Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
KOMUNIKAZIO ESTRATEGIAK - Coggle Diagram
KOMUNIKAZIO ESTRATEGIAK
Mezuen elaborazioa
eta igorpena
Komunikazioaren hitzezko
osagaiak
:
Hizkuntza ahozkoa edo idatzia izan daiteke; hemen ahozkoari emango diogu garrantzia.
Hitz egitea eta entzuten ikastea portaera ikastea ere bada, eta horrek arauak errespetatzea eskatzen du (gramatikalak, semantikoak, psikologikoak, soziokulturalak eta pragmatikoak).
Hitz egiterakoan, komunikazio-asmo jakin batekin mezuak kodetzen dira.
Mezu bat erreferentzia baten aurrean sortzen da, kode linguistikoaren arauei jarraituz (semantika, lexikoa, morfosintaxia, fonologia).
Prozesu horren bidez, ideiak, esperientziak eta pentsamenduak diskurtso ordenatu bihurtzen dira.
Lexiko aberatsa eta gaitasun morfosintaktiko ona izatea funtsezkoa da mezua zehatz komunikatzeko.
Fonologiak laguntzen du mezua argitasunez transmititzen.
Hitzik gabeko
komunikazioaren osagaiak
Hitzik gabeko komunikazioa hitzak ez diren baina mezuak transmititzeko balio duten zeinuez osatuta dago.
Mezuak ez dira soilik hitzez adierazten; intonazioa, keinuak, mimika eta janzkera bezalako osagaiak ere erabiltzen dira.
Mezuak ez dira soilik hitzez adierazten; intonazioa, keinuak, mimika eta janzkera bezalako osagaiak ere erabiltzen dira.
Bereizi behar dira hitzik gabeko ahozko osagaiak (esaterako, intonazioa) eta ez-ahozkoak (esaterako, keinuak).
Hitzik gabeko hizkuntzak osagai subkontzientea du: askotan ohartu gabe erabiltzen dugu.
Hitzik gabeko ahozko osagaiak
Komunikazioaren hitzik gabeko ahozko osagaiei parahizkuntza deritze, eta hitzen edukia ez dute kontuan hartzen.
Parahizkuntzak hainbat elementu biltzen ditu: ahotsaren ozentasuna, tonua, abiadura, etenak, isiluneak, jariakortasuna, intonazioa, azentua eta bokalizazioak (adibidez, "mm", "oh"...).
Parahizkuntza beti doa ahozko hizkuntzarekin batera, eta hiztunak bere segurtasuna, aldartea, sentimenduak, sinesgarritasuna eta abar komunikatzen ditu.
Hitzik gabeko osagai ez-ahozkoak
Komunikazioaren hitzik gabeko osagai ez-ahozkoak hainbat osagai biltzen ditu, hala nola kinesia eta proxemia.
Pertsonaren itxura (janzkera, erakargarritasuna, garbitasuna, irudia zaintzea) ere hitzik gabeko komunikazioa da
KINESIA
Kinesiak gorputzaren keinu eta mugimendu guztiak barne hartzen ditu.
Komunikazio eduki handiena duten osagai kinesikoak honakoak dira:
DESBERDINAK
Aurpegi-adierazpena
Irribarrea
Begirada
Gorputzaren mugimenduak eta keinuak (burua, besoak, eskuak...)
Jarrera
Keinu-hizkuntza eta gorputz-hizkuntza (bereziki eskuen erabilera) komunikazio moduak dira.
PROXEMIA
Hurbiltasuneko lau eremu daude: eremu intimoa, pertsonala, sozala eta eremu publikoa.
Pertsona bakoitzak lurralde-premia propioak ditu, eta espazioaren erabilpena garrantzitsua da komunikazio jariakorra lortzeko.
Pertsonek espazioa erabiltzeak eragina du besteekin erlazionatzeko eta komunikazio-helburuak lortzeko.
