Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หน้าที่ในกาารชำระหนี้ - Coggle Diagram

- - - - วัตถุแห่งหนี้นั้นอาจกำหนดให้ลูกหนี้ต้องไม่กระทำการอย่างหนึ่งอย่างใด ตามที่ตกลงกันไว้ก็ได้ ในมาตรา ๒๑๓ วรรคสาม
        
        มาตรา ๒๑๓ วรรคสาม " ส่วนหนี้ซึ่งมีวัตถุเป็นอันจะให้งดเว้นการอันใด เจ้าหนี้จะเรียกร้องให้รื้อถอนการที่ได้กระทำลงแล้วนั้นโดยให้ลูกหนี้เสียค่าใช้จ่าย และให้จัดการอันควรเพื่อกาลภายหน้าด้วยก็ได้"
      - หนี้งดเว้นกระทำต้องมีสภาพเป็นหนี้ (obligation)ที่อาจบังคับได้ไม่ใช่หน้าที่ทั่วไป(devoir)
      - ทำสัญญาเช่าที่ดินเขาสร้างอาคารพาณิชย์เพื่อทำการค้าขาย เจ้าของที่ดินไม่ต้องการให้อาคารพาณิชย์ที่จะสร้างขึ้นบังวิวทิวทัศน์ของบ้านตนจึงตกลงห้ามสร้างอาคารสูงเกิน ๒ ชั้น ถ้าผู้เช่าสร้างอาคารสูงเกินกว่าที่ตกลงไว้ ผู้เช่าซึ่งเป็นลูกหนี้ก็ฝ่าฝืนหน้าที่ในการชำระหนี้และอาจถูกบังคับให้รื้อถอนการที่ได้ทำลงนั้นตามมาตรา ๒๑๓ วรรคสาม
    - - เป็นหนี้ที่ลูกหนี้ต้องไปทำการงานอย่าใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่างแก่เจ้าหนี้
      - หนี้กระทำการนั้น อาจมีได้ทั้งที่ลูกหนี้อาจเพียงแต่รับผิดชอบในการจัดกระทำการอันนั้นโดยลูกหนี้ไม่ต้องกระทำด้วยตัวเองก็ได้ :
      - หนี้ตามสัญญารับจ้างสร้างบ้านลูกหนี้ซึ้งเป็นผู้รับเหมามาก็มิได้ลงมือสร้างด้วยตนเองเพียงแต่ไปจัดหาคนงาน นายช่างมาทำงานให้เสร็จตามสัญญาเท่านั้นก้ได้ แต่อาจมีหนี้กระทำการอีกประเภทหนึ่งที่ ลูกหนี้ต้องกระทำการนั้นๆ ด้วตัวลูกหนี้เองจะด้วยสภาพของสัญญา [ด้วยสภาพของหนี้หรือด้วยความตกลงของคู่กรณีก็ตาม
    - - วัตถุแห่งหนี้เป็นการส่งมอบทรัพย์สินนั้นหมายถึงหนี้ที่ลูกหนี้มีหน้าที่ต้องส่งมอบทรัพย์สินแก่เจ้าหนี้
      - การโอนกรรมสิทธิ์ การโอนทรัพย์สิน และการส่งมอบทรัพย์สินนี้มีความหมายที่ไม่ตรงกันทีเดียว ดังจะเห็นได้ว่าการโอนกรรมสิทธิ์นั้นมุ่งถึงการเปลี่ยนแปลงกรรมสิทธิ์จากครหรึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง ในบางกรณีก็อาจแยกกันเด็ดขาดกับเรื่องการส่งมอบทรัพย์สิน ซึ่งมีในกรณีอสังหาริมทรัพย์และสังหาริมทรัพย์
  - - - ๑. วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้น อยู่ในขั้นมูลฐานก่อนก่อหนี้คือเป็นที่มาแห่งหนี้ประการหนึ่ง แต่วัตถุแห่งหนี้นั้นเป็นผลเมื่อนิติกรรมเกิดและเกิดหนี้้ขึ้นจึงมีวัตถุแห่งหนี้ขึ้นมา
      - ๒.วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นก็มีเฉพาะในนิติกรรมเท่านั้น แต่วัตถุแห่งหนี้นั้นมีในหนี้ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นหนี้ที่เกิดจากนิติกรรมหรือหนี้ที่เกิดจากการละเมิด จัดการงานนอกสั่ง และลาภมิควรได้ ก็จะมีวัตถุแห่งหนี้ทั้งสิ้น
      - ๓.วัตถุประสงค์ของนิติกรรมนั้นมีได้ไม่จำกัด แต่วัตถุแห่งหนี้ไม่ว่าจะเป็นหนี้ที่เกิดจากอะไร วัตถุแห่งจะมีเพียง ๓ อย่างคือ หนี้กระทำการ หนี้งดเว้นกระทำการ และหนี้ส่งมอบทรัพย์เท่านั้น
  - - - และมาตรา ๒๓๑ ก็ใช้คำว่า "ทรัพย์อันเป็นวัตถุแห่งหนี้" แล้วก็อาจเข้าใจไปได้ว่า วัตถุแห่งหนี้คือตัวทรัพย์นั้น ซึ่งตัวทรัพย์นั้นไม่อาจเป็นวัตถุแห่งหนี้ได้ เพราะวัตถุแห่งหนี้ คือ การส่งมอบทรัพย์
        
