Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยหญิงไทย อายุ 52 ปี Dx : sepsis with pneumonia with infected…

- - - - ผู้หญิงมีโอกาสเกิดโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะมากกว่าผู้ชายเนื่องจากท่อปัสสาวะของผู้หญิงสั้นกว่าซึ่งทำให้เชื้อเเบคทีเรียเคลื่อนจากบริเวณช่องเปิดของท่อปัสสาวะเข้าสู่กระเพาะปัสสาวะได้ง่ายเเละเร็ว
      - โรคเรื้อรัง เช่น โรคเบาหวาน เก๊าท์ ความดันโลหิตสูงโรคไตเรื้อรังเเละบุคคลที่มีความผิดปกติของภูมิคุ้มกัน เช่น ผู้ป่วยที่ได้รับยาเคมีบำบัด ผู้ป่วยโรคมะเร็ง หรือ ผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวี
      - ผู้ป่วยมีการใส่สายสวนปัสสาวะเเบบคาสายไว้ เนื่องจากระบบการไหลออกของปัสสาวะของร่างกายเสียไปและตัวสายสวนปัสสาวะจะเป็นที่อาศัยของเเบคทีเรีย
      - ความผิดปกติใดๆของการไหลออกทางปัสสาวะ เช่น การอั้นปัสสาวะ การมีนิ่วหรือเนื้องอกอุดตันในทางเดินปัสสาวะ การบีบตัวเพื่อขับปัสสาวะของท่อไตหรือกระเพาะปัสสาวะที่ผิดปกติ ความผิดปกติของโครงสร้างของไต ท่อไต กระเพาะปัสสาวะ และท่อปัสสาวะผู้ป่วยที่ต้องนอนติดเตียงไม่สามารถลุกขึ้นมาปัสสาวะได้
    - - ผู้ป่วยมีปัจจัยเสี่ยงมาจากโรคเบาหวานความดันโลหิตโลหิตสูง
        -ผู้ป่วยใส่สายสวนปัสสาวะเเบบคาสาย
        -ผู้ป่วยนอนติดเตียง
        
