Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยชายไทย 44 ปี - Coggle Diagram

- - - - (10/7/67)
        
        สร้างสัมพันธภาพเพื่อความไว้วางใจ
        
        สอบถามความรู้เกี่ยวกับสารเสพติดว่าผู้ป่วยมีความรู้เกี่ยวกับสาร
        เสพติดผลดีหรือผลเสียของสารเสพติดมากน้อยเพียงใด
        
        ประเมินแล้วผู้ป่วยไม่มีความรู้เรื่องสารเสพติดจะให้ความรู้เรื่องสารเสพติด
        
        ให้ความรู้เกี่ยวกับสารเสพติด
        
        ประเมินความรู้หลังให้ความรู้ว่าผู้ป่วยมีความรู้เพิ่มขึ้นหรือไม่
      - ผลการประเมิน
        
        (ประเมิน 10/7/67) ผู้ป่วยบอกว่าสารเคมีในสมองหลั่งผิดปกติ
    - - S : ผู้ป่วยบอกว่าไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับสารเสพติดเลย รู้แค่ว่าทำแล้วมันหายเครียด เพลินดี แต่เลิกเสพตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แล้ว
        O : จากการสอบถาม ผู้ป่วยไม่รู้ว่าสารเสพติดมีผลเสียอย่างไรในทางจิต
    - - ผู้ป่วยบอกโทษของสารเสพติดได้
  - - - S: ผู้ป่วยบอกว่าถ้าออกไปจากที่นี่ก็จะกลับไปเสพอีกเหมือนเดิม
        S : ผู้ป่วยบอกว่าถ้าไม่ดีเค้าจะทำออกมาทำไม
        O : หลังจากให้ความรู้ผู้ป่วยยังไม่คิดว่าจะเลิก
    - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย
        
        ย้ำโทษของสารเสพติดต่อร่างกายและต่อบุคคลใกล้ตัว
        โดยจะมีคลิปวิดีโอให้ดูประมาณ 15 นาที หลังจากนั้นพูดคุยกับเกี่ยวกับคลิปวิดีโอเพื่อประเมินความตระหนัก
        
        ยกตัวอย่างบุคคลที่เลิกบุหรี่หรือสารเสพติดได้ เช่น ปันปัน สุทัตตา
        โรเบิร์ตสายควัน เสกโลโซ
        
        แนะนำทักษะการปฏิเสธ เช่น บอกว่าป่วย ไม่สบาย มีธุระด่วน ไม่ว่าง
        
        ประเมินความตระหนักต่อการเลิกบุหรี่หรือสารเสพติด
        
        พูดให้กำลังใจแก่ผู้ป่วยเพื่อให้ผู้ป่วยมีกำลังใจหรือความตระหนักที่จะเลิกบุหรี่หรือสารเสพติด
      - ผลการประเมิน
        
        ผู้ป่วยบอกโทษของสารเสพติดได้
        ผู้ป่วยบอกว่าถ้าได้กลับจะเลิกสารเสพติดทุกชนิด
        ผู้ป่วยมีความตระหนักที่จะเลิกบุหรี่และสารเสพติดโดยผู้ป่วยบอกว่าจะเลิกสารเสพติดโดยเด็ดขาด
    - - ผู้ป่วยสามารถบอกโทษของสารเสพติด
  - - - S : ผู้ป่วยบอกว่า รู้ว่าไปอยู่สถานที่อื่นต้องปฏิบัติตัวยังไง
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ป่วยบอกการปฏิบัติตัวได้ถูกต้อง
    - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยโดยรับฟังอย่างตั้งใจ
        
        พูดคุยให้กำลังใจ ชื่นชมผู้ป่วยในความตั้งใจที่จะเลิกสารเสพติด
        
        การรับประทานยาอย่างต่อเนื่องตรงตาม แผนการรักษาของแพทย์
        
        แนะนำการมาตามนัดไม่ควรขาดการมาพบแพทย์
        
        แนะนำการจัดการความเครียด เช่น หากิจกรรมอย่างอื่นทำเบี่ยงเบนความสนใจ การออกกำลังกาย ดูทีวี เป็นต้น
        (ธนพล บรรดาศักดิ์, 2564)
      - D-METHOD
        
