Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษา1 : ผู้ป่วยหญิงอายุ 45 ปี มีประวัติเป็นโรค Myasthenia Gravispo :,…

- - - - สาร Antibody receptors acetylcholine
  - - - หายใจลำบาก เหนื่อยง่าย
        
        การพยาบาล
        
        • ประเมินสัญญาณชีพและการหายใจอย่างใกล้ชิด
        
        ตรวจสอบอัตราการหายใจ, ความลึกของการหายใจ, การใช้กล้ามเนื้อเสริมในการหายใจ, สีผิว, ริมฝีปาก, เล็บ
        
        • วัดระดับออกซิเจนในเลือด (Oxygen saturation) โดยใช้เครื่องวัดออกซิเจนปลายนิ้ว (Pulse oximetry) และตรวจสอบค่า ABG (Arterial Blood Gas) หากจำเป็น
        
        ให้ออกซิเจน (Oxygen therapy) ตามความเหมาะสม เช่น Cannula, Mask หรือ High-flow oxygen ตามระดับความรุนแรง
        
        ให้ผู้ป่วยนอนในท่าศีรษะสูง (Semi-Fowler’s or Fowler’s position) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการขยายปอด
        
        สอนและสนับสนุนการหายใจลึก (Deep breathing), การไออย่างมีประสิทธิภาพ (Effective coughing) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการระบายลมและขับเสมหะ
        
        ดูดเสมหะ (Suctioning) เพื่อป้องกันการอุดตันของทางเดินหายใจและเพิ่มประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยนก๊าซ
        
        เฝ้าระวังสัญญาณของการหายใจล้มเหลว (Respiratory failure) เช่น หายใจเร็ว, หายใจตื้น, อ่อนแรง
      - กล้ามเนื้ออ่อนแรง โดยเฉพาะกล้ามเนื้อตา แขนและขา
        
        การพยาบาล
        
        ประเมินสภาพทางกาย: ตรวจสอบระดับความอ่อนแรงของกล้ามเนื้อและประเมินความสามารถในการเคลื่อนไหว เช่น การยกแขนและขา การทำงานของกล้ามเนื้อตา
        
        การเคลื่อนไหวและฟื้นฟู: ช่วยให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ เช่น การยืดเหยียดและการฝึกเคลื่อนไหวตามแผนการบำบัดของนักกายภาพบำบัด
        
        การดูแลตามข้อบ่งชี้ทางการแพทย์: ใช้ยาหรือการรักษาตามคำแนะนำของแพทย์เพื่อช่วยลดอาการอ่อนแรง เช่น การใช้ยาเพื่อลดการอักเสบหรือกระตุ้นการทำงานของกล้ามเนื้อ
        
        ดูแลการเคลื่อนไหว: ช่วยในการเคลื่อนย้ายหรือเปลี่ยนตำแหน่งของผู้ป่วย เช่น การเปลี่ยนท่าทางการนอนหรือการนั่งเพื่อป้องกันแผลกดทับ
        
        ให้การสนับสนุนด้านอารมณ์: สนับสนุนและให้กำลังใจผู้ป่วยเพื่อช่วยลดความเครียดและเพิ่มความมั่นใจ
        
        การศึกษาและคำแนะนำ: แนะนำวิธีการจัดการกับความท้าทายจากอาการอ่อนแรง เช่น การปรับบ้านให้เหมาะสมหรือการใช้เครื่องช่วยเดิน
        
        ติดตามอาการและการประสานงาน: บันทึกการเปลี่ยนแปลงในสภาพของผู้ป่วยและประสานงานกับทีมสุขภาพเพื่อการดูแลที่เหมาะสม
      - การวินิจฉัยโรค
        
        Myasthenia
        
        Pneumonia
        
        Septic shock
        
        Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS)
  - - - ตรวจทางห้องปฏิบัติการและตรวจพิเศษ
        
