Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Teenage pregnancy with Drug addicted pregnancy with Term pregnancy with…

- - - - แรกรับที่แผนกหลังคลอด เวลา 10.02 น. มารดา G2P0P0A1L0 GA 39+2 wks. by U/S มารดารู้สึกตัวดี มารดาไม่มีอาการเจ็บครรภ์ ไม่มีน้ำเดิน ไม่มีมูกเลือด ประเมินสัญญาณชีพแรกรับ อุณหภูมิร่างกาย 36.6 องศาเซลเซียส อัตราการเร็วของชีพจร 82 bpm. อัตราการหายใจ 20 bpm. ความดันโลหิต 115/70 mmHg. Oxygen saturation 98% ไม่มีซีด ไม่บวม หัวใจและทรวงอกปกติ หัวนมและเต้านมปกติ ระดับยอดมดลูก ¾ > ʘ Position LOA Fetal Heart Sound 144 bpm. height Fundal 30 cms. EFW 3,000 กรัม No PV Uterine Contraction >20 นาที Duration 20 วินาที แพทย์พิจารณาให้ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ.2566 เวลา 09.30 น. เนื่องจากว่ามีทารกท่าก้น
    - - แรกรับที่แผนกหลังคลอด เวลา 08.30 น. มารดา G2P0P0A1L0 GA 39+2 wks. by U/S มารดารู้สึกตัวดี มารดาไม่มีอาการเจ็บครรภ์ ไม่มีน้ำเดิน ไม่มีมูกเลือด ประเมินสัญญาณชีพแรกรับ อุณหภูมิร่างกาย 36.8 องศาเซลเซียส อัตราการเร็วของชีพจร 90 bpm. อัตราการหายใจ 20 bpm. ความดันโลหิต 125/70 mmHg. Oxygen saturation 98% ไม่มีซีด ไม่บวม หัวใจและทรวงอกปกติ หัวนมและเต้านมปกติ ระดับยอดมดลูก ¾ > ʘ Position LOA Fetal Heart Sound 144 bpm. height Fundal 30 cms. EFW 3,000 กรัม No PV Uterine Contraction >20 นาที Duration 20วินาที แพทย์พิจารณาให้ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง เวลา 09.30 น. เนื่องจากว่ามีทารกท่าก้น
  - - - ประเมินสัญญาณชีพแรกรับ อุณหภูมิร่างกาย 36.8 องศาเซลเซียส อัตราการเร็วของชีพจร 90 bpm. อัตราการหายใจ 20 bpm. ความดันโลหิต 125/70 mmHg. Oxygen saturation 98% ไม่มีซีด ไม่บวม หัวใจและทรวงอกปกติ หัวนมและเต้านมปกติ ระดับยอดมดลูก ¾ > ʘ Position LOA Fetal Heart Sound 144 bpm. height Fundal 30 cms. EFW 3,000 กรัม No PV Uterine Contraction >20 นาที Duration 20 วินาที แพทย์พิจารณาให้ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง เวลา 09.30 น. เนื่องจากว่ามีทารกท่าก้น
      - วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 เวลา 08.30 น. มารดา G3P2P0A0L2 GA 39+2 wks. by U/S มารดารู้สึกตัวดี มารดาไม่มีอาการเจ็บครรภ์ ไม่มีน้ำเดิน ไม่มีมูกเลือด งดน้ำงดอาหาร มารดา On 0.9% NSS 1,000 ml vein drip rate 80 cc/hr, no PV, Uterine Contraction > 20 วินาทื Duration = 20 วินาที Fetal Heart Sound 144-152 ครั้งต่อนาที BT= 36.5 องศาเซลเซียส, P= 80 ครั้ง/นาที, R = 20 ครั้ง/นาที, BP = 130/90 mmHg O2 saturation 98% ไม่มีซีด ไม่บวม หัวใจและทรวงอกปกติ หัวนมและเต้านมปกติ ระดับยอดมดลูก 3/4>ʘ Position LOA Height of Fundal 30 cms. EFW 3,000 กรัม
  - - - ทารกแรกเกิดนาทีที่ 1 ทารกแรกเกิด Active ดี เคลื่อนไหวร่างกายได้ดี ขยับแขน-ขาได้ดี ใบหน้าแสยะ ร้องเสียงดังมีการหายใจสม่ำเสมอ อัตราการเต้นของหัวใจ 160 /min ทารกตัวแดงดี มีกระตุ้นให้ร้องโดยการเช็ดตัวให้แห้งและลูบหลัง จากนั้น Suction clear airway เพื่อให้ทารกได้หายใจอย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น จากนั้น Clamp cord ห่างจากตัวทารก 2-3 เซนติเมตร และเช็ดด้วย Povidine Solution ก่อนตัด cord เพื่อป้องกันการติดเชื้อ และทำการตัด cord หลังให้การพยาบาลเสร็จนำทารกให้มารดาดูหน้าบอกเพศและน้ำหนักตัวทารก นำไปดูแลต่อที่ห้องคลอด
- - - - ทารกอยู่ในท่าผิดปกติ
        
        ทารกเป็นท่าก้น
        
        การผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องในทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำ (สุภาพ ไทยแท้, 2555)
        
        ทารกมีขนาดโต (คาดคะเนน้ำหนักทารกในครรภ์มากกว่า 3,800 กรัม)
        
        ตรวจพบภาวะผิดสัดส่วนระหว่างขนาดของทารกกับเชิงกรานของผู้คลอด
        
        ทารกอยู่ในท่าแหงนหน้ามาก โดยดูจากภาพถ่ายรังสีมีการแหงนหน้ามากกว่า 90 องศา ถ้าให้คลอดทางช่องคลอด พบอัตราตายจากไขสันหลังขาดถึงร้อยละ 80
        
        ครรภ์แรกที่ครรภ์ครบกำหนด และมารดาอายุ 35 ปีขึ้นไป
        
        ในรายที่กล้ามเนื้อมดลูกหดรัดตัวไม่ดีและการเจ็บครรภ์นาน
        
        ทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำและไม่ใช่ชนิดท่าทั้งสองข้างนาบขนานไปกับลำตัวของทารก
        
        พบในมารดารายนี้
        
        สายสะดือย้อยก่อนที่จะอยู่ในภาวะที่จะดำเนินการคลอดทางช่องทางคลอดได้ปลอดภัย
        
        ทารกที่มีอายุครรภ์ก่อนกำหนด หรือมีน้ำหนักน้อยกว่า 1,500 กรัม
        
        ทารกโตช้าในครรภ์อย่างมาก
        
        มีประวัติคลอดยาก ทารกตายคลอด หรือแท้งติดต่อกัน หรือครรภ์เกิดกำหนด
        
        ผู้มีปัญหาการมีบุตรยาก
        
        แนะนำให้ผ่าตัดคลอดในกรณีที่มารดาทำหมันด้วย
        
        การวินิจฉัย (สุภาพ ไทยแท้, 2555)
        
        การตรวจครรภ์ด้วยวิธีการคลำหน้าท้องในท่าที่ 1 พบว่า บริเวณยอดมดลูกจะคลำได้ส่วนของทารกลักษณะกลมเรียบและสามารถโยกได้ แสดงว่าเป็นศีรษะ จากการตรวจครรภ์ ด้วยวิธีการคลำหน้าท้องท่าที่ 2 พบหลังของทารกอยู่บริเวณข้างใดข้างหนึ่งของลำตัวของผู้คลอด จากท่าที่ 3 ส่วนนำยังไม่ลงไปในอุ้งเชิงกรานจะคลำได้ก้นของทารกอยู่บริเวณเหนือหัวหน่าวซึ่งมีลักษณะนุ่มกว่าส่วนที่คลำได้บริเวณยอดมดลูก จากท่าที่ 4 พบก้นของทารกเป็นส่วนที่นำเข้าสุ่ช่องเชิงกราน โดยจะไม่พบปุ่มกระดูกศีรษะ เหมือนอย่างในทารกที่มีศีรษะเป็นส่วนนำ
        
        มารดารายนี้มีการตรวจครรภ์แรกรับพบในท่าที่ 1 คลำได้ส่วนนำของทารกลักษณะกลมเรียบและสามารถโยกได้ ท่าที่ 2 พบหลังทารกอยู่ทางด้านซ้ายของผู้คลอด ท่าที่ 3 คลำได้ลักษณะนุ่ม ท่าที่ 4 พบก้นเป็นส่วนนำ
        
        2.การฟังเสียงหัวใจทารก ส่วนมากทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำ เมื่ออายุครรภ์ใกล้ครบกำหนดหรือครบกำหนดแล้ว ตำแหน่งที่ฟังได้ยินเสียงหัวใจทารกชัดเจนจะอยู่ทางด้านที่คลำได้ส่วนหลังของทารกในตำแหน่งที่สูงกว่าระดับเส้นสมมติที่ลากผ่านจากสะดือไปยังปุ่มแหลมบนด้านหน้ากระดูกเชิงกราน แต่ถ้าทารกชนิดที่ขาเหยียดตรงอาจจะได้ยินเสียงทารกในตำแหน่งที่ใกล้เคียงกับทารกที่มีศีรษะเป็นส่วนนำ ถ้าอายุครรภ์ที่ยังไม่ครบกำหนด อาจจะฟังได้ยินเสียงหัวใจทารกบริเวณต่ำกว่าระดับสะดือมารดา
        
