Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Stress, Cognitive Appraisal, and Coping Model, Stress, Cognitive Appraisal…

- - - - ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงโดยธรรมชาติ
      - ความเครียดทำให้เกิดการปรับตัวเป็นการตอบสนองต่อร่างกาย
      - การปรับตัวมีทั้งด้านบวกและด้านลบ
  - - - การประเมินปฐมภูมิ (Primary appraisal) การประเมินตัดสินถึงความสำคัญและความรุนแรงของเหตุการณ์นั้น มีผลกระทบทำให้เกิดความเครียดหรือเป็นความท้าทาย
      - การประเมินทุติยภูมิ (Secondary appraisal) การประเมินแหล่งประโยชน์และทางเลือกในการรับมือกับปัญหาและอารมณ์
- - - - บุคคลกำหนดขอบเขตของปัญหา มีการค้นหาแนวทางในการแก้ปัญหาหลายวิธี และชชั่งน้ำหนักว่าสิ่งใดที่ให้ผลดี มีความเหมาะสม ที่จะลงมือแก้ปัญหาได้
    - - กระบวนการเผชิญความเครียดด้วยการใช้ความคิดเช่นเดียวกัน แต่เป็นการลดอารมณ์ ความตึงเครียดที่มีต่อสถานการณ์ ก่อให้เกิดความเครียด ประเมินแล้วว่าไม่สามารถแก้ไขปัญหาเหล่านั้นได้
        
        การหลีกหนี (avoiding)
        
        การทำให้เป็นเรื่องเล็ก (Minimization)
        
        การถอยห่างจากเหตุการณ์ (distancing)
        
        การเลือกสนใจเฉพาะสิ่ง (selective attention)
        
        การมองโกในแง่ดี (positive comparisons)
- - - - การประเมินว่าไม่ได้มีผลต่อดีผลเสียสำหรับตนเอง (irrelevant) ประเมินว่าสถานณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวเอง
      - สิ่งนั้นทำให้เกิดผลดีหรือประโยชน์กับตัวเอง (benign positive) ผลจากเหตุการณ์นั้นมีผลดีกับตนเอง ทำให้เกิดความสุข ความสนุก ความรัก
      - ประเมินว่าเป็นความเครียด (stress appraisals) บุคคลประเมินสถานณ์ว่าไม่มีแหล่งที่สามารถช่วยให้ตนเองปรับตัวกับสถานณ์ที่มากระตุ้นได้
    - - เป็นการประเมินของบุคคลที่มีความซีบซ้อนมากขึ้น โดบบุคคลคาดว่าตนเองกระทำสิ่งนั้นได้ และสามารถทำให้้ประสบความสำเร็จ
      - ความคาดหมายที่ผลลัพธ์ (outcome expectancy)
      - ความคาดหวังในสมรรถนะของตนเองที่สามารถทำให้สำเร็จ (efficacy expectancy)
      - นำไปสู่การเผชิญปัญหา เนื่องจากบุคคลจะค้นหาแหล่งสนับสนุนที่อยู่รอบตัวแลละมีความเป็นไปได้ที่จะนำมาแก้ปัญหา
- - - - รับรู้ว่าหากตนป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง และไม่ได้รับการรักษาที่ทันถ่วงที จะมีผลกระทบต่อร่างกายและเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ตามได้
      - รับรู้ว่าถ้าตนเองไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม จะทำให้ตนป่วยเป็นโรคความดันโลหิตได้
      - เชื่อว่าหากเราสามารถเผชิญกับความเครียดในแต่ละสถานการณ์หรือแก้ปัญหาได้เร็จ จะสามารถควบคุมระดับความดันโลหิตให้คงที่ได้
      - กลัวว่าอนาคตจะเป็นโรคหัวใจ, Stroke,โรคไต
      - กลัวสูญเสียบทบาทหน้าที่ ไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ
    - - เมื่อรู้ว่าตนเองมีค่าความดันโลหิตสูงอยู่ระหว่าง SBP 120-139mmHg. DBP 80-89 mmHg. จะรีบมาพบแพทย์ที่รพ.สต ใกล้เคียง
      - ปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของแพทย์และพยาบาลอย่างครัด เช่น การไม่รับประทานอาหารที่มีโซเดียมสูง และออกกำลังกายสม่ำเสมอ
      - ให้ความร่วมมือกับผู้ดูแลในการปฏิบัติตัว
    - - ทางกาย
        
        ปวดศีรษะบริเวณท้ายทอย ตึงที่ต้นคอ
        
        อ่อนเพลีย
        
        เหนื่อยง่าย ใจสั่น
        
        มือเท้าชา ตามัว
      - ทางใจ
        
        เมื่อทีมสุขภาพ ได้แก่ พยาบาลหรืออสม. ลงไปคัดกรองความดันโลหิตสูง ผู้รับบริการคิดว่าตนเองไม่ได้ป่วยเป็นความดันโลหิตสูง ปฏิเสธการเข้ารับการรักษา
        
        เมื่อรู้ว่าตนเองเสี่ยงต่อภาวะความดันโลหิตสูง ตัดสินใจปรับพฤติกรรมตนเองโดยการรับประทานอาหารที่เหมาะสม ไม่ทานอาหารที่มีโซเดียมสูงและออกกำลังกายวันละ 4-5 ครั้ง วันละ 30 นาที