การจัดระบบบริหารเครือข่าย และเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
การจัดระบบบริหารเครือข่ายในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
แนวคิดเกี่ยวกับเครือข่าย
การจัดระบบบริหารผู้ส่งสารและผู้รับสาร
การจัดระบบบริหารข้อมูลข่าวสารและช่องทางการสื่อสาร
ความหมายของเครือข่ายการสื่อสาร
เครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
เครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรเพื่อยังชีพ
เครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรเชิงธุรกิจ
เครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรแบบยั่งยืน
การจัดการและพัฒนาเครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
การจัดการเครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสาร
การพัฒนาเครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสาร
เครือข่ายการสื่อสารเป็นเครือข่ายประเภทหนึ่ง
เครือข่ายการสื่อสารคือแบบแผนหรือโครงสร้างของข่าวสาร/สารสนเทศในแต่ละเครือข่าย
เครือข่ายการสื่อสารคือปัจเจกบุคคลที่มาเชื่อมโยงกัน
ประเภทของเครือข่ายการสื่อสาร
ลักษณะความเป็นทางการ
ลักษณะการกระจายตัว
แบบรวมศูนย์หรือมีศูนย์กลาง
เครือข่ายการสื่อสารแบบลูกโซ่
เครือข่ายการสื่อสารแบบตัววาย
เครือข่ายการสื่อสารแบบกระจายตัว
เครือข่ายการสื่อสารแบบวงกลม
เครือข่ายการสื่อสารแบบทุกช่องทาง
องค์ประของระบบบริหาร
องค์ประกอบแบบ 6 M
Man บุคลากร
Money เงิน
Material สินค้า
Machine เครื่องจักร อุปกรณ์
Management การบริหารระบบ
Morale ขวัญและกำลังใจ
องค์ประกอบแบบ 4 ส่วน
Input
เครือข่ายการสื่อสารแบบวงล้อ
ลักษณะความสัมพันธ์ส่วนบุคคล
เครือข่ายความสัมพันธ์ส่วนบุคคลที่เป็นแบบกระจาย
เครือข่ายความสัมพันธ์ส่วนบุคคลแบบเกี่ยวซ้อนติดต่อกัน
ลักษณะความเหนียวแน่นของความสัมพันธ์
Processing
Output
Feedback
องค์ประกอบขององค์การ
การรวมตัวของคน
เป้าหมาย
การประสานความสัมพันธ์ในการทำงาน
โครงสร้าง
สภาพแวดล้อม
ลักษณะขององค์การ
ความยืดหยุ่น
การเป็นผู้ริเริ่มสร้างสรรค์
การเพิ่มโอกาสในการหาความรู้
ยกย่องการทำงานเป็นทีม
การจัดระบบที่สำคัญในการบริหารการสื่อสาร
การเพิ่มประสิทธิภาพในการสื่อสาร
การจัดระบบบริหารผู้ส่งสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
ผู้ส่งสารสื่อสารกับบุคคลเป้าหมายได้หลายแบบ
การพัฒนาทักษะการเป็นผู้ส่งสารที่ดี
การสื่อสารระหว่างบุคคล
การสื่อสารแบบมวลชน
สื่ออื่นๆ
ทักษะการเป็นผู้ฟังที่ดี
ทักษะการเป็นผู้พูดที่ดี
คุณธรรมและจรรยามารยาทของผู้ส่งสารหรือผู้พูด
การจัดระบบบริหารผู้รับสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
การรับรู้ของผู้รับสาร
กระบวนการรับรู้
ลำดับขั้นของกระบวนการรับรู้
กลไกของการรับรู้
การเรียนรู้
กระบวนการเรียนรู้
สภาพที่เอื้อต่อการเรียนรู้