        มารดารายนี้ฟังเสียงหัวใจตรงตำแหน่งที่ต่ำกว่าระดับสะดือของมารดา ทางฟังซ้ายของผู้คลอด
        
        การตรวจภายใน จะบอกได้ค่อนข้างชัดเจน โดยเฉพาะถ้าตรวจขณะเจ็บครรภ์คลอดและปากมดลุกเปิด ถ้าตรวจเมื่อถุงน้ำคร่ำแตกและและปากมดลูกเปิดหมดจะคลำได้อวัยวะสืบพันธ์ุหรอรูทวารหนักและอาจมีขี้เทาติดนิ้วออกมาด้วย (การพบขี้เทาไม่ได้แสดงว่าทารกมีภาวะขาดออกซิเจนเท่านั้น อาจเนื่องมากจากบริเวณหน้าท้องถูกกดทับทำให้ถ่ายขี้เทา)
        
        มารดารายนี้ NO PV
        
        การถ่ายภาพรังสี มักใช้เมื่อการวินิจฉัยโดยการตรวจทางหน้าท้องและการตรวจภายในหรือตำแหน่งที่ฟังเสียงการเต้นของหัวใจทารกไม่ขัดเจน
        
        มารดารายนี้ไม่ได้ทำ
        
        การตรวจคลื่นความถี่สูง อาจตรวจทางหน้าท้องหรือตรวจทางช่องคลอดสามารถบอกท่าและส่วนนำของทารกได้ชัดเจน การตรวจด้วยคลื่นความถี่ในปัจจุบันจัดเป็นวิธีที่ปลอดภัยได้ผลดีและนิยมใช้กันมาก
        
        มารดารายนี้ได้รับการตรวจคลื่นความถี่สูง
    - - การคลอดติดขัด
      - ภาวะรกเกาะต่ำ
      - ความผิดปกติของช่องเชิงกราน
      - มะเร็งปากมดลูก
      - มีการตั้งครรภ์ภายหลังตกแต่งปากมดลูกหรือช่องคลอด
      - ทารกอยู่ในภาวะเครียด fetal distress
      - ภาวะสายสะดือย้อย
      - การติดเชื้อรุนแรงที่ปากมดลูก
- - - - มีภาวะซึมเศร้ามีความภาคภูมิใจในตนเองต่ำ
      - ยากลำบากในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น/คู่ของตน
  - - - สาร amphetamine สามารถผ่านทางรกได้ดี
        
        มีการใช้ เอนไซต์ cytochrome P450 2D6 มีการทำงานที่ยังไม่สมบูรณ์ในทารกในครรภ์ทำให้มีระดับ methamphetamine สูงและเพิ่มระยะเวลาในการสัมผัสและเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดผลเสียต่อสุขภาพทารกในครรภ์
        
        มีฤทธิ์ทำให้เกิดการบีบตัวของหลอดเลือดส่งผลให้ทารกในครรภ์ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ อีกทั้งยังทำให้ได้รับออกซิเจนน้อย
        
        การใช้ methamphetamine ระหว่างตั้งครรภืมีความสัมพันธ์กับภาวะ intrauterine growth restriction (IUGR) และมีน้ำหนักน้อยเมื่อเทียบกับอายุ อีกทั้งขนาดศีรษะที่เล็กและความยาวน้อยเมื่อยเทียบกับน้ำหนักตัว
    - - ในรกมีเนื้อเยื่อที่มาจากทารกในครรภ์ การไหลเวียนของเลือดที่หล่อเลี้ยงรกกลับประกอบไปด้วยหลอดเลือดด้านของมารดาที่ติดกับเนื้อเยื่อมดลูกโดยตรงโดยไม่มีเซลล์บุผนังหลอดเลือดเป็นตัวกั้นและมีเพียง maternal villi ที่เป็นเยื่อบุที่มีความหนาเพียงชั้นเดียว
        
        เยื่อบุ syncytiotrophoblast ทำหน้าที่เป็น basement membrane กั้นระหว่างเลือดมารดากับทารกในครรภ์ สารเมแทบอไลต์ต่าง ๆ สามารถผ่านออกจากทารกเข้าสู่ระบบการไหลเวียนเลือดของมารดาและในทางกลับกัน สารต่าง ๆ ในกระแสเลือดของมารดาก็สามารถผ่านเข้าสู่ทารกได้
        
        การแลกเปลี่ยนสารกันระหว่างรกกับเลือดมารดานี้ทำได้โดยตรงผ่านกลไกการแพร่แบบไม่ใช้พลังงาน หรือผ่านตัวรับจำเพาะ ที่อยู่ใน basement membrane ลักษณะของสารที่ผ่านเข้ารกได้ดี
        
        คือ ไม่จับกับโปรตีนในเลือด ขนาดโมเลกุลเล็ก ละลายในไขมันได้ดี และไม่เปลี่ยนเป็นไอออน
        
        สารเสพติดที่มีค่า pKa เป็นด่างจะแตกตัวเป็นไอออนในเลือดของทารกในครรภ์ซึ่งมี pH เป็นกรดและส่งผลให้เกิดการสะสมในเนื้อเยื่อของทารกด้วยกลไกที่เรียกว่า ion trapping ในปัจจุบันการศึกษาผบกระทบของสารเสพติดต่อการทำงานของรกพบว่าสารกระตุ้น เช่น cocaine และ amphetamine
        
        สารกลุ่ม amphetamine
        
        สามารถเปลี่ยนแปลงการทำงานของสารส่งงผ่านประสาท serotonin และ norephinephrine ได้ในขณะที่ cocaine ออกฤทธิ์รบกวนการทำงานของ serotonin
        
        1 more item...
  - - - สารกลุ่ม ATS นั้นมักไม่ทำให้เกิดอาการ NAS ที่รุนแรง ทารกจะมีอาการสะดุ้งผวา หรือสั่นกระตุก ดูดนมได้ไม่ดีหรือดูดนมนานมากเกินไป
        
        ในทารกรายนี้ไม่มีอาการสะดุ้งผวา ไม่มีการสั่นกระตุก ดูดนมได้ดีไม่มีสำรอกนม
    - - สารกระตุ้น เช่น cocaine หรือ AST ที่มีฤทธิ์ทำให้เกิดการหดรัดตัวของหลอดเลือดจะส่งผลต่อระบบไหลเวียนเลือดของรกและมดลูกซึ่งไมได้รับการควบคุมจากระบบประสาทอัติโนมัติ
        
        การเสพยาระหว่างตั้งครรภ์โดยเฉพาะช่วงใกล้คลอดทำให้การไหลเวียนของเลือดไปเลี้ยงรกไม่เพียงพอ ทำให้ขาดออกซิเจน มีภาวะเลือดเป็นกรดและการกระตุ้นการเจ็บท้องคลอดก่อนกำหนด
- - - - 1 เสี่ยงต่อการตกเลือดหลังคลอด เนื่องจากมีแผลในโพรงมดลูกและได้รับการผ่าตัดทางหน้าท้อง
        
        O : Blood loss 400 cc.
        O : มีแผลในโพรงมดลูก
        O : ผ่าตัดที่หน้าท้อง แบบ Low Transverse incision
        O : ผ่าตัดที่มดลูก แบบ Low Transverse incision
        O : มารดามีแผลในโพรงมดลูก จากการลอกตัวของรก
        O : น้ำหนักรก 660 กรัม
        O : ขนาดรก เส้นผ่านศูนย์กลาง 18 เซนติเมตร ชิดริม 8 เซนติเมตร ห่างริม 10 เซนติเมตร
        
        A : การตกเลือดหลังคลอดที่สำคัญและพบได้บ่อยมี 4 สาเหตุหลัก (4T) ได้แก่ Tone คือมดลูกหดรัดตัวไม่ดี Trauma คือการฉีกขาดของช่องทางคลอด Tissue คือการมีเศษรก / เนื้อเยื่อหรือรกค้าง Thrombin คือความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือดโดยปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้เป็นสาเหตุให้มดลูกหดรัดตัวไม่ดีเนื่องจากกล้ามเนื้อ มดลูกยืดขยายมากกว่าปกติหรือกล้ามเนื้อมดลูกล้าจากการยืดขยายในระยะคลอดเป็นเวลานานภายหลังจากคลอดทารกจึงทำให้การหดกลับของกล้ามเนื้อมดลูกไม่ดีดังเดิมทำให้หลอดเลือดบริเวณรอยแผลตรงที่รกเคยเกาะหดรัดตัวไม่ดีส่งผลให้เลือดไหลไม่หยุด (คณะอนุกรรรมการมาตรฐานวิชาชีพราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์แห่งประเทศไทย, 2563)
      - 2 มารดาหลังคลอดเสี่ยงต่อภาวะติดเชื้อ เนื่องจากมีช่องทางเปิดเข้าสู่ร่างกายจากการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        O : มีแผลในโพรงมดลูก
        O : ผ่าตัดที่หน้าท้อง แบบ Low Transverse incision
        O : ผ่าตัดที่มดลูก แบบ Low Transverse incision
        
