Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยหญิงไทย วัยสูงอายุ 66 ปี Pneumonia with Sepsis with…

- - - - โรคปอดอักเสบเกิดขึ้นเมื่อเชื้อโรคเข้าไปในปอดทำให้ปอดเกิดการติดเชื้อ ปฏิกิริยาของระบบภูมิคุ้มกันร่างกายเพื่อต่อสู้กับการติดเชื้อส่งผลให้เกิดถุงลมในปอดอักเสบ การอักเสบนี้อาจทำให้ถุงลมเต็มไปด้วยหนองและของเหลว ทำให้เกิดอาการปอดอักเสบโรคปอดอักเสบสามารถเกิดได้ทั้งจากแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อรา ปัจจัยเสี่ยงของโรคปอดอักเสบ ได้แก่ อายุมากกว่าหรือเท่ากับ 65 ปี มีพฤติกรรมสุขภาพสูบบุหรี่ มีโรคร่วม เช่น เบาหวาน
        ความดันโลหิตสูง โรคทางระบบประสาท กรดไหลย้อน
        หัวใจวาย โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ภาวะทุพโภชนาการ ไตวายเรื้อรัง หรือมีค่าผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการผิดปกติ เช่นความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงต่ำ ฮีโมโกลบินต่ำ BUN(blood urea nitrogen) สูง หรือ Creatinine (Cr) สูง
    - - -เล่นกับสุนัขและแมว
        -อายุ 66 ปี
        ผู้ป่วยเป็นโรคหอบหืด มากกว่า 30 ปี ความดันโลหิตสูงและเบาหวาน มากกว่า 10 ปี
  - - - โดยทั่วไปผู้ป่วยโรคปอดอักเสบจะมีอาการและ
        อาการแสดงของระดับความรู้สึกตัวที่เปลี่ยนแปลง สับสน มึนงง หรือง่วงซึม มีอุณหภูมิร่างกายต่ำหรือสูงผิดปกติ เจ็บหน้าอก ชีพจรเต้นเร็ว หายใจเร็ว และพร่องออกชิเจน
    - - -รูปร่างผอม หายใจเหนื่อย หอบ ไม่ทำตามคำสั่ง
        กระสับกระส่ายบางครั้ง
        ริมหนังแห้ง ริมฝีปากแห้ง
        ฟังเสียงปอดพบเสียง Crepitation both lung Moter power grade 4 all อวัยวะส่วนปลายและเล็บซีดเล็กน้อย Capillary refill time 3 วินาที ปัสสาวะสีเหลืองเข้ม
        V/S T=39.4 C R=26 ครั้ง/นาที BP 140/80 mmHg O2 Saturation 93%
  - - - พยาธิสภาพของโรคปอดอักเสบ จะเริ่มขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงหลังกํารติดเชื้อ และแสดงอาการรุนแรงภายใน 4-5 วัน โดยผู้ป่วยจะมีอาการไข้ ไอ หอบเหนื่อย ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ในรายที่มีอาารรุนแรงหรือรักษาไม่ทันท่วงที กํารอักเสบของปอดจะไปขัดขวางการแลกเปลี่ยนก๊าซ ผู้ป่วยจะเกิดภาวะพร่องออกซิเจนอย่างรุนแรง แม้จะได้รับออกซิเจนอยู่ก็ตาม ซึ่งเรียกอาการนี้ว่า ภาวะหายใจล้มเหลว (respiratory failure) ส่งผลให้อวัยวะต่างๆทํางานล้มเหลวไปด้วยนําไปสู่การเสียชีวิตในที่สุด ภาวะหายใจล้มเหลวมี 2 ลักษณะคือ การหายใจล้มเหลวเฉียบพลัน (acute hypercapnic respiratory failure) และการหายใจล้มเหลวเรื้อรัง (chronic respiratory failure)
    - - ผู้ป่วยเป็นโรคหอบหืด มากกว่า 30 ปี ความดันโลหิตสูงและเบาหวาน มากกว่า 10 ปี
        หายใจเหนื่อยหอบ ไม่ทำตามคำสั่ง กระสับกระส่ายบางครั้ง ริมหนังแห้ง ริมฝีปากแห้ง ฟังเสียงปอดพบเสียง Crepitation both lung อวัยวะส่วนปลายและเล็บซีดเล็กน้อย Capillary refill time 3 วินาที
        V/S T=39.4 C R=26 ครั้ง/นาที BP 140/80 mmHg O2 Saturation 93% WBC 19,540 cell/mm3
  - - - ยาปฏิชีวนะในรูปแบบรับประทานสำหรับอาการปอดอักเสบ ซึ่งยาปฏิชีวนะส่วนใหญ่สามารถรักษาโรคปอดอักเสบจากแบคทีเรียได้ ควรกินยาปฏิชีวนะให้ครบคอร์สเสมอ แม้ว่าจะเริ่มรู้สึกดีขึ้นแล้วก็ตาม ซึ่งหากกินไม่ครบตามแพทย์สั่ง เชื้ออาจถูกกำจัดออกจากร่างกายไม่หมด และการรักษาจะหายได้ยากขึ้นในอนาคตยาปฏิชีวนะไม่สามารถใช้ได้กับโรคปอดอักเสบจากเชื้อไวรัส แพทย์อาจสั่งยาต้านไวรัส และบางครั้งโรคปอดอักเสบจากเชื้อไวรัสสามารถหายได้เองจากการรักษาตัวที่บ้าน
        ยาต้านเชื้อราใช้ในการรักษาโรคปอดอักเสบจากเชื้อรา ซึ่งโดยปกติแล้วการรักษาจะใช้เวลาหลายสัปดาห์เพื่อกำจัดเชื้อ
    - - Valium 10 mg V ก่อนใส่ ETT - on ETT No.7.5 Mark 22 cm - CXR หลังใส่ ETT
        
