Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Bronchopulmonary dysplasia (BPD) โรคปอดเรื้อรังในทารกแรกเกิด, (อ้างอิง :…

- - - - ได้รับการรักษาด้วย Oxygen และการใช้เครื่องช่วยหายใจ
- - - - ให้พ่อแม่หรือผู้ดูแลทารกประเมินพัฒนาการของลูกในคู่มือประเมินพัฒนาการทุกเดือน
    - - การได้รับวัคซีนต่อเนื่องหลังกลับบ้าน ให้ไปรับวัคซีนต่อที่สถานีอนามัยหรือโรงพยาบาลใกล้บ้านตามอายุปฏิทินที่ระบุไว้ในสมุดบันทึกสุขภาพแม่และเด็ก (สมุดสีชมพู) กุมารแพทย์พิจารณาให้วัคซีนเสริมพิเศษในทารกที่มีภาวะปอดอักเสบเรื้อรัง ได้แก่ วัคซีน ป้องกันโรคติดเชื้อรุนแรงจากเชื้อแบคทีเรียนิวโมคอคคัส วัคซีนไข้หวัดใหญ่ เป็นต้น
      - การมาตรวจตามนัด ให้พาทารกไปตรวจตามแพทย์นัดทุกครั้งเพื่อที่แพทย์จะได้ตรวจสุขภาพและให้ คำแนะนำที่ถูกต้อง
  - - - หายใจเร็วกว่าปกติและมีเสมหะมาก หายใจมี เสียงวี๊ด มีชายโครงบุ๋มหรือจมูกบาน
      - มีอาการ เขียวที่ริมฝีปาก ลิ้นหรือปลายมือปลายเท้า เมื่อต้องออกแรง เช่น การดูดนม การถ่ายอุจจาระ เป็นต้น
      - น้ำหนักขึ้นช้า
      - ติดเชื้อในปอดได้ง่าย
    - - ตามแผนการรักษา ผู้ปกครองต้องดูแลการได้รับยาให้ถูกต้องตามขนาด และเวลาที่แพทย์สั่ง อย่าปรับยาหรือหยุดยาเอง
    - - เปิดฝาครอบกระบอกยา แล้วเขย่ากระบอกยาหลายๆครั้ง ต่อกระบอกยากับกระเปาะพ่นยา วาง Spacer ตรงจมูก กดยาเข้าไปในกระเปาะ ใช้วิธีนับ 1 ถึง 10 น ากระบอกยาออก ถ้าต้องการกดยาครั้ง ต่อไป ควรเว้นระยะห่างจากครั้งแรกประมาณ 20-30 วินาที
    - - การเคาะใช้อุ้งมือ ไม่ควรใช้ฝ่ามือ ควรท ามือให้เป็นลักษณะงุ้มนิ้วชิด
      - จัดท่านอนหงายราบ เคาะบริเวณเหนือราวนมต่ าจากกระดูกไหปลาร้าเล็กน้อย
      - จัดท่าศีรษะต่ า 30 องศา นอนคว่ า เคาะบริเวณด้านหลังต่ าจากกระดูกสะบักลงมาในระดับเดียวกับ ชายโครงด้านหน้า
      - ดูดเสมหะ
        
