แนวคิดที่ถือว่าเป็นรากฐานสำคัญของปัญญาประดิษฐ์ เกิดขึ้นตั้งแต่ยุคอาณาจักรกรีกไปจนถึงยุคเรืองปัญญา โดย อาริสโตเติลนักปราชญ์ในยุคนั้นได้แบ่งแยกความแตกต่าง ระหว่างมวลสาร (Matter) กับรูปแบบ (Form) ซึ่งต่อมาได้ พัฒนามาเป็นพื้นฐานการคำนวณเชิงสัญลักษณ์จากแนวคิดของ อาริสโตเติล (Aristotle) ถือว่าเป็นพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับปัญญา ประดิษฐ์ที่ได้นักคณิตศาสตร์หลายท่านนำมาสานต่อ ไม่ว่าจะเป็น เลออนฮาร์ด ออยเลอร์ (Leonhard Euler) นักคณิตศาสตร์ ชาวสวิส รวมทั้งนักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษอย่าง ลูอิส คาร์รอลล์ (Lewis Carroll) จอร์จ บลู (George Boole) จนวงการปัญญา ประดิษฐ์ถือว่า แนวคิดของอาริสโตเติลเป็นจุดก่อกำเนิดของ ศาสตร์แขนงนี้
ปัญญาประดิษฐ์ได้ถือกำเนิดขึ้นในราว ค.ศ. 1956 ในที่ประชุมวิชาการที่วิทยาลัยดาร์ตมัท (Dartmouth College) ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยผู้ร่วมในการประชุมครั้งนั้น ได้แก่ จอห์น แม็กคาร์ที (John McCarthy) มาร์วิน มินสกี (Marvin Minsky) อาเทอร์ ซามูเอล (Arthur Samuel) และเฮอร์เบิร์ต ไซมอน (Herbert Simon) ที่ได้กลายมาเป็นผู้นำทางสาขา ปัญญาประดิษฐ์ โดยมีการทำวิจัยเรื่อง ทฤษฎีออโตมาตา (Automata Theory) โครงข่ายใยประสาท และศึกษาเรื่อง ความฉลาด (Intelligence)