อุปสรรคของการสื่อสาร
การบิดเบือนการสื่อสาร
ภาระหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการสื่อสาร
การจัดระบบบริหารข้อมูลข่าวสารในการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
ลักษณะการสื่อสารภายในองค์การ
ประเภทของข่าวสารในองค์การ
เกี่ยวกับงาน
เกี่ยวกับกฎระเบียบ
เกี่ยวกับมนุษยสัมพันธ์
การสื่อสารอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการ
ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารการสื่อสาร
ข้อมูล
สารสนเทศ
กระบวนการ
ระบบสารสนเทศเพื่อสนับสนุนการบริหาร
บทบาทของสารสนเทศในการบริหารการสื่อสารองค์การ
การจัดระบบบริหารช่องทางการสื่อสารเพื่อการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร
เส้นทางการสื่อสารในองค์การ
การสื่อสารจากบน-ล่าง
การสื่อสารจากล่าง-บน
การสื่อสารตามแนวนอน
การสื่อสารข้ามสายงาน
การสื่อสารองค์การเชิงบูรณาการ
ช่องทางการสื่อสารภายในองค์การ
คุณลักษณะของระบบการเกษตรเพื่อยังชีพ
มุ่งผลิตเพื่อตอบสนองความความต้องการครอบครัวชุมชนเป็นหลัก
เน้นการใช้ทรัพยากรในท้องถิ่น
เป็นระบบการเกษตรที่มีความหลากหลาย
เป็นระบบการเกษตรที่พึ่งพิงธรรมชาติ
ประเภทการสื่อสาร
สื่อบุคคล
สื่อชุมชน
สื่อกิจกรรมประเภทต่างๆ
สื่อบูรณาการ
สื่อมวลชน
คุณลักษณะเครือข่ายในระบบการเกษตรเชิงธุรกิจหรือธุรกิจการเกษตร
เน้นการลงทุนแทนการใช้แรงงาน
เน้นความเชี่ยวชาญการผลิตเฉพาะด้าน
เน้นหนักการใช้พลังงานสูง
ทิศทางการพัฒนาผูกพันกับระบบระบบธุรกิจอย่างแน่นแฟ้น
เป็นระบบการเกษตรที่กลไกของรัฐสามารถเข้ามาแทรกแซงได้
การสื่อสารของเครือข่ายในระบบเกษตรเชิงธุรกิจ
สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศต่างๆ
สื่อสารมวลชน
สื่อกิจกรรม
สื่อบูรณาการ
สื่อที่เป็นกิจกรรมการวิจัยและพัฒนา
ประเภทของระบบเกษตรแบบยั่งยืน
เกษตรเชิงเดี่ยวอินทรีย์
เกษตรผสมสผสาน
วนเกษตร
ระบบเกษตรธรรมชาติ
เกษตรทฤษฎีใหม่
ความสำคัญและประโยชน์ของเครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสารในระบบเกษตรยั่งยืน
ในฐานะเครือข่ายทางสังคม
ในฐานะเครือข่ายการเรียนรู้
ในฐานะเครือข่ายทางธุรกิจ
ในฐานะเครือข่ายเพื่อการพัฒนา
การสื่อสารของเครือข่ายระบบเกษตรยั่งยืน
การปรับกระบวนทัศน์ใหม่ด้านการสื่อสาร
บทบาทสื่อบุคคลในเครือข่าย
บทบาทของสื่อท้องถิ่น สื่อชุมชน และสื่อเล็กๆ ในเครือข่าย
ความสำคัญของเนื้อหาสาร
หลักการทั่วไปของการจัดการเครือข่ายและเครือข่ายการสื่อสาร
หลักการคำนึงถึงธรรมชาติของเครือข่าย
ปัญหา/ข้อจำกัดร่วมที่เป็นรูปธรรม
ความรู้ ประสบการณ์
ความพร้อมด้านเวลาและทุ่มเทในการแบ่งปัน
เปิดเผย โปร่งใส
หลักการพึ่งตนเอง
มนุษย์ ความรู้
ทรัพยากร เศรษฐกิจ สังคม
การพัฒนาระบบการสื่อสารของเครือข่าย
การพัฒนาระบบการสื่อสารในระดับกว้าง
การพัมนาระบบการสื่อสารภายในเครือข่าย