Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

จีนโพ้นทะเล กับ สังคมไทย, นางสาวชวัลรัตน์ ศรีพรหม 65102063 เลขที่6…

- - - - คนไทยที่มีบรรพบุรุษเป็นคนจีนโพ้นทะเล
    - - คนจีนที่เกิดที่จีน อยู่ที่จีน โตที่จีน
    - - คนจีนที่ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่ประเทศอื่น และไปมีลูกมีหลานที่นั่น
  - - - คริสต์ศตวรรษที่19 สมัยราชวงศ์ชิง เป็นยุคล่าอาณานิคม ชาวจีนโพ้นทะเลเริ่มขยายตัวขึ้น
    - - ชาวจีนส่วนหนึ่งจึงได้อพยพออกนอกประเทศก่อนที่พรรคคอมมิวนิสต์จะขึ้นครองประเทศ
      - ชายชาวจีนจำนวนมากมุ่งสู่สยามเพื่อหางาน และส่งเงินกลับไปให้ครอบครัวในประเทศจีน
    - - ชาวจีนมีประวัติการอพยพไปยังดินแดนต่างๆในสมัยรัชวงศ์หมิง โดยในสมัยนั้นเป็นยุคที่นายพลเจิ้ง นักเดินเรือผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ได้ส่งคนไปสำรวจทะเลทางใต้โดยส่วนใหญ่จะเป็นชาวกวางตุ้งและฮกเกี๊ยน
- - - - ชาวจีนไปลงที่มะเลเซีย, อินโดนีเซีย, บริเวณภาคใต้ของประเทศไทย และประเทศตะวันตก
      - สิ่งของที่นำไปด้วย
        
        ฟักเขียว : นอกจากจะทานได้แล้ว ยังสามารถใช้เป็นทุ่นลอยน้ำให้เกาะหากตกเรืออีกด้วย
        
        รูปภาพครอบครัว : เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
        
        เศษผ้าของบิดามารดา
        
        ขี้เถ้าในกระถางธูปที่ไว้ไหว้เจ้า
        
        ดินหน้าบ้าน
      - ชาวจีนเดินทางด้วยเรือสำเภา ผ่านช่องแคบมะละกา
      - การเดินทางทางเรือสำเภา ผ่านช่องแคบมะละกา
        
        จีนที่ไปลงที่มาเลเซีย
        
        จีนที่ลงที่อินโดนิเซีย
        
        จีนที่ลงบริเวณภาคใต้ของประเทศไทย
        
        จีนที่นั่งเรือสำเภาต่อไปเรื่อยๆจนไปลงที่ประเทศทางตะวันตก
    - - สมัยสุโขทัย (素可泰王朝时期)
        
        ชาวจีนเริ่มเดินทางมาค้าขายในดินแดนสุวรรรภูมิตั้งแต่ก่อนสมัยอาณาจักรสุโขทัย แต่หลักฐานที่แน่ชัดที่สุดคือ เมื่อชาวจีนมาสอนการทำถ้วยชาม โดยเฉพาะเครื่องสังคโลก
        
        เครื่องสังคโลกที่คนจีนสอนคนไทย
        
        วิชาที่คนจีนสอนให้แก่คนไทย แตกต่างจากการปั้นเครื่องปั้นดินเผาแบบของไทยแต่เดิม โดยช่างจีนจะมีการ “ เคลือบน้ำยา ”
        
        เดิมเครื่องปั้นของไทยไม่มีการเคลือบ โดยการเคลือบวิธีปั้นที่ทำให้ชิ้นงานมีคุณภาพและสวยงามกว่า
      - สมัยอยุธยา - สมัยรัตนโกสินทร์ (大城时期 - 却克里时期（曼谷时期))
        
        ในประเทศจีน
        
        เกิดการคอรัปชั่นในรัฐบาลราชวงศ์ชิง
        
        การเพิ่มขึ้นของประชากร
        
        ชาวจีนจำนวนมากต้องจำยอมขายที่ดินเพื่อหลีกเลี่ยงการเก็บภาษีเพาะปลูกของทางการ
        
        ส่งผลให้ชาวจีนจำนวนมากมุ่งสู่สยามเพื่อหางาน และส่งเงินกลับไปให้ครอบครัวในประเทศจีน
        