        D : Disease
        ผู้ป่วยต้องได้รับความรู้เกี่ยวกับเรื่องโรคอาการสาเหตุและแผนการรักษาต่อเนื่องผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัย คือ Paranoid Schizophrenia มีอาการคือหลงผิดและอาการประสาทหลอนเป็นอาการนำ อาการหลงผิดที่พบ ได้แก่ หลงผิดคิดว่ามีคนอื่นให้ร้ายหรือกล่าวว่าร้ายตนเองหรือมีการพาดพิงเรื่องของตนหรือหลงผิดคิดว่าตนเป็นใหญ่มีอำนาจเหนือผู้อื่น อาการประสาทหลอน มักพบอาการหูแว่ว จะได้ยินเสียงที่คนอื่นว่ากล่าวหรือให้ร้ายตนเอง
        
        M : Medication
        แนะนำผู้ป่วย เกี่ยวกับยาที่ตนเองได้รับอย่างละเอียด ฤทธิ์ของยา วิธีการใช้ ปริมาณ ขนาด จำนวนครั้ง แนะนำให้ผู้ป่วยรับประทานยาอย่างต่อเนื่องไม่ควรหยุดยา ปรับลดหรือเพิ่มขนาดยาเอง รวมถึงข้อห้ามสำหรับการใช้ยา คือ ไม่ควรดื่มสุราเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ ชากาแฟ
        
        ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นของยา เช่น อาการของ
        Extra-pyramidal symptoms (EPS) คือ
        
        Acute dystonia มีอาการเกร็งของกล้ามเนื้อ คอบิด ลิ้นคับปาก
        
        Akathisia อยู่ไม่นิ่ง กระสับกระส่าย ผุดลุกผุด
        
        Parkinsonism นั่งเคลื่อนไหวช้า เดินขาลาก มีอาการสั่น สีหน้าเฉยเมย
        
        Tardive dyskinesia มีอาการเคลื่อนไหวซ้ำๆของกล้ามเนื้อบริเวณใบหน้า เคี้ยวปาก ดูดปาก
        
        E : Environment
        ผู้ป่วยรอไปสถานสงเคราะห์ แนะนำให้จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม จัดสิ่งแวดล้อมให้น่าอยู่ ไม่มีสิ่งกระตุ้นให้เครียดเพื่อป้องกันไม่ให้อยากกลับไปเสพสารเสพติด
        
        T : Treatment
        แนะนำ ให้ญาติและผู้ป่วยทราบรูปแบบการรักษาเข้าใจเป้าหมายของการรักษาการปฎิบัติตัวกับโรคการจัดการกับภาวะฉุกเฉินให้ญาติแจ้งผู้นำชุมชนตำรวจเพื่อระงับเหตุที่อาจมีการเกิดอันตราย
        
        H : Health
        แนะนำเรื่องการผ่อนคลายความเครียดวิธีที่เหมาะสม เช่น ผู้ป่วยชอบออกกำลังกายให้ออกกำลังกายตามที่ผู้ป่วยชื่นชอบและสนใจ ผู้ป่วยชอบศิลปะให้วาดรูปเพื่อให้ระบายความรู้สึกของตนเอง
        
        O : Outpatient referral
        แนะนำให้ผู้ป่วยมาตรวจตามนัดทั้งเวลาและสถานที่รวมทั้งสังเกตอาการเตือนของอาการทางจิตกำเริบ นอนไม่หลับหงุดหงิดให้รีบมาพบแพทย์
        
        D : Diet
        แนะนำการหลีกเลี่ยงอาหารของทอดของมันเนื่องจากผู้ป่วยเป็นไขมันในเลือดสูง รวมถึงการหลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ เครื่องดื่มชูกำลัง เครื่องดื่มคาเฟอีน ชากาแฟทุกชนิดเพราะจะทำให้ยาที่ได้รับออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มที่และยังสามารถทำให้อาการกำเริบได้อีกด้วย
      - ผลการประเมิน
        
