Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หน้าที่ในการชำระหนี้, "หน้าที่ในชำระหนี้" - Coggle Diagram

- - - - กรณีเป็นที่สงสัยนั้นคือสงสัยว่าเวลาที่กำหนดนั้นเป็นประโยชน์แก่ฝ่ายเจ้าหนี้หรือฝ่ายลูกหนนี้มิได้เป็นกรณีสงสัยว่าหนี้มีกำหนดเวลาชำระหรือไม่ซึ่งมาตรา ๒๐๓ วรรคสองบัญญัติให้เป็นประโยชน์แก่ฝ่ายลูกหนี้คือฝ่ายเจ้าหนี้จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ก ่อนกำหนดเวลานั้นไม่ได้แต่ฝ่ายลูกหนี้ย่อมจะชำระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ก่อนกำหนดเวลานั้นได้เช่น เจ้าหนี้ให้ลูกหนี้กู้ยืมเงินจำนวน ๕๐,๐๐๐ บาท ตกลงกันว่าลูกหนี้จะชำระหนี้ภายใน ๑๕ วัน เจ้าหนี้จะเรียกร้องให้ลูกหนี้ชำระหนี้ด้วยการส่งมอบเงินจำนวน๕๐,๐๐๐ บาทนั้น ก่อนครบกำหนด ๑๕ วันดังกล่าวไม่ได้แต่ลูกหนี้จะชำระหนี้ด้วยการส่งมอบเงินจำนวน๕๐,๐๐๐ บาทนั้นห้แก่เจ้าหนี้ก่อนครบกำหนด ๑๕ วันนั้นได้
    - - กำหนดเวลาชำระหนี้ที่ลูกหนี้และเจ้าหนี้ตกลงกำหนดกันไว้เมื่อ แบ่งออกเป็น2 กรณี
      - กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฎิทิน
        
        มาตรา 204 วรรคสอง ว่าถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฎิทิน เช่น กำหนดชำระหนี้ในวันที่10 ส.ค กำหนดชำระหนี้ในวันสงกรานต์เป็นต้น คือ วัน เดือน ปี เช่น กำหนดว่า2เดือน นับแต่วันทำสัญญาหรือ1ปี นับแต่ทำสัญญา เช่น ตกลงซื้อโคกันจำนวน30ตัว กำหนดส่งมอบโคโดยกำหนดว่า ถ้าผู้ขายพร้อมจะส่งมอบต้องแจ้งให้ผู้ซื้อทราบล่วงหน้า 30วัน
      - กำหนดเวลาชำระหนี้มิใช่ตามวันแห่งปฎิทิน
        
        มาตรา 204 ถ้าหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ไซร้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว คำเตือนลุกหนี้แล้ว ลุกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ ลุกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว เช่น ยืมเงินไปและกำหนดว่าจะใช้คืนเมื่อขายข้าวได้แล้ว หรือยืมเรือไปใช้กำหนดจะส่งคืนเมื่อสิ้นฤดูน้ำ เป็นต้น'
- - - - หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระมิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        ในมาตรา 204 วรรคแรก ถ้าหนี้ถึงกำหนดการกำหนดเวลาชำาระหนี้นั้นอาจ เอาวันแห่งปฏิทินมาเป็นตัวกำหนดการชำระหน้ี หรือเอาวันอื่นท่ีมิใช่วันแห่งปฏิทินมาเป็นตัวกำหนด การชำระหน้ี เช่น เมื่อถึงฤดูร้อน เมื่อถึงฤดูฝน หรือเมื่อถึงฤดูหนาว เป็นต้น ไม่อาจกำหนดเวลาที่แน่ชัด เมื่อหนี้ถึงชำระแล้ว กฎหมายจึงได้กำหนดวันที่แน่ชัดได้ ถ้าหากเจ้าหนี้ยังไม่เตือนลูกหนี้ก็ยังไม่ผิดนัด
      - หนี้ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระตามมาตรา203
        
        นี่หนี้ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้และจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ มาตรา203 กำหนดให้กำหนดให้เจ้าหนี้มีสิทธิ์เรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้โดยพลัน และลูกหนี้ก็และลูกหนี้ก็มีสิทธิ์จะชำระหนี้ของตนได้โดยพลัน ดุจกันนั้น ดัดังนั้นหากไม่มีการเตือนให้ชำระหนี้จากเจ้าหนี้ลูกหนี้ก็ยังไม่มีหน้าที่ชำระหนี้และยังไม่ผิดนัดจึงถือได้ว่าหนี้ประเภทนี้ลูกหนี้ผิดนัดโดยการเตือนของเจ้าหนี้ด้วยเช่นกัน
      - ลูกหนี้ชำระหนี้ตามกำหนดนั้น แต่การที่ลูกหนี้ชำระหนี้ เจ้าหนี้ต้องเตือนลูกหนี้ก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัด คือ การการผิดนัดนั้นเกิดจากการกระทำของเจ้าหนี้เพื่อให้ครบเงื่อนไขตามกฎหมาย
    - - หนี้ที่กำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทิน
        