        สยามในสมัยอยุธยา และ รัตนโกสินทร์
        
        มีชาวจีนโล้สำเภามาทำการค้า และแรงงานซึ่งส่วนมากเป็นผู้ชาย
        
        ชาวจีนที่เข้ามาตั้งรกรากที่ไทย แล้วแต่งงานกับผู้หญิงไทย และมีลูกมีหลานที่พูดภาษาไทย
        
        ลูกหลานชาวจีน ได้แต่งงานกับคนไทยอีกหลายรุ่น เขื้อสายจีนจึงค่อยๆจางหายไป และไม่มีการสืบทอดวัฒนธรรมจีนต่อแต่อย่าใด
        
        สมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่3)
        
        พระนาม
        
        กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์
        
        เจ้าสัว
        
        มีการสร้างวัดอรุณราชวรมหาวิหาร
        
        เป็นวัดที่มีความเป็นจีนมาก
        
        มีตุ๊กตาหินแกะสลักจีนตั้งอยู่ในวัด
        
        มีจุดเริ่มต้นมากจากการที่คนจีนนำเครื่องบรรณาการกลับไปถวายให้แก่องค์จักรพรรดิ
        
        ในตอนที่นำเครื่องบรรณาการจากจีนกลับมาที่ไทย ของบรรณาการของจีนมีน้ำหนักไม่มากพอ จึงต้องนำตุ๊กตาหินแกะสลักใส่มาเพื่อถ่วงน้ำหนักใต้ท้องเรือด้วย
        
        คณูปการด้านการต่างประเทศ
        
        ทรงสนับสนุนส่งเสริมการค้าขายกับต่างประเทศ
        
        มีการแต่งสำเภา เพื่อเดินทางไปค้าขายยังเมืองจีน และประเทศใกล้เคียง
        
        เปิดให้มีการค้าขายกับมหาอำนาจตะวันตก
        
        การการลงนามสนธิสัญญาเบอร์นี พ.ศ.2369
        
        มีการเปิดสัมพันธไมตรีกับสหรัฐอเมริกา และมีการทำสนธิสัญญาฉบับแรกระหว่างกันในปี พ.ศ.2375
        
        ในช่วงที่ตะวันตกเข้ามามีอิธพลต่อการค้าขายมากขึ้น ส่งผลให้พ่อค้าชาวจีนหันไปขายฝิ่นและเป็นนายอากรมากขึ้น
        
        ชาวจีนกุมเศรฐกิจการค้าส่วนใหญ่ไว้ ได้รับอำนาจผูกขาดการค้า
        
        ปลายรัชสมัย
        
        กลุ่มชาวไทยชาตินิยม จึงเกิดแนวคิดต่อต้านชาวจีน
        
        ซุน ยัตเซ็น เผยแพร่แนวคิดชาตินิยมให้แก่ชาวจีนในไทย เพื่อต่อต้านการเหยียดเชื้อชาติ
        
        ชาวจีนสนับสนุกการตั้งโรงเรียนเพื่อลูกหลานจีนโดยเฉพาะ ในปีพ.ศ.2452
        
        ให้ชาวต่างชาติที่อยู่ในไทยจดทะเบียนเป็นคนต่างด้าว
        
        สมัยจอมพล ป. มีการประกาศอาชีพสงวนของคนไทย ทั้งยังประกาศอัตราภาษี และกฎการควบคุมธุรกิจชาวจีนใหม่ด้วย
        
        พ.ศ.2513 ลูกหลานชาวจีนที่เกิดในไทยกว่า90% ถือสัญชาติไทย
        
        ชาวจีนที่ไม่ได้เกิดในไทย สามารถเลือกถือสัญชาติไทยได้
      - สมัยอยุธยา (阿瑜陀耶时期（大城王朝时期))
        
        ชาวจีนได้มาตั้งบ้านเรือนอยู่มาก เพื่อมาตั้งรกรากและทำการค้า โดยส่วนใหญ่จะมาจากทางใต้ของประเทศจีน
      - สมัยธนบุรี (吞武里时期)
        
