Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Asthma, รายชื่อสมาชิก ห้อง 2B - Coggle Diagram

- - - - Ventolin 0.5 cc. + NSS 3 cc. NB q 4 hr.
      - Beradual 0.5 cc. + NSS 3 cc. NB q 4 hr.
      - Ventolin Exp. 3.75 cc. oral tid pc. ( Home Med)
    - - Hydrocortisone 70 mg iv q. 6 hr.
      - Prednisolone 5 mg. 2 tab oral bid pc. (Home Med)
    - - ให้สารน้ำ 5% D/N/3 500 cc. IV drip 60 cc./hr.
    - - Amoxy Syr. 250 mg. 5 cc. oral tid pc. ( Home Med)
      - Bisolvon Syr. 3.75 cc. oral tid pc.
    - - On Oxygen Neubulizer with Mask 8 lit/min.
  - - - เมื่อมีอาการรุนเเรงน้อย
        
        ให้ short acting 2 -agonist แบบพ่นเมื่อมีอาการ แต่ไม่ควรเกิน 3-4 ครั้ง/วัน และยาต้านการอักเสบกลุ่ม low dose corticosteroids ชนิดพ่น
        เช่น budesonide MDI ขนาด 100-400 ไมโคกรัม/ครั้ง
        futicasone MD ขนาด 50-200 ไมโคกรัม/ครั้ง
      - เมื่อมีอาการรุนเเรงปานกลาง
        
        ให้การรักษาเช่นเดียวกับอาการรุนแรงน้อยร่วมกับให้ long acting B2 -agonists หรือ sustained-release theophylline หรือ leukotriene-receptor agonists อย่างใดอย่างหนึ่ง
        หรือให้แต่ medium-dose corticosteroids ชนิดพ่น
      - เมื่อมีอาการเป็นครั้งคราว
        
        ให้ short acting Beta2-agonist แบบพ่นหรือแบบรับประทาน
        น้อยกว่าสัปดาห์ละ 1-3 ครั้ง
      - เมื่อมีอาการรุนเเรงมาก
        
        ให้ medium to high dose corticosteroids ชนิดพ่นร่วมกับ long-acting Beta2-agonist หรือ sustained-release theophyline 1 ชนิดหรือมากกว่า
        ถ้ายังควบคุมอาการไม่ได้ให้ prednisolone แบบรับประทาน
- - - - ตรวจพบ ไอ เหนื่อยหอบ หายใจลำบาก
        เสียงหายใจออกยาวขึ้น และหายใจ
        มีเสียงวี๊ด โดยเฉพาะขณะหายใจเข้าหรือออกแรงๆ
    - - ตรวจไม่พบสิ่งผิดปกติ นอกจากในรายเรื้อรังและรุนแรง อาจพบบริเวณหน้าอกโป้งนูน
  - - - CBC พบ
        
        PMN 60 %
        
        WBC 10,800 cells/cu.mm.
        
        Hb 11.4 g/dL
        
        HCT 34.9%
        
        Eosinophil 4 %
        
        Lymphocyte 30 %
        
        Monocyte 3 %
        
        Monocyte 3% ผิดปกติ ต่ำ (ค่าปกติ 4.2-11.3%)
        
        ซึ่งเป็นความผิดปกติของเม็ดเลือดขาวต่ำ คือภาวะที่ภายในเลือด
        มีปริมาณเม็ดเลือดขาวต่ำกว่าปกติ และมีเม็ดเลือดขาวชนิดอีโอซิโนฟิล (Eosinophil)
        ที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืด มีสาเหตุมาจากปัจจัยกระตุ้นจากภายใน
        คือ การติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ
        
        Platelet count 283,000 cell/UL.
- - - - จากกรณีศึกษาผู้ป่วยพบอาการหายใจเหนื่อยหอบร่วมกับไอมาก
        ไอแบบมีเสียงเสมหะ ซึ่งตรงกับพยาธิสภาพที่เมื่อมีสารกระตุ้น
        ที่ทำให้เกิดอาการหอบหืด จะทำให้หลอดลมของคนไข้หดตัวง่าย
        และเมื่อหลอดลมหดตัวมากกว่าปกติทำให้คนไข้โรคหืด
        เกิดอาการหายใจลำบาก และหายใจมีเสียง wheezing
- - - - จากผลตรวจทางห้องปฏิบัติการพบ CBC:
        -Monocyte 3% ผิดปกติ ต่ำ (ค่าปกติ 4.2-11.3%) ซึ่งเป็นความผิดปกติของเม็ดเลือดขาวต่ำ คือภาวะที่ภายในเลือดมีปริมาณเม็ดเลือดขาวต่ำกว่าปกติ และมีเม็ดเลือดขาวชนิดอีโอซิโนฟิล (Eosinophil) ที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืด มีสาเหตุมาจากปัจจัยกระตุ้นจากภายใน คือ การติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ
- - - - ผู้ป่วยเด็กเพศหญิง อายุ 6 ปี เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ
        Dx. Asthma
        
