Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

พระราชบัญญัติสุขภาพจิต - Coggle Diagram

- - - - มาตรา ๕ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสุขภาพจิต (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2565
    - - มีสัญชาติไทย
        มีอายุไม่ต่ำกว่ายี่สิบปีบริบูรณ์
        ไม่เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ
        ไม่เคยได้รับโทษจำคุกโดยคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก
        ไม่เป็นผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง
      - มาตรา ๗ กรรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) มีวาระการดํารงตําาแหน่ง คราวละสามปีและจะดําารงตําาแหน่งเกินสองวาระติดต่อกันไม่ได้
        
        มาตรา ๘ นอกจากการพ้นจากตําแหน่งตามวาระ กรรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) พ้นจากตําแหน่ง
        
        ตาย
        ลาออก
        คณะกรรมการมีมติไม่น้อยกว่าสองในสามของจำนวนกรรมการทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ให้ออก
        ขาดคุณสมบัติหรือมีลักษณะต้องห้ามตามมาตรา 6
        
        [มาตรา ๙ การประชุมคณะกรรมการต้องมีกรรมการมาประชุมไม่น้อยกว่า กึ่งหนึ่งของจํานวนกรรมการทั้งหมดจึงเป็นองค์ประชุม)
        
        มาตรา ๑๐ คณะกรรมการมีอําานาจหน้าที่
        
        1.เสนอนโยบาย ยุทธศาสตร์ และแผนสุขภาพจิตระดับชาติ
        
        2.ส่งเสริมและสนับสนุนให้หน่วยงานของรัฐและเอกชนดำเนินการสร้างเสริมสุขภาพจิต
        
        3.กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการให้หน่วยงานของรัฐและเอกชนดำเนินการเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิของบุคคลที่มีความผิดปกติทางจิต
        
        4.ตรวจสอบและติดตามการดำเนินงาน
        5.กำหนดเกณฑ์
        6.กำหนดหน่วยงาน
        7.ออกระเบียบหรือประกาศ
        8.รายงานการติดตามการปฏิบัติงาน
        9.ปฏิบัติการอื่นตามที่พรบ.ให้เป็นอำนาจ
        
        มาตรา ๑๑ คณะกรรมการมีอำนาจแต่งตั้งที่ปรึกษา หรือคณะอนุกรรมการเพื่อปฏิบัติการตามที่คณะกรรมการมอบหมาย
  - - - มาตรา ๑๓ คณะกรรมการสถานบําบัดรักษามีอําานาจหน้าที่ ดังต่อไปนี้
        
        ตรวจวินิจฉัย ประเมินอาการและ
        มีคําสั่งตามมาตรา ๒๙
        
        พิจารณาทำความเห็นเกี่ยวกับ
        การบัดบัดรักษาและผลบำบัดรักษา
        
        มาตรา ๑๔ กรรมการสถานบําบัดรักษามีการะการดํารงตําาแหน่ง
        คราวละสามปีและอาจได้รับแต่งตั้งใหม่อีกได้
- - - - มาตรา ๑๖ ห้ามมิให้ผู้ใดเปิดเผยข้อมูล
        ด้านสุขภาพของผู้ป่วยในประการที่
        น่าจะทําให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ป่วย
        
        มาตรา ๑๗ การบําาบัดรักษา
        โดยการผูกมัดร่างกาย
        
        มาตรา ๑๘ การรักฟ้าทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า
        
        มาตรา ๑๙ การทําหมันผู้ป่วยจะกระทําไม่ได้ เว้นแต่ได้ปฏิบัติตามมาตรา ๑๘
        
        มาตรา ๒๐ การวิจัยใๆ ที่กระทําาต่อผู้ป่วยจะกระทําาได้ต่อเมื่อได้รับ ความยินยอมเป็นหนังสือจากผู้ป่วย
- - - - มาตรา ๒๒ บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิต
        
        มาตรา ๒๓ ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์อันน่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมีลักษณะ
        ตามมาตรา ๒๒
        
        มาตรา ๒๔ เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่ พนักงานฝ่ายปกครอง หรือตําารวจ ได้รับแจ้งตามมาตรา ๒๓
  - - - มาตรา ๓๖ ภายใต้บังคับมาตรา ๑๔ วรรคสอง
        
        มาตรา ๓๗ ในกรณีที่ศาลมีคำสั่งให้ส่งผู้ป่วยคดีไปคุมหรือรักษาไว้ในสถานพยาบาล
        
        มาตรา ๓๘ ในระหว่างการบําาบัดรักษาตามมาตรา ๓๗
        
        มาตรา ๓๙ ในกรณีที่ศาลกําหนดเงื่อนไขตามมาตรา ๕๖
  - - - มาตรา ๔๑ เมื่อผู้ถูกคุมขังซึ่งได้รับการบําาบัดรักษาในระหว่างถูกคุมขัง ถึงกำหนดปล่อยตัวให้หัวหน้าสถานที่คุมขังมีหน้าที่ดำเนินการตามมาตรา ๔๐
- - - - มาตรา ๔๔ คณะกรรมการอุทธรณ์มีอําานาจหน้าที่
        
        1.พิจารณาอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๒
        2.รายงานผลการดําาเนินการให้คณะกรรมการทราบอย่างน้อยปีละครั้ง
        
        มาตรา ๔๕ ให้นําาความในมาตรา ๖ มาตรา ๗ มาตรา ๘ มาตรา ๙ และ
        มาตรา ๑๑ มาใช้บังคับกับคณะกรรมการอุทธรณ์โดยอนุโลม
- - - - 2.ซักถามบุคคลใดๆ เพื่อทราบข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพ
        
        3.มีหนังสือสอบถามหรือเรียกบุคคลใดๆมาเพื่อถ้อยคำ
    - - มาตรา ๔๘ ในการปฏิบัติหน้าที่ของพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา ๔๖ ให้บุคคลที่เกี่ยวข้องอำนวยความสะดวกตามสมควร
        
        มาตรา๔๙ในการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้ให้พนักงานเจ้าที่เป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา
- - - - มาตรา ๕๒ ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามหนังสือของพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา ๔๖ (๓) โดยไม่มีเหตุอันสมควร
        
        มาตรา ๕๓ ผู้ใดไม่อำนวยความสะดวกตามสมควรเเก่พนักงานเจ้าหน้าที่ในการปฏิบัติหน้าที่ตามมาตรา 48
        
        มาตรา ๕๓/๑๒๑ ในกรณีที่ผู้กระทําาความผิดเป็นนิติบุคคล ถ้าการกระทําความผิดของนิติบุคคลนั้นเกิดจากการสั่งการหรือการกระทําาการของกรรมการ หรือผู้จัดการ
        
        มาตรา ๕๓/๒ให้มีคณะกรรมการเปรียบเทียบ