        ในสมัยที่สยามเสียกรุงศรีครั้งที่2 มีเหตุการณ์เกิดขึ้นด้วยกัน 2 เหตุการณ์
        
        สยามได้มีขุนพลนามว่า สิน มีเชื่อสายจีนที่ได้มาจากบิดาที่เป็นคนจีน สามารถนำเอกราชคืนมาได้สำเร็จ
        
        จีนได้ถูกรุกรานโดยพม่า และได้ส่งกองกำลังไปปราบปรามถึง 4 ครั้งด้วยกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ และกองกำลังก้ได้ถูกพม่ายึดไป
        
        ในสมัยที่พระเจ้าตากได้ขึ้นครองราชย์แล้ว ชาวจีนแต๊จิ๋วได้เข้ามาทำการค้า และอพยพมายังกรุงธนบุรี
  - - - พบได้จำนวนมากในภาคใต้อย่างจ.สงขลา จ.ภูเก็ต จ.ชุมพร ฯลฯ
    - - อพยพมาจากมณฑลกวางตุ้ง (廣東省）
      - ตั้งถิ่นฐานแถบ จ.สงขลา จ.ภูเก็ต จ.ราชบุรี จ.กาญชนบุรี
    - - พบเจอได้จำนวนมากที่ เกาะสมุย เกาะพะงัน
    - - มาจากมณฑลฝูเจี้ยน (福建省）และมณฑลกวางตุ้ง (廣東省）
    - - อาศัยอยู่มากใน จ.ยะลา จ.สงขลา
      - ต่อมาเป็นที่รู้จักว่าจีนกวางตุ้ง
      - ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม
    - - เป็นชาวจีนที่เดินทางทางประเทศพม่า และลาว
      - ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในภาคเหนือ
      - หนึ่งในกลุ่มชนที่สำคัญ คือ จีนหุย (回族）
    - - เป็นชาวจีนที่มาทำค้าขายในบริเวณดินแดนคาบสมุทรมลายู
      - อาศัยอยู่ในเมืองมะละกา ประเทศมาเลเซีย
      - เป็นชาวจีนที่มีเชื้อสายมาลายู สืบเนื่องมากจากที่จีนมาตั้งถิ่นฐานที่มาเลเซีย และได้สมรสกับชาวมาลายู
  - - - ทำการค้าทางเรือ
      - รับราชการ
    - - ทำการค้า
      - เป็นเจ้าของกิจการ
      - เป็นนักธุรกิจ
    - - ทำผลิตภัณฑ์หนังสัตว์
      - ทำการเกษตร
      - ทำเหมือง
      - รับราชการ
    - - ทำอาหาร
      - ทำการเกษตร
      - ทำสานยางพารา
    - - ทำร้านอาหาร
      - ทำโรงงาน
    - - ขายของ
      - ขายทอง
      - ผลิตสมุนไพรจีน
      - เป็นผู้ประกอบการ นักธุรกิจ
      - บริษัทนำเข้าส่งออก
      - ขายเครื่องดื่ม
      - ทำกิจการร้านอาหาร
      - หมอแมะ
- - - - อพยพมากันเรือสำเภา
      - เข้ามาตั้งหลักแหล่งบริเวณภาคใต้ฝั่งตะวันออก
        
        ไชยา
        
        รอบอ่าวบ้านดอน
        
        ลุ่มน้ำปากพนัง
        
        สงขลา
        
        แถบภาคใต้ฝั่งตะวันออก ตลอดถึงปัตตานี
      - ประกอบอาชีพสุจริต(ตัวอย่าง)
        
        ค้าขาย
        
        ทำการเกษตร
        
        เลี้ยงปศุสัตว์
        
        ทำอาหาร
        
        ตัดเย็บเสื้อผ้า
        
        ทำการประมง
        
        ทำสวนผัก
        
        รับจ้าง
        
        เป็นเจ้าภาษี
    - - เข้ามาตั้งหลักแหล่งบริเวณ
        
        การตั้งหลักปักฐานในช่วงแรก
        
        ชวา
        
        มาลายู
        
        สิงคโปร์
        
        เกาะปีนัง
        
        มีการโยกย้ายถิ่นฐานสู้ภาคใต้ฝั่งตะวันตกในภายหลัง
      - เข้ามาแสวงหาโชคลาภ มีความทะเยอทะยานสูง
      - อาชีพ
        