        เมื่อน้ำตาลในเลือดสูง ร่างกายจะขับน้ำตาลออกทางปัสสาวะ
        
        เกิดจากการคาสายปัสสาวะเป็นระยะเวลานาน ถุงปัสสาวะมีรอยรั่วหือรอยฉีกขาด มีการไหลย้อยของปัสสาวะ
  - - - เมื่อมีการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ เชื้อจะเข้าไปบริเวณท่อไตและกระตุ้นทำให้ท่อไตบีบตัว เชื้อบางชนิด เช่น E.coli หลั่งendotoxin มีผลต่อ a-adenergic nerve ในกล้ามเนื้อเรียบทำให้การทำงานของท่อไตลดลงเเละมีการขยายาตัวของท่อไตก่อให้เกิดการอุดตันเเละเกิดการไหลย้อนของปัสสาวะเข้าสู่ไตได้ง่ายขึ้น ทำให้เชื้อจับกับreceptor ที่บริเวณ collecting duct และproximal tubules ทำให้เกิด acute pyelonephritis ตามมา นอกจากนี้เเบคทีเรียที่ไปถึงเนื้อไตก่อให้เกิดการอักเสบตามมา โดยmedulla จะติดเชื้อง่ายกว่าcortex เพราะมีเลือดมาเลี้ยงน้อยกว่า
  - - - ปัสสาวะเเสบขัด ปัสสาวะขุ่น มีไข้ ปวดหลัง เคาะเจ็บที่ CVA ตรวจพบเม็ดเลือดขาวและเเบคทีเรียในปัสสาวะ ในปัสสาวะมีเลือดและหนอง
    - - มีไข้ ปัสสาวะมีตะกอนสีขาวขุ่น กดเจ็บบริเวณท้องน้อย เคาะ CVA สะดุ้ง ตรวจ U/C >10กำลัง5 CHF/ml E.coli(ESBL)(MDR)
  - - - ภาวะเเทรกซ้อนเฉียบพลัน คือ ติดเชื้อในกระเเสเลือด ไตวายเฉียบพลัน
      - ภาวะเเทรกซ้อนเรื้อรัง คือ ภาวะไตเสื่อมอย่างถาวร
  - - - เป้าหมายการรักษา คือ การกำจัดเชื้อก่อโรคออกจากระบบทางเดินปัสสาวะป้องกันการเกิดภาวะลุกลามเป็นการติดเชื้อทางระบบ และป้องกันการกลับมาเป็นซ้ำ
      - การรักษาโดยให้ยา Co-trimoxazole 2 เม็ด วันละ 2 ครั้ง นาน 7-10 วัน หรือNorfloxacin 400 มิลลิกรัม หรือ ofloxacin 200 มิลลิกรัม วันละ2 ครั้ง นาน 7-10 วัน
      - ในกรณีของผู้ป่วยที่มีโรคไตเรื้อรังจะเป็นการยากที่จะทำให้ระดับยาในปัสสาวะสูงเพียงพอถึงความเข็มข้นในระดับการรักษา เเละยังมีปัญหาในเรื่องพิษของยาบางชนิดที่อาจทำให้เกิดพิษต่อไตมากขึ้นได้ในผู้ป่วยที่มีภาวะการทำงานของไตบกพร่องหรือมีภาวะไตวาย เช่น ยาในกลุ่ม Aminoglycosides ดังนั้นในกรณีนี้ ยากลุ่ม Penicillin และ Cephalosporin ซึ่งมีพิษต่อไตค่อนข้างน้อยและขับออกได้ดีทางไต
      - ดูเเลให้ดื่มน้ำวันละประมาณ 8-10 เเก้วต่อวัน หากไม่มีข้อจำกัด
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยไม่กลั้นปัสสาวะ ในกรณีที่ไม่ได้ใส่สายสวนปัสสาวะ
    - - เเพทย์ให้ยา meropenem 1g IV ทุก 8 ชั่วโมง
        ใช้รักษาหรือป้องกันโรคที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย
        ผลข้างเคียง ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย ท้องผูก
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        O:มีไข้ 37.8 องศาเซลเซียส
        :ปัสสาวะมีตะกอนสีขาวขุ่น
        :กดเจ็บบริเวณท้องน้อย
        :เคาะ CVAสะดุ้ง
        ผลเพาะเชื้อในปัสสาวะ : U/C >10กำลัง5 CHF/ml E.coli(ESBL)(MDR)
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ:CBC
        :WBC.COUNT 23,260 Cells/uL
        :Neutrophil 87.4 %
        :Lymphocyte 6.3 %
        
        จุดมุ่งหมาย
        
        เพื่อลดการติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร
        
        1.ไม่มีอาการเเละอาการเเสดงของการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ เช่น ปัสสาวะเเสบขัด ปัสสาวะมีตะกอนสีขาวขุ่น ปัสสาวะออกน้อย เจ็บบริเวณท้องน้อย
        2.อุณหภูมิอยู่ในช่วง 36.5-37.4 องศาเซลเซียส
        3.ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        WBC.COUNT น้อยกว่า 23,260 Cell/uL
        Neutrophil น้อยกว่า 87.4 %
        Lymphocyte มากกว่า 6.3 %
        
        เกณฑ์การประเมินผล
      - กิจกรรมการพยาบาล
        1.ประเมินอาการและอาการแสดงของการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ เช่น ปัสสาวะเเสบขัด ปัสสาวะมีตะกอนสีขาวขุ่น ปัสสาวะออกน้อย เจ็บบริเวณท้องน้อย
        2.ประเมินสัญญาชีพโดยเฉพาะอุณหภูมิกาย เพื่อประเมินการติดเชื้อ
        3.ดูเเลให้สายสวนปัสสาวะอยู่ในระบบปิดและให้ถุงรองรับปัสสาวะอยู่ต่ำกว่าระดับตัวผู้ป่วยเสมอ ระมัดระวังเกี่ยวกับสายสวนปัสสาวะ ถุงปัสสาวะ เวลาตะแคงตัวผู้ป่วยไม่ให้ปัสสาวะไหลย้อนกลับสู่ตัวผู้ป่วย เพื่อป้องกันการติดเชื้อย้อนกลับขึ้นไปจากท่อปัสสาวะ
        4.ดูเเลให้สายสวนปัสสาวะไม่เลื่อนไปมาให้อยู่ลักษณะที่เหมาะสมไม่มีการหักพับงอหรือดึงรั้ง บีบรูดคลึงสายท่อปัสสาวะเป็นระยะๆ เพื่อป้องกันการอุดตันหรือค้างคาของปัสสาวะตามสาย
        5.ทำความสะอาดบริเวณอวัยวะเพศภายนอกทุกวัน เช้า-เย็น และทุกครั้งหลังถ่ายอุจจาระ เพื่อลดการติดเชื้อ
        6.ดูเเลให้ได้รับยาตามเเผนการรักษา คือ Meropenem 1 gm IV ทุก 8 ชั่วโมง เพื่อให้ได้รับการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย
        7.ดูเเลให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ โดยการ feed น้ำระหว่างมื้อ ครั้งละ100ml เวลา 10.00 นาที เเละ14.00 นาที เพื่อช่วยขจัดเชื้อโรคออกไปทางปัสสาวะเเละลดการติดเชื้อ
        8.บันทึกสารน้ำเเละของเหลวที่เข้า-ออกร่างกาย ทุกๆ 8 ชั่วโมง เพื่อดูความสมดุลน้ำในร่างกาย
        9.ติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ เพื่อประเมินการติดเชื้อหลังจากได้รับยาปฏิชีวนะ
  - - - ติดตามผลการตรวจปัสสาวะดูเม็ดเลือดขาว เม็ดเลือดเเดง เเละการตรวจผล CBC
        