        Complete Blood Count (CBC): พบภาวะติดเชื้อ
        
        Chest X-ray: พบลักษณะปอดอักเสบทั้งสองข้าง
        
        Arterial Blood Gas (ABG): แสดงภาวะ respiratory acidosis
        
        เพาะเชื้อจากเลือดและเสมหะ
        
        Acetylcholine receptor antibody test
      - การตรวจร่างกาย
        
        กล้ามเนื้ออ่อนแรงทั่วร่างกาย โดยเฉพาะกล้ามเนื้อหายใจ
        
        สัญญาณชีพ: ไข้สูง (39°C), หายใจเร็ว (30 ครั้ง/นาที), ชีพจรเร็ว (120 ครั้ง/นาที), ความดันโลหิตต่ำ
        (90/60 mmHg)
        
        ระดับออกซิเจนในเลือดต่ำ (SpO2 88% ในอากาศปกติ
  - - - ยาประจำของผู้ป่วย
        
        Pyridostigmine
        
        ข้อบ่งใช้
        
        โรคระบบทางเดินหายใจ เช่น โรคหืด (Asthma)
        
        โรคภูมิแพ้ (Allergic reactions)
        
        โรคเอสแอลอี (Systemic lupus erythematosus)
        
        สรรพคุณ
        
        ต้านการอักเสบ: ลดการบวม, อาการปวด และการอักเสบที่เกิดจากการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน
        
        กลุ่มยา : คอร์ติโคสเตียรอยด์ (Corticosteroids)
        
        ผลข้างเคียง
        
        ความดันโลหิตสูง
        
        เพิ่มความเสี่ยงในการติดเชื้อ
        
        อาการกระสับกระส่าย หรือปัญหาการนอนหลับ
        
        การพยาบาล
        
        1.ประเมินอาการ : ตรวจสอบอาการกระสับกระส่ายและปัญหาการนอนหลับ
        
        2.สร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการนอนหลับ
        
        3.ส่งเสริมสุขอนามัยการนอนหลับ : ช่วยผู้ป่วยตั้งเวลานอนและตื่นที่สม่ำเสมอ สร้างกิจวัตรการนอนที่สม่ำเสมอ
        
        4.แนะนำการผ่อนคลาย : ใช้เทคนิคการผ่อนคลาย เช่น การฝึกหายใจลึก การทำสมาธิ
        
        5. ติดตามและรายงาน : ติดตามอาการของผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด และรายงานการเปลี่ยนแปลงให้กับแพทย์หรือทีมสุขภาพ เพื่อปรับแผนการรักษาตามความต้องการ
        
        น้ำหนักขึ้น
        
        Prednisolone
        
        กลุ่มยา: Anticholinesterases
        
        ข้อบ่งใช้
        
        ผู้ป่วยที่มีโรค Myasthenia Gravis
        
        สรรพคุณ
        
        ใช้ในการเพิ่มการทำงานของกล้ามเนื้อในผู้ป่วยโรค Myasthenia Gravis
        
        ใช้ในการรักษาอาการที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้ออ่อนแรง
        
        ผลข้างเคียง
        
        ผลข้างเคียงที่พบบ่อย: คลื่นไส้, อาเจียน, ท้องร่วง, ปวดท้อง, น้ำลายไหลมากขึ้น
        
        ผลข้างเคียงที่รุนแรง: หัวใจเต้นช้า, หายใจลำบาก, กล้ามเนื้อกระตุก, ปัสสาวะมากเกินไป
        
        อาการแพ้ยา: ผื่น, คัน, หายใจติดขัด, หน้าบวม
  - - - 14/100,000 คน
    - - 3/100,000 คน
    - - พบในผู้หญิงอายุ < 40 ปี
      - พบในผู้ชายอายุ > 50 ปี
- - - - Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS)
      - การพยาบาล
        
        • ลดอุณหภูมิร่างกาย: ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดตัว หรือปรับอุณหภูมิห้องให้เย็นลง
        
