Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
หน้าที่ชำระหนี้, นางสาวชญาดา คุณประทุม รหัสนิสิต 64012310031 LW - Coggle…
หน้าที่ชำระหนี้
ผลการผิดผลการผิดนัดของลูกหนี้
ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดแต่การผิดนัด
การที่การที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามกำหนดและตกเป็นผู้ผิดนัดลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้เจ้ เจ้าหนี้ก็อาจเรียกค่าสินไหมทดแทน มาตรา215 เเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้ไซด์เจ้าหนี้จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดแต่การนั้นก็ได้
เจ้าหนี้อาจไม่ชำระหนี้
ต้องให้เจ้าหนี้เพื่อนก่อนจึงจะผิดนัดตามมาตรา 204 วรรคแรกแต่ในบางกรณีเวลาการเป็นสาระสำคัญทั้งในแง่ของสัญญาก็ได้เช่นในมาตรา 388 ที่ให้สิทธิ์แก่เจ้าหน้าที่จะยกเลิกสัญญาได้
จากบทบัญญัติในมาตรา 216 และมาตรา 388 จะเห็นได้ว่ากรณีที่ต้องเป็นหนี้ที่กำหนดเวลาเป็นสำคัญโดยการแสดงเจตนาของคู่กรณีในการทำสัญญาอยากรู้ตามสภาพเวลาเป็นสาระสำคัญซึ่งคู่กรณีก็จะทราบได้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเวลาชำระหนี้เป็นสาระสำคัญ
การปฏิเสธไม่ชำระหนี้ในกรณีผิดนัดในมาตรา 216 ว่าถ้าดูฮิตผิดนัดการชำระหนี้กลายเป็นอันไร้ประโยชน์แก่เจ้าหนี้เจ้าหนี้จะต้องปัดไม่ชำระหนี้และจะเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้ก็ได้
เมื่อนี่ถึงกำหนดชำระลูกหนี้มีหน้าที่ชำระหนี้ตามมาตรา 203 และมาตรา 204 แล้วหากลูกหนี้ไม่อาจอ้างเหตุยกเว้นความรับผิดตามมาตรา205 ใดหรือเป็ เป็นกอรณีละเมิดลูกหนี้ก็ต้องรับผิดตามมาตรา 206 เมื่อลูกหนี้ผิดนัดแล้วก็มีคนตามมาจะผิดนัดชำระหนี้นอกจากหน้าที่ที่ต้องชำระหนี้ที่มีอยู่เดิมโดยผลกรของการผิดนัดที่สำคัญ
ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดระหว่างผิดนัดเพิ่มขึ้น
มาตรา 258 แต่ถ้าเป็นการรับฝากซับนั้นโดยมีบำเหน็จค่าฝากมาสตรา 659 วรรคสองและหักก็ต้องเช็คความระมัดระวังในระดับวิชาชีพตามมาตรา 659 วรรคสามตามมาตรา 246 วรรคแรกระดับวิญญูชนผู้เช่าทรัพย์มาตรา 553 กู้ยืมตามมาตรา 644 ผู้รับจำนำตามมาตรา 759
นอกจากความรับผิดในนอกจากความรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการผิดนัดการชำระนี่ได้ได้กล่าวมาแล้วซึ่งเป็นผลเสียหายจากการผิดนัดโดยตรงแล้วเมื่อลูกหนี้ยังผิดนัดอาจจะต้องรับ อาจจะต้องรับผิดในความเสียหายในความประมาทเลอรเลอร์และการที่การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุอันเกิดขึ้นในระหว่างผิดนัดด้วย