        Sputum G/S, C/S
        
        Berodual 1 NB ทุก 8 hrs.
        
        Paracetamol 500 mg 1-tab oral prn q 4-6 hr.
        
        Bisolvon 1x3 pc
        
        Acetylcysteine 200 mg 1ซอง tid pc
        
        Amlodipine (5) 1x1 pc เช้า
        
        Zertine 1 tab hs
        
        Ceftriaxone 2 gm V ทุก 8 hrs
        
        5% D/N/2 1000 cc. vein drip 1,000 cc ใน 1 ชั่วโมงแรก ต่อไป 120 ml/hr
  - - - ภาวะแทรกซ้อนมักเกิดขึ้นโดยเฉพาะในผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอหรือมีโรคเรื้อรัง เช่น โรคเบาหวาน
        ภาวะแทรกซ้อนอาจรวมถึง1. อาการของโรคเรื้อรังแย่ลง หากผู้ป่วยมีปัญหาสุขภาพบางอย่างอยู่แล้ว โรคปอดอักเสบอาจทำให้อาการแย่ลงได้ รวมถึงภาวะหัวใจล้มเหลว ในบางรายอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นโรคหัวใจวาย
        
        การติดเชื้อในกระแสเลือด โดยแบคทีเรียจากการติดเชื้อปอดอักเสบอาจแพร่กระจายไปยังกระแสเลือด ซึ่งสามารถนำไปสู่ความดันโลหิตต่ำจนเป็นอันตราย เกิดภาวะช็อกจากการติดเชื้อ และในบางกรณี อวัยวะภายในทำงานล้มเหลว
        
        ฝีในปอดจากปอดมีหนอง การใช้ยาปฏิชีวนะสามารถรักษาได้ แต่บางครั้งอาจต้องระบายหรือผ่าตัดเอาหนองออก
        
        ภาวะหายใจลำบาก ผู้ป่วยอาจมีปัญหาในการได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ อาจต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ
        
        ภาวะหายใจลำบากเฉียบพลัน ซึ่งเป็นรูปแบบที่รุนแรงจากการเกิดภาวะการหายใจล้มเหลว เป็นเหตุฉุกเฉิน ควรได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน
        
