Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Diabetes Insipidus (DI) โรคเบาจืด - Coggle Diagram
Diabetes Insipidus (DI) โรคเบาจืด
แสดงออกมา 2 ลักษณะคือ
Neurogenic หรือ Central DI สาเหตุจาก ADH หลั่งไม่เพียงพอ
Nephrogenic DI
เกิดจากท่อไตตอบสนองต่อ ADH
ซึ่งอาจเกิดจากพันธุกรรม หรือยาบางชนิด
อาการและอาการแสดง
ปัสสาวะมาก กระหายน้ำ ดื่มน้ำมาก กระเพาะปัสสาวะขยายและอาจเกิดภาวะไตบวมน้ำ
พยาธิสรีรวิทยา
ไตไม่สามารถทำปัสสาวะให้เข้มข้น จึงมีปัสสาวะมากและเจือจาง
มีความถ่วงจำเพาะต่ำ ออสโมลาริตีต่ำกระหายน้ำ ปัสสาวะ
จากปกติวันละ 1-2 ลิตร/วัน ถ้าให้น้ำทดแทนไม่ทันจะมีอาการขาดน้ำ
มีโซเดียมสูงและออสโมลาริตีในเลือดสูงแต่มักไม่มีผล
ต่ออิเล็กโทรไลต์อื่นๆ
การรักษา
รักษาโดยการให้ vasopressin analog DDAVP (desmopressin) ยา chlorpropamide, carbamazepine, clofibrate สามารถรักษาภาวะขาด ADH ที่ไม่รุนแรง
การตรวจพิเศษ
การตรวจเลือดและปัสสาวะอดน้ำ
(Water deprivation test)
ฉีดฮอร์โมนเอดีเอซ (Vaspressin test)
ตรวจสมองด้วยการถ่ายภาพด้วย
คลื่นเเม่เหล็กไฟฟ้า (MR)
เอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT scan)
การพยาบาล
1.ประเมินสมดุลของสาร และเกลือเเร่โดยอาศัยการตรวจ vital signs, น้ำหนักตัว, central venous pressure (CVP) ปริมาณสารน้ำเข้าออก
2. ตรวจวัดระดับโซเดียม BUN, Cr ในซีรั่มและการตรวจความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะถ้าไม่มีปัญหา electrolyte imbalance ควรให้สารน้ำในปริมาณ maintenance เท่ากับ 1,500 ml./sq.m./d. ในรูปของ 5%D/N/2 (คิดปริมาณโซเดียม (Na) ที่ต้องการในแต่ละวันเท่ากับ 4 mEq/kg/day)
ถ้าผู้ป่วยเด็กเลิกอาจเลือกใช้ 5%D/N/3 แทน
3. บันทึกปริมาตรปัสสาวะเป็น ml./hr.
4. ตรวจบันทึกความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะทุก 4 ชั่วโมง
หรือเมื่อปัสสาวะออก >40 ml./kg./hr.
5. ตรวจ osmolality ในซีรั่มและในปัสสาวะเมื่อสงสัยภาวะเบาจืด (ปัสสาวะออก >40 ml./kg./hr.
และความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะ <1.005)
ข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล
เสี่ยงต่อเกิดภาวะ hypovolemia
เสี่ยงต่อเกิดภาวะ hyernatraemia