กรณีกรณีที่การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในระหว่างเวลาในมาตราทุกนัดที่บัญญัติให้ลูกหนี้ต้องรับผิดนัดคำว่า’’อุบัติเหตุ’’จะมีความหมายเพียงใดและของเหมือนคำว่า’’เหตุสุดวิสัย’’ หรืหรือไม่คำว่าเหตุสุดวิสัยนั้นมีการให้ความหมายไว้ในมาตราแปดว่าเหตุที่จะเกิดขึ้นก็ดีจะให้ผลพิบัติก็ดีไม่มีใครอาจป้องกันได้แม้บุคคลผู้ต้องประสบหรือใกล้จะต้องประสบจะได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร
โดยรั ลักษณะนี้อุบัติเหตุจึงเป็นเหตุสุดวิสัยตามมาตราแปดได้เหมือนกันหากแต่ว่าไม่เกินความไปถึงเหตุสุดวิสัยที่เกิดแต่ฟ้าดินบันดาลเท่านั้นอุบัติเหตุเป็นเหตุสุดวิสัยแต่ไม่ได้หมายความว่าอย่างสุดวิสัยทุกอย่างจะเป็นอุบัติเหตุ
และถ้าเลี้ยงเด็กและท่านยังเห็นต่อไปว่าอุบัติเหตุในมาตรา 217 นั้นจะแบบที่ว่าเป็นอย่างเดียวเหมือนกับเหตุสุดวิสัยในมาตราแปดก็ฟื้นตัวบ่นเมื่อพิจารณาตามมาตรา 643 610 672 และ 360
ความรับผิดของลูกหนี้ตามมาตรา 217 ในกรณีการชำระหนี้กลายเป็นคนวิสัยเป็นเรื่องที่สืบเนื่องมาจากคนเท่านั้น
ด้วยเหตุผลดังพิจารณามาแล้วจะเห็นว่าการที่ลูกหนี้จะยกข้ออ้างเพื่อพิสูจน์ให้พ้นความรับผิดตามมาตรา 217 ได้จะมีได้เฉพาะกรณีที่การชำระหนี้ตกเป็นคนวิสัยเพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในระหว่างผิดนัดเท่านั้นหากเกิดเพราะความประมาทเลอรเลอร์แล้วจะอ้างไม่ได้
มาตรา 217 ลูกหนี้จะต้องรับผิดชอบในความเสียหายบรรดาที่เกิดแต่ความประมาทเลอรเลอร์ในระหว่างเวลาที่ตนผิดนัดทำจะต้อง ทั้งจะต้องรับผิดชอบในการที่การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุอันเกิดขึ้นในระหว่างเวลาที่ผิดนัดนั้นด้วยเว้นแต่ความเสียหายนั้นถึงแม้ว่าตนจะได้ชำระหนี้ทันเวลากำหนดก็คงจะต้องเกิดขึ้นในระหว่างเวลาที่ เวลาที่ผิดนัดนั้นด้วยเว้นแต่ความเสียหายนั้นถึงแม้ว่าตนจะได้ชำระหนี้ทันเวลากำหนดก็คงจะต้องเกิดมีอยู่นั่นเองความรับผิดของลูกหนี้ในกรณีตังค์ในสองกรณีแรกในมาตรา 215 และมาตรา 216 คือมาตรา 217 มิใช่ความเสียหายที่เกิดจากการผิดนัดแต่เป็นความเสียหายที่เกิดขึ้นระหว่างผิดนัดเท่านั้น
การชำระหนี้จะเป็นกลายเป็นคนวิสัยดังนั้นไม่ว่าการชำระหนี้จะกลายเป็นพ้นวิสัยจะเกิดขึ้นระหว่างผิดนัดหรือก่อนที่จะผิดนัดลูกหนี้ต้องรับผิดตามมาตรา 218 วรรคแรกอยู่แล้วเป็นเรื่องที่ลูกหนี้ไม่อาจชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ได้เพราะการชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเจ้าหนี้ไม่มีทางที่จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ให้แก่ตนได้หากแต่มีสิทธิ์จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดแต่การไม่ชำระหนี้
กำหนดเวลาชำระหนี้กำหนดเวลาชำระหนี้
กำหนดเวลาชำระหนี้กำหนดเวลาชำระหนี้กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นสิ่งสำคัญในการชำระหนี้ของลูกหนี้เพราะหากถูกลูกหนี้ไม่รู้กำหนดเวลาชำระหนี้ของตนแล้วก็ไม่อาจชำระหนี้ให้ ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงของมูลหนี้ได้
