ภาษา
ธรรมชาติของภาษา
พลังของภาษา
ความหมายของภาษา
ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
การใช้ภาษาในการสื่อสาร
วัจนภาษา
อวัจนภาษา
ความหมาย
ความหมาย
ภาษาถ้อยคำ
เป็นการสื่อสารที่ไม่ใช้ถ้อยคำ
ประเภท
ประเภท
ภาษาพูด
ภาษาเขียน
เป็นภาษาที่ใช้พูดกันในกลุ่มคนพวกเดียวกัน
เป็นภาษาที่สิ่งมีชีวิตใช้อักษรในการสื่อสาร
เนตรภาษา
อาการภาษา
ปริภาษา
วัตถุภาษา
เทศภาษา
กาลภาษา
สัมผัสภาษา
เป็นการใช้ดวงตาหรือสายตาเพื่อสื่ออารมณ์
เป็นการใช้การเคลื่อนไหวส่วนต่างๆ ของร่างกายเพื่อสื่อสาร
การใช้น้ำเสียงประกอบถ้อยคำที่พูดออกไป
เป็นการใช้วัตถุสิ่งของมาใช้เพื่อสื่อสาร
ระยะที่บุคคลสื่อสารกันจากการมองเห็น
การสื่อความหมายโดยให้เวลามีบทบาทสำคัญหรือความหมายในตัว
เป็นการใช้สัมผัสด้วยส่วนต่างๆของร่างกายเพื่อสื่อความหมาย
การใช้เสียงสื่อความหมาย
การเปลี่ยนแปลงของภาษา
ภาษามีลักษณะเฉพาะที่ต่างและเหมือนกัน
หน่วยของภาษา
การพูดในชีวิตประจำวัน
อิทธิพลของภาษาอื่น
การเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย
การเลียนภาษาของเด็ก
คำ
เสียง
เรื่องราว
กลุ่มคำหรือประโยค
เสียงสัมพันธ์กับความหมาย
เสียงไม่สัมพันธ์กับความหมาย
เลียนเสียงธรรมชาติ
เดาความหมายได้
คนกำหนดความหมายขึ้น
คำเก่าที่เคยใช้ถูกแทนที่ด้วยคำใหม่
ลักษณะเฉพาะที่ต่างกันของแต่ละภาษา
ลักษณะเฉพาะที่เหมือนกันในแต่ละภาษา
เสียง
ชนิดของคำ
ไวยากรณ์
เสียงสื่อความหมาย
วิธีสร้างคำหลากหลาย
สำนวนสุภาษิต
คำชนิดต่างๆ
วิธีแสดงความคิดคล้ายกัน
การเปลี่ยนแปลง