ตัวอย่าง​อุทาหรณ์
ข.เป็นลูกจ้างก.มีหน้าที่ซ่อใเครื่องรับโทรทัศน์​ที่มีผู้มาจ้าง ซ่อมโดยประมาทเบินเล่อขณะที่ทำการซ่อม ข.ทำเครื่องรับโทรทัศน์​ของลูกค้าของก.เสียหาย ก.ต้องรับผิดชอบต่อลูกค้าด้วย

การละเมิดที่เห็รได้ว่าการกระทำโดยประมาทเบินเล่อนั้นแตกต่างกับการกระทำละเมิดจงใจเรียกว่าเป็นเจตนาชั่วร้ายกระทำโดยจงใจ ตามมาตรา420.

ตัวอย่าง​อุทาหรณ์
ขับรถแล้วถือโอกาศดื่มสุรา​ไปด้วยจนชนคนข้างถนนโดยประมาทเลินเล่อ

ตัวอย่าง​อุทาหรณ์
1241/2505 จำเลยที่2เป็นนายท้ายควบคุมเรือยนต์​ทำงานในฐานะลูกจ้างจำเลยที่1 และรับจ้างลากจูงเรือของโจทย์​จำเลยที่2ทำให้เรือบรรทุกข้าวของโจทย์ล่มโดยประมาทเป็นเหตุที่เกิดขึ้นในทางการจ้าง

การกระทำกิจการงานย่อมที่จะปฎิบัติ​ลุล่วงเพื่อประโยชน์ของ​นายจ้าง

มาตรา 429 บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ยังต้องรับผิดในผลที่ตนทำละเมิด บิดามารดาหรือผู้อนุบาลของบุคคลเช่นว่านี้ย่อมต้องรับผิดร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น

ความสามารถของบุคคลผู้ทำละเมิดไม่เป็นข้อสำคัญแม้เป็นผู้เยาว์หรือบุคคลวิกลจริตก็ยังต้องรับผิดเพราะการละเมิดเป็นการล่วงสิทธิไม่ใช่การใช้สิทธิซึ่งบุคคลดังกล่าวนี้อาจไม่ต้องรับผิดในการแสดงเจตนาทำนิติกรรมเพราะนิติกรรมนั้นอาจเป็นโมฆียานได้เมื่อถูกบอกล้างแล้วก็ถือว่าเป็นโมฆะอธิบายแล้วว่าคำว่าผู้ใดตามมาตรา 420 หมายถึงบุคคลทุกชนิดซึ่งรวมทั้งผู้เยาว์และบุคคลวิกลจริตด้วย

ตัวอย่างอุทาหรณ์ ฏ.847/2498 บทผู้เยาว์มีนิสัยชอบเล่นปืนมากเพียงแต่บิดาเก็บไว้บนหลังตู้ซึ่งผู้เยาว์หยิบไม่ถึงแล้วสั่งให้ก.เก็บปืนไว้เฉยๆไม่ได้กำชับว่าอย่าให้บุตรผู้เยาว์เอาไปบุตรผู้เยาว์หลอกเอาปืนไปจากนายก.แล้วยิงบุตรโจรตายเรียกไม่ได้ว่าบิดาใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลตามมาตรา 429

สิทธิไล่เบี้ยของบิดามารดาหรือผู้อนุบาลเมื่อบิดามารดาหรือผู้อนุบาลได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่บุคคลภายนอกไปแล้วก็ชอบที่จะได้ชดใช้จากผู้เยาว์หรือบุคคลวิกลจริตและไล่เบี้ยเอาได้จนครบจำนวนที่ได้ชดใช้ไม่ใช่เรียกได้ตามส่วนเท่าๆกันอย่างในระหว่างลูกหนี้ร่วมกันตามมาตรา 296

บุคคล​ต้องรับผิด
มาตรา 430 ครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถอยู่เป็นนิตย์ก็ดี ชั่วครั้งคราวก็ดี จำต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิด ซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตน ถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้น ๆ มิได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร(มาตรานี้กำหนดความรับผิดชอบ​ของผู้มีหน้าที่ดูแลผู้ไร้ความสามารถผลแห่งการละเมิดที่ผู้ไร้ความสามารกับม.429ความรับผิดชอบ)​

ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลความรับผิดชอบตามมาตรา 430 ที่ต่างกับความรับผิดชอบมาตรา 429 ที่ว่าตามมาตรา 429 บัญญัติให้บิดามารดาหรือผู้อนุบาลมีหน้าที่นำสื่อว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรจึงจะพ้นจากความถ้าไม่นำสื่บหรือนำสืบยังไม่ได้ก็ไม่พ้นจากความผิด

อุทาหรณ์เกี่ยวกับความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลที่ทำอยู่ฎีกาที่ 356/2511 เป็นฎีกาเดียวกับที่กล่าวมาแล้วเกี่ยวกับมาตรา 429 ในตอนเช้าครูประจำชั้นของเด็กผู้ทำละเมิดเห็นนักเรียนเอากระบอกพลุมาเล่นกันเกรงจะเกิดอันตรายให้เก็ยไปทำลายและห้ามเด็กมิให้เล่นต่อไปแต่เด็กได้ใช้พลุยิงใส่กันในเวลาหยุดพักกลางวันและนอกห้องเรียนถือว่าได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแล้ว

ตัวอย่างอุทาหรณ์
บิดาเคยใช้บุตรขับขี่รถจักรยานยนต์ไปซื้อของและทำเป็นธุระดังนี้นอกจากบิดาจะไม่ได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลและบิดากับสนับสนุนให้บุตรผู้เยาว์ขับขี่รถจักรยานยนต์อีกด้วยจึงต้องรับผิดร่วมกับบุตรตามมาตรา 429