        มาตรา ๒๐๔ วรรคสอง กล่าวคือกรณีที่ได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทิน และลูกหนี้มิได้ชำระหนี้ ตามกำ หนด การกำหนดเวลาชำ ระหนี้ไว้ตามวันปฏิทินดังกล่าว อาจกำ หนดโดยระบุ เป็นวันเดือนปี เช่น๙สิงหาคม๒๕๖๐หรือเป็นจำนวนวันเช่น๗วัน๑๕วันหรือภายใน๓๐วัน หรือเป็นจำนวน เดือน เช่น ๓ เดือน ๖ เดือน หรือเป็นจำนวนปี เช่น ๑ ปี ๕ ปี เป็นต้น และลูกหน้ีมิได้ชำระหนี้ตามกำหนดนั้น ลูกหนี้นั้นย่ิมเป็นผู้ผิดนัดโดยเจ้าหน้ามิต้องเตือน
      - หนี้ละเมิด
        
        หนี้ละเมิดนั้นเกิดขึ้นจากการล่วงสิทธิ์ของผู้อื่น สัญทำสัญญาหรือไม่มีกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ ในเรื่องการผิดนัดสำหรับหนี้ละเมิดไว้ใจมาตรา206ในกรณีหนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด
        การทำละเมิดทำให้เขาเสียหายก็มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดแทนทันที่ทีทำละเมิดซึ่ ซึ่งถือว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิดทันทีโดยไม่ต้องเตือนแต่อย่างใดทั้งสิ้นรวมถึงค่าเสียหายในอนาคตก็ต้องเสียดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ทำละเมิด
    - - การผิดนัดคือเป็นเรื่องของการไม่ชำระหนี้ซึ่งเกิดผลบางประการทางกฏหมายการที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้หรือลูกหนี้อาจยังไม่ชำระหนี้ก็ได้การผิดนัดบางกรณีต้องมีการกระทำของเจ้าหนี้การทำให้ลูกหนี้ผิดนัด การเตือนให้ลูกหนี้การเตือนให้ลูกหนี้ชำระหนี้ภายหลังจากนี้ถึงกำหนดชำระแล้วตามมาตรา 204
        -กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นกำหนดที่ลูกหนี้จะต้องชำระหนี้แต่การผิดนัดเป็นผลของการไม่ชำระเป็นกำหนด ประกอบเงื่อนไขบางประการของกฎหมายถ้ ถ้าเป็นการชำระหนี้ที่มิใช่กำหนดตามวันแห่งปฏิทินลูกหนี้จะผิดนัดก็ต่อเมื่อเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนของลูกหนี้แล้วแต่ถ้าเป็นหนี้ที่มีกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินลูกหนี้ก็จะผิดนัดทันทีที่ไม่ชำระหนี้
        -กำหนดเวลาชำระหนี้ชำระหนี้กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นกำหนดที่เจ้าหนี้สามารถเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้และเป็นประกอบสำคัญประการหนึ่งของการผิดนัดการที่เจ้าหนี้จะทำให้ลูกหนี้ผิดนัดได้นั้นต้องเป็นการเตือนลูกหนี้หลังจากที่นี่ถึงกำหนดชำระแล้ว
        -การผิดนัด นั้นแม้จะถึงกำหนดเวลาชำระหนี้และมีเงื่อนไขอื่นที่อาจทำให้ลูกหนี้ผิดนัดเช่นการเตือนของเจ้าหนี้แล้วก็ตามหากการที่ไม่ชำระหนี้นั้นมีเหตุที่ลูกหนี้จะอ้างได้ว่าไม่ใช่ความผิดของตนจากพฤติการณ์อันใดอันหนึ่งซึ่งลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบแล้วตามมาตรา 205
    - - การชำระหนี้ที่กำหนดเวลาไว้ตามวันแห่งปฏิทินเมื่อถึงกำหนดแล้วลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดแต่ในบางกรณีการที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้นไม่ใช่ความผิดของลูกหนี้ตามมาตรา205
        -เหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้เอง การที่หนูการที่ลูกหนี้ยังไม่ได้ชำระหนี้นั้นหากเกิดเพราะเจ้าหนี้จะต้องรับผิดแล้วก็ถือเป็นพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบเหตุที่เจ้าหนี้จะต้องรับผิดชอบนั้นมีหลายสาเหตุด้วยกันได้แก่กรณีเจ้าหนี้ผิดนัดและกรณีที่เจ้าหนี้ต้องรับผิดด้วยเหตุอื่นด้วย
        -เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก บางครั้บางครั้งการชำระหนี้ยังไม่ได้กระทำลงนั้นเป็นพฤติการณ์ที่โทษลูกหนี้ไม่ได้เพราะเป็นเหตุเกิดจากบุคคลภายนอกซึ่งเป็นเรื่องนอกอำนาจของลูกหนี้ที่จะป้องกันได้เช่นตกลงการทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินโดยตกลงกัน โดยตกลงกันว่าลูกหนี้จะรางวัดแบ่งแยกที่ดินที่จะซื้อขายและไปโอนให้แก่ผู้ซื้อภายในเวลาที่กำหนดแต่รังวัดแบ่งแยกไม่สิทธิ์เพราะเจ้าพนักงานที่ดินไม่อาจดำเนินการได้ทันถือว่าลูกหนี้ไม่ผิดนัด
        -ภัยธรรมชาติ
  - - - การที่การที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามกำหนดและตกเป็นผู้ผิดนัดนั้นถือว่าเป็นการที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้เมื่อการชำระหนี้ล่าช้าเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าหนี้เจ้าหนี้อาจเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนตามมาตรา 215 เมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้เจ้าหนี้จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดแต่การนั้นอัน
        ค่าสินไหมทดแทนความเสียหายอันเกิดจากการผิดนัด
        -ค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้นจากการผิดนัดโดยตรง
        -ความผิความผิดที่เพิ่มขึ้นมาจากการชำระหนี้ปกติที่แม้เมื่อลูกหนี้ผิดนัดก็ยังต้องรับผิดนี่ไม่เกี่ยวกับค่าสินใหม่ทดแทน
      - เจ้าหนี้อาจไม่รับชำระหนี้
        
