เกิดการสะสมของไขมันในเนื้อเยื่ออื่น ได้แก่ กล้ามเนื้อลาย หัวใจ ตับ

กรดไขมันอิสระในกระแสเลือดมีปริมาณเพิ่มขึ้น

เกิดภาวะดื้ออินซูลิน

เนื้อเยื่อไขมันทำให้มีการสลายไขมัน มีกรดไขมันอิสระในกระแสเลือดเพิ่มขึ้น

เกิดที่กล้ามเนื้อจะทำให้การนำเข้ากลูโคสเข้าสู่เซลล์และเก็บสะสมในรูปของไกลโคเจน
ลดลงรวมถึงภาวะดื้ออินซูลินในตับจะเพิ่มขึ้น

ไม่สามารถใช้น้ำตาลกลูโคสเป็นพลังงานให้กับร่างกายได้

มีการสลาย glycogenolysis

สร้างน้ำตาลขึ้นมาใหม่ที่ตับและปล่อยออก
สู่กระแสเลือดเพิ่มขึ้น

เกิดภาวะน้ำตาลในเลือดสูงอย่างต่อเนื่อง

Diabetes Mellitus type II

ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้

เชื้อโรคในทางเดินหายใจส่วนต้นแพร่เข้าสู่ถุงลมปอด

มีการโบกพัดของ cilia ในถุงลม เกิดการไอเพื่อขจัดเชื้อโรคออกทางเสมหะ

Macrophage ทำลายเชื้อโรคในถุงลม

ถ้าไม่มีกลไกดังกล่าวปอดจะอักเสบ

สร้างของเหลวและน้ำเมือกเพิ่มขึ้นบริเวณถุงลม

ไหลเข้าสู่ถุงลมฝอย

พื้นที่ในการแลกเปลี่ยนออกซิเจนลดลง

เม็ดเลือดขาวและเม็ดเลือดแดงมารวมกันบริเวณที่มีการอักเสบมากขึ้น

ถุงลมแคบแข็งตัว

น้ำเมือกที่มีการติดเชื้อแพร่ไปที่ปอดส่วนอื่นๆ

ปอดขาดประสิทธิภาพการแลกเปลี่ยนก๊าซ

ปัสสาวะออกน้อยเป็นระยะเวลานานและมีปัญหาเรื่องควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะ รวมถึงทำความสะอาดอวัยวะเพศไม่ทั่วถึงจนอาจจะติดเชื้อ

เกิดการติดเชื้อย้อนกลับไปจากท่อปัสสาวะ

รับประทานอาหารก็จะอาเจียนออกมาทั้งหมด ไม่สามารถรับประทานอาหารได้เอง

เกิดการกระตุ้นการตอบสนองผ่านทางกระแสประสาท

เข้ามาที่ศูนย์ควบคุมการอาเจียนที่สมองส่วน Medulla

รับกระแสประสาทผ่านทาง Chemoreceptor trigger zone , pharynx , gastrointestinal tract(ผ่านทาง vagal afferent fiber) และ cerebral cortex ที่สมอง

ทำให้ร่างกายไม่สามารถดูดนำเอาสารอาหารไปใช้ได้

แบคทีเรียส่วนใหญ่จะเข้าสู่ระบบทางเดินปัสสาวะจาก
บริเวณทวารหนักย้อนกลับขึ้นไป

แบคทีเรียที่มี Adhesions จะพบมากขึ้นและปรับตัวเข้ากับปัจจัยของร่างกาย

Retrained Foley's catheter แบบคาสาย

ผู้ป่วยนอนบนเตียง ช่วยเหลือตนเองไม่ได้

มีอาการอ่อนเพลียและอ่อนแรงที่เเขนและขาทั้ง 2 ข้าง

ร่างกายจึงไม่สามารถขยับและช่วยเหลือตนเองได้

ทำให้ไม่สามารถปฏิบัติกิจวัตรประจำวันได้