        ภาวะน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอด หากไม่รักษาโรคปอดอักเสบ อาจมีของเหลวรอบๆ ปอดในเยื่อหุ้มปอด เยื่อหุ้มปอดเป็นเยื่อบาง ๆ ที่อยู่ด้านนอกของปอดและด้านในของซี่โครง ของเหลวดังกล่าวอาจติดเชื้อและจำเป็นต้องระบายออก
        
        ไต หัวใจ และตับถูกทำลาย อวัยวะเหล่านี้อาจเสียหายหากไม่ได้รับออกซิเจนเพียงพอ หรือหากเกิดปฏิกิริยาต่อระบบภูมิคุ้มกันมากเกินไป
        
        เสียชีวิต ในบางกรณี โรคปอดอักเสบอาจถึงแก่ชีวิตได้ จากข้อมูลของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคในสหรัฐอเมริกา (CDC) ในปี 2562 ผู้ป่วยเกือบ 44,000 คนในสหรัฐอเมริกาเสียชีวิตจากโรคปอดอักเสบ
    - - มีการติดเชื้อในกระแสเลือดเนื่องจากระดับความรู้สึก
        ตัวลดลงปริมาณออกซิเจนในเลือด 93%
- - - - และเชื้อก่อโรคที่สำคัญในภาวะติดเชื้อ
        ภาวะติดเชื้อเกิดจากปฏิกิริยาการตอบสนองของร่างกายต่อการติดเชื้อ และก่อให้เกิดการอักเสบกระจายไปทั่วร่างกาย สาเหตุหลักเกิดจาก 2 ปัจจัย ได้แก่ เชื้อก่อโรค (pathogen) และปฏิกิริยาตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในร่างกาย (host response) เชื้อก่อโรคที่พบบ่อย ได้แก่ เชื้อแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อรา (Wiens ct al. 2012) นอกจากนี้ชนิดของเชื้อโรค และความเสี่ยงในการติดเชื้อยังขึ้นอยู่กับปัจจัยด้านร่างกายของผู้ป่วย (host factors) ได้แก่ อายุ ภาวะโรคร่วม หรือโรคประจำตัว และลักษณะที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่ผู้ป่วยอาศัยอยู่ สามารถจำแนกชนิดของเชื้อก่อโรคตามอายุและตามปัจจัยต่างเสี่ยงต่างๆ
    - - ผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน ความดัน หอบหืด ประสิทธิภาพการทำงานเม็ดเลือดขาวทำร้ายเชื้อโรคลดลง ทำให้ภูมิคุ้มกันต่ำ
  - - - อาการของการติดเชื้อในกระแสเลือดนั้น แบ่งเป็น 3 ลักษณะคือ
        1) อาการเฉพาะที่หรือเฉพาะอวัยวะที่ติดเชื้อ เช่น หากมีอาการไอและเจ็บหน้าอกเมื่อหายใจ อาจพบว่ามีการติดเชื้อที่ปอดหรือเยื่อหุ้มปอด หรือมีอาการปวดหลังและปัสสาวะบ่อย แสดงว่าอาจเกิดจากการติดเชื้อที่กรวยไต เป็นต้น
        2) อาการแสดงทางผิวหนัง เกิดจากการที่เชื้อโรคหรือพิษของเชื้อโรคที่อยู่ในกระแสเลือด กระจายมาสู่บริเวณผิวหนัง ทำให้เกิดรอยขึ้นที่บริเวณผิวหนัง ซึ่งในบางรอยนั้นอาจมีลักษณะที่ไม่จำเพาะ อย่างเช่นเป็นตุ่มหนองธรรมดา และในบารอยนั้นมีลักษณะจำเพาะที่สามารถบอกได้ถึงชนิดของเชื้อ
        3) อาการที่เกิดจากการที่ร่างกายมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อการติดเชื้อ หรือเป็นกลุ่มอาการตอบสนองต่อการ
