Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ความรับผิดในการ
กระทำของบุคคลอื่น, -มาตรา 425 บัญญัติว่านายจ้างต้องร่วมกั…
-
-มาตรา 425 บัญญัติว่านายจ้างต้องร่วมกันรับผิดกับลูกจ้างในผลแห่งละเมิดซึ่งลูกจ้างได้กระทำไปในทางที่จ้างนั้น
-มาตรา 575 อันว่าจ้างแรงงานนั้นคือสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่าลูกจ้างตกลงจะทำงานให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่านายจ้างและนายจ้างตกลงจะให้สินจ้างตลอดเวลาที่ทำงานให้
-
ปพพ. มาตรา 797 อันว่าสัญญาตัวแทนนั้นคือสัญญาซึ่งให้บุคคลคนหนึ่งเรียกว่าตัวแทนมีอำนาจทำการแทนบุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่าตัวการและตกลงจะทำการดังนั้น
-
นายจ้างไม่ต้องรับผิดในการละเมิดของลูกจ้างเพียงแต่เป็นการละเมิดนั้นได้เกิดขึ้นในเวลาที่ลูกจ้างเกี่ยวข้องกับงานของนายจ้างแต่การละเมิดนั้นต้องเป็นส่วนหนึ่งของงานนั้นไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน
ลูกจ้างกระทำกิจส่วนตัวในขณะเดียวกันก็ถือว่าเป็นเหตุที่เกิดขึ้นในการที่จ้างเพราะอาจเป็นเหตุให้ลูกจ้างปฎิบัติหน้าที่เพื่อนายจ้างโดยประมาทเลินเล่อ
กรณีที่นายจ้างมีคำสั่งห้ามอันเป็นละเมิดโดยชัดแจ้งย่อมไม่เป็นข้อต่อสู้ของนายจ้างถ้าหากการกระทำนั้นเป็นเพียงวิธีการปฏิบัติในสิ่งที่ลูกจ้างได้รับ
มาตรา 426 นายจ้างซึ่งได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอกเพื่อละเมิดอันลูกจ้างได้ทำนั้นชอบที่จะได้ชดใช้จากลูกจ้างนั้น
เมื่อนายจ้างใช้ค่าสินไหมทดแทนให้ผู้เสียหายไปแล้วจึงชอบที่จะช่วงสิทธิของผู้เสียหายไล่เบี้ยเรียกให้ลูกจ้างชดใช้ให้แก่ตนได้ ตามมาตรา 229(3) เเละมาตรา 426
ระหว่างนายจ้างลูกจ้างซึ่งเป็นลูกหนี้ร่วมกันกับผู้เสียหาย นายจ้างลูกจ้างยังคงต้องรับผิดต่อผู้เสียหายจนกว่านี่นั้นจะได้ชำระสิ้นเชิงมาตรา 291
-
2.มาตรา 428 ใช้คำว่าความเสียหายโดยที่ความเสียหายอาจไม่ได้เกิดจากการกระทำโดยจงใจหรือประมาทเล่นเล่อผู้รับจ้างจึงไม่ต้องรับผิดทางละเมิดแต่ผู้ว่าจ้างต้องรับผิดเพราะได้มีส่วนผิด
3.ความรับผิดของผู้ว่าจ้างทำของมิใช่ความรับผิดในการกระทำของบุคคลอื่นผู้ว่าจ้างไล่เบี้ยเรียกให้ชดเชยเอาจากผู้รับจ้างไม่ได้
-
-
มาตรา 428 ผู้ว่าจ้างทำของไม่ต้องรับผิดเพื่อความเสียหายอันผู้รับจ้างได้ก่อให้เกิดขึ้นแก่บุคคลภายนอกในระหว่างทำการงานที่ว่าจ้างเว้นแต่ผู้ว่าจ้างจะเป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำหรือในคำสั่งที่ตนไว้ให้หรือในการเลือกหาผู้รับจ้าง
-
-
-
สิทธิไล่เบี้ยของบิดามารดาหรือผู้อนุบาลสามารถไล่เบี้ยเอาได้จนครบจำนวนที่ได้ชดใช้ตามมาตรา 431 และมาตรา 426
มาตรา 430 ครูบาอาจารย์นายจ้างหรือบุคคลอื่นซึ่งได้รับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถอยู่เป็นนิจก็ดีชั่วคราวชั่วคราวก็ดีจำต้องรับผิดชอบร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิดซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตนถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้นนั้นมิได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร
-
สิทธิไล่เบี้ยของครูบาอาจารย์หรือบุคคลอื่นซึ่งได้รับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถ สามารถไล่เบี้ยเอาได้จนครบจำนวนที่ได้ชดใช้ตามมาตรา 431 และมาตรา 426
-