        A : ภาวะติดเชื้อหลังคลอด หรือการติดเชื้อหลังคลอด (Postpartum infection) เป็นการอักเสบติดเชื้อภายหลังจากการคลอด ส่วนมากเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ผู้ป่วยมักมีไข้สูงตั้งแต่ 38 องศาเซลเซียส ขึ้นไป หลังจาก 24 ชั่วโมงของการคลอดบุตร จนถึงประมาณ 10 วันหลังคลอด ทั้งผู้ที่คลอดทางช่องคลอดหรือผ่าตัดคลอดโดยในมารดาหลังคลอดรายนี้คลอดโดยวิธีการผ่าตัดคลอดทำให้มีแผลในโพรงมดลูก ร่วมกับมีแผลผ่าตัดคลอดบริเวณหน้าท้อง ซึ่งมีโอกาสเกิดการติดเชื้อภายหลังการคลอดได้ (ศุภากร ล้อชัยเวช, 2563)
      - 3 มารดาหลังไม่สุขสบาย เนื่องจากเนื้อเยื่อได้รับบาดเจ็บจากการผ่าตัด
        
        S : มารดาเล่าว่า “ปวดแผล ขยับร่างกายก็ปวดมาก”
        O : ผ่าตัดที่หน้าท้อง แบบ Low Transverse incision
        O : ผ่าตัดที่มดลูก แบบ Low Transverse incision
        O : มารดาหลังคลอดแสดงสีหน้า หน้านิ่วคิ้วขมวด เวลาเคลื่อนไหวร่างกาย
        O : Pain score = 5 คะแนน
        
        A : ความปวดจากการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อบริเวณหน้าท้องและกล้ามเนื้อมดลูกเกิดจาก เนื้อเยื่อบริเวณหน้าท้องและผนังมดลูกได้รับบาดเจ็บจากการผ่าตัดทำให้เนื้อเยื่อปล่อยสารกระตุ้นความปวด ได้แก่ histamine, bradykinins, prostaglandins, serotonin และ substance P สารเหล่านี้ก่อให้เกิดการอักเสบขึ้นและไปกระตุ้นปลายประสาทรับความรู้สึกปวด จากนั้นก็ส่งสัญญาณประสาทความปวดไปตามเส้นใยประสาทขนาดใหญ่ (A-delta) และเส้นใยประสาทขนาดเล็ก (C-fiber) ในระบบประตูควบคุมความปวด (Gate Con trol theory) การผ่าตัดเป็นการกระตุ้นเส้นใยประสาทขนาดเล็กอย่างแรงและทำลายเส้นใยประสาทขนาดใหญ่บางส่วน กระแสประสาทจากเส้นใยประสาทขนาดเล็กจึงไปยับยั้งการทำงานของ SG cell ทำให้ไม่สามารถยับยั้งการทำงานของ T-cell ได้ กระแสประสาทความปวดจึงส่งผ่านไปยังสมองได้มากกว่าปกติเป็นการเปิดประตูความปวด ทำให้สมองรับรู้ความปวดและเกิดอาการปวดขึ้น ซึ่งลักษณะความปวดที่เกิดขึ้นเป็นแบบ sharp shooting paine (ทิพวรรณ์ เอี่ยมเจริญ, 2559)
      - 4 มารดาหลังคลอดเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนหลังได้รับยาระงับความรู้สึก
        
        O : มารดาได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องโดยได้รับยาระงับความรู้สึก คือ Bupivacaine 5 mg/ml โดยให้ยาด้วยวิธี Spinal Block ยาระงับความรู้สึกทางไขสันหลัง
        
        A1 : การระงับความรู้สึกเฉพาะส่วนทางช่องไขสันหลัง ด้วยวิธีฉีดยาชาร่วมกับ มอร์ฟีนเข้า (spinal block with morphine) เพื่อผ่าตัดคลอดเป็นวิธีที่นิยมใน ปัจจุบัน เนื่องจากมีความปลอดภัยสูงและ ทำได้ไม่ยาก นอกจากนี้ยังสามารถระงับอาการ ปวดหลังผ่าตัดได้ดี ทำให้ความต้อง
        การยาแก้ปวด อื่นๆ หลังผ่าตัดลดลง (อนงค์ สายสุด, 2561)
        
        A2 : สำหรับภาวะแทรกซ้อนหลังให้ยาระงับความรู้สึกทางช่องไขสันหลังในห้องพักฟื้น ร้อยละ 3.9 ได้แก่ ภาวะความดันโลหิตต่ำ รองลงมา คือ ภาวะคลื่นไส้อาเจียน และภาวะหนาวสั่น ตามลำดับ ซึ่งสอดคล้องกับการ ศึกษาของชนิดา, กาญจนี และบุญเสริม โดยสาเหตุ ของภาวะความดันเลือดต่ำอาจเกิดจากระดับการชาที่สูงถึง T4 ซึ่งทำให้เกิดการยับยั้งการทำงานของระบบ ประสาทอัตโนมัติ sympathetic ทำให้มีการขยายตัว ของหลอดเลือดดำและหลอดเลือดแดงในร่างกาย ส่งผลให้ลดการไหล เวียนเลือดกลับสู่หัวใจ ร่วมกับขนาดของมดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้น ไปกดทับ หลอดเลือดดำและ หลอดเลือดแดงใหญ่ จึงเกิดภาวะความดันเลือดต่ำอย่างรวดเร็ว (อนงค์ สายสุด, 2561)
      - 5 มารดาเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนจากการที่มารดาไม่ได้ให้นมทารก
        
        O : มารดามีผลการตรวจทางห้อง
        ปฏิบัติการ Urine Metamphethamine เป็น Positive
        O : มารดาไม่ได้นำทารกเข้าเต้า
        O : วันที่ 17/7/66 น้ำนมยังไม่ไหล
        
        A : การสร้างน้ำนม เกิดขึ้นเมื่อฮอร์โมน estrogen และ progesterone ลดระดับลงทันทีหลังคลอดรกทำให้ prolactin ไม่ถูกยับยั้งสามารถออกฤทธิ์กระตุ้นการสร้างน้ำนมได้ถึงแม้ว่าระดับของ prolactin จะลดลงเช่นเดียวกันแต่ถ้าให้ลูกดูดนมจะกระตุ้นการสร้าง prolactin จากต่อมใต้สมองส่วนหน้าให้เพิ่มขึ้นทุกครั้งที่มีการดูดนมและลดลงหลังลูกหยุดดูดนมหากไม่มีการกระตุ้นจากการดูดนมของลูก prolactin จะกลับมาสู่ระดับปกติภายใน 3 เดือนหลังคลอด (เฟื่องลดา ทองประเสริฐ, 2556)
      - 6 มารดาพร่องความรู้ในการดูแลบุตร เนื่องจากยังไม่มีประสบการณ์ในการดูแล
        
        S : มารดา G2P0A1L0
        S : มารดาอายุ 17 ปี
        S : มารดาเล่าว่า “กลัวเลี้ยงลูกไม่ได้”
    - - ผู้คลอดเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนต่อการได้รับยาระงับความรู้สึก Spinal block ขณะผ่าตัดคลอด
        
        O : ได้รับยาระงับความรู้สึก : Spinal block
        
        A : ยาระงับความรู้สึกแบบ Regional Anesthesia เป็นยาระงับความรู้สึกเฉพาะส่วนหรือเฉพาะที่ของร่างกายโดยการฉีดยาชาเข้าตรงช่องระหว่างข้อต่อกระดูกสันหลังเข้าไปในช่องว่างระหว่างชั้นคลุมเส้นประสาท (epidural block) หรือฉีดยาชาเข้าไปในน้ำไขสันหลัง (Spinal block) จะทำให้ร่างกายส่วนล่างชา ไม่รู้สึกเจ็บปวด และไม่สามารถขยับร่างกายท่อนล่างได้ ข้อดี คือ ผู้คลอดยังรู้สึกตัวหรือหรือตื่นอยู่ ไม่เสี่ยงต่อการสำลักอาหารและน้ำเข้าปอด และยาไม่มีผลกดการหายใจของทารกแรกคลอด ข้อเสีย คือ ผลของยาต่อระบบประสาทอัตโนมัติ ทำให้ความดันเลือดลดลงมาก อาจพบภาวะแทรกซ้อนหลังได้รับยาระงับความรู้สึก ได้แก่ ปวดศีรษะ และปวดหลัง (วราพร มีแก้ว, 2565)
        
        A : ภาวะแทรกซ้อนขณะให้ยาระงับ ความรู้สึกทางช่องไขสันหลัง ร้อยละ 69.2 มีภาวะความดันโลหิตต่ำ รองลงมา คือ ภาวะคลื่นไส้อาเจียน อาการคันตามร่างกาย และภาวะหนาวสั่น ตามลำดับ (อนงค์ สายสุด, 2561)
      - ผู้คลอดเสี่ยงต่อภาวะ Hypovolemic shock เนื่องจากการเสียเลือดขณะผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        O : มารดาแผลผ่าตัดที่หน้าท้อง : Low Transverse incision
        O : มารดามีแผลผ่าตัดที่มดลูก : Low Transverse incision
        O : มารดาสูญเสียเลือดจากการผ่าตัดหน้าท้อง Total blood loss 400 cc
        O : มารดาได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        A1 : มารดาผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง มีโอกาสที่จะเสียเลือดมาก เมื่อรกและเยื่อหุ้มทารกคลอดออกมาแล้ว ภายในโพรงมดลูกจะมีแผลที่เกิดจากการลอกตัวของรกทำให้มีเลือดออกมา และร่วมกับมารดามีแผลที่เกิดจากการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง ดังนั้นมารดารายนี้ จึงเสี่ยงที่จะเกิดภาวะตกเลือดขณะผ่าตัดและหลังผ่าตัดได้ (สุกัญญา ปริสัญญกุล และ นันทพร แสนศิริพันธ์, 2556)
        
