Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิดการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤต - Coggle Diagram

- - - - ระยะนี้จะเกิดขึ้นในช่วง ประมาณ 12-24 ชั่วโมงแรก หลังการเจ็บป่วยอย่างเฉียบพลัน
      - จะมีการเพิ่มขึ้นของเมตาโบลิสมอยทางมากจาก การกระตุ้นของฮอร์โมน และ เอนไซม์ต่าง ๆ เช่น adrenaline, noradrenaline, cortisol, growth hormone และ thyroid hormones เป็นต้น
      - เพื่อให้ oxygen consumption อยู่ในนเกณฑ์ปกติ ในระยะน้ี จึงจะมีการใช้พลังงานจากการเผาผลาญพลังงานจาก glycogenท่ีสะสมอยู่ท่ีตับและกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ
    - - เป็นระยะที่ยังคงมีการเพิ่มขึ้นของการเผาผลาญอย่างต่อเนื่อง
      - ในระยะนี้จะเริ่มมีการใช้ไขมันที่สะสมอยู่ในร่างกายมาสร้างเป็นพลังงาน
      - หากมีเมตาโบลิสมาก เกินไปจนเกินกว่าร่างกายสามารถ จะสร้างได้ทัน มักจะส่งผลให้เกิดการสลายของ visceral protein ต่างๆ อาทิเช่น แอลบูมิน จนอาจทําให้เกิด ภาวะทุพโภชนาการมากข้ึนได้
    - - ระดับของเมตาโบลิสมจะลดลงจนสู่ระดับปกติ
      - จะมีการสร้างสารต่างๆ อาทิ glycogen เพื่อใช้ในการสะสมเพื่อ นําไปสร้างเป็นพลังงานต่อไป
    - - การประเมินภาวะทางโภชนาการของผู้ป่วยวิกฤต
        
        ประเมินโดยใช้ประวัติผู้ป่วยจากการซักประวัติ น้ําหนักตัว ทั้ง actual and ideal bodyweight
        
        เพศชาย: น้ําหนักตัวในอุดมคติ 150 เซนติเมตร แรก มีน้ำหนัก 48 กิโลกรัม และทุก 2.5 เซนติเมตรที่เกินให้บวกน้ําหนักเพิ่มข้ึนอีก 2.7 กิโลกรัม
        
        เพศหญิง: น้ําหนักตัว ในอุดมคติ 150 เซนติเมตรแรกมีน้ำหนัก 45 กิโลกรัม และทุก 2.5 เซนตเมตรที่เกินให้บวกน้ําหนักเพิ่มข้ึนอีก 2.3 กิโลกรัม
      - การประเมินปริมาณพลังงานที่ต้องการในแต่ละวัน
        
        การให้อาหารโดยทั่วไปมีหลักการคํานวณความต้องการพลังงานของผู้ป่วยวิกฤตหลายวิธี
        
        การคํานวณความต้องการพลังงานในแต่ละวันจากสูตรของ Total energy expenditure
        
        การคำนวณอย่างง่าย คือ 25 กก.แคลอรีต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม
      - การให้โภชนบําบัด
        
        การให้อาหารทางทางเดินอาหาร (enteral nutrition) เลือกพิจารณาให้ผ่านทางเดิน อาหารตามปกติก่อน สามารถให้ได้ทันทีหลังผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤต โดยการให้ผ่านทางสายยาง หรือทางปาก
        
        การให้แบบปริมาณมาก และมีจํานวนมื้อที่แน่นอน (bolus feeding)
        
        การให้แบบค่อยๆหยด (continuous dripping)
        
        การให้อาหารทางหลอดเลือดดํา (parenteral nutrition)
        
        ในกรณีไม่สามารถให้อาหารทางปากหรือสายยางได้
        
        มีข้อจํากัดของการรับอาหารในระบบทางเดินอาหารปกติ
        
        ไม่สามารถทดแทนสารอาหารทุกชนิดที่ผู้ป่วยต้องการแม้ว่า จะได้รับ พลังงานท่ีเพียงพอแล้วก็ตาม
      - การติดตามภาวะโภชนาการ
        
