Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
1.3การผิดนัดไม่ชำระหนี้ - Coggle Diagram
1.3การผิดนัดไม่ชำระหนี้
1.การผิดนัด
1.1 ลูกหนี้ผิดนัดโดยต้องเตือนก่อน
บางประเภทนั้นกฎหมายกฎหมายกำหนดให้เจ้าหนี้ต้องเตือนลูกหนี้ก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัด คือการผิดนัดเกิดจากการกระทำของเจ้าหนี้เพื่อให้ครบเงื่อนไขตามกฎหมาย
1.หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระมิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน
มาตรา 204 วรรคแรก ถ้าหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ไซร้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว
การเตือนให้ลูกหนี้ชำระหนี้นั้นต้องเป็นการเตือนเมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้วลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ ลูกหนี้จึงจะผิดนัดเพราะว่าเขาเตือนแล้ว
หากหนี้ยังไม่ถึงกำหนดชำระแม้เจ้าหนี้จะเตือนให้ลูกหนี้ชำระหนี้ และลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ลูกหนี้ก็ยังไม่ผิดนัด
หนี้ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระตามมาตรา 203
มาตรา 203 กำหนดให้เจ้าหนี้มีสิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้โดยพลัน และลูกหนี้มีสิทธิจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน
1.2 ลูกหนี้ผิดนัดโดยเจ้าหนี้ไม่ต้องเตือน
1.หนี้ที่กำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทิน
หนี้ที่กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทินถ้าลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ผิดนัดทันทีไม่ต้องเตือน
2.หนี้ละเมิด
หนี้ละเมิดลูกหนี้ผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด
ผู้ที่ต้องร่วมรับผิดตามกฎหมายในมูลละเมิดก็ต้องร่วมรับผิดในดอกเบี้ยนับตั้งแต่ผิดนัดคือ นับตั้งแต่กระทำละเมิดด้วย
1.3กำหนดชำระหนี้ กับการผิดนัด
ความแตกต่างและความเหมือนของกำหนดเวลาชำระหนี้กับการผิดนัด
1.กำหนดเวลาชำระหนี้ เป็นการกำหนดที่ลูกหนี้จะต้องชำระหนี้แต่การผิดนัดเป็นผลของการไม่ชำระหนี้ตามกำหนด
2.กำหนดเวลาชำระหนี้ เป็นกำหนดที่เจ้าหนี้สามารถเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้และเป็นองค์ประกอบสำคัญประการหนึ่งของการผิดนัด
3.การผิดนัดนั้น แม้จะถึงกำหนดเวลาชำระหนี้ และมีเงื่อนไขอื่นที่อาจทำให้ลูกหนี้ผิดนัด
1.4กรณีที่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัด
1.เป็นเหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้เอง
การที่เจ้าหนี้ผิดนัด อาจด้วยเพราะไม่รับชำระตามมาตรา 207 หรือเพราะไม่เสนอชำระหนี้ตอบแทนเมื่อตนมีหน้าที่ต้องชำระตอบแทนตามมาตรา 210
2.เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก
แม้เหตุจะเกิดจากบุคคลภายนอกแต่ลูกหนี้ก็มีส่วนผิด ลูกหนี้ก็จะอ้างไม่ได้
3.เกิดจากภัยธรรมชาติ
ลูกหนี้ไม่อาจคาดการณ์และไม่อาจป้องกันได้ก็ถือว่าเป็นพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ
2.ผลของการผิดนัดของลูกหนี้
2.1 ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดแต่การผิดนัด
เป็นการที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้
เจ้าหนี้ก็อาจเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนได้ในมาตรา 215
ค่าสินไหมทดแทนความเสียหายอันเกิดแต่การผิดนัดมีข้อสังเกต 2 ประการ
ประการแรก ค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้นจากการผิดนัดโดยตรง
ประการที่สอง เป็นความรับผิดที่เพิ่มขึ้นมาจากการชำระหนี้ปกติแม้เมื่อผิดนัดลูกหนี้ก็ยังต้องรับผิดชำระหนี้ไม่เกี่ยวกับค่าสินไหมทดแทน
2.2 เจ้าหนี้อาจไม่รับชำระหนี้
ลูกหนี้จะต้องชำระให้ถูกต้องในเรื่องของเวลา
ต้องให้เจ้าหนี้เตือนก่อนจึงจะผิดนัดตามมาตรา 204 วรรคแรก
ให้สิทธิแก่เจ้าหนี้ในการปฏิเสธไม่รับชำระหนี้ในี้ในกรณีผิดนัดได้ในมาตรา 216
เจ้าหนี้ก็อาจบอกกล่าวให้เวลาชำระหนี้เป็นสารสำคัญได้ ในมาตรา 387
ถ้าลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ กฎหมายจึงยอมให้เจ้าหนี้บอกกล่าวให้อีกฝ่ายหนึ่งชำระหนี้ด้วยกำหนดเวลาพอสมควร ถ้าลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ อีกฝ่ายก็มีสิทธิจะบอกปัดไม่ยอมรับชำระหนี้
2.3 ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดระหว่างผิดนัดเพิ่มขึ้น
เป็นความเสียหายจากการผิดนัดโดยตรงแล้ว ลูกหนี้ยังอาจต้องรับผิดในความเสียหายในความประมาทเลินเล่อ
ลูกหนี้จะไม่ต้องรับผิดความเสียหายในเรื่องนี้เกิดจาก 2 สาเหตุ
ความประมาทเลินเล่อของลูกหนี้อย่างหนึ่ง
เกิดจากอุบัติเหตุอีกอย่างหนึ่ง