1. นักเรียน นักร้อง นักเลง นักรบ (หน่วยคำเดียวกัน)

2. เจ้าบ่าว ลูกบ่าว พี่บ่าว (หน่วยคำเดียวกัน)

2. คำหรือส่วนของคำมีความหมายเหมือนกัน แต่มีรูปและเสียงต่างกันเล็กน้อยและใช้แทนกันได้ ถือว่าเป็นหน่วยคำเดียวกัน

ในกรณีที่พยางค์ไม่มีความหมาย ซึ่งมีรูปและเสียงเหมือนกัน ถือว่า ไม่เป็นหน่วยคำ แต่เรียกว่า หน่วยที่ไร้ความหมาย

4. คำพ้องเสียง (มีเสียงเหมือนกันแต่ความหมายต่างกัน)

1. มีรูปและเสียงซ้ำกัน แต่ความหมายต่างกัน (คนละหน่วยคำกัน)

2. เสียงเหมือนกันแต่รูปต่างกัน (คนละหน่วยคำกัน)

3. รูปคำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่เสียงต่างกันเล็กน้อย ซึงเกิดจาก ลักษณะบังคับทางเสียง ทำให้เสียงเปลี่ยนไปอย่างมีระบบและทำให้เกิดรูปคำหลายรูป ให้ถือว่าเป็น หน่วยคำเดียวกัน

ลักษณะบังคับทางเสียง คือ ระเบียบของภาษาที่กำหนดให้เสียงที่เกิดในสิ่งแวดล้อมต่างกันต้องเปลี่ยนแปลงไปตามอิทธิพลของเสียงข้างเคียง

1.1 การเปลี่ยนแปลงเสียงหลังด้วยอิทธิพลของเสียงหน้า

1.2 การเปลี่ยนแปลงเสียงหน้าด้วยอิทธิพลของเสียงหลัง

2.1 เสียงสระรูปคำหน้าผลักดันให้เกิดเสียงรูปคำหลัง

2.2 เสียงสระรูปคำหลังผลักดันให้เกิดเสียงรูปคำหน้า

6. การเปลี่ยนเสียงสระเสียงยาวให้เป็นเสียงสั้น

แต่ถ้าซ้ำคำแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ถือว่าเป็นหน่วยคำเดียวกัน

8. การแทนที่หน่วยเสียงบางเสียง (มีการเปลี่ยนแปลงรูปคำโดยที่รูปคำใหม่เกิดจากการแทนที่หน่วยเสียง รูปคำใหม่กับรูปคำเดิมมีความหมายเหมือนกัน)