        การได้รับอาหารมากเกินความจําเป็น
        
        การติดตามระดับเกลือแร่สารอาหารในร่างกาย
        
        การติดตามภาวะแทรกซ้อนจากโภชนบําบัดที่เกิดข้ึน
  - - - แบบประเมินที่เหมาะสมสําหรับผู้ป่วยที่รู้สึกตัว ได้แก่ Visual analog scale, Numeric rating scale, Verbal descriptor scale
      - แบบประเมินที่เหมาะสม สําหรับผู้ป่วยวิกฤตโดยเฉพาะผู้ป่วยที่ไม่สามารถสื่อสารได้ ได้แก; behavioral pain scale (BPS), critical care pain observation tool (CPOT), non-verbal adult pain scale
    - - การกําหนดเป้าหมายของการระงับปวดและการระงับประสาท
      - การเลือกใช้วิธีระงับปวดที่เหมาะสม
      - การประเมินความปวดด้วยวิธีการหลายวิธี
      - การรักษาความปวด
      - การประเมินความปวดซ้ำ
      - การบันทึกคะแนนความปวดและการรักษา
      - การพิจารณาปัญหาด้านจิตใจ
    - - วิธีการไม่ใช้ยา ได้แก่ การจัดสภาพแวดล้อมในหอผู้ป่วย ให้เหมาะสม ลดการใช้เสียงดัง ให้ผู้ป่วยรับรู้ถึงเวลากลางวันหรือกลางคืน การจัดสายระบาย ท่อช่วยหายใจให้เหมาะสม การให้ผู้ป่วยได้รับทราบข้อมูลการรักษา
      - วิธีการใช้ยา ได้แก่ การจัดการความเจ็บปวดด้วยยา เช่น ยากลุ่ม opioid, NSAID, Acetaminophen ทั้งทาง IV bolus, IV drip, Patient control analgesia (PCA), IM อย่างไรก็ตามต้องระมัดระวังการได้รับยาแก7ปวดมากเกินไป และผลข้างเคียงของยา
  - - - การควบคุมปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม
        
        ด้านเสียง ไม่ควรเกิน 30-35 เดซิเบลโดยการควบคุมเสียง
        
        ด้านแสง โดยการ ควบคุมแสง ลดการใช้แสง ปลดไฟได้ตามความเหมาะสม และใช้ท่ีปิดตา
      - การตั้งค่าเครื่องช่วยหายใจ
      - การใช้วิธีทางเลือก
    - - ยากลุ่มคลายกังวล ยาระงับปวด ร่วมกับการจัดการอาการง่วงซึมหรือผลจากยานอนหลับ
  - - - การใช้เครื่องบีบไล่เลือดเป็นจังหวะ (intermittent pneumatic calf
        compression (IPC))
      - การใช้ถุงน่อง ผ้ายืด
      - การกระตุ้นลุกจากเตียง
      - การออกกําลังกายข้อเท้า
    - - การบริหารยาต้านการเกิดลิ่มเลือด
  - - - ให้ศีรษะผู้ป่วยสูงอย่างเพียงพอ 30-45 องศา
      - ต้องไม่ขัดกับภาวะของโรค
      - การบาดเจ็บของสมองและไขสันหลัง
      - ผู้ป่วยที่มีกระดูกสะโพกหักที่ห้ามงอบริเวณสะโพก ผู้ป่วยกลุ่มนี้ควรได้รับการจัดท่า reverse Trendelenburg position
    - - ลดการขย้อน
      - ช่วยป้องกันการการสําลัก
      - ลดการติดเชื้อ (nosocomial pneumonia)
      - ให้ปอดสามารถขยายตัวได้ดีขึ้น
      - ส่งเสริมการมีกิจกรรมหรือการเคลื่อนไหวบนเตียง
  - - - การตรวจสอบลักษณะทางคลินิก
      - การประเมินความพร้อมของผู้ป่วยโดยการทดสอบหรือตรวจทางห้องปฏิบัติการ
    - - การหายใจโดยใช้ T-piece เป็นเวลา ประมาณ 30 นาที - 2 ชั่วโมง
      - การหายใจโดยใช้ continuous positive airway pressure [CPAP trial] หรือ SPONT mode โดยใช้ pressure support 5 cmH2O
      - การหายใจโดยใช้ pressure support ventilation โดยใช้ pressure support 5-8 cmH2O
    - - ก่อนการถอดท่อต้องงดน้ําและอาหารอย่างน้อย 4-6 ชั่วโมง
      - ประเมินระดับความรู้สึกตัว สภาวะหลอดลมใหญ่โดยการวัด cuff leak test หรือ cuff leak volume test
      - ดูดเสมหะในท่อช่วยหายใจให้หมด จากนั้นดึงท่อช่วยหายใจออกพร้อมกับการดูดเสมหะ
      - ให้ออกซิเจนต่ออย่างน้อย 4-6 ชั่วโมง ร่วมกับการงดน้ําและอาหาร
  - - - เกิดได้จาก
        
        การติดเชื้อ
        
        การได้รับยาปฏิชีวนะหลายชนิด
        
        การได้รับอาหารทางสาย
        
        ลักษณะของการให้อาหาร
        
        องค์ประกอบของอาหารเหลว
      - การป้องกันการเกิดท้องเสีย
        
        การรักษาความสะอาด
        
        การล้างมือ
        
        การใช้หลักการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ
        
        การใช้ probiotics เพื่อเพิ่ม normal flora
    - - กิจกรรมที่ใช้ในการดูแลผู้ป่วยที่มีอาการท้องผูก
        
        การนวดหน้าท้อง (ยกเว้นในรายที่มีข้อจํากัด)
        
        บริหารร่างกายทั้งแบบทําด้วยตนเองและแบบผู้อื่นช่วยทํา
        
        การให้อาหารที่ช่วยในการขับถ่าย
        
        ยาระบาย การใช้ยา ท้ังแบบรับประทาน ทางสายยาง และสวนทวาร