        A2 : Hypovolemic shock เกิดจากการเสียเลือดมาก ซึ่งในมารดาตั้งครรภ์ที่เสี่ยงต่อ Hypovolemic shock จะมีอาการเลือดออก > 500 cc ขึ้นไปใน 24 ชม.แรกหลังคลอด และ BP drop / Pulse เบาเร็ว เหงื่อออก ตัวเย็น เริ่มมีภาวะหายใจหอบ ซึ่งเกิดจากการเสียเลือดมาก ส่งผลให้เลือดกลับเข้าสู่หัวใจน้อยกว่าปกติ ความดันเลือดจึงต่ำลงมาก จนส่งผลให้ร่างกายขาดเลือด (ซึ่งคือขาดออกซิเจน) ไปเลี้ยงเนื้อเยื่อและอวัยวะต่างๆทั่วร่างกาย โดยเฉพาะอวัยวะสำคัญคือ หัวใจ สมอง ปอด และไต ก่อให้เกิดการล้มเหลวของอวัยวะต่างๆเหล่านั้น จึงนำมาซึ่งการหมดสติ ซึงภาวะ “ช็อค” ถือเป็นภาวะวิกฤติของชีวิตและต้องได้รับการดูแลรักษาฉุกเฉิน ซึ่งถ้าดูแลรักษาไม่ทัน จะเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตได้สูง (ลัลธพร พัฒนาวิจารณ์, 2560)
    - - 1 เสี่ยงต่อการตกเลือดหลังคลอด เนื่องจากมีแผลในโพรงมดลูกและได้รับการผ่าตัดทางหน้าท้อง
        
        O : มีแผลในโพรงมดลูก
        O : มีแผลผ่าตัดทางหน้าท้องแบบ Low Transverse incision
        O : Blood loss 400 cc
        
        A : การตกเลือดหลังคลอดที่สำคัญและพบได้บ่อยมี 4 สาเหตุหลัก (4T) ได้แก่ Tone คือมดลูกหดรัดตัวไม่ดี Trauma คือการฉีกขาดของช่องทางคลอด Tissue คือการมีเศษรก / เนื้อเยื่อหรือรกค้าง Thrombin คือความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือดโดยปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้เป็นสาเหตุให้มดลูกหดรัดตัวไม่ดีเนื่องจากกล้ามเนื้อ มดลูกยืดขยายมากกว่าปกติหรือกล้ามเนื้อมดลูกล้าจากการยืดขยายในระยะคลอดเป็นเวลานานภายหลังจากคลอดทารกจึงทำให้การหดกลับของกล้ามเนื้อมดลูกไม่ดีดังเดิมทำให้หลอดเลือดบริเวณรอยแผลตรงทีรกเคยเกาะหดรัดตัวไม่ดีส่งผลให้เลือดไหลไม่หยุด (คณะอนุกรรรมการมาตรฐานวิชาชีพราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์แห่งประเทศไทย, 2563)
      - 2 มารดาหลังคลอดเสี่ยงต่อภาวะติดเชื้อ เนื่องจากมีช่องทางเปิดเข้าสู่ร่างกายจากการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        O : มีแผลในโพรงมดลูก
        O : มีแผลผ่าตัดทางหน้าท้องแบบ Low Transverse incision
        
        A : ภาวะติดเชื้อหลังคลอด หรือการติดเชื้อหลังคลอด
        (Postpartum infection) เป็นการอักเสบติดเชื้อภายหลังจากการคลอด ส่วนมากเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ผู้ป่วยมักมีไข้สูงตั้งแต่ 38 องศาเซลเซียส ขึ้นไป หลังจาก 24 ชั่วโมงของการคลอดบุตร จนถึงประมาณ 10 วันหลังคลอด ทั้งผู้ที่คลอดทางช่องคลอดหรือผ่าตัดคลอดโดยในมารดาหลังคลอดรายนี้คลอดโดยวิธีการผ่าตัดคลอดทำให้มีแผลในโพรงมดลูก ร่วมกับมีแผลผ่าตัดคลอดบริเวณหน้าท้อง ซึ่งมีโอกาสเกิดการติดเชื้อภายหลังการคลอดได้ (ศุภากร ล้อชัยเวช, 2563)
      - 3 มารดาหลังไม่สุขสบาย เนื่องจากเนื้อเยื่อได้รับบาดเจ็บจากการผ่าตัด
        
        S : มารดาเล่าว่า “ปวดแผลผ่าตัด”
        S : มารดาเล่าว่า “พลิกตะแคงตัวลุกนั่งลำบาก
        O : Pain score 5 คะแนน (17/7/66)
        O : มีแผลในโพรงมดลูก
        O : มีแผลผ่าตัดทางหน้าท้องแบบ Low Transverse incision
        
        A : เนื่องจากการมีแผลผ่าคลอดและแผลในโพรงมดลูกจะกระตุ้นพลังประสาทนำเข้าแล้วส่งผ่านสัญญาณในใยประสาทเส้นเล็กและใยประสาทเส้นใหญ่พร้อมกัน แต่สัญญาณจะผ่านใยประสาทเส้นเล็กมากกว่าทำให้ประตูที่ควบคุมความเจ็บปวดก็จะเปิด (Open gate) ส่งผ่านไปยังระบบการเคลื่อนไหวทำให้ผู้ป่วยรับรู้ว่าปวดแผลผ่าโดยเฉพาะการเจ็บที่ปากช่องคลอดเกิดจากการส่งประสาทผ่านทางเส้น pudendal nerve ไขสันหลังทำให้รู้สึกว่าเจ็บปวดบริเวณปากมดลูก (นันทพร แสนศิริพันธ์ และสุกัญญา ปริสัญญกุล, 2558) โดยมารดารายนี้แผลผ่าตัดคลอดทำให้มีการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อ
      - 4 มารดาหลังคลอดเสี่ยงเกิด ท้องอืด เนื่องจากได้รับการผ่าตัดทางหน้าท้องและเคลื่อนไหวร่างกายน้อย
        
        S : มารดาเล่าว่า “ปวดแผลผ่าตัด
        S : มารดาเล่าว่า “พลิกตะแคงตัวลุกนั่งลำบาก
        O : ฟัง bowel sound 6 ครั้ง/นาที
        
        A1 : ภาวะท้องอืด (abdominal distention) หมายถึง ภาวะทีรู้สึกแน่นอึดอัดไม่สบายในท้องจากการที่มีแรงดันในช่องท้องเพิ่มสูงขึ้น เนื่องจากลำไส้มีการเคลื่อนไหวน้อย หรือหยุดการเคลื่อนไหว ทำให้การบีบตัวของลำไส้ลดลง มีการสะสมของของเหลวและแก๊สเพิ่มความดันในช่องท้อง ทำให้ท้องโตขึ้น ผู้ป่วยจะรู้สึกแน่นอึดอัด ไม่สุขสบาย ไม่เรอ ไม่ผายลม ตรวจไม่พบเสียงการเคลื่อนไหวของลำไส้หรือมีการเคลื่อนไหวอยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ปกติ (อรอนงค์ ทัพสุวรรณ์, 2559)
        
        A2 : ภาวะท้องอืดหลังผ่าตัดช่องท้อง หมายถึง ภาวะที่กระเพาะอาหารและลำไส้มีการยืดขยาย และโป่งพองเนื่องจากมีการสะสมของแก๊สจำนวนมากที่ไม่ถูกดูดซึมในลำไส้ จากการได้รับยาระงับความรู้สึกทั่วร่างกาย และจากการสัมผัสลำไส้ในขณะผ่าตัดช่องท้อง เกิดการระคาย เคืองต่อกระเพาะอาหารและลำไส้ ทำให้กระเพาะอาหาร และลำไส้หยุดการเคลื่อนไหวหรือเป็นอัมพาต (อรอนงค์ ทัพสุวรรณ์, 2559)
      - 5 ขาดการส่งเสริมสัมพันธภาพระหว่างมารดาและทารก
        
        S : มารดาเล่าว่า “ปวดแผล ขยับร่างกายก็ปวดมาก”
        S : มารดา G2P0A1L0
        S : มารดาอายุ 17 ปี
        O : มารดาหลังคลอดแสดงสีหน้า หน้านิ่วคิ้วขมวด เวลาเคลื่อนไหวร่างกาย
        