        Lab Urine Analysis:UA (วันที่ 31 มกราคม 2567)
        
        White blood cell 10-20 Cells/HPF (H)
        
        WBC สูง เกิดจากภาวะไตมีการติดเชื้อ ส่งผลให้การขับเลือดผ่านระบบส่วนกรองรั่วไหลอยู่ในปัสสาวะ
        
        Red blood cell 0 Cells/HPF
        
        Lab : CBC (วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2567)
        
        WBC.COUNT 23,260 Cell/uL (H)
        
        Neutrophil 87.4 % (H)
        
        Lymphocyte 6.3 % (L)
    - - การเพาะเชื้อปัสสาวะ
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการพิเศษ
        ตรวจ U/C >10กำลัง5 CHF/ml E.coli(ESBL)(MDR)
        พบเชื้อดื้อยา
    - - ตรวจจากการวัดสัญญาชีพจะพบว่ามีไข้ การตรวจร่างกายภายในเพศฆญิงอาจบพปากมดลูกอักเสบหรือช่องคลอดอักเสบ การตรวจทวารหนักเพศชายเพื่อตรวจคลำต่อมลูกหมากจะพบต่อมลูกหมากโต
        
        มีไข้ ปัสสาวะมีตะกอนสีขาวขุ่น กดเจ็บบริเวณท้องน้อย เคาะ CVA สะดุ้ง
    - - ซักถามอาการ ประวัติการเจ็บป่วยต่างๆ ประวัติเพศสัมพันธ์ ลักษณะการทำงาน การดื่มน้ำมากน้อยต่อวัน
        
        ซักถามอาการสำคัญ ได้เเก่ มีไข้ ปวดท้อง ปวดหลัง ปัสสาวะออกน้อย ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะเเสบขัด คลื่นไส้อาเจียน
- - - - การสูบบุหรี่หรือสัมผัสควันบุหรี่ ควันไฟ ทำให้เกิดการระคายเคืองเเละทำลายเยื่อบุทางเดินหายใจ กระตุ้นทำให้ทางเดินหายใจหดเกร็ง กลไกการต้านทานของการเกิดโรคระบบทางเดินหายใจลดประสิทธิภาพลง
      - การมีโรคประจำตัว เช่น โรคหัวใจ โรคเบาหวาน โรคมะเร็ง โรคถุงลมโป่งพอง โรคหลอดลมอักเศบเรื้อรัง โรคไตเรื้อรังผู้ป่วยกลุ่มนี้จำเป็นต้องได้รับยาหลายชนิดในเวลาเดียวกันเเละยาบางตัวเป็นยากดภูมิคุ้มกันของร่างกาย ทำให้ผู้ป่วยมีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนของโรคปอดอักเสบ
      - อาศัยอยู่ในที่ที่ไม่มีการถ่ายเทอากาศ มีมลภาวะ การไปอยู่ในที่มีการระบาดของการติดเชื้อโรคไข้หวัดใหญ่ ทำให้ได้รับเชื้อเข้าสู่งร่างกาย โดยการสูดดมหายใจเอาเชื้อโรคที่เเพร่กระจากยอยู่ใยอากาศ จากการไอ จามหรือจากการใช้มือสัมผัสกับสารคัดหลั่งต่างๆ
      - เกิดการสำลักโดยเอาน้ำเเละสิ่งปนเปื้อนหรือเศษอาหารเข้าไปในปอด
    - - เกิดจากที่อยู่อาศัยไม่มีการถ่ายเทอากาศ ทำให้ได้รับเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกายเนื่องจากนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์
        -มีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
  - - - มีไข้สูงติดต่อกันหลายวัน ตัวร้อน หน้าแดงหนาวสั่น หายใจหอบ ไอมีเสมหะเป็นหนอง เจ็บหน้าอก มีเสียงเสมหะในปอด ผิวหนังอาจเขียวคล้ำ คลื่นไส้ อาเจียน ปวดศีรษะ ปวดตามข้อ
    - - ไข้สูง ตัวร้อน มีเสียงเสมหะในปอดเสียง Capitation ปวดท้อง หายใจเร็วและสั้น
  - - - เชื้อที่อยู่ในเสหมะหรือเมือกในทางเดินหายใจส่วนต้นเเพร่เข้าสู่ถุงลมโดยถุงลมมีกลไกการป้องกัน โดยการโบกปัดของซิเลียเเละไอเพื่อขจัดเชื้อในเสมหะหรือเมือกออกมาในขณะเดียวกันเเมกโครฟาจจะทำลายเชื้อโรคที่อยู่ในถุงลมเเละซิเลียจะโบกปัดออกโดยการไอ เพื่อขับเชื้อออกทางเสมหะหรือกลืนลงกระเพาะอาหาร เเต่ถ้าร่างกายไม่มีกลไกดังกล่าว ปอดจะมีการอักเสบ โดยการสร้างน้ำเเลน้ำเมือกเพิ่มขึ้น บริเวณถุงเเละไหลเข้าสู่หลอดลมฝอยทำให้เนื้อที่ในการแลกเปลี่ยนออกซิเจนและคาร์บอนไดออกไซด์ลดลง ทำให้เม็ดเลือดเเดงรวมตัวบริเวณที่มีการอักเสบมากขึ้น ส่งผลทำให้บริเวณถุงลมเเคบลงเเละมีลักษณะเเข็ง น้ำเเละเมือกที่ติดเชื้อจะเเพร่ไปยังปอดส่วนอื่น ทำให้ผู้ป่วยมีไข้ไอ อาจจะมีเสมหะร่วมด้วย
  - - - ซักถามอาการ ประวัติการเจ็บป่วยต่างๆ เช่นมีประวัติเคยเป็นหอบหืด เเละประวัติการสูบบุหรี่
        
        ไข้สูง ตัวร้อน เหนื่อย
        
        ผู้ป่วยไม่มีประวัติการสูบบุหรี่
    - - การใช้เครื่องตรวจฟังเสียงปอด จะพบว่ามีเสียงดังกรอบเเกรบหรือเสียงหายใจค่อยกว่าปกติ
        
        ไข้สูง ตัวร้อน มีเสียงเสมหะในปอดเสียง Capitation ปวดท้อง หายใจเร็วและสั้น
    - - :ผลX-ray perihilar infiltration ปอดเป็นเงาสีขาวทึบที่ปอดข้างขวา
    - - การตรวจความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด: CBC
        
        WBC.COUNT 23,260 Cells/uL
        
        :Neutrophil 87.4 %
        
        :Lymphocyte 6.3 %
  - - - 1.ให้ยาปฏิชีวนะเช่น Erythromycin 500 mg วันละ 4 ครั้ง หรือAmoxicillin 250-500 mg วันละ 3 ครั้ง นาน 7-10 วัน ให้ยาลดไข้ ยาเเก้ปวด ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - 2.การรักษาเเบบประคับประคองตามอาการ
        -ดูเเลให้ร่างกายได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ โดยไม่มีการอุดกั้นทางเดินหายใจหรือเขียวบริเวณปลายมือปลายเท้า
        -ดูเเลให้ได้สารน้ำอย่างเพียงพอ วันละ 8-10เเก้วเพื่อป้องกันภาวะขาดน้ำ
        -ดูเเลให้ได้รับยาการระบายการคั่งค้างของเสมหะในปอด โดยเฉพาะผู้สูงอายุไม่สามารถไอเพื่อขับเสมหะออกได้อย่างมีประสิทธิภาพเหมือนกับผู้ป่วยนอน
    - - ให้ยาMeropenem 1 gm IV ทุก 8 ชั่วโมง ใช้รักษาหรือป้องกันโรคที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย
        ผลข้างเคียง ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย ท้องผูก และยา Amoxicillin 500mg 1 tab ใช้รักษาโรคที่มีสาเหตุมาจากการติดเชื้อมาจากเเบคทีเรีย เช่น การติดเชื้อทางระบบทางเดินหายใจ ผลข้างเคียง มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง ท้องร่วง ปวดหัว
  - - - ข้อมสนับสนุน
        
        O: มีไข้ 37.8 องศาเซลเซียส
        :หายใจเร็ว อัตราการหายใจ 24 ครั้ง/นาที
        :ฟังเสียงปอดมี Capitation
        :ผลX-ray perihilar infiltration ปอดเป็นเงาสีขาวทึบ
        :ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการณ์
        WBC.COUNT 23,260 Cells/uL
        :Neutrophil 87.4 %
        :Lymphocyte 6.3 %
        
        จุดมุ่งหมาย
        
        เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        1.ไม่มีอาการเเละอาการเเสดงของภาวะพร่องออกซิเจน ได้เเก่ หายใจเหนื่อยหอบ หายใจลำบาก หายใจเร็ว
        2.อุณหภูมิอยู่ในช่วง 36.5-37.4 องศาเซลเซียส
        3.ฟังปอดไม่พบเสียงrhonchi และcapitation
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        WBC.COUNT น้อยกว่า 23,260 Cell/uL
        Neutrophil น้อยกว่า 87.4 %
        Lymphocyte มากกว่า 6.3 %
        
        1 more item...
- - - - ขาดการเคลื่อนไหว เช่น นอนติดเตียงตลอดเวลา เคลื่อนไหวไม่ค่อยดี ผอม ผิวหนังบาง ขาดน้ำ ขาดอาหาร โรคเบาหวาน
  - - - ระดับของเเผลกดทับ เเบ่งเป็น 4ระดับ
        
        ระดับที่ 1
        ผิวหนังยังสมบูรณ์เเต่พบรอยแดงเฉพาะที่พบความ เจ็บปวด เเข็ง นิ่ม ร้อน หรือ เย็น กว่าผิวหนัง
        
        ระดับที่3 มีการสูญเสียของผิวหนังทั้งหมดคือชั้น epidermisและdermis และอาจถึงขั้นsubcutaneous fat เเต่ไม่ถึงชั้นกล้ามเนื้อเส้นเอ็นเเละกระดูก พื้นผิวบางส่วนจะมีเนื้อตาย เเต่เนื้อตายไม่ปิดบังความลึกของชั้นเนื้อเยื่อที่สูญเสียไปอาจจะมีโพรงเเผลเป็นหลุมเเผลเกิดขึ้น
        
        ระดับที่2
        มีสูญเสียของชั้น dermis ลักษณะพื้นผิวเเผลสีแดงชมพู อาจมีลักษณะผิวหนังที่มีตุ่มพองน้ำที่มีน้ำเหลืองอยู่ข้างใน อยู่บนผิวหนัง หรือมีการเเตกของตุ่มพองน้ำ อาจจะพบเป็นเเอ่งตื้นๆ เห็นเป็นมันวาวหรือเเห้ง
        
        ระดับที่4 มีการสูญเสียของผิวหนังทั้งหมด เเผลมองเห็นชั้นกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และกระดูก อาจมีเนื้อตายที่มีลักษณะเหนียวหรือเนื้อตายที่เป็นสะเก็ดเเผ่นหน้าติดที่พื้นเเผล ส่วนใหญ่มักพบร่วมกับโพรงเเละช่องผิวใต้ผิวหนัง
    - - เป็นระดับที่3 มีการสูญเสียของผิวหนังทั้งหมดคือชั้น epidermisและdermis และอาจถึงขั้นsubcutaneous fat เเต่ไม่ถึงชั้นกล้ามเนื้อเส้นเอ็นเเละกระดูก พื้นผิวบางส่วนจะมีเนื้อตาย เเต่เนื้อตายไม่ปิดบังความลึกของชั้นเนื้อเยื่อที่สูญเสียไปอาจจะมีโพรงเเผลเป็นหลุมเเผลเกิดขึ้น
  - - - ลดแรงกดทับ โดยจัดท่านอนผู้ป่วยให้พลิกตัวทุก 2 ชั่วโมง หากนอนตะแคงควรนอนที่ 30 – 45 องศา นอนหนุนศีรษะไม่สูงเกิน 30 องศา ไม่นั่งกดทับแผล
        2.ดูแลแผล เนื่องจากแผลจะหายในที่ที่มีความชุ่มชื้นอยู่บ้าง ดังนั้นในการทำแผลแพทย์จะพิจารณาสารหลั่งจากแผล ถ้าน้ำสารหลั่งเยอะ จะใช้วัสดุที่ดูดซับได้ดี แต่ถ้าน้ำหลั่งน้อยมาก แพทย์จะใช้วัสดุปิดแผลที่ไม่ติดแผลมากนัก จากนั้นแพทย์จะพิจารณาพื้นแผล เนื้อตาย ขอบแผล ประเมินภาวะติดเชื้อ โดยจะเลือกวัสดุปิดแผลที่เหมาะกับประเภทของแผลเป็นสำคัญ เพื่อให้แผลหายเร็วขึ้นและลดการเสียดสีที่ผิวหนัง
        3.การตัดเนื้อตาย แพทย์จะทำการตัดเนื้อเยื่อที่ถูกทำลายออกไป เพราะแผลกดทับจะหายได้ต้องไม่มีการติดเชื้อหรือเนื้อเยื่อตาย โดยแพทย์อาจนำส่วนของกล้ามเนื้อ ผิวหนัง หรือเนื้อเยื่อในร่างกายของผู้ป่วยมาปิดแผลและกระดูกในบริเวณที่ได้รับผลกระทบจากแผลกดทับ และแพทย์อาจให้ยาปฏิชีวนะและการดูแลต่าง ๆ เพิ่มเติมตามความเหมาะสม
    - - . ลดแรงกดทับ โดยจัดท่านอนผู้ป่วยให้พลิกตัวทุก 2 ชั่วโมง หากนอนตะแคงควรนอนที่ 30 – 45 องศา นอนหนุนศีรษะไม่สูงเกิน 30 องศา ไม่นั่งกดทับแผล
        2.ดูแลแผล โดยการทำความสะอาดบริเวณรอบเเผลด้วยเเอลกอฮอร์ 70% หลังจากนั้นทำความสะอาดบริเวณเเผลด้วน 0.9 %NSS หลั่งจากนั้นปิกเเผลด้วยผ้าก๊อต
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        O:มีเเผลบริเวณกนก้บ เเผลกว้าง 5เซนติเมตร ยาว 5เซนติเมตร
        :มีสารคัดหลั่งซึม
        :มีไข้ 37.8 องศาเซลเซียส
        พบเชื้อ E.coli (ESBL) (MDR)
        Enterococcus faecium
        O:ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        WBC.COUNT 23,260 Cell/uL
        Neutrophil 87.4 %
        Lymphocyte 6.3 %
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        1.เเผลบริเวณก้นกบไม่มีสารคัดหลั่งซึม ไม่มีอาการบวมเเดง ร้อน บริเวณเเผล
        2.ไม่มีไข้ อุณหภูมิอยู่ในช่วง 36.5-37.4
        3.ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        WBC.COUNT น้อยกว่า 23,260 Cell/uLNeutrophil น้อยกว่า 87.4 %
        Lymphocyte มากกว่า 6.3 %
        
        ข้อวินิจฉัยกิจกรรมการพยาบาล
        1.ดูเเลให้ผู้ป่วยได้รับการทำแผลการรักษาของเเพทย์ โดยยึดหลักAseptic techingue
        2.ดูเเลล้างมือก่อนเเละหลังก่อนให้การพยาบาล เพื่อป้องกันเเผลไม่ให้เกิดการติดเชื้อเพิ่มมากยิ่งขึ้น
        3.ติดตามสัญญาณชีพโดยเฉพาะอุณหภูมิกายทุก4 ชั่วโมง เพื่อประเมินอาการเเสดงของภาวะติดเชื้อ
        4.พลิกตะแคงตัวทุกๆ2 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการกดทับซ้ำๆจุดเดิม
        5.ดูเเลให้ยา meropenem 1 gm IV ทุก 8 ชั่วโมง เพื่อให้ได้รับการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย
        6.ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการณ์ เพื่อประเมินค่า CBC หลังจากการได้รับยาปฏิชีวนะ