        ทำธุรกิจการค้า
        
        เป็นเจ้าสัว
        
        จีนที่อยู่บริเวณ 2 ฟากช่องแคบมะละกา
        
        ทำเหมืองแร่แบบเหมือนสูบ โดยเริ่มจากที่ภูเก็ต
      - มีความผูกพันกับ จีนที่อยู่ที่ปีนังและสิงคโปร์ กว่าที่ไทย
    - - เข้ามาตั้งถิ่นฐานในภาคใต้มาที่สุด ช่วงรัชกาลที่3-5
      - อาชีพ
        
        ขายแรงงาน
        
        เป็นกุลีสร้างทางรถไฟ
        
        บุกเบิก ทำสวนยางพารา
      - ตั้งถิ่นฐานบริเวณ
        
        หัวหิน
        
        สงขลา
        
        นครศรีธรรมราช (ส่วนใหญ่เป็นจีนฮกจิว)
    - - อพยกเข้ามาเป็นกุลีในเหมืองแร่ดีบุก
      - อยู่บริเวณภาคใต้ฝั่งตะวันตก
      - การเดินทาง
        
        เดินทางโดยเรือมาเอง
        
        มาตามข้อเสนอของพระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี(คอชิมบี้)
      - ตั้งถิ่นฐานบริเวณภูเก็ต และ บริเวณใกล้เคียง
      - ลักษณะของกลุ่มคนมีหลากหลายแบบ
  - - - 1)วิถีและพลังการสร้างฐานและการขยายฐานด้านเศรษฐกิจ
        
        มีความมุ่งมั่นและเป็นระบบ
        
        องค์คุณธรรม 4 ประการ
        
        มีความรู้ในการเลือกแหล่งทำกินที่เหมาะสม
        
        มีความขยันอดทน
        
        มีความมัธยัสถ์อดออม
        
        มีการใช้ภูมิปัญญาการจัดการ ประกอบกับมีขั้นตอนของการค้าขายที่สร้างความมั่นคงเป็นขั้นบันได
        
        เริ่มสร้างตัวด้วยความขยัน อดทน และอดออม
        
        มีคติว่า “ต้องหาเงิน” “ต้องเก็บเงิน”
        
        เริ่มต้นด้วยอาชีพ
        
        เป็นกรรมกร
        
        เป็นกุลี
        
        จับกัง
        
        ทำงานหวะ
      - 2)วิถีและพลังการสร้างบ้านแปลนเมือง
        
        สร้างบ้านที่เป็นทั้งบ้านและที่ทำกิน
        
        มีการมองดูถึงผลประโยชน์ระยะสั้น ระยะยาว
      - 3)วิถีและพลังการเสริมสร้างวัฒนธรรม
    - - พระยารัษฎาฯเป็นผู้แบ่งแนวการปกครองคนจีนตามประเภทของคน
      - มี 5 ประเภท
        
        ประเภทที่1 คนจีนที่มีความมุ่งมั่นประกอบอาชีพโดยสุจริต
        
        ประเภทที่2 คนจีนที่เกิดที่ไทยและผูกพันกับประเทศไทยมากกว่าประเภทอื่นๆ
        
        ประเภทที่3 คนจีนในบังคับของชาวตะวันตก
        
        ประเภทที่4 คนจีนที่เป็นปฏิปักษ์กับรัฐบาลแมนจูของจีน และหนีออกนอกประเทศ
        
        ประเภทที่5 คนจีนที่ฝักใฝ่การเมืองและเสมือนเป็นสายลับของรัฐบาลจีน
      - พระยารัษฎาฯ ปกครองและให้สิทธิต่างๆแก่คนจีน 2 ประภทแรกเท่าเทียมกับคนไทย
- - - - กิจกรรม 3 วัน
        
        วันไหว้(มี 3 เวลา)
        
        เช้ามืด : ไหว้เทพ
        
        สาย - เที่ยง : ไหว้บรรพบุรุษ
        
        บ่าย - ก่อนพระอาทิตย์ตก : ไหว้ผีพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว
        มีการได้รับอั่งเปา / 红包 จากญาติผู้ใหญ่
        