        A: การส่งเสริมความรักความผูกพัน ระหว่างมารดาและทารก (bonding & attachment) อาจเกิดขึ้นระหว่างการตั้งครรภ์ ระยะแรกคลอด หรือเกิดขึ้นเมื่อมารดามีปฏิสัมพันธ์กับทารกในระยะหลังคลอด การช่วยให้มารดาให้นมแม่ในระยะครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมงหลังคลอด การนำทารกมาดูดนมมารดาในระยะนี้ เป็นการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างมารดาและทารก โดยดูแลให้มารดาและทารกสัมผัสแบบเนื้อแนบเนื้อ (skin to skin contact) และการสัมผัสทางตา (eye to eye contact) และในระยะ 40 นาทีแรกหลังคลอด ทารกมีแรงดูด (suckling) ที่แรงมาก การดูดนมในระยะแรกนี้เป็นการฝึกการใช้ลิ้นของทารกและกระตุ้นร่างกายของมารดาในการหลั่งฮอร์โมนออกซิโตซิน (oxytocin) เป็นฮอร์โมนที่ได้ชื่อว่าฮอร์โมนแห่งความรักช่วยกระตุ้นความเป็นแม่เพิ่มขึ้น ทำให้มารดาสงบ ผ่อนคลายอารมณ์ดี ทนต่อความเจ็บปวด และเพิ่มความรู้สึกรักลูก และทำให้มารดาตอบสนองความต้องการของทารกอย่างเอาใจใส่ใกล้ชิดและทะนุถนอม ในขณะเดียวกัน เมื่อทารกดูดนมแม่ ทารกจะได้รับฮอร์โมนออกซิโตซิน (oxytocin) ที่มีอยู่ในน้ำนมมารดา ทำให้ทารกสงบ ช่วยเชื่อมความผูกพันระหว่างมารดาและทารก (นิภา เพียรพิจารณ์, 2558)
    - - มารดารอคลอดวิตกกังวลเกี่ยวกับการผ่าตัดคลอด
        
        O: มารดารอคลอดเล่าว่า “มีความวิตกกังวล กลัวการผ่าตัด”
        O : มารดารอคลอดมีสีหน้าวิตกกังวล และหน้านิ่วคิ้วขมวด
        O: ประเมิน ST5 ได้ 3 คะแนน (มีความเครียดเล็กน้อย)
        
        A : การผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง ถือเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญในชีวิตของผู้คลอดและทารกในครรภ์ ผู้คลอดที่ได้รับการผ่าตัดคลอดจะมีความเครียดทั้งทางร่างกายและจิตใจ สาเหตุจากความกลัวและ ความวิตกกังวลเกี่ยวกับการผ่าตัดและภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น ความไม่รู้เกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดคลอด และการปฏิบัติตัวหรือการดูแลตนเองในระยะก่อน ขณะ และหลังผ่าตัดคลอดอย่างเพียงพอ รวมทั้งยังต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมใหม่ทั้งสถานที่บุคคลที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้นการพยาบาลผู้คลอดที่ได้รับการผ่าตัดคลอดจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง ประกอบด้วยการประเมินสภาพและการเตรียมความพร้อมด้าน ร่างกายและจิตสังคมของผู้คลอด การให้คำแนะนำการปฏิบัติตัวก่อน ขณะ และหลังการผ่าตัดคลอด การป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากการผ่าตัด และฟื้นฟูสุขภาพของมารดาหลังผ่าตัดคลอดให้กลับสู่สภาพปกติเร็วที่สุด เพื่อให้ผู้คลอดมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง มีสุขภาพจิตดี และสามารถเผชิญกับความไม่สุขสบายและความเจ็บปวดที่อาจเกิดขึ้นได้ นอกจากนี้ยังสามารถดูแลตนเองหลังผ่าตัดคลอดและดูแลทารก ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม (วราพร มีแก้ว, 2565)
  - - - เสี่ยงต่อภาวะ Hypothermia, Hyperthermia เนื่องจากศูนย์ควบคุมอุณหภูมิร่างกายยังทำงานได้ไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกแรกเกิด 24 ชั่วโมงแรก (17/7/66)
        
        O : ทารกแรกเกิดศูนย์ควบคุมอุณหภูมิของร่างกายยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกแรกเกิดศูนย์ควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย Hypothalamus ยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ไขมันใต้ผิวหนังน้อย ผิวเปาะบาง ต่อมเหงื่อยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกแรกเกิดน้ำหนัก 2,610 กรัม
        
        O : ทารกแรกเกิดน้ำหนัก 2,560 กรัม (ลดลง 50 g) (18/7/66)
        
        A : ทารกแรกเกิดมีภาวะอุณหภูมิร่างกายต่ำ เกิดจากการที่ร่างกายไม่สามารถปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อมภายนอกโพรงมดลูกได้ ในภาวะปกติร่างกายมีการถ่ายเทความร้อนออกสู่สิ่งแวดล้อมที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า โดยระเหย การนำ การพา และการแผ่รังสี และมีสาเหตุร่วมจากสรีระภาวะของร่างกายทารกเอง คือพื้นที่ผิวกายของทารกมีมากเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว การควบคุมอุณหภูมิของร่างกายยังไม่ดีพอ มีไขมันใต้ผิวหนังน้อย กลไกลการสร้างความร้อนชดเชยยังทำงานได้ไม่ดีเหมือนในเด็กโตหรือผู้ใหญ่ จากสาเหตุและสาเหตุร่วมทารกแรกเกิดจึงมีภาวะร่างกายอุณหภูมิร่างกายต่ำกว่าปกติได้ง่าย (ชฎารัตน์ แก้วเวียงเดช, 2565)
      - เสี่ยงต่อการติดเชื้อในร่างกายเนื่องจากภูมิต้านทานร่างกายยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : สายสะดือยังไม่แห้งและยังไม่หลุด
        
        O : ทารกแรกเกิดร่างกายยังมีภูมิต้านทานต่อโรคต่ำ
        
        O : ทารกมีทางเปิดเข้าสู่ร่างกาย เช่น แผลจากการตัดสายสะดือ
        
        A : ทารกแรกเกิดส่งผลให้เกิดการติดเชื้อในทารกแรกเกิดได้ง่าย เนื่องจากทารกแรกเกิดระบบภูมิคุ้มกันยังทำงานได้ไม่สมบูรณ์ส่งผลให้เกิดการติดเชื้อได้ง่าย สอดคล้องกับบทความที่ว่า ทารกแรกเกิดมีการติดเชื้อได้ง่าย เนื่องจากระบบภูมิคุ้มกันยังทำหน้าทีได้ไม่สมบูรณ์ การสร้าง IgM ยังไม่สมบูรณ์ ได้รับ IgG จากมารดาขณะอยู่ในครรภ์น้อย และไม่ได้รับ IgA จากน้ำนมมารดา เม็ดเลือดขาวมีน้อย จึงทำให้หน้าที่ในการกำจัดเชื้อโรค (Phagocytosis) ไม่สมบูรณ์ผิวหนังและเยื่อบุปกป้องการติดเชื้อได้น้อยเนื่องจากผิวหนังของทารกเปราะบาง Epidermis และ Dermis ยึดกันอย่างหลวมๆ จึงถูกทำลายได้ง่าย ผิวหนัง เยื่อบุ ที่ทำหน้าที่กีดขวางไม่ให้จุลชีพก่อโรคจากภายนอกเข้าสู่ร่างกายค่อนข้างบอบบาง จึงทำให้เสี่ยงต่อการติดเชื้อมากขึ้น (อติโรจน์ พัฒน์เปรมสิริ,2560)
      - ส่งเสริมให้ได้รับพลังงานที่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
        
        O : ทารกแรกเกิดน้ำหนัก 2,610 กรัม พลังงานที่ควรได้รับ 261.0 Kcal/kg/day (17/7/66)
        
        O : ไม่ได้ทำการประเมิน LATCH score เนื่องจากมารดามีผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ Urine Metamphethamine เป็น Positive
        
        O : ทารก ได้รับ BM/IF N1 30 ml x 8 feed พลังงานที่ได้รับ 160 Kcal ซึ่งได้รับสารอาหารไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย (17 - 18/7/66)
        
        O : ทารกแรกเกิด 1 วัน น้ำหนักตัว 2,560 กรัม น้ำหนักลดลง 50 กรัม พลังงานที่ควรได้รับ 256.0 Kcal/day (18/7/66)
        
        A : กระเพาะอาหารของทารกแรกเกิดมีความจุน้อยประมาณ 10 - 20 ml. และความจุจะ ค่อยๆ เพิ่มขึ้นเป็น 150 ml. เมื่ออายุ 1 เดือนและเพิ่มเป็น 360 ml. เมื่ออายุ 1 ปี จากการที่ กระเพาะอาหารมีความจุน้อย และลำไส้มีการบีบตัว (Peristalsis) เร็วทำให้อาหารถูกย่อยและผ่านกระเพาะอาหารได้เร็วและหมดในเวลาสั้น (Gastric Emptying Time) ประมาณ 2 - 4 ชั่วโมง จึงดูดซึมได้น้อยทำให้ทารกหิวบ่อย จึงต้องได้รับการดูแลเพื่อให้ได้รับสารอาหารที่เพียงพอ (ชฎารัตน์ แก้วเวียงเดช, 2565)
      - ทารกเสี่ยงต่อภาวะถอนยา เนื่องจากมารดาใช้สารเสพติดขณะตั้งครรภ์
        
        O : มารดามีประวัติการใช้สารเสพติด
        
        O : มารดามีผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ Urine Metamphethamine เป็น Positive
        
