Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Kimyanın tarihsel gelişimi - Coggle Diagram
Kimyanın tarihsel gelişimi
Empedokles MÖ yaklaşık (450)
Empedokles, her şeyin dört temel kökten ( daha sonra stoicheia veya elementler olarak isim değiştirecektir) oluşturduğu iddia edilir. Bunlar toprak, hava, su ve ateştir. İki aktif ve birbirine karşıt kuvvet olan sevgi ve nefret, elementlere etki eder ve onları sonsuz çeşitte biçimlere ayırır ve birleştirir.
Leukippos ve Demokritos (MÖ yaklaşık 440)
Leukippos ve Demokritos, bütün maddeleri oluşturan bölünmez bir parçacık olan atom fikrini öne sürer. Bu fikir büyük ölçüde Aristotelesçi görüşten yana olan doğa filozofları tarafından reddedilir
Aristoteles
(MÖ yaklaşık 350 ) Empedokles'in fikirlerini geliştiren Aristoteles, madde ve biçimin bir birleşiminden meydana gelen madde fikrini ileri sürer. Ateş, su, toprak, hava ve esîrden oluşan Beş Element teorisini açıklar. Bu teori, batı dünyasında 1000 yıldan fazla bir süre boyunca büyük ölçüde kabul görmüştür
Panopolisli Zosimos (MS yaklaşık 300)
Panopolisli Zosimos, suların bileşimi, hareket, büyüme, cisimleştirme ve cisimden ayırma, ruhu bedenden ayırma ve bedene bağlama çalışması olarak tanımladığı simya üzerine bilinen en eski kitaplardan birini yazar
Tyanalı Apollonius (MS yaklaşık 800)
Yanlış bir şekilde Tyanalı Apollonius'a atfedilen ve doğa felsefesi üzerine anonim bir ansiklopedik çalışma olan Yaratılışın Sırrı (Arapça: Sırrü'l-Halika), tüm metallerin çeşitli oranlarda kükürt ve cıvadan oluştuğuna dair uzun süredir kabul gören teorinin bilinen en eski örneklerinden birini kaydeder. Bu çalışma aynı zamanda çok sonraları Isaac Newton tarafından yorumlanmış kompakt ve şifreli bir Hermetik metin olan Zümrüt Tablet'in bilinen en eski örneğini içermektedir
Câbir bin Hayyan(MS yaklaşık 850-900)
Câbir bin Hayyan'a (Latince: Geber) atfedilen Arapça eserler, kimyasal maddelerin sistematik bir sınıflandırmasını ortaya koyar ve organik maddelerden (örneğin bitkiler, kan ve saç) kimyasal yollarla inorganik bileşiklerin (nişadır veya amonyum klorür) türetilmesi için talimatlar sağlar
Robert Grosseteste(MS yaklaşık 1220)
Robert Grosseteste, bilimsel yöntem için ilk sistemlerden birini ortaya koyduğu çeşitli Aristotelesçi yorumlar yayımladı.
Nasîrüddin Tûsî(Nasîrüddin Tûsî)
Fars kimyager Nasîrüddin Tûsî, kütle korunumunun ilk örneklerinden birini açıklayarak bir maddenin kütlesinin değişebileceğini ancak yok olamayacağını belirtir.
Sahte Câbir(MS yaklaşık 1310)
Câbir adı altında yazan isimsiz bir İspanyol simyacı olan Sahte Câbir, uzun süredir kabul gören tüm metallerin çeşitli oranlarda kükürt ve cıvadan oluştuğuna dair teoriyi kuran birkaç kitap yayımlar. Nitrik asit, aqua regia ve aqua fortis'i ilk tanımlayanlardan biridir.
Paracelsus (MS yaklaşık 1530)
Paracelsus, modern ilaç endüstrisinin köklerini oluşturan, yaşamı uzatmayı hedefleyen bir simya alt disiplini olan iyatrokimyayı geliştirir. Aynı zamanda "kimya" kelimesini ilk kullananın Paracelsus olduğu iddia edilir
Sir Francis Bacon(1605)
Sir Francis Bacon, daha sonra bilimsel yöntem olarak bilinecek yöntemin tanımını yaptığı The Proficience and Advancement of Learning'i yayımlar
Michal Sedziwój(1605)
Michal Sedziwój, çok daha sonra oksijen olarak kabul edilecek olan havada bulunan bir “yaşam besininin” varlığını ileri süren simya eseri A New Light of Alchemy adlı çalışmasını yayımlar
René Descartes(1637)
René Descartes, bilimsel yöntemin ana hatlarını içeren Discours de la méthode adlı çalışmasını yayımlar
Robert Boyle (1661)
Robert Boyle, kimya ve simya arasındaki ayrım üzerine bir inceleme olan The Sceptical Chymist adlı kitabı yayımladı. Kitap, atomlar, moleküller ve kimyasal reaksiyonla ilgili ilk modern fikirlerden bazılarını içerir ve modern kimya tarihinin başlangıcıdır
Georg Brandt (1735)
İsveçli kimyager Georg Brandt, bakır cevherinde bulunan koyu mavi bir pigmenti analiz eder. Brandt, pigmentin yeni bir element içerdiğini ispat etti. Bu yeni element daha sonra kobalt olarak adlandırılacaktı.
