Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
อักษรเฉพาะแบบของจอมพล ป. พิบูลสงคราม - Coggle Diagram
อักษรเฉพาะแบบของจอมพล ป. พิบูลสงคราม
ยกเลิกสระเเละพยัญชนะบางตัว
เลิกใช้สระ 5 ตัว ได้เเก่ สระ ใ และ ฤ ฤา ฦ ฦา
เลิกใช้พยัญชนะ 13 ตัว ได้แก่ ฃ, ฅ, ฆ, ฌ, ฎ, ฏ, ฐ , ฑ, ฒ, ณ, ศ, ษ, ฬ
การเปลี่ยนแปลงอักขรวิธีบางประการ
ใช้ะสระอื่นแทนสระที่เลิกใช้ เมื่อได้ยกเลิกการใช้สระ 5 รูปคือ ใ และ ฤ ฤา ฦ ฦา
ใช้ ไ ไม้มลาย แทน ใ ไม้ม้วน
ใช้ ร แทน ฤ ฤา และ ล แทน ฦ ฦา
ใช้พยัญชนะอื่นแทนพยัญชนะที่เลิกใช้
ใช้พยัญชนะ ญ ใช้ตัดเชิงออก
คำไทยหรือคำเขมรที่ใช้ ญ ให้ใช้ ย แทน
ถ้าเป็นคำในภาษาบาลีสันสกฤตให้ใช้ ญ ตามเดิมเเต่เป็น ญ ที่ตัดเชิงออก
ใช้พยัญชนะ ธ
คำไทยหรือคำเขมรที่ใช้ ธ ให้ใช้ ท แทน
ถ้าเป็นคำในภาษาบาลีสันสกฤตให้คงใช้ ธ ตามเดิม
ใช้พยัญชนะ ภ
คำไทยที่ใช้ ภ ให้เขียนด้วย พ แทน
ถ้าเป็นคำในภาษาบาลีสันสกฤตให้คงใช้ ภ ตามเดิม
ใช้พยัญชนะ อ นำ ย คำไทยที่มี อ นำ ย ให้เปลี่ยนเป็น ห นำ ย ทุกคำ
ใช้พยัญชนะควบกล้ำ ทร
คำไทยที่ตัวควบกล้ำ ทร ออกเสียงเป็น ซ ให้ใช้ตัว ซ แทน
ถ้าเป็นคำที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤตให้คงใช้ ทร ตามเดิม
ใช้พยัญชนะควบกล้ำ ร คำไทยที่มี ร ควบกล้ำเเต่ไม่ออกเสียง ร ให้ ตัด ร ออก
ใช้พยัญชนะสะกด
คำไทยและคำที่มาจากภาษาเขมรให้ใช้ตัวสะกดตรงตามมาตรา ส่วนใหญ่จะเป็นคำในมาตราแม่ กน และ เเม่กด ยกเว้นคำที่ออกเสียงตัวสะกด ก็ให้เขียนเหมือนเดิม
คำที่มาจากภาษาเขมรที่เขียนด้วย ร หัน ให้ใช้ไม้หันอากาศและสะกดด้วย น
การยืมคำจากภาษาบาลีและสันสกฤต
ในกรณีที่คำนั้นมีคำพ้องเสียงหลายคำ ให้ใช้คำยืมมาจากภาษาสันสกฤต
ในกรณีที่ไทยนำคำภาษาบาลีและสันสกฤตมาใช้ทั้งสองคำและใช้ในความหมายคนละอย่าง ก็ให้ใช้ตามรูปเดิม
คำที่ยืมมาจากภาษาบาลีและสสันสกฤตมีหลักเกณฑ์การเขียนเช่นที่ใช้อยู่ในขณะนั้น
ถ้าต้องการเเยกเเยะความหมายของคำให้คงตัวสะกดตามเดิม
คำภาษาบาลีที่ลงท้ายด้วย ตติ และไม่ออกเสียงท้าย " ติ " เมื่อเป็นคำโดดให้ตัดพยัญชนะ ต ตัวหน้าออก
ตัวสะกดตัวตาม จ ฉ และ ป ผ ไม่ให้ตัด เพราะ ฉ และ ผ ไม่ใช้เป็นตัวสะกดในภาษาไทย
การใช้เครื่องหมายประกอบการเขียน
ไม้ไต่คู้ ใช้กำกับคำที่ต้องการให้ออกเสียงสั้น
ทัณฑฆาต เป็นเครื่องหมายที่กำกับพยัญชนะที่ไม่ออกเสียง เเต่รัฐบาลปรับปรุงตัวอักษรพบว่ามีทั้งคำที่ใช้และไม่ใช้เครื่องหมายนี้กำกับ
อักษรเฉพาะแบบชนิดนี้ เป็นการปรับปรุงอักขรวิธีเท่านั้น และประกาศใช้เป็นตัวหนังสือทางราชการเมื่อ พุทธศักราช 2485 และยกเลิกใช้ในสองปีต่อมา คือ พุทธศักราช 2487