ซึ่งตามมาตรา 206 ให้ผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิดกฎแสดงกฎหมายกำหนดต้องชดใช้สินไหมค่าทดแทนทันทีที่ละเมิดก็ถือว่าเป็นหนี้ที่กำหนดชัดแจ้งหรืออาจเป็นกำหนดเวลาชำระหนี้โดยปริยาย
หนี้ที่กำหนดชำระหนี้อาจเป็นนี่ที่กำหนดชำระไว้โดยชัดแจ้งเช่นกำหนดตามวันแห่งปฏิทินหรือกำหนดตามข้อเท็จจริงเช่นยืมเสื้อคุยเพื่อไปรับปริญญาจะส่งคืนเมื่อรับปริญญาเสร็จก็ถือว่าเป็นการกำหนดโดยชัดแจ้งคือมีการตกลงกันระหว่างคู่กรณีที่ก่อหนี้ขึ้นก็ได้หรืออาจกำหนดชัดแจ้งโดยบทบัญญัติของกฎหมายเช่นหนี้ละเมิด
กำหนดเวลาชำระหนี้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้แต่เพียงที่สงสัยก็รณีมาตรา 203 วรรคแรกบัญญัติว่าถ้าได้กำหนดเวลาไว้แต่หากกรณีเป็นที่สงสัยท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนถึงเวลานั้นหาได้ไม่แต่ แต่ฝ่ายลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นก็ได้การที่กฎหมายบัญญัติไว้ว่าถ้าได้กำหนดเวลาไว้แต่หากกรณีเป็นที่สงสัย
กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ ไว้ไม่เป็นที่สงสัยกำหนดเวลาชำระหนี้ที่ลูกหนี้และเจ้าหนี้ตกลงกำหนดกันไว้นั้นเมื่อไม่เป็นที่สงสัยก็ยัยังอาจแบ่งออกได้เป็นสองอย่างซึ่งมีผลบังคับในทางกฎหมายแตกต่างกันคือ
กำหนดชำระหนี้กำหนดชำระหนี้มิใช่ตามวันแห่งปฏิทินการกำหนดชำระหนี้แบบนี้นั้นกฎหมายได้กล่าวถึงไว้ในมาตรา 204 วรรคแรกว่าถ้านี่ถึงกำหนดชำระแล้วและภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้วลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ไซด์ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้วเมื่อเทียบกับมาตรา 204 วรรคสองที่ให้คำว่าถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามแห่งปฏิทินจึงต้องแปลความกำหนดเวลาชำระหนี้
มาตรา 204 นั้นก็มาตรา 204 นั้นก็คือต้องแปลว่าเป็นกำหนดเวลาชำระหนี้ที่มิใช่ตามเพลงปฏิทินนั่นเองเช่นยืมเงินไปและกำหนดว่าจะใช้คืนเมื่อขายข้าวได้แล้วหรือยืมเรือไปเช็คกำหนดและจะสูงขึ้นเมื่อสิ้นฤดูน้ำ
กำหนดชำระหนี้กำหนดชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทินกรณีนี้เป็นการกำหนดเวลาชำระหนี้โดยแจ้งชัดตามแห่งปฏิทินตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 204 วรรคสองว่าถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทิน
หนี้พี่ ที่มิได้กำหนดเวลาชำระหนี้บางกรณีหนี้หลายอย่างก็อาจไม่ได้กำหนดเวลาไว้เจ้าหนี้ที่มิได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้นี้มิได้หมายความว่าลูกหนี้จะไม่ต้องชำระกฎหมายได้กำหนดลักษณะกฎเกณฑ์ไว้ตามมาตรา 203 วรรคแรกว่าถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้มิได้กำหนดไว้หรืออาจอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ไซร้ท่านว่าย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โด้พลันและฝ่ายลูกหนี้ก็ยอมชำระหนี้ของตนได้โดยพลันหยุด
