ภาษา

ธรรมชาติของภาษา

พลังของภาษา

ความหมายของภาษา

ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

การใช้ภาษาในการสื่อสาร

วัจนภาษา

อวัจนภาษา

ความหมาย

ความหมาย

ภาษาถ้อยคำ

เป็นการสื่อสารที่ไม่ใช้ถ้อยคำ

ประเภท

ประเภท

ภาษาพูด

ภาษาเขียน

เป็นภาษาที่ใช้พูดกันในกลุ่มคนพวกเดียวกัน

เป็นภาษาที่สิ่งมีชีวิตใช้อักษรในการสื่อสาร

เนตรภาษา

อาการภาษา

ปริภาษา

วัตถุภาษา

เทศภาษา

กาลภาษา

สัมผัสภาษา

เป็นการใช้ดวงตาหรือสายตาเพื่อสื่ออารมณ์

เป็นการใช้การเคลื่อนไหวส่วนต่างๆ ของร่างกายเพื่อสื่อสาร

การใช้น้ำเสียงประกอบถ้อยคำที่พูดออกไป

เป็นการใช้วัตถุสิ่งของมาใช้เพื่อสื่อสาร

ระยะที่บุคคลสื่อสารกันจากการมองเห็น

การสื่อความหมายโดยให้เวลามีบทบาทสำคัญหรือความหมายในตัว

เป็นการใช้สัมผัสด้วยส่วนต่างๆของร่างกายเพื่อสื่อความหมาย

การใช้เสียงสื่อความหมาย

การเปลี่ยนแปลงของภาษา

ภาษามีลักษณะเฉพาะที่ต่างและเหมือนกัน

หน่วยของภาษา

การพูดในชีวิตประจำวัน

อิทธิพลของภาษาอื่น

การเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย

การเลียนภาษาของเด็ก

คำ

เสียง

เรื่องราว

กลุ่มคำหรือประโยค

เสียงสัมพันธ์กับความหมาย

เสียงไม่สัมพันธ์กับความหมาย

เลียนเสียงธรรมชาติ

เดาความหมายได้

คนกำหนดความหมายขึ้น

คำเก่าที่เคยใช้ถูกแทนที่ด้วยคำใหม่

ลักษณะเฉพาะที่ต่างกันของแต่ละภาษา

ลักษณะเฉพาะที่เหมือนกันในแต่ละภาษา

เสียง

ชนิดของคำ

ไวยากรณ์

เสียงสื่อความหมาย

วิธีสร้างคำหลากหลาย

สำนวนสุภาษิต

คำชนิดต่างๆ

วิธีแสดงความคิดคล้ายกัน

การเปลี่ยนแปลง