        ใช้มือข้างที่ถนัดจับลูกสูบยางแดงและบีบลมออกให้แฟบ มืออีกข้างจับหน้าเด็กให้เอียงไปด้านใดด้าน หนึ่ง สอดปลายลูกยางแดงเข้าในรูจมูกทีละข้างสอดเข้าไปตื้นๆ พร้อมกับปล่อยมือช้าๆ น้ ามูกจะถูกดูดเข้า มาในลูกสูบยางแดง
    - - ท่านอนหงาย
    - - ปรับปริมาณออกซิเจนในระดับ 0.5 – 3 ลิตรต่อนาที
      - ขณะพบทารกมีอาการเขียวคล้ำ ค่าออกซิเจนในเลือด น้อยกว่า 90 % ให้แม่ปรับเพิ่มปริมาณออกซิเจน ครั้งละ 0.5 ลิตร/นาทีเช่นจาก0.5 ลิตร/นาที เพิ่มเป็น 1 ลิตร/นาที , 1.5 ลิตร/นาที , 2 ลิตร/นาที, 2.5 ลิตร/ นาที, 3 ลิตร/นาที เป็นต้น หากเพิ่มจนถึง 3ลิตร/นาทีแล้วยังมีอาการเขียวคล้ า หยุดหายใจ ให้ดีดกระตุ้นฝ่า เท้าแล้วรีบไปโรงพยาบาลใกล้บ้านโดยเร็วที่สุด แต่เมื่อหากปรับเพิ่มขึ้นทีละ 0.5 ลิตร/นาทีแล้วทารกมีสีผิว แดงดีให้คงไว้ แล้วดูอาการถ้าดีค่อยปรับลดปริมาณออกซิเจนลงครั้ง 0.5ลิตร/นาทีจนถึง 0.5 ลิตร/นาที หรือ ต่ำกว่านี้ ถ้าได้แล้วทารกไม่เขียวคล้ำ ให้ลองเอาออกซิเจนออก แล้วต้องสังเกตดูค่าออกซิเจนในเลือดด้วย ควรมีค่าออกซิเจนในเลือดมากกว่า 90 %
    - - หลีกเลี่ยงการพาทารกออกนอกบ้าน หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้ป่วยที่ไม่สบายหรือเป็นไข้หวัด เนื่องจากอาจจะทำให้ทารกติดเชื้อและทำให้การหายใจแย่ลง รวมทั้งอาจทำให้ทารกเกิดภาวะปอดอักเสบ และอาจทำให้เกิดภาวะปอดอักเสบเรื้อรังตามมา ในบางรายอาจจะมีภาวะการหายใจล้มเหลวจนต้องกลับมานอนโรงพยาบาลเป็นระยะเวลานาน
- - - - ทารกมีภาวะพิษของออกซิเจน
        (oxygen toxicity)
    - - การติดเชื้อ/proteinase inhibitor imbalance
        