หน้าที่ชำระหนี้ให้ถูกต้อง
วัตถุแห่งหนี้
นี่นี่ส่งมอบทรัพย์สินวัตถุแห่งหนี้เป็นการส่งมอบทรัพย์สินนั้นหมายถึงนี่ที่ลูกหนี้ต้องส่งมอบทรัพย์สินแก่เจ้าหนี้(หนี้โอนทรัพย์สิน)
หนี้งดเว้นทำการวัตถุแห่งหนี้นั้นอาจกำหนดให้ลูกหนี้ต้องไม่กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ตกลงกันไว้ตามมาตรา 213 วรรคสาม(สัญญาตกลง)(หน้าที่เฉพาะเจาะจง)(งดเว้นกระทำการหลักเสรีภาพ)
หนี้กระทำการเป็นหนี้ที่ลูกหนี้ต้องไปกระทำการอันใดอันหนึ่งหรือหลายอย่างแก่เจ้าหนี้ (หนี้ก็ทำการด้วยตนเอง)(หนี้ไม่ต้องกระทำการด้วยตนเอง)
วัตถุแห่งหนี้กับวัตถุประสงค์แห่งนิติกรรม
วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นอยู่ในขั้นพื้นฐานก่อนนี่เกิดหนี้ขึ้นจึงมีวัตถุนี้ขึ้นมา
วัวัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นก็มีเฉพาะในนิติกรรมเท่านั้น
วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นไม่จำกัด
ทรัพย์อันเป็นเหตุวัตถุแห่งหนี้
มาตรา 195 เมื่อซับซึ่งเป็นวัตถุแห่งหนี้นั้นได้ระบุไว้แต่เพียงเป็นรั ประเภทและถ้าตามสภาพแห่งนิติกรรมหรือตามเจตนาของคู่กรณีไม่อาจกำหนดได้ว่าซับนั้นจะพึงเป็นชนิดอย่างไรไซร้ท่านว่าลูกหนี้จะต้องส่งมอบทรัพย์ชนิดปานกลาง
สมาตรา 277 ทรัพย์หรือสิทธิ์ทิอันเป็นแห่งวัตถุแห่งหนี้ตามมาตรา [231]ทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้วัตถุแห่งหนี้คือการส่งมอบซทรัพย์สิทธิเรียกร้องให้ทางหนี้นั้นไม่ได้ก่อให้เกิดทรพย์สิทธิหากลูกหนี้ไม่ส่งมอบเจ้าหนี้จะไปเรียกร้องต่อศาลมาตรา 213 มาตราทรัพย์เป็นวัดโทรแห่งหนี้ไม่ได้มาตรา 336 ทรัพย์วัตถุชำระหนี้จะถูกต้องกว่าหากใช้วัตถุให้หนี้(ทรัพย์กหนี้จะต้องส่งมอบมีสองประเภทคือเงินตราทรัพย์ไม่ใช่เงินตรา)
ทรัพย์ที่จะส่งมอบทรัพย์สินทั่วไป
กรณีทรัพย์ที่จะต้องส่งมอบให้ได้ระบุไว้เป็นเพียงประเภท
มาตราหนึ่งเก้ามาตรา 195 เมื่อซับซึ่งเป็นวัตถุแห่งหนี้นั้นได้ระบุไว้แต่เพียงประเภทและถ้าตามสภาพแห่งนิติกรรมหรือตามเจตนาของคู่กรณีไม่อาจกำหนดได้ว่าทรัพย์สินนั้นจะเพิ่งเป็นชนิดอย่างไรไซร้ท่านว่าลูกหนี้จะต้องส่งมอบทรัพย์สินชนิดปานกลาง
การที่ทรัพย์นั้นจะเป็นวัตถุแห่งหนี้
ตามมาตราหนึ่งตามมาตรา 195 วรรคสองถ้าลูกหนี้ได้กระทำการอันตนจะพึงต้องทำเพื่อส่งมอบทรัพย์สินสิ่งนั้นทุกประการแล้วก็ดีหรือถ้าลูกหนี้ได้เลือกกำหนดทรัพย์สินที่จะส่งมอบแล้วด้วยความยินยอมของเจ้าหนี้ก็ดีท่านว่าทรัพย์สินนั้นจึงเป็นวัตถุแห่งหนี้จำเดิมแต่เวลานั้นไปมีสองกรณี
ลูกหนี้ได้เลือกกำหนดซับสินแล้วด้วยความยินยอมของเจ้าหนี้
ลูกหนี้ได้กระทำการอันตนจะพึงต้องทำเพื่อส่งมอบทรพย์สินทุกประการ