        ประวัติการเจ็บป่วยปัจจุบัน :
        2 วันก่อนมาโรงพยาบาล มีอาการไอมาก ไปรักษาที่คลินิกได้ยากลับมารับประทาน
        1 วันก่อนมาโรงพยาบาล มีอาการหายใจเหนื่อยหอบร่วมกับไอมาก
        
        ประวัติการเจ็บป่วยในอดีต :
        เป็นโรคหอบหืดรักษาที่โรงพยาบาลตูมใหญ่ จังหวัดบุรีรัมย์ ไม่เคยรับการผ่าตัด
        
        ข้อวิจฉัยทางการพยาบาล
        
        1.เสี่ยงต่อเนื้อเยื่อของร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ
        เนื่องจากมีการอุดกั้นทางเดินหายใจจากการหดเกร็งของหลอดลม
        
        ข้อมูลสนับสนุน :
        O: ไอมีเสียงเสมหะ wheezing
        O: หายใจเหนื่อยหอบ
        O: ชีพจร 128 ครั้งต่อนาที
        O: อัตราการหายใจ 40 ครั้งต่อนาที
        
        กิจกรรมการพยาบาล :
        1.ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน
        เช่น หายใจเหนื่อยหอบ ประเมินสัญญาณชีพจร เป็นต้น
        2.ดูแลทางเดินหายใจให้โล่งโดยให้ผู้ป่วยได้รับน้ำอย่างเพียงพอ
        จะช่วยละลายเสมหะและช่วยทำให้เสมหะอ่อนตัวง่ายต่อการขับออก
        3.ให้การพยาบาลระบายเสมหะ โดยการใช้กระตุ้นด้วยให้ผู้ป่วยการไอ หากผู้ป่วยไม่สามารถไอได้
        จะให้การระบายเสมหะโดยการดูดเสมหะ โดยจัดท่าศีรษะสูงนอนกึ่งนั่ง เคาะปอดเพื่อระบายเสมหะ
        และเด็ก ใช้ขนาด 8-10 French เพื่อใช้ในการดูดเสมหะอย่างนุ่มนวล
        4.ล้างจมูกด้วย 0.9% NSS จะช่วยระบาย ลดเสมหะที่คัางในทางเดินหายใจ
        5.ให้ออกซิเจน โดย On Oxygen Neubulizer with Mask 8 L./min
        6.จัดท่านอนให้ผู้ป่วยหายใจสะดวก โดยจัดท่านอนให้ศีรษะสูงประมาณ 30 องศา
        7.ดูแลให้ได้รับพ่นยาขยายหลอดลมและยากลุ่มคอร์ตอโคสเตียรอยด์
        ตามแผนการรักษาแพทย์เพื่อช่วยขยายหลอดลม
        8.จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบเพื่อให้ผู้ป่วยพักผ่อนได้อย่างเพียงพอ จัดกิจกรรมการพยาบาลให้อยู่
        ช่วงเวลาเดียวกันรบกวนผู้ป่วยให้น้อยที่สุด เพื่อลดการใช้พลังงานเเละออกซิเจน
        9.หากผู้ป่วยมีไข้ให้เช็ดตัวลดไข้และให้ยาลดไข้ตามแผนการรักษาแพทย์
        เพื่อลดการเผาผลาญของร่างกาย ซึ่งมีผลต่อการใช้ออกซิเจนในร่างกาย
        10.หากสาเหตุของโรคเกิดจากเชื้อแบคทีเรียให้ยาปฏิชีวนะ
        ตามแผนการรักษาแพทย์และสังเกตอาการข้างเคียงของยา
        
        2.เสี่ยงต่อการกลับมาเป็นซ้ำ เนื่องจากได้รับปัจจัยการกระตุ้นและขาดความรู้เกี่ยวกับโรค
        