        A : สารเสพติดสามารถผ่านรกได้ตลอดการตั้งครรภ์จึงอาจส่งผลต่อทารกในครรภ์ เช่น เกิดการแท้งเอง ทารกเจริญเติบโตช้าในครรภ์ คลอดก่อนกำหนด ทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย อัตราปริกำเนิดสูงขึ้น ทารกพิการแต่กำเนิด อาจะพบอาการของภาวะขาดยา เช่น หัวใจเต้นเร็วกระสับกระส่าย ร้องไห้ (นันทพร แสนศิริพันธ์, 2560)
    - - 1 ทารกแรกเกิดมีภาวะพร่องออกซิเจน เนื่องจากการแลกเปลี่ยนก๊าซไม่มีประสิทธิภาพ
      - 2 ทารกแรกเกิดเสี่ยงต่อการเกิดภาวะ Hypothermia/Hyperthermia เนื่องจากศูนย์ควบคุมอุณหภูมิยังเจริญไม่เต็มที่
      - 3 ทารกแรกเกิดมีภาวะติดเชื้อในร่างกาย เนื่องจากภูมิต้านทานร่างกายยังไม่สมบูรณ์
      - 4.ส่งเสริมการได้รับพลังงานที่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
      - 5.ทารกเสี่ยงต่อภาวะถอนยา เนื่องจากมารดาใช้สารเสพติดขณะตั้งครรภ์
    - - 1 ทารกแรกเกิดมีภาวะพร่องออกซิเจน เนื่องจากการแลกเปลี่ยนก๊าซไม่มีประสิทธิภาพ
        
        O : ทารกแรกเกิด APGAR score 9-10-10คะแนน
        
        O : APGAR นาทีที่ 1 ได้ 9 คะแนน ทารกแรกเกิดเขียวปลายมือปลายเท้า
        
        O : ทารกแรกเกิดยังไม่สามารถสารคัดหลั่งหรือน้ำคร่ำออกได้เอง O : ทารกแรกเกิด 24 ชั่วโมงแรก
        
        A : ทารกแรกคลอดทันทีที่คลอดออกมาก็จะเริ่มมีการหายใจเอง โดยมีปอดทำหน้าที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซ ปกติทารกแรกเกิดจะหายใจภายใน 1 นาทีหลังคลอด สิ่งสำคัญต่อการมีชีวิตรอดประการแรกของทารกแรกเกิด คือการที่ทารกสามารถหายใจครั้งแรกได้สำเร็จ โดยศูนย์ควบคุมการหายใจ (Respiratory Center ) ในสมองส่วน Medulla จะถูกกระตุ้นโดยอาศัยปัจจัยต่างๆ (ชฎารัตน์ แก้วเวียงเดช, 2565)
      - 2 ทารกแรกเกิดเสี่ยงต่อการเกิดภาวะ Hypothermia เนื่องจากศูนย์ควบคุมอุณหภูมิยังเจริญไม่เต็มที่
        
        O : ผิวหนังของทารกมีลักษณะบาง
        
        O : พื้นที่ผิวกว้างเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว ไขมันใต้ผิวหนังน้อย
        
        O : ทารกแรกเกิด 24 ชั่วโมงแรก
        
        O : ทารกแรกเกิดศูนย์ควบคุมอุณหภูมิของร่างกายยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกแรกเกิดศูนย์ควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย Hypothalamus ยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ไขมันใต้ผิวหนังน้อย ผิวเปาะบาง ต่อมเหงื่อยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกมีพื้นที่ผิวกาย (Surface area) มากเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว ทำให้สูญเสียความร้อนได้ง่าย
        
        O : ทารกแรกเกิดน้ำหนัก 2,610 กรัม
        
        A : ทารกแรกเกิดมีภาวะอุณหภูมิร่างกายต่ำ เกิดจากการที่ร่างกายไม่สามารถปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อมภายนอกโพรงมดลูกได้ ในภาวะปกติร่างกายมีการถ่ายเทความร้อนออกสู่สิ่งแวดล้อมที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า โดยระเหย การนำ การพา และการแผ่รังสี และมีสาเหตุร่วมจากสรีระภาวะของร่างกายทารกเอง คือพื้นที่ผิวกายของทารกมีมากเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว การควบคุมอุณหภูมิของร่างกายยังไม่ดีพอ มีไขมันใต้ผิวหนังน้อย กลไกลการสร้างความร้อนชดเชยยังทำงานได้ไม่ดีเหมือนในเด็กโตหรือผู้ใหญ่ จากสาเหตุและสาเหตุร่วมทารกแรกเกิดจึงมีภาวะร่างกายอุณหภูมิร่างกายต่ำกว่าปกติได้ง่าย (ชฎารัตน์ แก้วเวียงเดช, 2565)
      - 3 ทารกเสี่ยงต่อการเกิดอาการถอนยา
        
        O : มารดามีประวัติการใช้สารเสพติด
        
        A : สารเสพติดสามารถผ่านรกได้ตลอดการตั้งครรภ์จึงอาจส่งผลต่อทารกในครรภ์ เช่น เกิดการแท้งเอง ทารกเจริญเติบโตช้าในครรภ์ คลอดก่อนกำหนด ทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย อัตราปริกำเนิดสูงขึ้น ทารกพิการแต่กำเนิด อาจะพบอาการของภาวะขาดยา เช่น หัวใจเต้นเร็วกระสับกระส่าย ร้องไห้ตลอดเวลา โดยพบว่าทารกที่มีอาการถอนยาจะมี คะแนน APGAR ที่ 1 นาทีต่ำกว่า (นันทพร แสนศิริพันธ์, 2560)
      - 4 ทารกแรกเกิดเสี่ยงต่อการติดเชื้อในร่างกาย เนื่องจากมีภูมิต้านทานร่างกายยังไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกมีผิวหนังบาง
        A : ผิวหนังทารกเปราะบาง การกีดขวางเชื้อโรคค่อนข้างบอบบาง และฉีกขาดง่าย (พรทิพย์ ศิริบูรณ์พิพัฒนา, 2560) ซึ่งเป็นผลให้ทารกมีการติดเชื้อในร่างกาย
      - 5 ทารกเสี่ยงต่อภาวะเลือดออกง่ายหยุดยาก เนื่องจากปัจจัยการแข็งตัวของเลือดยังทำงานไม่สมบูรณ์
        
        O : ทารกแรกเกิดระยะ 24 ชั่วโมงแรกปัจจัยการแข็งตัวเลือดยังไม่สมบูรณ์
        A : ปัจจัยการแข็งตัวของเลือด (Clotting factor) ใน 2-3 วันแรกจะมี Prolonged prothrombin time เพราะหน้าที่ของตับยังไม่สมบูรณ์และในเลือดมีระดับของไวตามิน K ต่ำ จึงมีโอกาสเลือดออกได้ง่าย
- - - - 1.การสอบถามข้อมูลก่อนผ่าตัด เพื่อที่จะได้ทราบประวัติสุขภาพ
        ประวัติการผ่าตัดในอดีต การแพ้ยา แพ้อาหาร ปัญหาเลือดออก
      - 2.ประเมินภาวะเสี่ยงของการผ่าตัด เพื่อความปลอดภัยในการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        2.1 ภาวะโภชนาการไม่ดี มีภาวะอ้วน
        
        2.2 การเปลี่ยนแปลงของอายุ มีผลต่อภาวะเสี่ยงต่อการผ่าตัด เนื่องจากอายุมากขึ้นจะมีการเสื่อมของเซลล์มากขึ้น ส่งผลให้การไหลเวียนของเลือดลดลง
        
        2.3 การเปลี่ยนแปลงของภาวะสุขภาพทั่วไป เช่น โรคหัวใจ โรคเบาหวาน ซีด โรคไต โรคตับ
        
        2.4 ภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็คโตรไลด์ มารดามีปริมาณเลือดน้อยกว่าปกติ มีผลต่อการเสียเลือดในขณะผ่าตัดมากกว่ามารดาที่มีปริมาณเลือดปกติ
        
        2.5 ความกลัว
      - การตรวจวินิจฉัยก่อนการผ่าตัด เช่น วัดสัญญาณชีพ การตรวจปัสสาวะ การตรวจสมบูรณ์ของเลือด
      - การให้คำแนะนำก่อนการผ่าตัด ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการผ่าตัดทางหน้าท้อง รวมถึงภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้น
      - กิจกรรมการพยาบาลที่ทำทันทีก่อนการผ่าตัด
        
        5.1 การเซ็นใบยินยอม
        
        5.2 การดูแลความสะอาดทั่วไป
        
        5.3 การเตรียมทางเดินอาหารและลำไส้
        
        5.4 การเตรียมผิวหนัง การโกนขนบริเวณหน้าท้องและทำความสะอาดบริเวณที่จะผ่าตัด
        
        5.6 ให้สารน้ำ ให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำก่อนการผ่าตัด เพื่อให้ไม่เกิดภาวะความดันโลหิตต่ำ
        
        1 more item...
    - - มารดาที่ต้องผ่าตัดทางหน้าท้องโดยไม่มีสิ่งเตือนล่วงหน้าให้ทราบ เพราะมารดามีภาวะแทรกซ้อนที่จำเป็นต้องผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องเช่น สายสะดือย้อย ทารกในครรภ์มีภาวะเครียด ในมารดาที่มีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากการเจ็บครรภ์
      - ภาวะเสี่ยงต่อการผ่าตัดคลอดฉุกเฉินทางหน้าท้อง
        