Joseph Black (1754)
Joseph Black, "durağan hava" olarak adlandırdığı karbondioksiti ayrıştırarak izole eder
Louis Claude Cadet de Gassicourt ( 1757)
Louis Claude Cadet de Gassicourt, arsenik bileşiklerini araştırırken, Cadet'in tüten sıvısını yaratır. Daha sonra sıvının ilk sentetik organometalik bileşik olarak kabul edilen kakodil oksit olduğu keşfedilecektir
Henry Cavendish ( 1766)
Henry Cavendish, renksiz, kokusuz ve hava ile patlayıcı bir karışım oluşturabilen yanıcı bir gaz olarak tanımladığı hidrojeni keşfeder.
Antoine Lavoisier (1778)
"Modern kimyanın babası" olarak kabul edilen Antoine Lavoisier, gerçekleştirdiği deneyler sırasında varlığını ve yanma tepkimesindeki rolü ve önemini fark ettiği gaza oksijen ismini verir
Antoine Lavoisier ( 1789)
Antoine Lavoisier, ilk modern kimya ders kitabı olan Traité Élémentaire de Chimie'yi yayımlar. O zamana kadarki modern kimya birikiminin eksiksiz bir araştırması olmasının yanı sıra, kütlenin korunumu yasasının ilk özlü tanımını içerdiğinden stokiyometrinin ve kantitatif kimyasal analizin kuruluşunu da temsil etmektedir.
Alessandro Volta ( 1800)
Alessandro Volta ilk kimyasal pili tasarlayarak elektrokimya disiplinini kurmuş olur.
John Dalton ( 1803)
John Dalton, bir gaz karışımındaki gazların birbirleriyle olan ilişkisini ve her birinin karışımın toplam basıncı içindeki nispi basınç payını açıklayan Dalton yasasını ortaya koyar
Joseph Louis Gay-Lussac ( 1805)
Joseph Louis Gay-Lussac, suyun hacimce üçte ikisinin hidrojen ve üçte birinin oksijenden oluştuğunu keşfeder.
Jöns Jakob Berzelius ( 1808)
Jöns Jakob Berzelius, modern kimyasal semboller ve formüller ile bağıl atom kütlesi kavramını ortaya koyduğu Lärbok i Kemien isimli çalışmasını yayımlar
Amedeo Avogadro (1811)
Amedeo Avogadro, sabit sıcaklık ve basınç altında bulunan eşit hacimdeki gazların eşit sayıda molekül içerdiğini açıklayan Avogadro yasasını ortaya koyar
William Prout ( 1827)
William Prout, biyomolekülleri karbonhidratlar, proteinler ve lipitler hâlinde modern gruplarına ayırır.
Germain Hess (1840)
Germain Hess, enerjinin korunumu yasasının ilk ifadelerinden biri olan Hess yasasını ortaya koyar ve kimyasal bir süreçteki enerji değişikliklerinin yalnızca başlangıçtaki ve son üründeki maddelerin hâline bağlı olduğunu, başlangıçtaki maddelerden ürünlerin oluşumu arasında izlenen yola bağlı olmadığını kanıtlar
Hermann Kolbe ( 1847)
Hermann Kolbe, asetik asidi tamamen inorganik kaynaklardan elde ederek vitalizm teorisini daha da çürütür.
Hantaro Nagaoka (1904)
Hantaro Nagaoka, elektronların yoğun ve büyük bir çekirdeğin yörüngesinde döndüğü ilk nükleer atom modellerinden birini ortaya koyar.
Niels Bohr ( 1913)
13
Niels Bohr, elektronların yalnızca kesin olarak tanımlanmış yörüngelerde var olduğu Bohr atom modelini ortaya koyarak kuantum mekaniği kavramlarını atomun yapısına uygular
Linus Pauling (1951)
Linus Pauling, proteinlerin ikincil yapısını çıkarmak için X-ışını kristalografisini kullanır