Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่10 ละเมิดจัดการงานนอกสั่งและลาภมิควรได้ - Coggle Diagram
บทที่10 ละเมิดจัดการงานนอกสั่งและลาภมิควรได้
ละเมิด
“ละเมิด” เป็นความรับผิดทางแพ่งซึ่งผู้ที่เข้าผูกพันต้องชดใช้ค่าเสียหายโดยไม่ได้มีเจตจำนงผูกพันเหมือนกับการเข้าทำนิติกรรม
ความรับผิดทางละเมิด
เป็นการกระทำต่อบุคคลอื่นโดยมิชอบด้วยกฎหมาย
การกระทำ
การงดเว้น
การกระทำที่มิชอบด้วยกฎหมาย
เป็นการกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อ
กระทำโดยจงใจ
กระทำโดยประมาทเลินเล่อ
ประมาทเลินเล่อในทางอาญา
ประมาทเลินเล่อในทางแพ่ง
การกระทำนั้นเป็นเหตุให้บุคคลอื่นได้รับความเสียหาย
การใช้สิทธิที่ทำให้ผู้อื่น
เสียหายเป็นละเมิด
การใช้สิทธิในทางที่ผิด(Abuse of Rights) นี้เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายในตัวเพราะผู้ใช้มีสิทธิมีหน้าที่เคารพสิทธิของผู้อื่นด้วยเมื่อการใช้สิทธิของตนไปรุกล้ำทำให้ผู้อื่นเสียหายจึงไม่ถือว่าเป็นการใช้สิทธิที่ชอบด้วยกฎหมาย
ความยินยอม
ทำให้ไม่เป็นละเมิด
ความยินยอมนี้หมายถึงการยอมให้บุคคลอื่นกระทำต่อตนด้วยความสมัครใจ
ความรับผิด
เนื่องจากการแสดงความเท็จ
การกล่าวหรือการแจ้งข้อความอันไม่จริงก็เป็นการกระทำละเมิดในลักษณะหนึ่ง
ความผิดในการละเมิดของบุคคลอื่น
1) ความรับผิดในการละเมิดของลูกจ้าง
2) ความรับผิดในการทำละเมิดของผู้เยาว์หรือบุคคลวิกลจริต
3) ความรับผิดที่เกิดจากทรัพย์ที่ครอบครอง
4) ความรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นเพราะสัตว์
5) ความรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นเพราะโรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างอื่น
6) ความรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากยานพาหนะหรือทรัพย์อันตราย
ค่าสินไหมทดแทน
กรณีทำทรัพย์สินเสียหาย
กรณีที่เกี่ยวกับชีวิตร่างกาย
นิรโทษกรรม
คือผู้กระทำละเมิดโดยเหตุดังกล่าวนั้นไม่จำต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน
ลาภมิควรได้
"มาตรา406 บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่งใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำเพื่อชำระหนี้ก็ดีหรือได้มาด้วยประการอื่นก็ดีโดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้และเป็นทางให้บุคคลอีกคนหนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ท่านว่าบุคคลนั้นจำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขาอนึ่งการรับสภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้นท่านก็ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
การเรียกคืนลาภมิควรได้
หน้าที่ของฝ่ายที่รับทรัพย์สินไว้
1.การคืนเงินตามมาตรา412
2.การเรียกคืนทรัพย์อื่นนอกจากเงินตามมาตรา413
3.การคืนทรัพย์ที่ตกเป็นพ้นวิสัยตามมาตรา414 4.การคืนดอกผลอันเกิดแต่ทรัพย์สินที่ต้องคืน
หน้าที่ของฝ่ายที่เรียกทรัพย์คืน
1.การชดใช้ค่าใช้จ่ายอันควรเพื่อบำรุงรักษาซ่อมแซมทรัพย์สินตามมาตรา416
2.การชดใช้ค่าใช้จ่ายอย่างอื่นกรณีรับไว้โดยสุจริตตามมาตรา417
3.การดัดแปลงหรือต่อเติมกรณีรับไว้โดยทุจริตตามมาตรา418
อายุความ
"มาตรา419 ในเรื่องลาภมิควรได้นั้นท่านห้ามมิให้ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปีนับแต่เวลาที่ฝ่ายผู้เสียหายรู้ว่าตนมีสิทธิเรียกคืนหรือเมื่อพ้นสิบปีนับแต่เวลาที่สิทธินั้นได้มีขึ้น"
กรณีที่ไม่เป็นลาภมิควรได้
1.การชำระหนี้ตามอำเภอใจตามมาตรา407
2.การชำระหนี้ก่อนถึงกำหนดชำระหรือหนี้ขาดอายุความและหนี้ตามศีลธรรมตามมาตรา408
3.การชำระหนี้โดยสำคัญผิดและทำให้เจ้าหนี้ทำลายหลักฐานหรือสละหลักประกันตามมาตรา409
4.การชำระหนี้โดยรู้ถึงความมิได้มีได้เป็นหรือโดยฝ่าฝืนความสุจริตตามมาตรา410
5.การชำระหนี้ที่ผู้ชำระรู้อยู่ว่ามูลหนี้ผิดกฎหมายหรือขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนตามมาตรา411 :
จัดการงานนอกสั่ง
“มาตรา395 บุคคลใดเข้าทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขามิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดีหรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วยประการใดก็ดีท่านว่าบุคคลนั้นจะต้องจัดการงานไปในทางที่จะให้สมประโยชน์ของตัวการตามความประสงค์อันแท้จริงของตัวการหรือตามที่จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็นความประสงค์ของตัวการ”