        อักเสบทั่วร่างกาย เช่น มีไข้ขึ้นสูงกว่า 38 องศาเชลเซียส ในบางรายอาจมีอาการหนาวสั่นร่วมด้วย มีชีพจรเต้นเร็วขึ้นเกิน 90 ครั้งต่อนาที และหายใจเร็วเกิน 20 ครั้งต่อนาทีเป็นต้น
    - - ผู้ป่วยมาด้วยอาการ มีไข้สูงอุณหภูมิร่างกาย 39.4 องศสเซลเซียส มีอาการหายใจเหนื่อยหอบ ชีพจร 96 ครั้ง/นาที
        อัตราการหายใจ 26 ครั้ง/นาที มีอาการอ่อนเพลีย
  - - - เป็นผลจากภาวการณ์ติดเชื้อที่เกิดจากกระบวนการ
        อักเสบที่เกิดขึ้นอย่างรุนแรงและต่อเนื่องในระยะแรกร่างกายจะอยู่ในภาวะ hypo-dynanic state โดยจะมีการขยายตัวของหลอดเลือดส่วนปลาย (peripheral vasodilatation) ส่งผลให้ร่างกายขาด
        สารน้ำที่จะให้ระบบไหลเวียน โลหิตนำไปสูบฉีด (hypovolemia)ประกอบกับการทำงานของหัวใจที่แย่ลงเป็นผลจาก cytokinesต่างๆที่ถูกหลั่งออกมาจากเซลล์เม็ดเลือดขาวและกระบวนการอักเสบ
        ที่มีอยู่ทำให้ปริมาณของออกชิเจนที่ถูกขนส่งไปยังเนื้อเยื่อต่างๆลดลงในขณะที่เนื้อเยื่อะที่เนื้อเยื่อต่างๆมีความต้องการออกซิเจนมากขึ้นจากอัตราการเผาผลาญในร่างกายที่เพิ่มขึ้นทำให้เนื้อเยื่อทั่ว
        ร่างกายเกิดภาวะขาดออกชิเจนอย่างรุนแรง
    - - ภูมิคุ้มกันร่างกายไม่สมดุลหรือลดลงทำให้เกิดการอักเสบอย่างรุนแรง เกิดภาวะติดเชื้อแบคทีเรียแพร่กระจายสู่กระแสเลือด
  - - - การใช้ยาปฏิชีวนะ
        ผู้ป่วยที่ติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างรุนแรงจะได้รับยาปฏิชีวนะที่มีฤทธิ์ต่อต้านเชื้อแบคทีเรียครอบคลุมหลายประเภท เนื่องจากผู้ป่วยจำเป็นต้องได้รับการรักษาทันที และแพทย์อาจยังไม่สามารถระบุประเภทของเชื้อได้อย่างเฉพาะเจาะจงในเวลาอันสั้น โดยแพทย์จะฉีดยาปฏิชีวนะที่คาดว่ามีผลในการรักษาผู้ป่วยเข้าหลอดเลือดดำภายใน 6 ชั่วโมงแรกหรือเร็วกว่านั้น
        ทั้งนี้ เมื่อได้ผลตรวจเลือดแล้ว แพทย์จึงจะเปลี่ยนไปใช้ยาปฏิชีวนะที่ใช้รักษาประเภทของเชื้อได้เฉพาะเจาะจง โดยจะเปลี่ยนเป็นยาปฏิชีวนะแบบเม็ดให้ผู้ป่วยหลังจากระยะวิกฤตผ่านไปแล้ว ผู้ป่วยอาจต้องใช้ยาในช่วงระยะเวลา 7–10 วัน หรือนานกว่านั้น ซึ่งขึ้นอยู่กับระดับความรุนแรงของอาการในผู้ป่วยแต่ละรายการให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
        แพทย์จะให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำแก่ผู้ป่วยเพื่อรักษาระดับความดันโลหิตให้คงที่ ทั้งนี้ สารน้ำที่ให้แก่ผู้ป่วยซึ่งติดเชื้อในกระแสเลือดจะช่วยป้องกันภาวะขาดน้ำและไตล้มเหลว โดยแพทย์จะให้สารน้ำภายใน 24–48 ชั่วโมงหลังเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล
        ยาเพิ่มความดันโลหิต
        ผู้ป่วยบางรายหากยังมีความดันโลหิตต่ำอยู่หลังจากได้รับสารน้ำเข้าทางหลอดเลือดดำ แพทย์อาจให้ยาเพิ่มความดันโลหิต โดยยานี้จะทำให้หลอดเลือดตีบลงและช่วยเพิ่มความดันโลหิต
        การดูแลผู้ป่วยตามอาการ
        ผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดที่มีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจอาจจำเป็นต้องต่อท่อหรือใส่หน้ากากเครื่องช่วยหายใจ เพื่อให้หายใจได้สะดวกขึ้น หากผู้ป่วยมีการติดเชื้อที่ไต แพทย์อาจทำการฟอกไตเพื่อกำจัดของเสียในร่างกายออกการผ่าตัด
        หากต้นเหตุของการติดเชื้อมากจากฝีหรือแผลที่ทำให้ลุกลามได้นั้น อาจต้องเจาะเอาหนองออกมา ส่วนผู้ป่วยที่เกิดอาการรุนแรงจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดเพื่อนำเนื้อเยื่อส่วนที่ติดเชื้อออกไป และรักษาเนื้อเยื่อส่วนที่เสียหาย
    - - 1.ให้ยาปฏิชีวนะ Ceftriaxone 2 g V ทุก 8 hrs.
        2.มีเพาะเชื้อ sputum G/S,C/S
        3.ดูแลผู้ป่วยให้รับสารอาหารอย่างเพียงพอ
        4.สังเกตอาการข้างเคียงจากการให้ยาCeftriaxone
  - - - ภาวะการอักเสบทั่วร่างกาย (Sepsis) เกิดจากการที่ระบบภูมิคุ้มกันตอบสนองต่อเชื้อแบคทีเรีย หากอาการรุนแรงอาจส่งผลให้อวัยวะต่าง ๆ เช่น หัวใจ และไตวายได้ ภาวะนี้พบบ่อยในผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ซึ่งมีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอภาวะช็อกเหตุพิษติดเชื้อ (Septic Shock) เป็นผลจากการติดเชื้อในกระแสเลือดขั้นรุนแรง ทำให้ความดันโลหิตต่ำกว่าปกติ ซึ่งอาจทำให้เนื้อเยื่อตายได้ ผู้ป่วยต้องได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลทันที
        เนื้อตายเน่า (Gangrene) เกิดจากการที่เนื้อเยื่อบางส่วนของร่างกายขาดเลือดไปเลี้ยง ทำให้เนื้อเยื่อตายและเกิดการเน่า หากอาการรุนแรงอาจต้องตัดอวัยวะที่ได้รับผลกระทบออกไปด้วย เช่น แขนและขา
        ภาวะหายใจลำบากเฉียบพลัน (Acute Respiratory Distress Syndrome: ARDS) ซึ่งอาจก่อให้เกิดอันตรายถึงชีวิต เนื่องจากผู้ป่วยไม่ได้รับออกซิเจนไปหล่อเลี้ยงปอดอย่างเพียงพอ นอกจากนี้ ยังทำให้ปอดเสียหายถาวร และส่งผลกระทบต่อสมองจนนำไปสู่ปัญหาเกี่ยวกับความจำ
    - - เกิดการติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างรุนแรง ส่งผลทำให้มีลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดทำให้อวัยวะในร่างกายล้มเหลวจึงเกิดภาวะช็อกจากการติดเชื้อ
- - - - ภาวะ Septic Shock เป็นผลมาจากการติดเชื้อในกระแสเลือดขั้นรุนแรง ซึ่งอาจเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย เชื้อรา หรือเชื้อไวรัส โดยมักเป็นการติดเชื้อที่เกิดขึ้นกับระบบต่าง ๆ ภายในร่างกาย เช่น ปอด ระบบย่อยอาหาร ทางเดินปัสสาวะ เป็นต้น
        นอกจากนี้ บุคคลในกลุ่มต่อไปนี้อาจเสี่ยงเกิดภาวะ Septic Shock ได้มากกว่าคนทั่วไป
        -ผู้สูงอายุ
        -ผู้ป่วยที่มีระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น โรคติดเชื้อเอชไอวี โรคไข้รูมาติก โรคมะเร็ง เป็นต้น