        จัดการกับเสมหะ
        
        • กระตุ้นการไอ: ใช้เทคนิคการกระตุ้นการไออย่างถูกต้อง เช่น การกระตุ้นการไอในท่าที่ถูกต้องเพื่อช่วยให้เสมหะออกมา
        
        ดูแลทางเดินหายใจ: ใช้เครื่องช่วยหายใจหากจำเป็น และตรวจสอบการทำงานของปอด
        
        ดูแลการดื่มน้ำ: ส่งเสริมให้ผู้ป่วยดื่มน้ำมากๆ เพื่อช่วยละลายเสมหะและป้องกันการขาดน้ำ
        
        ตรวจสอบสัญญาณชีพ: ตรวจสอบการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ และความดันโลหิต เพื่อติดตามสภาพร่างกาย
        
        ให้การพักผ่อน: สนับสนุนให้ผู้ป่วยพักผ่อนอย่างเพียงพอ เพื่อให้ร่างกายฟื้นฟู
        
        ดูแลอาหาร: ให้โภชนาการที่เหมาะสม เช่น อาหารอ่อนและย่อยง่าย หากผู้ป่วยเบื่ออาหาร
        
        การทำความสะอาด: แนะนำให้ผู้ป่วยล้างมือบ่อยๆ และใช้ผ้าหรือกระดาษเช็ดปากเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อา
        
        ให้การศึกษา: แนะนำผู้ป่วยหรือครอบครัวเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับอาการไข้และไอ รวมถึงเมื่อใดควรติดต่อแพทย์หากอาการไม่ดีขึ้น
        
        ประสานงาน: รายงานอาการและการเปลี่ยนแปลงให้แพทย์ทราบ เพื่อการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสม
        
        ให้ยา: ใช้ยาลดไข้ตามแผนการรักษา เช่น พาราเซตามอล หรือไอบูโพรเฟน
  - - - ประเมินและติดตามอาการ
        
        • ตรวจสอบสัญญาณชีพ เช่น อุณหภูมิ ความดันโลหิต อัตราการหายใจ และการเต้นของหัวใจ
        
        • สังเกตอาการที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ เช่น ไข้ อาการปวด บวม หรือการเปลี่ยนแปลงในสีหรือกลิ่นของเสมหะ
      - ควบคุมการติดเชื้อ
        
        • มาตรฐานสุขอนามัย: ล้างมือบ่อยๆ ใช้เจลล้างมือที่มีแอลกอฮอล์ และใช้เครื่องป้องกันเช่น ถุงมือและหน้ากากตามความจำเป็น
        
        • การจัดการของเสีย: จัดการกับขยะที่อาจปนเปื้อนเชื้ออย่างเหมาะสม และทำความสะอาดพื้นผิวที่สัมผัส
      - การใช้ยาและการรักษา
        
        • ให้ยาตามคำสั่งแพทย์ เช่น ยาปฏิชีวนะหรือยาต้านไวรัส
        
        • ติดตามผลข้างเคียงของยาและรายงานหากมีอาการผิดปกติ
      - การดูแลการรับประทานอาหารและการดื่มน้ำ
        
        • สนับสนุนให้ผู้ป่วยดื่มน้ำเพียงพอเพื่อป้องกันการขาดน้ำและช่วยขับสารพิษ
        
        • ให้โภชนาการที่เหมาะสมและปรับให้เข้ากับความต้องการของผู้ป่วย
      - การดูแลการพักผ่อน
        
        • สนับสนุนให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนและนอนหลับเพียงพอเพื่อช่วยในการฟื้นฟูร่างกาย
      - การประเมินและจัดการภาวะแทรกซ้อน
        
        • ตรวจสอบและรายงานภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นจากการติดเชื้อ เช่น การแพร่กระจายของเชื้อหรือภาวะการอักเสบ