        ทราบได้จากประวัติพื้นฐานและข้อมูลจากการตรวจร่างกายตั้งแต่เริ่มเจ็บครรภ์ กิจกรรมการเตรียมก่อนการผ่าตัด เช่น การวัดสัญญาณชีพ การตรวจเลือด การเซ็นใบยินยอม การเตรียมทางเดินอาหารและลำไส้ การใส่สายสวนปัสสาวะ การให้สารนำทางหลอดเลือดดำ และบันทึกเอกสารที่จำเป็น การให้คำแนะนำการปฏิบัติตัวหลังผ่าตัด
  - - - ประเมินสัญญาณชีพ ประเมินเลือดที่แผลผ่าตัดและผ้าอนามัยทุก 15 นาที อย่างน้อย 1 ชั่วโมง คลำมดลูกด้วยความนุ่มนวล เพื่อประเมินการหดรัดตัวของมดลูก มีแผนการรักษาให้ยา oxytocin หยดเข้าทางหลอดเลือดดำ เพื่อส่งเสริมการหดรัดตัวของมดลูก ถ้ามารดาได้รับ Epidural block ควรประเมินระดับของยาระงับความรู้สึกทุก 15 นาทีถ้ามารดาได้ยาสลบควรจัดท่าให้มารดานอนตะแคง เพื่อให้สิ่งคัดหลั่งไหลออกมาได้ และช่วยให้มาดาไอและหายใจอย่างมีประสิทธิภาพทุก 2 ชั่วโมง ประเมินปริมาณน้ำเข้า - ออกจากร่างกาย
- - - - พบในมารดารายนี้
- - - - จากการประเมินในวันที่ 17 กรกฎาคม 2566 ใช้แบบประเมินพบทารกร้องเสียงแหลม < 5 นาที 2 คะแนน BT = 37.2 องศา 1 คะแนน รวม 3 คะแนน
        
        ถ้า 0 คะแนน ไม่มีอาการของภาวะเสี่ยง
        
        คะแนนน้อยกว่า 8 คะแนน แปลผลได้คือ ทารกมีภาวะเสี่ยงต่ำรักษาตามอาการ
        
        ถ้าคะแนนมากกว่า 8 คะแนนขึ้นไป ทารกมีภาวะถอนยา
        
        จากการประเมินในวันที่ 18 กรกฎาคม 2566 ใช้แบบประเมินพบทารกร้องเสียงแหลม < 5 นาที 2 คะแนน หาวบ่อย ๆ (> 3-4 ครั้ง/การประเมิน 2 นาที) 1 คะแนน BT = 37.2 องศา 1 คะแนน รวม 4 คะแนน
- - - - ไม่พบภาวะแทรกซ้อนในทารก เช่นจากการประเมิน ทารกไม่มีอาการตัวสั่น ทารกรับได้ การนอนหลับปกติ เส้นรอบศีรษะ 35
- - - - ทารกมีน้ำหนักแรกเกิดน้อยกว่า 2,500 กรัม
        
        ทารกหนัก 2,610 กรัม
    - - ผลกระทบด้านครอบครัว ทำให้ครอบครัวเกิดความอับอาย สร้างความทุกข์ใจแก่บิดามารดา หรือผู้ปกครอง และเสื่อมเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูล ซึ่งบางครอบครัวอาจมีบิดามารดาหรือผู้ปกครองช่วยในการเลี้ยงดูบุตร แต่บางครอบครัว ฝ่ายชายไม่รับผิดชอบหรือไม่ยอมรับ มีการทอดทิ้งให้ฝ่ายหญิงเลี้ยงดูบุตรตามลำพัง
        
        ผลกระทบด้านเศรษฐกิจ จากการรายงานของกองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติระบุว่า มารดาวัยรุ่นอายุ 15-19 ปี ที่คลอดบุตรคนแรกจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายร้อยละ 51 และมารดาวัยรุ่นร้อยละ 59 ไม่มีงานทำ และร้อยละ 45 มีรายได้เฉลี่ยอยู่ในกลุ่มที่มีรายได้ต่ำสุดของประเทศ และมีภาระเรื่องค่ารักษาพยาบาลขณะตั้งครรภ์ การคลอดบุตร และการเลี้ยงดูบุตร เนื่องจากไม่มีงานทำ และมีการรายงานการเพิ่มขึ้นของอัตราการออกจากโรงเรียนกลางคันของนักเรียนด้วยเหตุสมรส เมื่อการศึกษาไม่สูงทำให้โอกาสในการทำงานที่ดีมีน้อย มีรายได้น้อยหรือไม่มีรายได้ต้องพึ่งพิงครอบครัว นำไปสู่ผลกระทบทางสังคม
        
        ผลกระทบด้านสังคม พบปัญหาแยกทางกัน ทำให้ทารกเกิดมามีโอกาสเสี่ยงที่จะต้องเผชิญกับปัญหาครอบครัวแตกแยก ขาดความรักความอบอุ่น มีความรู้สึกไม่มั่นคง เป็นเด็กกำพร้าหรือถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลำพัง หากไม่ได้รับการใส่ใจดูแลหรือประคับประคองเป็นอย่างดีจากครอบครัว อาจกลายเป็นเด็กและเยาวชนที่ก่อปัญหาสังคม เช่น กระทำผิดประพฤติผิดทางเพศ ติดยาเสพติด เมื่อเด็กเติบโตเป็นผู้ใหญ่จะขาดทักษะในการดำรงชีวิตในสังคม
        
        มารดาติดยาเสพติด เริ่มเสพเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ใช้สารเสพติดล่าสุด วันที่ 12/07/66
        
        มารดาไม่ได้ศึกษาต่อ จบชั้น ม3 มีรายได้ 3000 บาท
        
        มารดาให้ประวัติว่าพ่อแม่แยกทางกัน จึงใช้สารเสพติดเพื่อลืมความรู้สึกโดดเดี่ยว จึงใช้สารเสพติด
- - - - การสนับสนุนจากครอบครัว หรือการมีสัมพันธภาพในครอบครัวที่ดี หากบิดามารดาหรือคู่สมรสยินยอมหรือเห็นด้วยในการคุมกำเนิด จะทำให้สตรีวัยรุ่นเห็นว่าการคุมกำเนิดเป็นเรื่องที่ดี
        
        การรับบริการคุมกำเนิดที่มีประสิทธิภาพพบว่า การรับบริการคุมกำเนิดที่ยังไม่มีประสิทธิภาพ
- - - - ทารกเป็นท่าก้น
        
        ชนิดทางท่าทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำ (สุภาพ ไทยแท้, 2555)
        
        Frank breech เป็นชนิดที่พบได้บ่อยที่สุด พบประมาณร้อยละ 70 ของทารกท่าก้นทั้งหมดทารกที่อยู่ในครรภ์จะมีการงอที่สะโพก ส่วนขาและเข่าทั้ง 2 ข้างเหยียดตรงไปข้างหน้าท้องและหน้าอกของทารก โดยขาทั้งสองข้าง ทาบขนานไปกับลำตัวของทารก
        
        พบในมารดารายนี้ จากการ U/S วันที่ 24 มิถุนายน 2566 อายุครรภ์พบ 34+4 สัปดาห์ พบว่าทารกอยู่ในท่า Breech และวันที่ 12 กรกฎาคม 2566 มา U/Sตอนอายุครรภ์ 38+5 สัปดาห์ พบว่าเป็น Breech presentation
        
        การผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องในทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำ (สุภาพ ไทยแท้, 2555)
        
        ทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำและไม่ใช่ชนิดท่าทั้งสองข้างนาบขนานไปกับลำตัวของทารก
        
        1 more item...
        
        ทารกมีขนาดโต (คาดคะเนน้ำหนักทารกในครรภ์มากกว่า 3,800 กรัม)
        
        ตรวจพบภาวะผิดสัดส่วนระหว่างขนาดของทารกกับเชิงกรานของผู้คลอด
        
        ทารกอยู่ในท่าแหงนหน้ามาก โดยดูจากภาพถ่ายรังสีมีการแหงนหน้ามากกว่า 90 องศา ถ้าให้คลอดทางช่องคลอด พบอัตราตายจากไขสันหลังขาดถึงร้อยละ 80
        
        ครรภ์แรกที่ครรภ์ครบกำหนด และมารดาอายุ 35 ปีขึ้นไป
        
        ในรายที่กล้ามเนื้อมดลูกหดรัดตัวไม่ดีและการเจ็บครรภ์นาน
        
        สายสะดือย้อยก่อนที่จะอยู่ในภาวะที่จะดำเนินการคลอดทางช่องทางคลอดได้ปลอดภัย
        
        ทารกที่มีอายุครรภ์ก่อนกำหนด หรือมีน้ำหนักน้อยกว่า 1,500 กรัม
        
        ทารกโตช้าในครรภ์อย่างมาก
        
        มีประวัติคลอดยาก ทารกตายคลอด หรือแท้งติดต่อกัน หรือครรภ์เกิดกำหนด
        
        ผู้มีปัญหาการมีบุตรยาก
        
        แนะนำให้ผ่าตัดคลอดในกรณีที่มารดาทำหมันด้วย
        
        การวินิจฉัย (สุภาพ ไทยแท้, 2555)
        
        การตรวจครรภ์ด้วยวิธีการคลำหน้าท้องในท่าที่ 1 พบว่า บริเวณยอดมดลูกจะคลำได้ส่วนของทารกลักษณะกลมเรียบและสามารถโยกได้ แสดงว่าเป็นศีรษะ จากการตรวจครรภ์ ด้วยวิธีการคลำหน้าท้องท่าที่ 2 พบหลังของทารกอยู่บริเวณข้างใดข้างหนึ่งของลำตัวของผู้คลอด จากท่าที่ 3 ส่วนนำยังไม่ลงไปในอุ้งเชิงกรานจะคลำได้ก้นของทารกอยู่บริเวณเหนือหัวหน่าวซึ่งมีลักษณะนุ่มกว่าส่วนที่คลำได้บริเวณยอดมดลูก จากท่าที่ 4 พบก้นของทารกเป็นส่วนที่นำเข้าสุ่ช่องเชิงกราน โดยจะไม่พบปุ่มกระดูกศีรษะ เหมือนอย่างในทารกที่มีศีรษะเป็นส่วนนำ
        
        1 more item...
        