        วันเที่ยว
        
        แต่งตัวด้วยชุดใหม่
        
        ไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ พร้อมทั้งนำของฝากไปแลกเปลี่ยนกัน
        ของที่นำไปฝากจะมีการติด หรือ ใส่กระดาษสีแดงไว้
        
        วันจ่าย
        
        วันก่อนตรุษจีน
        
        ซื้อขอเพื่อเตรียมตัวสำหรับวันตรุษจีน
      - วัฒนธรรมที่ปรากฎในเทศกาลและพิธีกรรม
        
        1)ทำความสะอาดบ้านก่อนตรุษจีน และ ติดกระดาษมงคลไว้หน้าบ้าน
        
        2)วันตรุษจีนจะไม่กวาดขยะ
        
        3)ซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ และ ใส่ชุดสีแดงในวันตรุษจีน
        
        4)ตอนบ่ายของตรุษจีน จะกินเกี๊ยวด้วยกัน
        
        5)มีการจุดประทัดในวันตรุษจีน
  - - - ของคาว 5 อย่าง เรียกว่า “โหงวแซ / 五生”
        
        หมู - 猪
        อุดมสมบูรณ์ มีกินมีใช้
        
        ไก่ - 鸡
        ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน
        
        ตับ
        
        ปลา - 鱼
        เหลือกินเหลือใช้
        
        กุ้งมังกร - 龙虾
        
        หากไม่มีจะใช้เป็ด - 鸭子
        สิ่งบริสุทธิ์ ความสะอาด ความสามารถหลากหลาย
        
        ปลาหมึก - 鱿鱼 - 乌贼
        เหลือกินเหลือใช้
      - ของหวาน 5 อย่าง เรียกว่า “โหงวเปี้ย / 五饼”
        
        ขนมปุยฝ้าย
        
        ขนมถ้วยตะไล
        
        ขนมถ้วยฟู
        
        ขนมจันอับ / 五饼 / 五糖
        
        ขนมถั่วตัด / เต้าป้ง - 豆方
        ขนมงาตัด / อิ่วหมั่วปัง - 油麻方
        
        ขนมงาอ่อน / เหม่งทึ้ง - 明糖 / หนึงทึ้ง - 軟糖
        
        ข้าวพอง / โหงวจั่งปัง / 五層方
        
        ฟักเชื่อม / ตังกวยแฉะ / 瓜冊
        
        ถั่วลิสงเคลือบน้ำตาล / ซกซา / 束砂
      - ผลไม้ 5 อย่าง เรียกว่า “โหงวก๊วย / 五果”
        ผลไม้ที่นิยมนำมาไหว้เช่น
        
        ส้ม - ร่ำรวยเงินทอง
        橘子 - ส้มเปลือกบาง 橙子 - ส้มเปลือกหนา
        
        องุ่น - เจริญก้าวหน้าด้านการงาน
        葡萄
        
        แอปเปิ้ล - สุขภาพดี ปราศจากโรค
        苹果
        
        กล้วย - บริวารดี มีบุตรสืบสกุล
        香蕉
    - - ของคาว 3 อย่าง เรียกว่า “ซาแซ / 三生”
        
        ไก่ / เป็ด (แทนภพสวรรค์)
        
        หมู (แทนภพมนุษย์)
        
        กุ้ง / หมึก / ปลา (แทนภพใต้ดิน)
      - ของหวาน 3 อย่าง เรียกว่า “ซานเปี้ย / 三饼”
      - ผลไม้ 3 อย่าง เรียกว่า “ซาก๊วย / 三果”
        (จะมีผลไม้แค่ชนิดเดียวก็ได้)
    - - 1)น้ำชา
      - 2)ข้าว พร้อมช้อนและตะเกียบ
      - 3.ของคาวทั้งเนื้อสัตว์ และ กับข้าว
      - 4)ขนม
      - 5)ผลไม้
      - *ของไหว้ทุกชิ้นต้องหันหัวขึ้น ไม่ว่าจะเป็นหมู ไก่ เป็ด ปลาและผลไม้ต่างๆ
      - *ช้อนและตะเกียบ จะต้องหันหน้าไปทางรูปเคารพเทพเจ้า หรือ บรรพบุรุษ