Arystoteles pochodził ze świetnej rodziny lekarzy. Rok 367 p.n.e. oznaczał jego przybycie do Aten przy jednoczesnym wstąpieniu do Platońskiej Akademii, w której spędził aż dwadzieścia lat – najpierw będąc uczniem, asystentem Platona, następnie już jako działający badacz i nauczyciel. Po śmierci Platona wiele wskazywało na to, że to Arystoteles obejmie opieką platońską Akademię, jednak członkowie tej placówki postanowili wybrać na stanowisko zawiadującego Akademią siostrzeńca Platona. Arystoteles pracował później przez pewien czas jako lekarz i nadworny doradca władcy kolonii Assos, Hermeasa. Około 343 roku natomiast Filip Macedoński wybrał Arystotelesa na nauczyciela młodego Aleksandra. Arystoteles uczył go nauk i zjawisk aż do objęcia władzy przez Aleksandra Wielkiego. Powrócił później do Aten, gdzie założył własną szkołę, lecz wzorowaną na Akademii, mianowicie Likejon (Liceum). Zmarł w Chalkis w roku 322 p.n.e.. Do dziś zawdzięczamy mu wypracowanie niezwykle interesującego i prawdziwego systemu filozoficznego, wyprowadzonego z platonizmu, ale opozycyjnego w stosunku do nauk platońskich. Uważał, że korzenie wiedzy człowieka pochodzą z doświadczenia, a nie, jak chciał Platon – z nikłego wspomnienia doskonałego świata.
