี้ยงไต ไม่เพียงพอ โดยการประเมินจากการบันทึก สารน้ำที่ผู้ป่วยได้รับ จำนวนปัสสาวะที่ขับ ออกจากร่างกายลดลงน้อยกว่า 0.5-1 ซีซี ต่อกิโลกรัมต่อชั่วโมง ปัสสาวะมีสีเหลืองเข้ม ความถ่วงจำเพาะของน้ำปัสสาวะเพิ่มขึ้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้พัก ทำกิจกรรมที่เหมาะสม โดยจัดสิ่งแวดล้อมให้สงบ ผ่อน คลาย และประเมินเป็นระยะ
      - ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะปริมาณการไหลเวียนของเลือดที่ออก จากหัวใจลดลง ได้แก่ เหนื่อย นอนราบ ไม่ได้ ไอ วิตกกังวล กระสับกระส่าย สับสน วิงเวียนศีรษะตัวเย็น แน่นหน้าอก เป็นต้น
      - ประยุกต์ใช้หลักฐานเชิงประจักษณ์ เรื่อง ผลของโปรแกรมการดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจ ขาดเลือดเรื้อรังในระยะเปลี่ยนผ่าน ต่อ พฤติกรรมการดูแลสุขภาพ และโอกาสเสี่ยง ต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด ได้ นำมาประยุกต์เป็นกิจกรรมการพยาบาล เพื่อให้ผู้ป่วยพฤติกรรมการดูแลสุขภาพที่ ถูกต้องและเหมาะสมเพื่อลดโอกาสเสี่ยงต่อ การเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดซ้ำ จากการประเมินกรณีศึกษา พบว่า กรณีศึกษาอยู่ในผู้ป่วยประเภทผู้ป่วยยังไม่ เปลี่ยนผ่าน คือ ไม่สามารถปรับเปลี่ยนแบบ แผนการดำเนิน ชีวิตเข้าเป็นส่วนหนึ่งของ ชีวิตประจำวันได้ จึงสามารถให้การพยาบาล ได้ดังนี้ 1. ประเมินแรงจูงใจโดยสอบถามความ คิดเห็นเกี่ยวกับพฤติกรรมและภาวะเสี่ยงที่พบ 2. ให้ข้อมูลที่จ้เป็นและความรู้พื้นฐาน เกี่ยวกับโรค การ การรักษา การดูแลตนเอง ปัจจัยเสี่ยง เป็นต้น 3. กล่าวเน้นย้ำความสำคัญและ ประโยชน์ของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม และควบคุมปัจจัยเสี่ยงของโรค 4. ซักถามพูดคุยถึงความเสี่ยงที่อาจจะ เกิดขึ้นหากไม่ปฏิบัติจามคำแนะนำของทีม สุขภาพ 5. รับฟังปัญหาในการปฏิบัติตาม โปรแกรม 6. ให้คำแนะนำแบบมีทางเลือก ร่วมหา ทางแก้ไขปัญหา ให้เวลาตัดสินใจ ตั้งเป้าหมายร่วมกัน(จิราพร, 2563)
    - - ยา Adenosine ออกฤทธิ์ควบคุมการ ทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจให้มีแรงบีบตัว เพิ่มมากขึ้น และกระตุ้นหลอดเลือดหัวใจ ให้เกิดการขยายตัว ในกรณีนี้ การใช้ยา ดังกล่าว จะช่วยให้การบีบตัวและลำเลียง เลือดออกจากหัวใจได้ดีขึ้น
      - ยา Amlodipine ออกฤทธิ์ขยายหลอด เลือดส่งผลให้เลือดมีการไหลเวียนที่ดีขึ้น ในกรณีนี้ การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยลำเลียงเลือดออกจากหัวใจได้ขึ้น
      - เพื่อเพิ่มสารน้ำในหลอดเลือด ให้มีการ ไหลเวียนของเลือดนำออกซิเจนไปสู่ อวัยวะที่สำคัญมากขึ้น
      - เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงของ คลื่นไฟฟ้าหัวใจ
      - เพื่อประเมินภาวะเลือดในระบบ ไหลเวียนไม่เพียงพอ และประเมินการ ทำงานของหัวใจ เพื่อประเมินความก้าวหน้าของการรักษาการทำงาน ของหัวใจ
      - เพื่อประเมินการทำงานหน้าที่ของไต หากมีความผิดปกติ จะสามารถให้การ พยาบาลได้อย่างทันท่วงที
      - เพื่อช่วยลดความต้องการใช้ออกซิเจน ของหัวใจ และเพื่อส่งเสริมความสามารถ ในการทำกิจกรรมเพื่อลดภาวะเครียดจาก การถูกจำกัดกิจกรรมของผู้ป่วย
      - เพื่อประเมินภาวะปริมาณการไหลเวียน ของเลือดที่ออกจากหัวใจลดลง เพื่อ ประเมินความก้าวหน้าของการรักษาการ ไหลเวียนของเลือดที่ออกจากหัวใจ
  - - - S : ผู้ป่วยบอกว่า มีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวานมา 20 ปี รับการรักษาไม่ต่อเนื่อง
