หลักภาษาไทย
ธรรมชาติของภาษา
คำต่างประเทศในภาษาไทย
ภาษาใช้สื่อความหมาย
เสียงและอักษรในภาษาไทย
click to edit
ภาษาประกอบด้วยหน่วยเล็กซึ่งประกอบกันเป็นหน่วยใหญ่ขึ้น
1.เสียงสัมพันธ์กับความหมาย เลียนเสียงธรรมชาติ เดาความหมายได้ เช่น แมว ตุ๊กแก รถตุ๊ก ๆ
- เสียงไม่สัมพันธ์กับความหมาย คนกำหนดความหมายขึ้น เช่น บ้าน= เฮ้าส์= เคห
ภาษามีการเปลี่ยนแปลง :
ภาษาเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการพูดในชีวิตประจำวัน (กลืนเสียง/กร่อนเสียง) อิทธิพลของภาษาอื่น (ยืมคำ/เลียนแบบสำนวนหรือประโยค) การเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมและเทคโนโลยีต่าง ๆ ทำให้เกิดสิ่งใหม่ขึ้น ส่งผลให้คำเก่าที่เคยใช้ถูกแทนที่ด้วยคำใหม่ และการเลียนภาษาของเด็ก
การกำเนิดของเสียง
click to edit
ภาษาอังกฤษ
ลักษณะของเสียง
เสียงสระ
เสียงพยัญชนะ
ภาษาบาลี-สันสกฤต
ลักษณะภาษาไทยเเละคำไทยแท้
เสียง --> คำ --> กลุ่มคำหรือประโยค --> เรื่องราว ขยายได้เรื่อย ๆ ไม่จำกัด
๒. คำไทยแท้ไม่มีตัวการันต์ ไม่นิยมคำควบกล้ำแต่มีเสียงควบกล้ำอยู่บ้างเป็นการควบกล้ำด้วย ร,ล,ว และมีตัวสะกดตรงตามมาตรา
1.พยัญชนะระเบิด ลมที่กักในช่องปก
ป /ต /จ /ก/อ/พ/ท/ช/ค/บ/ด
เช่น ลุง ป้า น้า อา กา ไก่ ฯลฯ มีคำไทยแท้หลายคำที่มีหลายพยางค์ เช่น มะม่วง สะใภ้ ตะวัน กระโดด มะพร้าว ทั้งนี้เพราะสาเหตุที่เกิดจาก
ภาษามีลักษณะเฉพาะที่ต่างและเหมือนกัน
2.พยัญชนะเสียดแทรก ลมที่พุ่งและถูกกักแทรกออกทางช่องแคบ
ฟ/ช/ฮ
หลักการใช้
1.ลักษณะเฉพาะที่ต่างกันของแต่ละภาษา ได้แก่ เสียง ชนิดของคำ และไวยากรณ์
3.พยัญชนะนาสิก ลมที่ดันออกทางจมูกพร้อมปาก
ม/น/ง
- ลักษณะเฉพาะที่เหมือนกันในแต่ละภาษา
หลักการสังเกต
4.พยัญชนะข้างลิ้น ยกปลายลิ้นแตะปุ่มเหงือก ปล่อยลมข้างลิ้น
ล
เช่น ปู่ ย่า แขน ขา หมา แมว ฟ้า ฝน มีด ตู้ ฯลฯ ส่วนคำไทยแท้ที่มีหลายพยางค์ เช่น มะพร้าว กระโจน สะใภ้ ตะวัน
เช่น เชย สาว จิก กัด ฯลฯ
เสียงสื่อความหมาย มีวิธีสร้างคำหลากหลาย มีสำนวนสุภาษิต มีคำชนิดต่างๆ ขยายประโยคได้เรื่อยๆ มีวิธีแสดงความคิดคล้ายกัน และมีการเปลี่ยนแปลง
5.พยัญชนะกระทบ ปลายลิ้นยกแตะปุ่มเหงือก สะบัดลมอย่างเร็ว
ร
6.พยัญชนะกึ่งสระ ลมที่ผ่านอวัยวะเช่นเดียวกับเสียงสระ
ย/ว
พยางค์และโครงสร้างพยางค์
- ใช้ในภาษามาตรฐานหรือใช้เป็นคำสุภาพ
- ใช้เป็นศัพท์บัญญัติ
- ใช้ในการเขียนวรรณคดี
- ใช้เป็นคำสามัญ
- ใช้เป็นศัพท์เฉพาะทางศาสนา
เสียงวรรณยุกต์
- ใช้เป็นชื่อเฉพาะ
- ใช้เป็นคำราชาศัพท์
พยางค์ เป็นเสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่งๆจะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ได้ พยางค์ประกอบด้วยเสียงพยัญชนะต้น เสียงสระ เสียงวรรณยุกต์ และอาจมีเสียงสะกดด้วย
โท
ตรี
เอก
จัตวา
สามัญ
พยางค์มีองค์ประกอบ
เสียงสระ
เสียงวรรณยุกต์
เสียงพยัญชนะต้น
- ใช้พยัญชนะ "รร ฤ ศ ษ สถ" เช่น สรรค์ วิกฤต ศัตรู ศึกษา สถาปัตย์
- มักจะใช้ "ร" คำควบกล้ำ พยัญชนะต้นและท้าย เช่น ประถม และศาสตร์ เป็นต้น