        กาหนดเวลาให้ชาระหน้ีตามปีปฎิทิน
        แต่ไม่ถือเอาระยะเวลาเป็นเรื่องสาคญั เช่นให้ช่างตดัเส้ือผา้ให้เสร็จ7วนั ดงัน้ีเมื่อครบกาหนดแลว้ตดัผา้ไม่ เสร็จผู้ว่าจ้างจะถือเอาเป็นเหตุไม่รับชาระหน้ีไม่ได้ส่วนมีความเสียหายอย่างไรก็ไปเรียกว่ากล่าวกันต่างหาก
        มาตรา216บัญญัติว่า“ถา้โดยเหตุผิดนัดการชาระหน้ีกลายเป็นอนั ไร้ประโยชน์แก่เจา้หน้ี เจา้ หน้ีจะบอกปัดไม่รับชาระหน้ี และจะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชาระหน้ีก็ได”
      - ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดระหว่างผิดนัดเพิ่มขึ้น
        
        มาตรา 217 บัญญัติว่า “ลูกหน้ีจะต้องรับผิดชอบในความเสียหายบรรดาที่เกิดแต่ความประมาทเลินเล่อในระหว่างเวลาที่ตนผิดนัดท้ังจะต้องรับผิดชอบในการที่การชำระหน้ีกลายเป็นพ้น วิสัย เพราะอุบัติเหตุอัน เกิดข้ึนในระหว่างเวลาที่ผิดนัดน้ันด้วยเว้น แต่ความเสียหายน้ันถึงแม้ว่าตนจะไดชำระหน้ี ทันเวลากำหนดก็คงจะต้องเกิดมีอยู่นั่นเอง”
        -ความรับผิดในความเสียหายที่เกิดแต่ความประมาทเลินเล่อคือหากในระหว่างผิดนัดเกิดมีความเสียหายอย่างหน่ึงอย่างใดเพราะความประมาทเลินเล่อของลูกหน้ี อย่างน้ีลูกหน้ีต้องรับผิดชอบ เช่นยืมรถยนตเ์พื่อนถึงเวลาคืนรถยนต์แลว้ไม่ส่งมอบคืนปรากฏว่ารถยนตค์นัดดังกล่าวไฟไม้ทั้งคัน ลูกหน้ีต้องรับผิดชอบ
        -ความรับผิดชอบในการที่การชาระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุคือในระหว่างผิด นัดแม้เกิดอุบัติเหตุทำให้การชำระหน้ีกลายเป็นพ้น วิสัย