Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
อักษรสมัยรัตนโกสินทร์ - Coggle Diagram
อักษรสมัยรัตนโกสินทร์
-
อักขรวิธี
-
การใช้วรรณยุกต์
-
-
พบวรรณยุกต์กำกับคำอย่างสม่ำเสมอ ผู้อ่านไม่ต้องพิจารณาจากบริบท แต่ตำแหน่งของวรรณยุกต์บางครั้งยังวางไว้เหนือสระ
การใช้พยัญชนะ
-
การใช้รูปพยัญชนะตัวเชิงของอักษรขอมเขียนแทนอักษรไทย การใช้ ศึกษาไทยในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นยังคงมีการใช้รูปเชิงพยัญชนะของอักษรขอมในการเขียน ค่าที่มาจากภาษาบาลี เท่าที่พบมักเป็นคำที่มีตัว ช สะกด และมีตัว ญ เป็นตัวตาม โดยตัว ญ จะใช้เชิง
การเขียนสระ ใ- ไ- โ- และพยัญชนะที่มีหาง เช่น ป ฝ ฟ รวมทั้ง วรรณยุกต์และเครื่องหมายต่าง ๆ จะเขียนเล่นหางให้ยาวขึ้นไปทางด้านบนอย่างชัดเจน
-
การใช้รูปพยัญชนะร่วมกัน ปรากฏบ่อยครั้งในสมัยอยุธยาตอนปลาย และปรากฏสืบเนื่องมาถึงสมัยรัตนโกสินทร์ด้วย
-
การเขียนพยัญชนะสองตัวเชื่อมต่อเป็นตัวเดียวกัน พบครั้งแรกในสมัยอยุธยาตอนกลาง ปรากฏใช้ต่อเนื่องมาถึงสมัยรัตนโกสินทร์ ที่พบใช้ก็มักจะเป็นคำชุดเดียวกัน
การใช้เครื่องหมาย
-
ประกอบการเขียน
การใช้เครื่องหมายประกอบการเขียน สมัยรัตนโกสินทร์มีการใช้ เครื่องหมายประกอบการเขียนเช่นเดียวกับสมัยอยุธยาตอนปลาย
-