- วางตัวสะกดตัวตามไม่ตรงตามคำภาษาบาลี เช่น ครุฑ กรีทา กันยา กัลป์ โคตร
เสียงที่เปล่งออกมาก่อนบางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะเดี่ยว บางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะควบกล้ำก็ได้
สระเดี่ยว(สระเเท้) 18 เสียง
เสียงสั้น 9 เสียง
อะ/อิ/อึ/อุ/เอะ/และ/โอะ/เอาะ/เออะ
เสียงที่เปล่งตามติดมากับเสียงพยัญชนะ
เสียงยาว 9 เสียง
อา/อี/อือ/อู/เอ/แอ/โอ/ออ/เออ
เสียงที่เปล่งออกมาพร้อมกับเสียงสระ เพื่อให้มีระดับเสียงสูงต่ำต่างกันไป
สระประสม(สระเลื่อน)
8 รูป
อำ/ไอ/มอ/เอา/ฤ/ฤาฦ/ฦา
๓. คำไทยแท้มีวรรณยุกต์ทั้งมีรูปและไม่มีรูป เพื่อแสดงความหมาย เช่น ฉันอ่านข่าวเรื่องข้าว
โครงสร้างพยางค์
๔. การเรียงคำในภาษาไทยสับที่กันทำให้ความหมายเปลี่ยนไป เช่น
เช่น ฉันอ่านข่าวเรื่องข้าว
คำยืมภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เป็นคำหลายพยางค์เช่น ช็อกโกแลต แคปซูล โฟกัส เทรนเน่อร์ คอมพิวเตอร์ ไวโอลิน อิเล็กทรอนิกส์ เป็นต้น
click to edit
คำยืมภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เป็นคำทับศัพท์ เช่น กลูโคส glucose ออกซิเจน oxygen เค้ก cake ฟุตบอล football
เช่น ใจน้อย - น้อยใจ
กลัวไม่จริง - จริงไม่กลัว
คำยืมภาษาอังกฤษส่วนใหญ่เป็นคำที่มีตัวสะกดหลายตัว และมีเครื่องหมาย ทัณฑฆาตกำกับอยู่บนตัวสะกดตัวแรก หรือตัวสะกดตัวสุดท้าย เช่น ฟิล์ม การ์ด ปาล์ม มาร์ค ชอล์ก ฟาร์ม
ภาษาเขมร
คำเขมรที่ใช้ในคำสามัญทั่วไป เช่น กระบือ โตนด จมูก ถนน จังหวัด ฯลฯ
คำเขมรมักใช้เป็นคำราชาศัพท์ เช่น เสวย เขนย ถวาย ขนง โปรด ตรัส
click to edit
๕. คำไทยจะใช้รูป “ไอ” กับ “ใอ” จะไม่ใช้รูป “อัย” เลย และจะไม่พบพยัญชนะต่อไปนี้ ฆ ณ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ธ ศ ษ ฬ ยกเว้นคำบางtextคำที่เป็นคำไทย คือ ฆ่า เฆี่ยน ศึก ศอก เศิก เศร้า ธ ณ ฯพณฯ ใหญ่ หญ้า เป็นต้น
ข้อสังเกตคำที่มาจากภาษาเขมร
- มักสะกดด้วยพยัญชนะ จ ญ ร ล ส เช่น เสร็จ บังเอิญ
- มักเป็นศัพท์ที่ใช้พยัญชนะควบกล้ำ
- มักแผลงคำได้
1.นางสาวลลิตา ไชยโยธา เลขที่ 2
รหัสนักศึกษา 631720002054-5
2.นางสาวศศิกานต์ มงคลแก้ว เลขที่ 8
รหัสนักศึกษา 631720002060-2
3.นางสาววรรณนิษา แสงศรี เลขที่ 9
รหัสนักศึกษา 631720002061-0
4.นางสาวมะลิสา วงชาน้อย เลขที่ 13
รหัสนักศึกษา 631720002065-1
- นางสาวจุฑารัตน์ กิ่งนอก เลขที่ 15
รหัสนักศึกษา 631720002067-7
6.นางสาวอารีย์ จำประยูร เลขที่ 17
รหัสนักศึกษา 631720002069-3
7.นางสาวเขมจุฑารัตน์ เขมพิพัฒน์ เลขที่18
รหัสนักศึกษา 631720002070-1
8.นางสาวอารญา ยศรุ่งเรือง เลขที่ 19
9.นางสาวอมรรัตน์ เดชสองสี เลขที่ 31
รหัสนักศึกษา 631720002083-4
- มักเป็นศัพท์พยางค์เดียวที่
ภาษาอื่นๆ
ภาษาจีน เช่น ก๋วยเตี๋ยว ก๋วยจั๊บ เกาหลา เก๊ เก๊ก
ภาษาทมิฬ เช่น ตะกั่ว ปะวะหล่ำ ยี่หร่า สาเก
ภาษาเปอร์เซีย เช่น กากี กาหลิบกุหลาบ คาราวาน
ภาษาญี่ปุ่น เช่น กะลาสี การบูร ฝืน โก้หร่าน
ภาษาโปรตุเกส เช่น สบู่ กัมปะโด ปิ่นโต กะละแม
ภาษาพม่า เช่น หม่อง กะปิ ส่วย