        2.การฟังเสียงหัวใจทารก ส่วนมากทารกที่มีก้นเป็นส่วนนำ เมื่ออายุครรภ์ใกล้ครบกำหนดหรือครบกำหนดแล้ว ตำแหน่งที่ฟังได้ยินเสียงหัวใจทารกชัดเจนจะอยู่ทางด้านที่คลำได้ส่วนหลังของทารกในตำแหน่งที่สูงกว่าระดับเส้นสมมติที่ลากผ่านจากสะดือไปยังปุ่มแหลมบนด้านหน้ากระดูกเชิงกราน แต่ถ้าทารกชนิดที่ขาเหยียดตรงอาจจะได้ยินเสียงทารกในตำแหน่งที่ใกล้เคียงกับทารกที่มีศีรษะเป็นส่วนนำ ถ้าอายุครรภ์ที่ยังไม่ครบกำหนด อาจจะฟังได้ยินเสียงหัวใจทารกบริเวณต่ำกว่าระดับสะดือมารดา
        
        1 more item...
        
        การตรวจภายใน จะบอกได้ค่อนข้างชัดเจน โดยเฉพาะถ้าตรวจขณะเจ็บครรภ์คลอดและปากมดลุกเปิด ถ้าตรวจเมื่อถุงน้ำคร่ำแตกและและปากมดลูกเปิดหมดจะคลำได้อวัยวะสืบพันธ์ุหรอรูทวารหนักและอาจมีขี้เทาติดนิ้วออกมาด้วย (การพบขี้เทาไม่ได้แสดงว่าทารกมีภาวะขาดออกซิเจนเท่านั้น อาจเนื่องมากจากบริเวณหน้าท้องถูกกดทับทำให้ถ่ายขี้เทา)
        
        1 more item...
        
        การถ่ายภาพรังสี มักใช้เมื่อการวินิจฉัยโดยการตรวจทางหน้าท้องและการตรวจภายในหรือตำแหน่งที่ฟังเสียงการเต้นของหัวใจทารกไม่ขัดเจน
        
        1 more item...
        
        การตรวจคลื่นความถี่สูง อาจตรวจทางหน้าท้องหรือตรวจทางช่องคลอดสามารถบอกท่าและส่วนนำของทารกได้ชัดเจน การตรวจด้วยคลื่นความถี่ในปัจจุบันจัดเป็นวิธีที่ปลอดภัยได้ผลดีและนิยมใช้กันมาก
        
        1 more item...
        
        Complete breech ทารกจะอยู่ในท่าขัดสมาธิ มือกอดอกและก้นเป็นส่วนนำลงมาอุ้งเชิงกราน
        
        2.incomplete breech เป็นชนิดที่มีส่วนใดส่วนหนึ่งของขาอยู่ต่ำกว่ากระดูกซาครัม(sacrum) แบ่งออกได้เป็น single footling คือ มีเท้าข้างหนึ่งยื่นออกมา double footling คือ มีเท้าทั้ง 2 ข้างยื่นออกมา นอกจากนี้ถ้าข้อเข่าของทารกโผล่ลงมาต่ำกว่ากระดูกซาครัม และเท้างอพับขึ้นไปอยู่สูงกว่าข้อเข่าเรียกว่า knee presentation
- - - - 1.การสอบถามข้อมูลก่อนผ่าตัด เพื่อที่จะได้ทราบประวัติสุขภาพ
        ประวัติการผ่าตัดในอดีต การแพ้ยา แพ้อาหาร ปัญหาเลือดออก
      - 2.ประเมินภาวะเสี่ยงของการผ่าตัด เพื่อความปลอดภัยในการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        2.1 ภาวะโภชนาการไม่ดี มีภาวะอ้วน
        
        2.2 การเปลี่ยนแปลงของอายุ มีผลต่อภาวะเสี่ยงต่อการผ่าตัด เนื่องจากอายุมากขึ้นจะมีการเสื่อมของเซลล์มากขึ้น ส่งผลให้การไหลเวียนของเลือดลดลง
        
        2.3 การเปลี่ยนแปลงของภาวะสุขภาพทั่วไป เช่น โรคหัวใจ โรคเบาหวาน ซีด โรคไต โรคตับ
        
        2.4 ภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็คโตรไลด์ มารดามีปริมาณเลือดน้อยกว่าปกติ มีผลต่อการเสียเลือดในขณะผ่าตัดมากกว่ามารดาที่มีปริมาณเลือดปกติ
        
        2.5 ความกลัว
      - การตรวจวินิจฉัยก่อนการผ่าตัด เช่น วัดสัญญาณชีพ การตรวจปัสสาวะ การตรวจสมบูรณ์ของเลือด
      - การให้คำแนะนำก่อนการผ่าตัด ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการผ่าตัดทางหน้าท้อง รวมถึงภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้น
      - กิจกรรมการพยาบาลที่ทำทันทีก่อนการผ่าตัด
        
        5.1 การเซ็นใบยินยอม
        
        5.2 การดูแลความสะอาดทั่วไป
        
        5.3 การเตรียมทางเดินอาหารและลำไส้
        
        5.4 การเตรียมผิวหนัง การโกนขนบริเวณหน้าท้องและทำความสะอาดบริเวณที่จะผ่าตัด
        
        5.6 ให้สารน้ำ ให้ได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำก่อนการผ่าตัด เพื่อให้ไม่เกิดภาวะความดันโลหิตต่ำ
        
        5.7การให้ยาก่อนการผ่าตัด
        
        5.8 การบันทึกข้อมูลในแฟ้มประวัติมารดา
        
        5.9 การย้ายไปห้องผ่าตัด
        
        5.10 การให้ความรู้เกี่ยวกับบทบาทของผู้ดูแลสนับสนุนและสามี
    - - มารดาที่ต้องผ่าตัดทางหน้าท้องโดยไม่มีสิ่งเตือนล่วงหน้าให้ทราบ เพราะมารดามีภาวะแทรกซ้อนที่จำเป็นต้องผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องเช่น สายสะดือย้อย ทารกในครรภ์มีภาวะเครียด ในมารดาที่มีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากการเจ็บครรภ์
      - ภาวะเสี่ยงต่อการผ่าตัดคลอดฉุกเฉินทางหน้าท้อง
        
        ทราบได้จากประวัติพื้นฐานและข้อมูลจากการตรวจร่างกายตั้งแต่เริ่มเจ็บครรภ์ กิจกรรมการเตรียมก่อนการผ่าตัด เช่น การวัดสัญญาณชีพ การตรวจเลือด การเซ็นใบยินยอม การเตรียมทางเดินอาหารและลำไส้ การใส่สายสวนปัสสาวะ การให้สารนำทางหลอดเลือดดำ และบันทึกเอกสารที่จำเป็น การให้คำแนะนำการปฏิบัติตัวหลังผ่าตัด
    - - การพยาบาลหลังผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องทันที
        
        ประเมินสัญญาณชีพ ประเมินเลือดที่แผลผ่าตัดและผ้าอนามัยทุก 15 นาที อย่างน้อย 1 ชั่วโมง คลำมดลูกด้วยความนุ่มนวล เพื่อประเมินการหดรัดตัวของมดลูก มีแผนการรักษาให้ยา oxytocin หยดเข้าทางหลอดเลือดดำ เพื่อส่งเสริมการหดรัดตัวของมดลูก ถ้ามารดาได้รับ Epidural block ควรประเมินระดับของยาระงับความรู้สึกทุก 15 นาทีถ้ามารดาได้ยาสลบควรจัดท่าให้มารดานอนตะแคง เพื่อให้สิ่งคัดหลั่งไหลออกมาได้ และช่วยให้มาดาไอและหายใจอย่างมีประสิทธิภาพทุก 2 ชั่วโมง ประเมินปริมาณน้ำเข้า - ออกจากร่างกาย
    - - มีทีมผ่าตัดคลอดช่วยจัดท่ามารดาบนเตียงผ่าตัด ประเมินอัตราการเต้นของหัวใจทารกในครรภ์ก่อนการผ่าตัด อธิบายขั้นตอนการผ่าตัดพร้อมทั้งเหตุผล เพื่อให้มารดาคลายความวิตกกังวลและให้มารดามีความรู้สึกในการควบคุม ก่อนเริ่มผ่าตัดควรนับเครื่องมือที่จะใช้ในการผ่าตัดและบันทึกไว้ และหลังผ่าตัดควรนับเครื่องมืออีกครั้ง การดูแลทารกแรกเกิดโดยปกติจะเป็นหน้าที่ของกุมารแพทย์หรือพยาบาลที่มีทักษะการช่วยชีวิตทารกแรกเกิด