        ผู้ป่วยบอกต้องทานยาอย่างต่อเนื่อง ห้ามขาดยาหรือปรับยา ลดขนาดยา หรือหยุดยาเอง
        
        บอกว่าควรมาตามแพทย์นัดไม่ควรขาดนัด
        
        บอกวิธีการเบี่ยงเบนความเครียดได้ เช่น ออกไปทำกิจกรรมอื่น
- - - - วัยรุ่น 18 ปี
        
        เกิดจากปัจจัยส่วนบุคคล จากเพื่อนฝูงชักชวน
        อยากรู้อยากลอง เชื่อว่าการเสพยาเสพติด
        เป็นกิจกรรมเพื่อเข้าสังคม ต้องการเข้ากลุ่มด้าน
        สิ่งแวดล้อมเกิดจากการที่มีบุคคลใกล้ชิด
        ในครอบครัวมีพฤติกรรมเสพหรือจำหน่ายยาเสพติด ชุมชนที่เด็กและเยาวชนอาศัยอยู่เป็นแหล่งยาเสพติดทั้งเสพและจำหน่าย ด้านการเรียนรู้
        การเลียนแบบ พบว่า เด็กและเยาวชนจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนเพื่อให้คล้ายกับผู้ที่ตนใกล้ชิด
        เพื่อความไม่เป็นที่แตกต่างและเป็นที่ยอมรับ
        (ผกามาศ ไรยทอง, 2565)
        (ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเสพยาเสพติดของเด็กและเยาวชน)
        (วารสารศาสตร์สุขภาพและการศึกษา)
      - ใช้สารเสพติด คือ Amphetamine, Metamphetamine, Ketamine
      - เป็นคนขี้เบื่อ ขี้หงุดหงิด
      - ครอบครัวแตกแยก
    - - ใช้สารเสพติดทุกประเภท
      - ขาดยาจิตเวช
    - - มีงานทำ
      - สถานสงเคราะห์
    - - ขาดความตระหนักรู้
      - ไกลโรงพยาบาล
  - - - ประเภทหวาดระแวง (paranoid)
        ผู้ที่เป็นโรคจิตเภทจะมีอาการหลงผิด
        และอาการประสาทหลอนเป็นอาการนำ อาการหลงผิดที่พบ ได้แก่ หลงผิดคิดว่ามีคนอื่นให้ร้ายหรือกล่าวว่าร้ายตนเองหรือมีการพาดพิงถึงตนเอง หรือมีอาการหลงผิดคิดว่าตนเองเป็นผู้ยิ่งใหญ่มีอำนาจเหนือผู้อื่น
        อาการประสาทหลอน มักพบอาการหูแว่ว ซึ่งผู้ที่เป็นโรคจิตเภทจะได้ยินเสียงที่คนอื่นว่ากล่าว
        หรือให้ร้ายตนเอง หรือการที่มีเสียงสั่งให้ทำในสิ่งต่างๆ เช่น สั่งให้กระโดดน้ำ เสียงสั่งให้ไปฆ่าคนอื่น เป็นต้น ผู้ที่เป็นโรคจิตเภทประเภทนี้จะไม่มีอาการด้านอารมณ์ที่เด่นชัด (Negative symptoms)
        
        (Paranoid Schizophrenia: F20.0)
        
        เป็นโรคจิตเภทชนิดที่พบมากที่สุด ลักษณะสำคัญทางคลินิก คือ ความหมกมุ่นอยู่กับอาการหลงผิด หรือหูแว่ว อาการหวาดระแวง เป็นอาการที่ไม่ไว้วางใจผู้อื่น
        จนหลงผิด คิดว่าตนเองถูกปองร้าย
        หรือคิดว่ามีคนขู่จะทำร้าย อาการหวาดระแวงจะมีผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม เช่น การแยกตัว
        หรือมีพฤติกรรมก้าวร้าว ความหลงผิดนี้อาจจะทำให้ผู้ป่วยทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น
        
        จากกรณีศึกษา
        
        ผู้ป่วยมีการใช้สารเสพติดมากจนทำให้มีพฤติกรรมเปลี่ยนไป คือ แยกตัวจากครอบครัวมีพฤติกรรมก้าวร้าวระแวงผู้อื่น ไม่ไว้วางใจผู้อื่น
        
        ผู้ป่วยมีอาการคลุ้มคลั่ง พูดคนเดียว
        ด่าคนอื่น ระแวงคนทำร้าย เดินไปเรื่อย
        1ปีก่อน ก้าวร้าว ไม่นอน ถืออาวุธมีด/ปืน
        ปาระเบิดปิงปองเข้าบ้าน
      - ทฤษฎีชีวภาพทางการแพทย์
        (Biomedical model)
        
        สารสื่อประสาท (Neurotransmitter)
        
        Dopamine ⬆️
        
        มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวและการประสานงานของกล้ามเนื้อ และด้านอารมณ์
        
        Norepinephrine ⬆️
        
        มีผลต่อระบบประสาทอัตโนมัติของบุคคล