        การบาดเจ็บที่ปอดเฉียบพลันร่างกายตอบสนองต่อการติดเชื้อ
        
        ทางเดินหายใจบาดเจ็บ
        
        ทางเดินหายใจอุดกั้นถุงลม
        บางส่วนโป่งพอง บางส่วนแฟบ
        
        ภาวะปอดอุดกั้นเรื้อรัง
        
        หลอดเลือดบาดเจ็บ
        
        ปอดบวมน้ำความดันในปอดสูง
        
        ช่องระหว่างเซลล์บาดเจ็บ
        
        เกิดพังผืด จำนวน alveoli-capillary ลดลง
    - - เกิดการบาดเจ็บของปอด (volutrauma)
    - - น้ำไปที่ปอดมากขึ้น/Lung edema
- - - - ให้การดูแลมารดากลุ่มเสี่ยงคลอดก่อนกำหนดเพื่อป้องกันมารดาคลอดทารกก่อนกำหนด
      - ดูแลมารดาที่เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดเพื่อลดความรุนแรงของอาการทางระบบหายใจในทารกแรกเกิดก่อนกำหนด
      - การให้ยาสเตียรอยด์ในมารดาก่อนคลอดเพื่อกระตุ้นการสร้างสารลดแรงตึงผิวในปอดทารก เนื่องจากการสร้างสารลดแรงตึงผิวจะสร้างสมบูรณ์เมื่ออายุครรภ์ 36 สัปดาห์ช่วยลดการเกิด Respiratory distress syndrome
    - - ดูแลจัดการทั้งในระบบหายใจที่เน้นการใช้การช่วยหายใจแบบไม่รุกราน (Non-invasive)
      - การป้องกันการติดเชื้อ
      - การได้รับสารน้ำสารอาหาร (Early parenteral)
    - - เน้นการ Early CPAP โดยการใช้ PEEP ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการช่วยให้ปอดเปิด เพิ่มประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยนก๊าซ
      - ลดการใช้เครื่องช่วยหายใจหลังคลอดและลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะปอดเรื้อรัง
      - การป้องกันอุณหภูมิกายต่ำเนื่องจากหากเกิดภาวะอุณหภูมิกายต่ำ
    - - การดูแลระบบทางเดินหายใจ
      - การป้องกันการติดเชื้อ
      - การป้องกันการเปิดของหลอดเลือดดัคตัสอาร์เทอริโอซัส
      - การเฝ้าระวังการเกิดภาวะปอดเรื้อรัง
- - - - 1.2.1 การเคาะปอด เป็นการใช้อุ้งมือหรืออุปกรณ์สำหรับเคาะปอด เคาะบริเวณหน้าอกและหลังตาม segment ของปอด เพื่อช่วยให้เสมหะที่เหนียวเคลื่อนที่การเคาะควรทำเป็นจังหวะสม่ำเสมอ 180-240 ครั้ง/นาทีใช้เวลาประมาณ 1-2 นาที ในแต่ละ segment และทำร่วมกับการจัดท่าและการสั่นสะเทือน
      - 1.2.2 การสั่นสะเทือนทรวงอก ช่วยให้สิ่งคัดหลั่งหลุดออกมายังทางเดินหายใจ ควรทำก่อนทารกได้รับนมและก่อนการดูดเสมหะ ทำบริเวณที่มีพยาธิสภาพ ขณะที่ทารกหายใจออก ซึ่งอุปกรณ์ที่ใช้ควรมีแรงสั่นสะเทือนในช่วงความถี่มากกว่า 60 เฮิรตซ์ เช่น แปรงสีฟันไฟฟ้า หรือ เครื่องนวดตัวขนาดเล็ก
        
        ภาวะแทรกซ้อนที่อาจพบได้
        
        เสมหะ
        ไหลมารวมกันและเกิดการอุดกั้นทางเดินหายใจ
        
        หลอดลมหดเกร็งมากขึ้น
        
        ซี่โครงหัก
        
        การติดเชื้อเพิ่มมากขึ้น
  - - - เตียง 10 ปัจจุบันเป็นเด็ก Trem ได้รับ 365.5 kcal
        เตียง 8 ปัจจุบันเป็นเด็ก term ได้รับ 280 kcal
- - - - High flow system
        
        ทารกได้รับออกซิเจนทั้งหมดซึ่งสามารถควบคุมความเข้มข้นของออกซิเจนได้คงที่
    - - Partial Support Ventilation
        
        เป็นการหายใจเองโดยธรรมชาติของผู้ป่วยแต่เป็นการหายใจในขณะที่ความดันทางเดินหายใจมีค่าเป็นบวกตลอดเวลาทั้งเข้าและออก
      - คนไข้หายใจกระตุ้นเครื่อง
- - - - Full support
      - เป็นรูปแบบการช่วยหายใจที่เครื่องช่วยหายใจจะช่วยหายใจทั้งหมดโดยไม่มีการตอบโต้จากผู้ป่วย
- - - - ประกอบไปด้วยสิ่งแวดล้อมที่กระตุ้นทารกมากเกินไป
        
        แสง เสียง และการสัมผัสจับต้องที่มากเกินไปจากการทำกิจกรรมพยาบาลและหัตถการทางการแพทย์
        
        สิ่งกระตุ้นต่างๆเหล่านี้ทำให้ทารกพักหลับได้น้อยลง
        
        ส่งผลให้ร่างกายของ
        ทารกหลั่งฮอร์โมนที่ช่วยในการเจริญเติบโตลดลง
        
        น้ำหนักของทารกจะไม่เพิ่มขึ้น
        
        ส่งผลในระยะยาว
        
        มีอัตราการเจริญเติบโตของ
        ร่างกายช้าลง
        
        มีความผิดปกติด้านพฤติกรรมที่เป็นผลจากพัฒนาการระบบประสาทเมื่อโตขึ้น (neurobehavioral development disorder)
        
        ปรับตัวยาก
        
        ย้ำคิดย้ำทำ
        
        สมาธิสั้น
        
        เข้าสังคมได้ยาก