ปัจจุบันภาวะเลือดออกในระบบทางเดินส่วนต้นเฉียบพลัน( Acute Upper Gastrointestinal Bleeding with Hypovolemic Shock) ถือเป็นปัญหาสำคัญทางสาธารณสุขไทยเนื่องจากเป็นภาวะที่เป็นอันตรายต่อชีวิตที่ผู้ป่วยต้องได้รับการช่วยเหลืออย่างทันท่วงที(Loysak, Kunsongkeit, Keeratiyutawong, 2016) ประเทศไทยพบว่ามีอัตราการตายสูงถึงร้อยละ10-20ส่วนใหญ่เสียชีวิตในช่วงแรกที่มาโรงพยาบาล อัตราการตาย 26.3 และ 25.1 ต่อประชากรหนึ่งแสนคน ในปีพ.ศ.2559 และพ.ศ.2560 ตามลำดับ(Bureau of Policy and Strategy Public Health Statistics, 2015) ข้อมูลสถิติย้อนหลัง 3 ปี ของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาด้วยภาวะเลือดออกในระบบทางเดินอาหารส่วนต้นเฉียบพลันในแผนกอายุรกรรมโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานีพบว่า ในปี พ.ศ.2561 มีจำนวน 260 คน ปี พ.ศ. 2562 จ านวน 256คนและพบเพิ่มขึ้นเป็น 313 คน ในปี พ.ศ.2563 และจำนวนการเสียชีวิตของผู้ป่วยอยู่ที่ร้อยละ2.7, 5.8, 3.8ของปี 2561, 2562 และปี 2563 ตามลำดับ ทั้งนี้เนื่องจากภาวะเลือดออกในระบบทางเดินอาหารเฉียบพลันทำให้ผู้ป่วยเกิดภาวะช็อคจากการเสียเลือดในปริมาณมากและเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิต(Villanueva, Colomo, Bosch, Concepcion, Hernandez, Aracil, et al., 2013)