Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Kreacje. Stroje ludowe rysowane na miarę. - Coggle Diagram
Kreacje. Stroje ludowe rysowane na miarę.
Liczba obiektów
kopie 50 kolorowych rysunków, wykonanych na papierze (planszach) o wymiarach ok. 44 cm x 62 cm, oraz 35cm x 51 cm.
Autorami oryginałów ich są między innymi:
Tadeusz Kołomłocki, Tadeusza Kurpiński
W. Ebertówa.
Rysunki powstały w latach 1930 – 1939. Przedstawiają unikatowe wielkopolskie stroje ludowe i elementy strojów ludowych, które wchodziły w skład pierwszej kolekcji etnograficznej w Poznaniu. Wiele z tych strojów nigdzie się nie zachowało. Aktualnie wchodzą w skład Archiwum Wiesławy Cichowicz, znajdującego się w zbiorach Muzeum Etnograficznym w Poznaniu (docelowo Muzeum Kultur Świata).
rekonstrukcje 5 unikatowych elementów strojów, wykonanych na podstawie eksponowanych rysunków. Wymiary znajdują się w tabeli obiektów
3 – 5 wielkoformatowe tkaniny, na których zostaną wydrukowane (wyhaftowane?) teksty – opisy prezentowanych 3 – 5 konkretnych rysunków
animacje 4 rysunków
Koncepcja wystawy
Pod niekwestionowaną warstwą estetyczną i artystyczną rysunków kryje się niezwykły materiał źródłowy, bowiem wszystko wskazuje na to, że powstały jako dokumentacja Zbiorów Ludoznawczych im. Heleny i Wiesławy Cichowicz i tak naprawdę są dokumentacją wizualną zbiorów muzealnych sprzed 100 lat.
RYSUNKI (KOPIEWYDRUKOWANE) - Ze względu na czas trwania wystawy, przewidziany na 3 - 4 lata, zamiast oryginałów zaplanowano prezentację kopii prac (powinny to być sfotografowane oryginały a następnie wydrukowane 1:1).
STROJE - REKONSTRUKCJE - Ponad to, że rysunki są piękne, są one przede wszystkim wiernym odwzorowaniem strojów ze wszystkimi detalami, z wymiarami poszczególnych części ubrania, zawierają informacje, które pozwalają na zrekonstruowanie danego stroju.
Dlatego też na wystawie zostanie zaprezentowanych 5 zrekonstruowanych elementów strojów. Będą to:
Sukmana wielkopolska
Zestawienie rysunku – obiektu z reprodukcjami wybranych stroju znajduje również odbicie w tytule wystawy „Kreacje”.
Czamara bamberska
Kabot krotoszyński
Kabat z Ołoboku
Tołubek z Myjomic
ANIMACJE - Obok tradycyjnego sposobu ekspozycji obiektów (kopie oryginalnych rysunków) do ich prezentacji mają posłużyć narzędzia multimedialne, które wprawią rysunki w ruch, w taniec, ożywią, „wyjmą” z muzealnego schematu i kart papieru, stworzą animacje. Do animacji zostały przewidziane 4 rysunki;
Czepiec, rys. 51, (chodzi o ruch falowanie - jak na wietrze –wstążek)
Dzięki takim zabiegom zwiedzający będą mieć do czynienia nie tylko z rysunkiem, ale i z obiektem narysowanym czyli z samym strojem.
Jaka z Krotoszyna, rys. 28 („wyfrunięcie” z obrazu całej jaki; jakby była zakładana na człowieka)
Stroje Ołobockie, rys. 46 (animacja postaci, np. mężczyzna podchodzi do kobiety, oraz powiewanie płaszcza kobiety, i wstążek widocznych na plecach)
Kabat z Krotoszyna, rys. 29 (unoszenie się dołu kaftana , powiewanie kołnierza kaftana, ruch rękawa)
HAFTY - Jednocześnie na wystawie mają zaistnieć krótkie teksty wydrukowane (wyhaftowane?) na 3 (maksymalnie 4) wielkoformatowych tkaninach.
Tekstami są opisy strojów i elementów strojów prezentowanych na pierwszej wystawie etnograficznej w 1911
znajdują się w „Przewodniku po zbiorach Towarzystwa Ludoznawczego”, napisanym przez Wiesławę Cichowicz w 1911 roku i pasują do wizerunków widocznych na rysunkach.