การผิดนัดไม่การผิดนัดไม่ชำระหนี้
กำหนดเงื่อนไขเอาไว้อย่างชัดเจน
การผิดนัด
ลูลูกหนี้ผิดนัดโดยเจ้าหนี้ไม่ต้องเตือนลูกหนี้จะผิดนัดก็ต่อเมื่อเจ้าหนี้ได้ตักเตือนชำระหนี้แล้วลูกหนี้ผิดนัดโดยเจ้าหนี้ไม่ต้องตักเตือน2ประเภท
หนี้ที่กำหนดนอดชำระวันเวลาปฏิทินตามมาตรา 204 วรรคสองถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้มิได้ชำระหนี้ตามกำหนดไซร้ท่านว่าลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลยวิธีวิธีเดียวกันนี้ท่านให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนชำระหนี้ซึ่งได้กำหนดเวลาลงเอาไว้อาจคำนวณนับได้โดยปฏิทินนับแต่วันที่ได้บอกกล่าว
หนี้ละเมิดนั้นเกิดขึ้นจากการหลวงสิทธิ์ที่ของผู้อื่นตามมาตรา 206 ในกรณีนี่อันเกิดแต่มูลละเมิดลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด
การผิดนัดเป็นผลทางกฎหมายที่มีความสัมพันธ์ต่อลูกหนี้และเจ้าหนี้2กรณี
ลูลูกหนี้ผิดนัดโดยต้องเตือนก่อน 2 กรณี
หนี้ไม่มีกำหนดชำระตามมาตรา 203 ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์การทั้งปวงก็ไม่ได้ไซร้ท่านว่าเจ้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โดย 1000 และฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดย พลันดุจกัน
หนี้ที่กำหนดเวลาชำระมิใช่ตามวันแห่งปฏิทินตามมาตรา 204 ถ้านี่ถึงกำหนดชำระแล้วและภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้วลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ไซด์ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว
กำหนดชำระหนี้ผิดนัด
กำหนดเวลาชำระหนี้แล้วนั้น
กำหนดลูกหนี้ต้องชำระหนี้
กำหนดเวลาชำระหนี้
เจ้าหนี้สามารถเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้
การผิดนัด
เงื่อนไขที่ลูกหนี้ผิดนัด
กรณีที่ไม่ได้ถือว่าลูกหนี้ผิดนัดมาตรา 205 ตราบใดการชำระหนี้นั้นยังมิได้กระทำลงเพราะพฤติการณ์อันใดอันหนึ่งซึ่งลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบตามนั้นลูกหนี้ยังหาได้ชื่อว่าผิดนัดไม่
เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก
บางครั้งการชำระหนี้ยังไม่ได้กระทำลงนั้นเป็นพฤติกรรมที่ทั่วโลกหนี้ไม่ได้เพราะเป็นเหตุเกิดจากบุคคลภายนอกซึ่งเป็นเรื่องนอกอำนาจของลูกหนี้ที่จะป้องกันได้
เกิดจากธรรมชาติ
การที่ลูกหนี้ไม่อาจชำระหนี้ได้ทันตามกำหนดมีส่วนสาเหตุมาจากภัยธรรมชาติที่ลูกหนี้ไม่อาจคาดการณ์และไม่อาจป้องกันได้ก็ถือว่าพฤติการณ์ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ
เเป็นเหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้
การที่เจ้าหนี้ผิดนัดอาจด้วยเพราะไม่รับชำระหนี้ตามมาตรา 207 หรือเพราะไม่เสนอชำระหนี้ตอบแทนเมื่อตนมีหน้าที่ต้องชำระหนี้ตอบแทนตามมาตรา 210
นางสาวชญาดา คุณประทุม
รหัสนิสิต 64012310031 LW