Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สรุปเรื่องจำนำ จำนอง ค้ำประกัน, หนี้ที่ไม่สมบูรณ์ได้แก่ หนี้อันเป็นโมฆะ…

- - - - 1.1 ผู้ค้ำประกันเป็นบุคคลภายนอก
        
        บุคคลภายนอกในทีนี้ คือ มิได้เป็นผู้มีส่วนได้เสียในหนี้นั้น
      - 1.2 มีหนี้ระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้
        
        เป็นหนี้ตามสัญญาหรือหนี้อันเกิดจากการละเมิดก
      - 1.3 ผู้ค้ำประกัน ผูกพันตนต่อเจ้าหนี้คนหนึ่ง เพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้น
        
        สัญญาค้ำประกันจะต้องมีข้อความเช่นนี้ จึงจะถือได้ว่าเป็นการค้ำประกัน การรับประกันอย่างอื่น แดงทำสัญญารับจ้างขนส่งไม้กับองค์การอุตสาหกรรมไม้ โดยแดงขอให้ดำค้ำประกันให้ ดำตกลงโดยต้องให้ขาวรับรองว่าหากแดงผิดสัญญากับองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้จนเป็นเหตุให้ดำต้องรับผิดต่อองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ ขาวจะต้องรับผิดต่อดำ เช่นนี้ จะเห็นได้ว่า การรับรองของขาวต่อดำนั้น มิใช่การรับรองต่อเจ้าหนี้ (องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้) ในเมื่อแดงลูกหนี้ไม่ชำระหนี้
        
        อย่างไรก็ตาม แม้จะไม่มีข้อความว่าผู้กพันตนเพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ แต่ว่าลงชื่อใน
        ช่องผู้ค้ำประกัน ก็ย่อมเข้าใจว่ามีความหมายดังกล่าว
      - 1.4 ต้องระบุหนี้หรือสัญญาที่ค้ำประกันไว้โดยชัดแจ้ง และผู้ค้ำประกันย่อมรับผิดเฉพาะหนี้
        หรือสัญญาที่ระบุไว้เท่านั้น
        
        สัญญาค้ำประกันต้องระบุหนี้หรือสัญญาที่ค้ำประกันไว้โดยชัดแจ้ง และผู้ค้ำประกันย่อมรับผิดเฉพาะหนี้หรือสัญญาที่ระบุไว้เท่านั้น เช่น ระบุว่าเป็นการค้ำประกันสัญญากู้ เป็นการค้ำประกันการทำงานของลูกจ้างในการละเมิดจากการทำงาน เป็นต้น
  - - - สำหรับสัญญาค้ำประกันนั้น กฎหมายมิได้กำหนดแบบไว้ดังนั้น เพียงแต่ตกลงกันก็สมบูรณแล้ว เพียงแต่มาตรา 680 วรรคสองบัญญัติว่า “อนึ่ง สัญญาค้ำประกันนั้น ถ้ามิได้มีหลักฐานเป็นหนังสืออย่างใดอย่างหนึ่งลงลายมือชื่อผู้ค้ำประกันเป็นสำคัญ ท่านว่าจะฟ้องร้องให้บังคับคดีหาได้ไม่”
  - - - มาตรา 682 วรรคสอง บัญญัติว่า “ถ้าบุคคลหลายคนยอมตนเข้าเป็นผู้ค้ำประกันในหนี้รายเดียวกันไซร้ ท่านว่าผู้ค้ำประกันเหล่านั้นมี ความรับผิดอย่างลูกหนี้ร่วมกัน แม้ถึงว่าจะมิได้เข้ารับค้ำประกันรวมกัน”
        
        ความสัมพันธ์กับเจ้าหนี้ผู้ค้ำประกันหลายคนย่อมเป็นลูกหนี้ร่วม ที่เจ้าหนี้จะเรียกให้ผู้
        คำประกันคนหนึ่งชำระหนี้สิ้นเชิงก็ได้
        
        ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ค้ำประกันด้วยกันเอง
        หากมิได้กำหนดไว้เป็นอย่างอื่น ระหว่างผู้ค้ำประกันเอง ต้องรับผิดเป็นส่วนเท่า ๆ กัน
        
        โดยอาศัยมาตรา 229(3) “การรับช่วงสิทธิย่อมมีขึ้นด้วยอำนาจกฎหมาย และย่อม สำเร็จเป็นประโยชน์แก่บุคคลดังจะกล่าวต่อไปนี้ (3) บุคคลผู้มีความผูกพันร่วมกับผู้อื่น หรือเพื่อผู้อื่นในอัน จะต้องใช้หนี้ มีส่วนได้เสียด้วยในการใช้หนี้นั้น และเข้าใช้หนี้นั้น”
        
        ความสัมพันธ์กับลูกหนี้ในกรณีที่ผู้ค้ำประกันชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้แทนลูกหนี้แล้ว ผู้คำ
        ประกันย่อมรับช่วงสิทธิเจ้าหนี้ไล่เรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้แก่ตนได
        
        ตามมาตรา 693 ที่บัญญัติว่า “ผู้ค้ำ
        ประกันซึ่งได้ชำระหนี้แล้ว ย่อมมีสิทธิที่จะไล่เบี้ยเอาจากลูกหนี้ เพื่อต้นเงินกับดอกเบี้ยและเพื่อการที่ต้องสูญหายหรือเสียหายไปอย่างใด ๆ เพราะการค้ำประกันนั้น” นอกจากนี้ยังมีสิทธิไล่เบี้ยเอากับผู้ค้ำประกันคนอื่น ๆ
        ได้ตามส่วนด้วย
    - - มาตรา 682 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า “ท่านว่าบุคคลจะยอมเข้าเป็นผู้รับเรือน คือเป็นประกันของผู้ค้ำประกันอีกชั้นหนึ่ง ก็เป็นได้”
        หมายถึงผู้ค้ำประกันต่อเจ้าหนี้เพื่อผูกพันรับผิดในเมื่อผู้ค้ำประกันไม่ชำระหน