        -หญิงตั้งครรภ์
        -เด็กแรกเกิด
        -ผู้ป่วยที่พักรักษาตัวในโรงพยาบาล
        -ผู้ที่เข้ารับการผ่าตัดและพักฟื้นในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน
        -ผู้ที่มีภาวะโภชนาการไม่ดี
        -ผู้ที่ต้องใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์ที่อาจเสี่ยงทำให้แบคทีเรียเข้าสู่ร่างกายจนเกิดการติดเชื้อได้ เช่น ใส่สายสวนหลอดเลือดดำ สายสวนปัสสาวะ หรือใส่ท่อช่วยหายใจ เป็นต้น
        -ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ต้องได้รับการฉีดยา
    - - ผู้สูงอายุ อายุ66ปี -ผู้ป่วยที่มีระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง ผู้ป่วยที่พักรักษาตัวในโรงพยาบาล มีการติดเชื้อภายในร่างกาย ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเบาหวานความดันโลหิตสูง หอบหืดเป็นมา10ปี
  - - - อาจเกิดขึ้นได้หากผู้ป่วยมีภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดและไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที โดยจะส่งผลให้มีความดันโลหิตต่ำผิดปกติ และไม่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยวิธีให้น้ำเกลือ รวมทั้งอาจมีอาการอื่น ๆ ดังต่อไปนี้เกิดขึ้นร่วมด้วย
        -สับสนเฉียบพลัน
        -เวียนศีรษะ
        -ปัสสาวะน้อยลง หรือไม่ปัสสาวะ
        -มีปัญหาในการหายใจอย่างรุนแรง
        -พูดไม่ชัด
        -ริมฝีปากเขียวคล้ำ
        -ผิวหนังซีดและเย็น
        -คลื่นไส้ อาเจียน
        -ท้องเสีย
    - - ผู้ป่วยมาด้วยอาการ มีไข้สูงอุณหภูมิร่างกาย 39.4 องศสเซลเซียส มีอาการหายใจเหนื่อยหอบ ชีพจร 96 ครั้ง/นาที
        อัตราการหายใจ 26 ครั้ง/นาที มีอาการอ่อนเพลีย
  - - - ภาวะช็อกเกิดจากการติดเชื้อ หากเป็นเชื้อแบคทีเรียแกรมลบจะเกิดจากเอ็นโดท็อกซิน ซึ่งสามารถทำลายเนื้อเยื่อและหลออดเลือดฝ่อยทำกระต้นให้เกิดการอักเสบทำให้พลาสมาและเม็ดเลือดขาวมายังบริเวณ
        ที่ติดเชื้อ มีการหลั่งสารเคมี เช่น คอมพลีเมนต์ อีสตามีน แบรดีใคนินเป็นต้น ทำให้หลอดเลือดขยายทั่วร่างกาย มีการทำลายเนื่อเยื่อบริเวณที่ติดเชื้อซึ่งเป็น สาเหตุของภาวะช็อก ในระยะแรกหัวใจจะ
        เพิ่มปริมาณเลือกที่บีบออกจากหัวใจในเเต่ละครั้ง หัวใจจะเต้นเร็วและแรงขึ้นจะมี CO ลดลง บริเวณที่มีการติดเชื้อจะมีสารไซโตไคน์ที่หลั่งออกมาจากเม็ด เลือดขาว เกล็ดเลือด และผนังหลอดเลือดอยู่ ซึ่งทำหน้าที่กระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดขาวเพื่อทำลายเชื้อโรคเพิ่มภูมิต้านทาน ช่วยให้เเผลหาย หากมีการติดเชื้อ
        รุนเเรงสารไซโตไคน์ที่มีปริมาณมากจะหลั่งเข้าไปในกระเเสเลือด
    - - ผู้ป่วยมีระบบภูมิคุ้มกันบกพร่องทำให้ร่างกายมีการติดเชื้อ ทำให้หลอดเลือดขยายตัวทั่วร่างกายมีการทำร้ายเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อซึ่งเป็นสาเหตุของภาวะช็อก