        ทรัพย์ที่ส่งมอบนี้เป็นทรัพย์อันเป็นวัตถุที่จะใช้ส่งมอบ คือหนี้ในกรณีนี้วัตถุแห่งหนี้คือการส่งมอบทรัพย์สิน ทรัพย์สินนั้นจึงเป็นวัตถุแห่งการชำระหนี้ มิใช่เป็นวัตถุแห่งหนี้
- - - - ๒. เจ้าหนี้อาจไม่รับชำระหนี้
      - ๓. ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดระหว่างผิดนัดเพิ่มขึ้น
      - ๑. ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดแต่การผิดนัด
  - - - มาตรา ๒๑๕ เมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้ไซร้ เจ้าหนี้จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดแต่การนั้นก็ได้
  - - - ตกลงเช่าห้องริมแม่น้ำเจ้าพระยาเพื่อดูกระบวนเสด็จพยุหยาตราทางชลมารค หากมาส่งมอบห้องล่าช้าไป จนกระบวนเสด็จผ่านไปหมดแล้วก็ย่อมไม่สำเร็จประโยชน์แก่เจ้าหนี้แล้ว หรือตกลงจ้างชุดเจ้าสาวเพื่อใช้ในวันเลี้ยงสมรส แต่มาส่งมอบให้หลังจากงานเลี้ยงฉลองสมรสผ่านไปแล้ว ก็ไม่เกิดประโยชน์แก่เจ้าหนี้แล้ว ดังนั้น หนี้ประเภทนี้จึงมีบทบัญญัติให้สิทธิแก่เจ้าหนี้ในการปฏิเสธไม่รับชำระหนี้ในกรณีผิดนัดได้ในมาตรา ๒๑๖
        
        มาตรา ๒๑๖ บัญญัติว่า “ถ้าโดยเหตุผิดนัด การชาระหนี้กลายเป็นอันไร้ประโยชน์แก่เจ้าหนี้ เจ้าหนี้จะบอกปัดไม่รับชำระหนี้ และจะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้ก็ได้”
- - - - มาตรา ๒๐๓ วรรคสอง ถ้าได้กำหนดเวลาไว้ แต่หากกรณีเป็นที่สงสัย ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนถึงเวลานั้นหาได้ไม่ แต่ฝ่ายลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นก็ได้
      - การที่กฎหมายบัญญัติไว้ว่า "ถ้าได้กำหนดเวลาไว้ แต่หากกรณีเป็นที่สงสัย"นั้น ศาสตราจารย์ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช เห็นว่า "ที่ว่า หากกกรณีเป็นที่สงสัยนั้น ไม่ได้หมายความว่าสงสัยในกำหนดเวลาชำระหนี้ เพราะวันเดือนปี หรือกำหนดอื่นอันเป็นเวลาที่พึงชำระหนี้ได้ กำหนดกันไว้แล้วไม่อาจเป็นที่สงสัยได้ ข้อที่เกิดเป็นกรณีอันสงสัยก็คือ เจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นได้หรือไม่
    - - กำหนดเวลาชำระหนี้ที่ลูกหนี้และเจ้าหนี้ตกลงกำหนดกันไว้นั้น เมื่อไม่เป็นที่สงสัยก็ยังอาจแบ่งออกได้เป็น ๒ อย่าง
        