        O : ผลการตรวจระดับน้ำตาลในเลือดวันที่ 15/11/66 Blood sugar 221 mg% High
    - - เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยเกิดภาวะ Hyperglycemia
    - - 1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะ Hyperglycemia เช่น ปัสสาวะบ่อย มองเห็นไม่ชัด กระหายน้ำมาก น้ำหนักลด อ่อนเพลีย
        
        ระดับน้ำตาลในเลือด อยู่ในเกณฑ์ปกติในช่วง 70-200 mg%
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับประทานอาหารอ่อน จืด เบาหวาน ตามแผนการรักษา และ ติดตามอาการท้องเสีย คลื่นไส้ อาเจียน
      - ดูแลติดตามระดับน้ำตาล ด้วยการเจาะ DTX q 6 hr. ตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้อินซูลิน ตามแผนการรักษา หากมี ระดับน้ำตาลในเลือดสูงเกินกว่าเกณฑ์ ดังนี้ 250-300 mg% RI 4 unit SC 301-350 mg% RI 6 unit SC 350-400 mg% RI 8 unit SC If มากกว่า 400 mg% or น้อยกว่า 70 mg% รายงานแพทย์
      - ดูแลประเมินภาวะ Hypoglycemia หลัง ได้รับยาอินซูลิน ชนิด RI เช่น เหงื่อออกมาก ตัวเย็น ใจสั่น อ่อนเพลีย หน้ามืด เวียน ศีรษะ
      - ดูแลให้รับประทานยา MFM 1tab o tid pc ตามแผนการรักษา และติดตามอาการ ข้างเคียง ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย หนาวสั่น เป็นต้น
      - ดูแลประเมินอาการและอาการแสดงของ ภาวะ Hyperglycemia เช่น ปัสสาวะบ่อย มองเห็นไม่ชัด กระหายน้ำมาก น้ำหนักลด อ่อนเพลีย
    - - การได้รับอาหารอ่อนจืด เบาหวาน จะ ช่วยให้ผู้ป่วยได้รับปริมาณน้ำตาลใน ปริมาณที่เหมาะสมต่อการนำไปใช้ของ ร่างกาย และป้องกันการเกิดภาวะ Hyperglycemia และภาวะ Hypoglycemia
      - เพื่อติดตามระดับของน้ำตาลในเลือด เพื่อให้ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที หากเกิดภาวะ Hyperglycemia และภาวะ Hypoglycemia
      - Insulin ออกฤทธิ์เช่นเดียวกับอินซูลิน ในร่างกาย แต่มีประสิทธิภาพในการจับกับ น้ำตาลได้ดีกว่า จึงสามารถช่วยลดระดับ น้ำตาลในเลือดและป้องกันภาวะ Hyperglycemia
      - เพื่อเฝ้าระวังภาวะ Hypoglycemia และเพื่อให้ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที หากเกิดภาวะ Hypoglycemia
      - ยา MFM ออกฤทธิ์ในการยับยั้งการ สร้างกลูโคสจากตับและเพิ่มประสิทธิภาพ ของอินซูลินในการขนส่งกลูโคสเข้าสู่เซลล์ กล้ามเนื้อให้ดีขึ้น
      - เพื่อประเมินและเฝ้าระวังภาวะ Hyperglycemia และเพื่อให้ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที หากเกิดภาวะ Hyperglycemia
  - - - S: 1 ชั่วโมงก่อนมา ไข้สูง เหนื่อยง่าย หอบ ซึม สับสน
        S: 1 วันก่อนมา ไข้ เหนื่อย นอนราบไม่ได้ ไอ มีเสมหะ เป็นฟองสีชมพู
        O: shortness of breath
        O: clubbing finger
        O: crepitation both lower lungs
        O: หายใจเร็ว ออกซิเจน
        O: O2 Saturation 92%
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยไม่เกิดภาวะพร่องออกซิเจน
    - - 1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน ในระหว่างการดูแล ได้แก่ หน้าแดง ไอกระสับกระส่าย หายใจติดขัด หายใจหอบเหนื่อย
        
        ไม่มีเสียงปอดที่ผิดปกติ เช่น เสียงเสมหะเสียงครืดคราด
        
        ค่า O2 saturation มีค่ามากกว่า 95%
        
        อัตราการหายใจ อยู่ในช่วง 16-20 ครั้งต่อนาที