  - - - การรักษาภาวะ Septic shock ขึ้นอยู่กับอาการและสาเหตุของการติดเชื้อ โดยผู้ป่วยจะต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล ซึ่งวิธีการรักษาที่แพทย์อาจนำมาใช้ มีดังนี้การใช้ยาปฏิชีวนะเพื่อควบคุมการติดเชื้อ แพทย์จะให้ยาปฏิชีวนะที่เหมาะกับผู้ป่วย โดยการได้รับยาปฏิชีวนะตั้งแต่ในระยะแรกเริ่มที่มีอาการจะช่วยให้อัตราการรอดชีวิตสูงขึ้น ซึ่งวิธีการให้ยาที่นิยมมากที่สุด คือ การฉีดยาเข้าหลอดเลือดดำ นอกจากนี้ หากพบตำแหน่งของการติดเชื้อที่ชัดเจน เช่น แผล ฝี หนอง เป็นต้น แพทย์อาจให้ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดเพื่อกำจัดแหล่งเชื้อโรคดังกล่าวออกไป
        การรักษาระบบไหลเวียนเลือดให้เป็นปกติ เป็นการให้สารน้ำเพื่อช่วยให้ระบบไหลเวียนเลือดทำงานเป็นปกติ แต่หากอาการของผู้ป่วยไม่ดีขึ้นหรือมีอาการรุนแรง อาจต้องใช้ยาอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น ยากระตุ้นความดันโลหิต ยากระตุ้นหัวใจ เป็นต้น
        การรักษาด้วยวิธีอื่น ๆ เช่น ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดโดยใช้อินซูลิน ให้ยาคอร์ติโคสเตียรอยด์ เป็นต้น หรือหากผู้ป่วยมีปัญหาในการหายใจ แพทย์อาจให้ออกซิเจนแก่ผู้ป่วยผ่านท่อหรือใช้เครื่องช่วยหายใจ
    - - 1.การรักษาโรค ได้แก่ การจัดการที่สาเหตุของการติดเชื้อ และการให้ยาปฏิชีวนะ
        2.การรักษาตามอาการและประคับประคอง
        2.1ดูแลเครื่องช่วยหายใจ
        2.2 รักษาภาวะกรด-ด่าง เพราะผู้ป่วยมักมีภาวะ metabolic acidosis แก้ไขโดยSodium Bicarbonate
        2.3ให้ IV Fuid อย่างเพียงพอ ติดตาม CVP,POWP และ ปริมาณปัสสาวะ
        2.4ส่งเสริมการทำงานของหัวใจ อาจต้องใช้ยากระตุ้นหัวใจ เช่น Dopamine , dobutamine
        2.5ให้ยา Vasopressor เช่นDopamine ขั้นสูง adrenaline ,noradrenaline
        2.6 ให้ Steroid ขนาดสูง
        2.7 I immonotheraputic Tnanali rie endotoxin
  - - - ผู้ป่วยภาวะ Septic Shock อาจเสี่ยงเกิดอาการแทรกซ้อนที่รุนแรงและเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ เช่น หัวใจวาย ไตวาย ตับวาย ภาวะการหายใจล้มเหลว ความผิดปกติด้านการแข็งตัวของเลือด โรคหลอดเลือดสมอง เป็นต้น ซึ่งผู้ป่วยแต่ละรายอาจมีความเสี่ยงในการเกิดภาวะแทรกซ้อนมากน้อยแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับอายุ ระยะเวลาในการเริ่มต้นรักษา สาเหตุและตำแหน่งของการติดเชื้อในร่างกาย และสุขภาพโดยรวมของผู้ป่วย
    - - การติดเชื้อในกระแสเลือดอย่างรุนแรง ส่งผลทำให้เคสกรณีศึกษา มีลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดเกิดอวัยวะล้มเหลวเกินภาวะช็อคหลังการติดเชื้อ