Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

วรรณคดีวิจักษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑, วรรณคดีวิจักษ์ ชั้นม.๑,…

- - - - ข้อคิดและคติทางโลก : เนื้อหามุ่งสอนให้รู้วิธีดำเนินชีวิตและเนื้อหามุ่งสอนให้รู้วิธีดำเนินชีวิตและปฏิบัติ
        ในด้านต่างๆ ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นอย่างเหมาะสม
        เพื่อความสงบสุขในสังคม
      - ข้อคิดและคติทางธรรม : คำคำสอนที่เชื่อมโยงกับหลักศาสนา จริยธรรม และหลักคุณธรรม
    - - การใช้คำน้อยแต่กินความมาก : Ex. อย่าปลุกผีกลางคลอง
        (จากสำนวน ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง) มีความหมายว่าไม่ควรรื้อฟื้น
        เรื่องราวที่ได้ยุตติดีที่สุดลงไปแล้วขึ้นมาใหม่ในขณะที่การงาน
        กำลังดำเนินไปได้ด้วยดีหรือในระหว่างที่อยู่ในภาวะคับขัน
      - การใช้คำศัพท์คำเดียว : นำศัพท์มาใช้เพียงคำเดียวโดดโดดและแตกต่าง
        จากคำที่ใช้ในปัจจุบันมากผู้อ่านต้องพิจารณา
        ถึงจะเข้าใจความหมายของคำและเนื้อความ
      - การสรรคำ : เป็นรายที่ใช้ภาษาได้อย่างกระชับตรงไปตรงมา
- - - - ให้ความรู้ตามจุดประสงค์ของผู้แต่ง
      - สะท้อนสภาพสังคมไทย: สอดแทรกสภาพสังคมไทยก่อนเสียกรุงโดยสร้างตัวละคร ในเรื่องว่าข้าราชบริพาร เสนาบดีไม่ใส่ใจบ้านเมือง ฉ้อราษบังหลวง คดโกง
        ไม่ยุติธรรม หมกมุ่นอยู่กับความสนึกสนานเพลิดเพลิน มัวเมาในกาม
      - แสดงความคิด ความเชื่อ และค่านิยมของคนในสังคม ความเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ แสดงค่านิยมของครอบครัว แสดงความเคารพในสิ่งที่ควรเคารพ
    - - การใช้คำง่ายการใช้คำง่ายๆ
      - การใช้โทรศัพท์ให้เกิดจินตภาพ
      - ใช้โวหารหนาฏการ
      - การใช้ความเปรียบว่าสิ่งหนึ่งเหมือนกับสิ่งหนึ่ง
      - การเลียนเสียงธรรมชาติการนำเสียงได้ยิน
        มาบรรยาย ซึ่งทำให้เกิดมโนภาพเหมือนได้ยินเสียงนั้นจริงๆ
      - การเล่นเสียง
- - - - ความเชื่อถือในเรื่องฤกษ์ยาม
      - ขนบธรรมเนียมประเพณีของการส่งเครื่องราชบรรณาการไปเพื่อตอบแทน
      - การรักษรสัจจะวาจาของบุคคลที่อยู่ในฐานะกษัตริย์
      - ความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์
      - การปูนบำเหน็จรางวัลให้แก่ผู้ที่ทำคุณประโยชน์ต่อประเทศชาติ
    - - การเล่าเรื่องโดยใช้บรรยายโวหาร
      - การใช้สำนวนเปรียบเทียบคมคาย
- - - - สอนให้ยึดมั่นในความดี
      - สอนให้มีไมตรีจิต
      - สอนให้คิดกตัญญู
      - สอนให้รู้รักษาความสัตย์
      - สอนให้หัดเลือกคบคน
      - สอนให้สนใจการศึกษา
      - สอนให้พึ่งพาตนเอง
      - สอนให้เป็นผู้รู้จักประมาณตน
      - สอนให้เป็นคนตั้งใจจริง
      - สอนให้ละทิ้งความโอ้อวด
    - - การใช้ภาพพจน์ : การใช้ความเปรียบว่าสิ่งหนึ่งเหมือนกับสิ่งหนึ่งหรืออุปมา เป็นการเปรียบเทียบกับสิ่งใกล้ตัวเพื่อให้เห็นจริงกลวิธีนี้เป็นการนำ
        สิ่งใกล้ตัวที่ผู้อ่านพบเห็นหรือรู้จักมาใช้เป็นคติเตือนใจทำให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจมากยิ่งขึ้น
      - การใช้ภาษาสร้างจินตภาพ : ทำให้เห็นเนื้อความลึกซึ้งและสร้างจินตนาการได้อย่างแจ่มชัด
      - การเล่นเสียง : การใช้สัมผัสสละหรือสัมผัสอักษร
        ในวรรคเดียวกัน ช่วยทำให้เกิดความไพเราะ มีลีลา จังหวะ และเสียงของคำกลมกลืนกัน
      - การเล่นคำ : ใช้การซ้ำคำเพื่อช่วยด้านเสียงและเน้นย้ำความหมาย
- - - - ให้ความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมด้านอาหารการกินของคนไทยในสมัยโบราณ
        สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิตความพิถีพิถันในทุกขั้นตอนการทำอาหาร
      - สะท้อนสภาพบ้านเมืองในสมัยอดีต การติดต่อค้าขายกับชาวต่างชาติ
    - - การเล่นเสียงพยัญชนะและการเล่นเสียงวรรณยุกต์
      - การใช้โวหารเปรียบเทียบ
      - การใช้โวหารเกินจริง เพื่อเน้นย้ำความหมายให้ผู้อ่านเห็นถึงฝีมือการปรุงอาหารที่เป็นเลิศ ยากจนหาใครเทียบไม่ได้
      - การเล่นคำ
- - - - การใช้คำเพื่อสร้างจินตภาพ :
      - ความเปรียบลึกซึ้งกินใจ :
        สร้างอารมณ์สะเทือนใจให้แก่ผู้อ่าน
      - การเล่นคำ : การเล่นเสียงสัมผัสภายในวรรค
        ทั้งสัมผัสสระและสัมผัสอักษร ทำให้
        กลอนนิราศภูเขาทองมีความไพเราะเป็นอย่างมาก
    - - แง่คิดเกี่ยวกับความจริงของชีวิต
      - ความเชื่อของไทย
      - ตำนานสถานที่
      - สะท้อนวิถีชีวิตและวัฒนธรรม