Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สรุป ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ มาตรา 6, 10,7 - Coggle Diagram

- - - - ฟ้องเจ้าหน้าที่ผู้กระทำละเมิดเป็นการเฉพาะตัว
        
        ฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรม
        
        กรณีละเมิดบุคคลภายนอก
        
        มีสิทธิเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่รับผิดตาม ปพพมาตรา 420 +ม 6 แห่งพรบความรับผิด
        
        อายุความ 1 ปี แต่ไม่เกิน 10 ปี (ปพพม.448)
        
        ** ในคดีที่ผู้เสียหายฟ้องเจ้าหน้าที่ ถ้าจนทเห็นว่าเป็นเรื่องที่หน่วยงานของรัฐต้องรับผิดหรือต้องร่วมรับผิด
        
        จนทมีสิทธิร้องขอให้ศาลเรียกหน่วยงานของรัฐเข้ามาเป็นคู่ความในคดีได้ มาตรา 7ว1
        
        กรณีศาลยกฟ้องเนื่องจากเจ้าหน้าที่ที่ถูกฟ้องไม่ใช่ผู้ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทน -> อายุความในการฟ้องร้องผู้ที่ต้องรับผิดแต่ไม่ได้ถูกเรียกเข้ามาในคดี ขยายออกไป 6 เดือนนับแต่วันที่คำพพษถึงที่สุด ม7 ว2
        
        กรณีละเมิดหน่วยงาน
        
        มีสิทธิเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่รับผิดตาม ม420+ม10 แห่งพรบละเมิดจนท
        
        อายุความ 1 หรือ2 ปี แต่ไม่เกิน 10ปี (ม10ว2)
      - มาตรา 6 วางหลักว่า
        
        เจ้าหน้าที่ต้องรับผิดต่อผู้เสียหายเป็นส่วนตัว
        
        ฟ้องเจ้าหน้าที่โดยตรง
        
        ฟ้องหน่วยงานรัฐไม่ได้
    - - ห้ามออกคำสั่งให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน ตามมาตรา 12
      - มาตรา 10 ว1 มีหลักเกณฑ์คือ กรณีมิใช่การกระทำในการปฏิบัติหน้าที่
        การเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนให้บังคับตามบทบัญญัติแห่งประมวลกมแพ่งและพาณิชย์
- - - - ไม่ต้องรับผิด ตกเป็นพับแก่หน่วยงาน
    - - หน่วยงานฟ้องคดีต่อศาล
        
        ศาลยุติธรรม
        
        ศาลปกครอง
      - หน่วยงานใช้สิทธิเรียกร้องทางปกครอง
        
        ออกคำสั่งทางปกครองให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน ม12
        
        เจ้าหน้าที่ไม่ชำระ
        
        ใช้มาตรการบังคับทางปกครอง
        
        เจ้าหน้าที่เห็นว่าคำสั่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย
        
        เพิกถอนคำสั่ง
        
        ฟ้องศาลปกครอง