        ข้อสนับสนุน :
        O: ในอดีตผู้ป่วยเคยมีประวัติว่าเป็นโรคหอบหืด
        
        กิจกรรมการพยาบาล :
        1.อธิบายถึงสาเหตุของการเกิดโรค อาการและอาการแสดง
        แนวทางในการรักษาพยาบาลและเน้นให้ทราบว่าผู้ที่เป็นสามารถมีชีวิต
        อยู่ได้อย่างคนทั่วไป สามารถป้องกันไม่ให้มีอาการของโรคได้
        2.ไม่ควรใช้สิ่งของเครื่องใช้ที่เก็บฝุ่น ไม่ใช้พรมปูพื้น ควรมีการทำ
        ความสะอาดบ้านบ่อย ๆ ควรใช้ผ้าเปียกหมาดเช็ด ไม่ควรใช้วิธีปัดหรือกวาดเพราะจะทำให้มีการฟุ้งกระจาย ควรจัดบ้านโดยเฉพาะห้องนอนให้โล่งที่สุด
        3.ควรใช้หมอนและที่นอนชนิดที่ทำด้วยใยสังเคราะห์หุ้มด้วยใยพิเศษ
        เพื่อไม่ให้ไรฝุ่นหลุดออกมา หรือซักผ้าปู ปลอกหมอน ผ้าห่ม ทุก 1-2 สัปดาห์ เพราะการซักล้างในทุกชนิดทุกอุณหภูมิของน้ำสามารถชะล้างฝุ่นและ
        สารก่อภูมิแพ้ให้หมดไปได้
        4.ควรงดการสูบบุหรี่ขณะที่อยู่กับเด็ก หรือในห้องที่มีเด็กอยู่
        เพราะควันบุหรี่ทำให้เด็กที่มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคหืดตั้งแต่อายุยังน้อย ๆ
        และเด็กที่เป็นอยู่แล้วจะมีอาการรุนแรงขึ้น
        5.ควรสวมใส่เสื้อผ้ารักษาร่างกายให้อบอุ่น รวมทั้งป้องกันไม่ให้การติดเชื้อ
        ในทางเดินหายใจ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอาการหอบหืด
        6.งดเลี้ยงสัตว์ที่มีขนหรือถ้าต้องเลี้ยงให้อาบน้ำสัตว์อย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง ไม่ควรให้เด็กคลุกคลีใกล้ชิด
        
        3.เสี่ยงต่อภาวะได้รับสารอาหารไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย เนื่องจากมีอาการเหนื่อยหอบ เบื่ออาหาร
        
        กิจกรรมการพยาบาล :
        1.ดูแลความสะอาดของปากและฟัน จะช่วยกระตุ้นให้เด็กป่วย
        มีความอยากอาหารและรับประทานอาหารได้มากขึ้น
        2.จัดให้นอนศีรษะสูงประมาณ 30 องศาขณะรับประทานอาหาร
        เพื่อป้องกันการสำลักอาหารเข้าปอด
        3.ก่อนการให้อาหารหรือนมให้ประเมินเสมหะในทางเดินหายใจ
        ถ้ามีเสมหะควรทำการดูดเสมหะและควรประเมินว่าเด็กสามารถรับอาหาร
        ได้ทางใด เด็กที่มีอาการหอบอาจจัดช่วงเวลาให้เด็กได้พัก
        ขณะรับประทานอาหาร ให้ระวังการสำลัก ในเด็กที่หอบมาก ๆ
        ควรพิจารณางดอาหารและน้ำทางปาก เพราะเสี่ยงต่อการสำลักได้ง่าย
        4.ดูแลให้เด็กรับประทานอาหารอ่อนย่อยง่าย
        พลังงานสูงหรือนมตามแผนการรักษา
        5.จัดอาหารให้น่ารับประทานและรับประทานขณะอุ่น ๆ
        6.ชั่งน้ำหนักทุกวันโดยใช้เครื่องชั่งน้ำหนักและชั่งในเวลาเดียวกัน
        ส่วนใหญ่นิยมชั่งก่อนรับประทานอาหารเช้าเพื่อประเมินภาวะขาดสารอาหาร
        7.จัดสิ่งแวดล้อมให้สะอาดและสุขสบาย
        
        ข้อสนับสนุน
        O: รับประทานอาหารได้น้อย
        O: หายใจลำบาก
        
        รู้ตัวดี อาการอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยหอบ Substernal retraction
        ไอมีเสียงเสมหะ wheezing both lung รับประทานอาหารได้น้อย
        อุณหภูมิกาย 37 องศาเซลเซียส ชีพจร 128 ครั้งต่อนาที
        อัตราการหายใจ 40 ครั้งต่อนาที O2 Sat 95% น้ำหนัก 18 กิโลกรัม