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับ Oxygen cannula 3 LPM ตามแผนการรักษา และดูแลสายข้อ ต่อของสายออกซิเจนไม่ให้หลุด หัก พับ งอ
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Lasix 250 mg IV stat ตามแผนการรักษา และติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ ปวดศีรษะ ง่วงซึม ความดัน ต่ำ ขาดน้ำ เป็นต้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Amlodipine 1 tab oral OD ตามแผนการรักษา และ ติดตามอาการข้างเคียง ได้แก่ ปวดศีรษะ วิงเวียน หน้ามืด เป็นต้น
      - ดูแลจัดท่านอนผู้ป่วยศีรษะสูง 30-45 องศา และดูแลจัดท่านอนให้เหมาะสม พร้อมยกไม้กั้นเตียงขึ้นสูง
      - ดูแลช่องทางหายใจผู้ป่วยให้โล่งสะดวก โดยการสอนการหายใจอย่างมีประสิทธิภาพ สอนการไอขับเสมหะ เป็นต้น
      - ประเมินอาการและอาการแสดงภาวะ พร่องออกซิเจนช้ำ ได้แก่ หน้าแดง ไอ กระสับกระส่าย หายใจติดขัด หายใจหอบ เหนื่อย และประเมินลักษณะการหายใจ เช่น จังหวะการหายใจช้าหรือเร็ว การ หายใจโดยใช้กล้ามเนื้อช่วยหายใจ เป็นต้น
      - ดูแลประเมินและบันทึก ค่าความอิ่มตัว ของออกซิเจนในเลือดทุก 2 ชั่วโมง
      - ดูแลประเมินและบันทึกสัญญาณชีพผู้ป่วยโดยเฉพาะอัตราการหายใจและความดันโลหิต ทุก 4 ชั่วโมง
      - ดูแลประเมินและบันทึกสารน้ำเข้าและออก ทุก 8 ชั่วโมง
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่าง เพียงพอและมีประสิทธิภาพ และเพื่อลด หรือป้องกันภาวะพร่องออกซิเจน
      - ยา Lasix ออกฤทธิ์ยับยั้งการดูดซึมกลับ ของโซเดียมคลอไรด์ ส่งผลให้ถูกขับออก พร้อมน้ำในปัสสาวะมากขึ้น ในกรณีนี้การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยขับน้ำที่มีการคั่ง อยู่ในปอดจากพยาธิสภาพของโรคหัวใจ ล้มเหลว จะช่วยให้ผู้ป่วยมีพื้นที่ในการ แลกเปลี่ยนก๊าซเพิ่มมากขึ้น
      - ยา Amlodipine ออกฤทธิ์ขยายหลอด เลือดส่งผลให้เลือดมีการไหลเวียนที่ดีขึ้น ในกรณีนี้ การใช้ยาดังกล่าว จะช่วยให้ เลือดมีการไหลเวียนกลับสู่หัวใจ ลด ปริมาณเลือดที่คั่งในเนื้อปอด และเพิ่ม พื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซ
      - ท่านอนศีรษะสูงจะช่วยให้กล้ามเนื้อ กระบังลมมีการลดต่ำลงตามแรงโน้มถ่วง โลกช่วงผลให้ปริมาตรในปอดมีเพิ่มมาก ขึ้น ส่งผลให้ผู้ป่วยหายใจได้สะดวก ลด การเกิดภาวะพร่องออกซิเจน
      - การดูแลช่วยให้ผู้ป่วยขับเสมหะจะช่วย ลดปริมาณของเสมหะที่อาจจะมีการ เคลื่อนไปอุดกั้นท่อทางเดินหายใจ ซึ่งเสี่ยง ที่จะเกิดภาวะพร่องออกซิเจนตามมาได้
      - อาการดังกล่าวแสดงถึงภาวะพร่อง ออกซิเจน หากผู้ป่วยมีอาการก็จะสามารถ ให้การพยาบาลได้อย่างทันท่วงที และการ ประเมินดังกล่าวยังสามารถประเมิน ความก้าวหน้าของการรักษาเบื้องต้นได้
      - ค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด สามารถประเมินภาวะพร่องออกซิเจน และเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการพยาบาลอย่าง ทันท่วงที หากเกิดภาวะพร่องออกซิเจน
      - สัญญาณชีพผู้ป่วยโดยเฉพาะอัตราการหายใจมีความสัมพันธ์กับภาวะพร่องออกซิเจน หากเกิดภาวะพร่องออกซิเจนผู้ป่วยจะได้รับการพยาบาลอย่างทันท่วงทีและติดตามและประเมินความดันโลหิตอันเนื่องมาจากการได้รับยา Amlodipineและเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลหากเกิดภาวะความดันโลหิตต่ำ
      - เพื่อติดตามและประเมินภาวะขาดน้ำอันเนื่องมาจากการได้รับยา Lasix และเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลหากเกิดภาวะขาดน้ำ