Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การพิจารณาว่าหน่วยใดเป็นหน่วยคำ เดียวกันหรือไม่, วันนี้แดนมาโรงเรียน / …
การพิจารณาว่าหน่วยใดเป็นหน่วยคำ เดียวกันหรือไม่
1.คำหรือส่วนของคำใดที่มีรูปและเสียงเหมือนกัน
ความหมายเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกัน
จัดเป็นหน่วยคำเดียวกันได้
คำหรือส่วนของคำมีความหมายเหมือนกัน แต่มีรูปและเสียงต่างกันเล็กน้อยและใช้แทนกันได้ ถือว่าเป็นหน่วยคำเดียวกัน
ตัวอย่าง
รวม - ร่วม
บ - บ่
ราดหน้า - ลาดหน้า
ระลอก - ละลอก
เด็กคนนี้เนื้อตัว
กระมอมกระแมม
/ เด็กคนนี้เนื้อตัว
ขมอมขแมม
/ เด็กคนนี้เนื้อตัว
มอมแมม
(หน่วยคำเดียวกัน)
ในกรณีที่พยางค์ไม่มีความหมาย ซึ่งมีรูปและเสียงเหมือนกัน ถือว่า
ไม่เป็นหน่วยคำ
แต่เรียกว่า
หน่วยที่ไร้ความหมาย
เช่น นก
กระ
จาบ
กระ
โดด / เขา
กระ
หายน้ำ / หมา
กระ
โจนกัดเด็ก
คำพ้องเสียง (มีเสียงเหมือนกันแต่ความหมายต่างกัน)
มี 2 กรณี
มีรูปและเสียงซ้ำกัน แต่ความหมายต่างกัน
(คนละหน่วยคำกัน)
ตัวอย่าง
ตำรวจซ้อมผู้ร้าย (ท้าร้าย)
เขาไปซ้อมฟุตบอล (ฝึกหัดเล่น)
เสียงเหมือนกันแต่รูปต่างกัน
(คนละหน่วยคำกัน)
ตัวอย่าง
การ / กาล / การณ์ / กานท์
กัน / กัณฑ์ / กรรณ / กัลป์
รูปคำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่เสียงต่างกันเล็กน้อย ซึงเกิดจาก
ลักษณะบังคับทางเสียง
ทำให้เสียงเปลี่ยนไปอย่างมีระบบและทำให้เกิดรูปคำหลายรูป ให้ถือว่าเป็น
หน่วยคำเดียวกัน
ลักษณะบังคับทางเสียง
คือ ระเบียบของภาษาที่กำหนดให้เสียงที่เกิดในสิ่งแวดล้อมต่างกันต้องเปลี่ยนแปลงไปตามอิทธิพลของเสียงข้างเคียง
ตัวอย่าง
saŋ san sam ในคำ สังคม สัณฐาน สัมมนา ซึ่งเป็น
หน่วยย่อยในหน่วยคำเดียวกัน
มีเสียง /kh/ /th/ /m/ เป็นตัวบังคับทางเสียง
มี 8 ชนิด
1.การกลมกลืนเสียง
1.1 การเปลี่ยนแปลงเสียงหลังด้วยอิทธิพลของ
เสียงหน้า
สิบเอ็ด - สิบเบ็ด
อย่างนั้น - อย่างงั้น
1.2 การเปลี่ยนแปลงเสียงหน้าด้วยอิทธิพลของ
เสียงหลัง
เต้าเจี้ยว - เจ้าเจี้ยว
มนิลา - มลิลา
1.3 การเปลี่ยนแปลง
เสียงหน้าและหลังร่วมกัน
ทีเดียว - เทียว - เชียว - เจียว
หรือไม่ - ไหม - ไม๊
2.การผลักเสียง
2.1 เสียงสระรูปคำหน้าผลักดันให้เกิดเสียงรูปคำหลัง
โคลง - โคลงเคลง
ท้อ - ท้อแท้
ยุ่ง - ยุ่งยาก
2.2 เสียงสระรูปคำหลังผลักดันให้เกิดเสียงรูปคำหน้า
เหนื่อย - เหน็ดเหนื่อย
ลุกลน - ลุกลี้ลุกลน
หลวม - หละหลวม
3.การสูญหน่วยเสียง
เกียรติยศ - เกียรติ
วัฒนา - วัฒน์
สตางค์ - สตัง - ตัง
การสับเสียง
ตะกร้อ - กระต้อ
ตะกร้า - กระต้า
สถิติ - สติถิ
การเปลี่ยนเสียงสระเสียงสั้นเป็นเสียงยาว
น้ำ - น้าม
ไม่ - ม่าย
การเปลี่ยนเสียงสระเสียงยาวให้เป็นเสียงสั้น
ท่าน - ทั่น
ข้าว - เข้า
การซ้ำเสียงทั้งหมด
บ่อย - บ่อยบ่อย
ทั่ว - ทั่วทั่ว
แต่ถ้าซ้ำคำแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ถือว่าเป็นหน่วยคำเดียวกัน
กล้วย (ผลไม้) - กล้วยกล้วย (ง่าย)
เด็ก (คนเดียว) - เด็กเด็ก (หลายคน)
การแทนที่หน่วยเสียงบางเสียง (มีการเปลี่ยนแปลงรูปคำโดยที่รูปคำใหม่เกิดจากการแทนที่หน่วยเสียง
รูปคำใหม่กับรูปคำเดิมมีความหมายเหมือนกัน
)
พยัญชนะ
ราดหน้า - ลาดหน้า
โลหิต - โรหิต
สระ
ไปเถอะ - ไปเถิด
ไปเดี๋ยวไม่ทัน - ปะเดี๋ยวไม่ทัน
วรรณยุกต์
นั่น - นั้น
ปราด - ปร๊าด
วันนี้แดน
มา
โรงเรียน /
เธอ
มา
ทำไม /
เขา
มา
แล้ว
(
มา
ในแต่ละประโยคเป็น หน่วยคำเดียวกัน )
ตัวอย่าง (ให้ดูที่ความหมายเป็นหลัก)
ไก่
ขัน
ตอนเช้า / ลุงชอบเล่าเรื่อง
ขัน
/ ใช้
ขัน
ตักน้ำ (คำว่า
ขัน
เป็นคนละหน่วยคำกัน)
นัก
เรียน
นัก
ร้อง
นัก
เลง
นัก
รบ (หน่วยคำเดียวกัน)
เจ้า
บ่าว
ลูก
บ่าว
พี่
บ่าว
(หน่วยคำเดียวกัน)
บ่าว
ไพร่ เจ้า
บ่าว
(
คนละหน่วยคำ
เนื่องจากคำว่า
บ่าว
คำแรก หมายถึง ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ส่วนคำว่า
บ่าว
คำหลัง หมายถึง ผู้ชายอย่างเดียว)