        ๑.กำหนดเวลาชำระหนี้ตามวันแห่งปฏิทิน กรณีเป็นการกำหนดเวลาชำระหนี้โดยแจ้งชัดตามวันแห่งปฏิทิน ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๒๐๔ วรรคสอง ว่า "ถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทิน"
        
        ๒ กำหนดเวลาชำระหนี้มิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน การกำหนดเวลาชำระหนี้แบบนี้นั้น กฎหมายได้กล่าวถึงไว้ในมาตรา ๒๐๔ วรรคแรกว่า "ถ้าลูกหนี้ถึงกำหนดชำระแล้วและภายหลังแต่นั้น เจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังชำระหนี้ไซร้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว" เมื่อดทียบกับมาตรา ๒๐๔ วรรคสอง ที่ให้คำว่า "ถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทิน" จึงต้องแปลความ "กำหนดเวลาชำระหนี้" ตามมาตรา ๒๐๔ วรรคแรกว่าเป็นกำหนดเวลาที่มิใช่ตามวรรตสอง นั่นก็คือต้องแปลว่า เป็นกำหนดเวลาชำระหนี้ที่มิใช่ตามวันแห่งปฏิทินนั่นเอง
- - - - เมื่อมีกำหนดเวลาชำระหนี้แล้ว ลูกหนี้ต้องชำระหนี้ตามกำหนดนั้น แต่การที่ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้นั้น ในบางกรณีกฎหมายยังไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัด ในหนี้บางประเภทนั้นกฎหมายกำหนดให้เจ้าหนี้ต้องเตือนลูกหนี้ก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัด
      - หนี้ประเภทเจ้าหนี้ต้องเตือนก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัดได้แก่ ๒ กรณี
        
        (๑) หนี้ที่กำหนดเวลาชำระหนี้มิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        (๒) หนี้ที่ไม่มีกำหนดชำระหนี้
    - - ลูกหนี้จะผิดนัดได้ก็ต่อเมื่อเจ้าหนี้ได้เตือนให้ลูกหนี้ชำระหนี้แล้ว แต่หนี้บางประเภทลูกหนี้ผิดนัดโดยที่เจ้าหนี้ไม่ต้องเตือนเลย หนี้กลุ่มนี้มี ๒ ประเภทคือ
        
        (๑) หนี้ที่มีกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินหรือหนี้ที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนการชำระหนี้ ซึ่งอาจคำนวณนับได้ตามวันแห่งปฏิทิน
        
        (๒) หนี้ละเมิด
    - - กำหนดเวลาชำระหนี้ก็ดี การไม่ชำระหนี้ก็ดี การผิดนัดก็ดี มีความสัมพันธ์กันอย่างมาก การไม่ชำระหนี้เป็นข้อเท็จจริง ส่วนการผิดนัดเป็นข้อกฎหมาย คือเป็นเรื่องของกการไม่ชำระหนี้ซึ่งเกิดผลบางประการทางกฎหมายที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ลูกหนี้อาจยัง
        ไม่ผิดนัดก็ได้ การผิดนัดบางกรณีต้องมีการกระทำของเจ้าหนี้
      - กำหนดเวลาชำระหนี้และการผิดนัดนั้นไม่เหมือนกัน แต่ก็มีความเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด
    - - ปกติเมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระและเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้วลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ลูกหนี้ก็ต้องตกเป็นผู้ผิดนัด
      - พฤติการณ์ซึ่งลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ อาจมีที่มาจากหลายสาเหตุด้วยกัน
        
        ๒.เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก
        
        ๓. เกิดจากภัยธรรมชาติ
        
        ๑.เป็นเหตุเกิดจากเจ้าหนี้เอง