Wystawa ma ukazywać połączenie wątków etnograficznych, artystycznych i współczesnych form przekazu (animacje).
Wystawa prezentowana będzie w dwóch, sąsiadujących ze sobą salach (każda o około 100 metrów kwadratowych).
Na uwadze należy mieć fakt, że większość prac to rysunki z natury. Należy je pokazać nie tylko jako dzieła ale jako użyteczne prace, będące dokumentacją muzealną, służącą do uszycia stroju.
Dlatego też wystawa może być zaaranżowana jako pracownia rysownika, kreatora, lub (i) krawca.
Kopie rysunków można umieścić na czymś podobnym do sztalug, lub na czymś mniej standardowym (kontrastującym z archiwalnym rysunkiem) przykład na obrazkach:
Na wystawie nie powinno być żadnych gablot.
Jedna z sal ekspozycyjnych znajduje się od strony parku. Ma kilka dużych okien, z pięknym widokiem na drzewa. Można je potraktować jako potencjał i wykorzystać jako naturalny element aranżacji wystawy.
Każdy z 50 rysunków będzie podpisany (nota katalogowa) – należy przewidzieć miejsce na podpis.
Forma prezentacji wystawy powinna mocno akcentować zestawienie dzieła – obiektu z reprodukcjami wybranych stroju oraz z „żywymi obrazami” i oddawać zawarte w tytule wystawy słowo „kreacje”.
Wytyczne dla aranżera
o kolejności – miejscu obiektów na wystawie decydować powinny przede wszystkim jego walory estetyczne oraz przestrzeń. Wszystkie prace powinny być potraktowane równorzędnie.
Jedyna sugestia: żadne obiekty nie powinny być umieszczone bezpośrednio na ścianach.
Ważne aby zrekonstruowane stroje znajdowały się w pobliżu rysunku danego stroju, podobnie animacje powinny korespondować z rysunkiem, to samo dotyczy testów wydrukowanych na tkaninach.
na wystawie musi znaleźć się miejsce na tablicę z informacjami o wystawie
materiałów takich jak archiwalia, fotografie, które nie są prezentowane na ekspozycji w oryginale (ilość, informacja, czy posiadamy / musimy wykonać / zamówić skany),
wszystkie obiekty na wystawie (50 rysunków, 5 reprodukcji strojów oraz animacje 4 rysunków, 4 tkaniny z wydrukami lub haftami tekstów – istniejących opisów w publikacji) są kopiami i muszą zostać wykonane specjalnie dla wystawy
Pod każdym rysunkiem (obiektem) – 50 sztuk – powinny znaleźć się podpisy – nota katalogowa
przy każdej rekonstrukcji stroju musi znaleźć się podpis – informacja o rekonstrukcji stroju
wszystkie podpisy, opisy powinny mieć tłumaczenie na j. angielski
wszystkie obiekty będą wiernymi kopiami i pod względem konserwatorskim nie wymagają szczególnych warunków eksponowania
uwzględniając koncepcję wystawy należy również brać pod uwagę światło dzienne
rysunki mogą być dodatkowo oświetlone; wydobycie walorów artystycznych i szczegółów
na wystawie nie są pożądane gabloty,
obiekty powinny stać, wisieć w przestrzeni; nie wieszamy eksponatów na ścianach
ewentualnie ściany mogą być wykorzystane do prezentacji animacji rysunków
wystawa ma oddychać, być zwiewna; jak najmniej zabudowy
sugestie prezentacji eksponatów zawarte zostały w koncepcji: Kopie rysunków można umieścić na czymś podobnym do sztalug, lub umieścić na czymś mniej standardowym (kontrastującym z archiwalnym rysunkiem). Rekonstrukcje strojów mogą znaleźć miejsce na manekinach krawieckich (które dodatkowo mogą się obracać) lub mogą np. wisieć na wieszakach. Animacje mogą być wyświetlane na tkaninach, ewentualnie na ścianach,
Jedna z sal ekspozycyjnych znajduje się od strony parku. Ma kilka dużych okien, wyjście na balkon ze schodami, z widokiem na drzewa. Można to potraktować jako potencjał i wykorzystać jako naturalny element aranżacji wystawy; wkomponować widok w wystawę.