Koumunikazio estrategia konbentzionalak
Komunikazio trebetasun konbentzionalak erabil daitezke, egoera eta pertsonaren beharrizanetara egokitutako mezuak sortzeko.
Trebetasunak:
Elkarrizketa trebetasunak: Elkarrizketak hasteko, izateko eta amaitzeko gai izan behar gara.
Entzute aktiboa eta enpatia: Erabiltzailearekiko interakzioa ahalbidetzen dute eta ulertzen laguntzen dute.
Hitzekoa: Komunikatzeko bitarteko ohikoena da, pertsonaren ulermen- eta adierazpen-trebetasunak erabiliz.
Hizkuntza erabilera: Pertsonaren funtzioen arabera, hizkuntza desberdinak erabiliko dira (adibidez, entzumen arazoak edo afektazioak).
Mezua egokitzea: Mezuaren egitura, sinpletasuna eta ulergarritasuna funtsezkoak dira.
Galdera itxiak: Ulermenaren arabera, galdera itxiak (bai/ez) erabil daitezke.
Mezua egokitzea: Hitz eta egitura egokiak erabiliz, pertsonaren gaitasun kognitiboak edo hizkuntza-ahalmena kontuan hartuz.
Hitzik gabeko
komunikazio-estrategiak
Hitzik gabeko osagaien garrantzia: Mezuaren transmisioaren eraginkortasuna handitzen dute, batez ere hizkuntzan mugak dituzten pertsonekin komunikatzerakoan.
Hitzik gabeko adierazpena egokitzea: Komunikatzen ari garen pertsonaren premietara egokitu behar da
Mezua igortzea: Hitzek jariakortasunez igorri behar dira, pertsonaren entzumen ezaugarrietara egokituta, ahots-tonu abegitsuan eta mezuaren xedearekin bat datorren intonazioan.
Diskurtsoa jariakorra izan behar da, abiadura solaskidearen ahalmenetara egokituta eta beharrezko etenak eginez.
Aurpegi-adierazpena: Konplizitatea adierazi behar da begietara begiratuz, solaskidearen altura berean, emozionalki inplikatuz eta interakzioa erregulatuz.
Begien bidezko kontaktuak arreta eta inplikazio emozionala hobetzen ditu.
Keinuak eta imintzioak: Gorputz-mugimenduak (eskuak, besoak, buruaren mugimenduak) ideiak transmititzen laguntzen dute. Kode errazak erabiliz, erabiltzaileak ulertu ditzakeen keinuak erabiliko dira.
Distantzia egokia: Erabiltzailearekin komunikatzeko, distantzia egokian kokatu behar da.
Elkarrizketa trebetasunak
Pertsonen arteko elkarrizketak hasi eta mantentzeko beharrezkoak dira, gizarte-harremanak sustatuz.
Pertsonen hizkuntza-ahalmena mugatuta dagoenean: Komunikazioan zailtasunak dituztenek ahalegin handiagoa egin behar dute elkarrizketa arautzeko jarrerak eta jarduketak praktikan jartzeko
Komunikazio-estrategiak:
Jarrera irekia: Komunikazioa ahalbidetuko duten baldintzak bilatzea.
Interakzioa: Hitz egiteak ez du esan nahi komunikazio osoa; eragin-trukea eta parte-hartzea bilatu behar dira.
Komunikazioaren arazoak:
Entzute aktiboa: Pertsonaren adierazpenak ulertzen laguntzen du, kontzentrazioaren bidez. Hitzik gabeko komunikazioa ere sartzen da, hala nola aurpegi-adierazpena eta begirada.
Enpatia: Bestearen sentimenduak ulertzea eta estimatzea, bere egoeran jartzea, eta horrek konfiantza eta komunikazio eraginkorra ahalbidetzea.
Solaskidearen beharrizanak: Eskariak aurreikusi ez eta denbora errespetatzea da garrantzitsua. Pertsonak gehiago behar izan dezake denbora erantzuteko.