Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หน้าที่ในการชำระหนี้ - Coggle Diagram

- - - - กรณีเงินตรา : หากกำหนดไว้เป็นเงินต่างประเทศจะชำระเป็นเงินไทยก็ได้ โดยคิดอัตราแลกเปลี่ยน ณ สถานที่และเวลาใช้เงิน (มาตรา 196)
        -หากจะใช้ด้วยเงินตราชนิดใดชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นชนิดที่ยกเลิกไม่ใช้กันแล้วในเวลาที่จะต้องชำระหนี้ ให้เสมือนหนึ่งว่ามิได้ระบุให้ใช้เงินตราชนิดนั้น (มาตรา 197)
        -หากมีการผิดนัดไม่ชำระหนี้ หนี้เงินนั้นกฎหมายกำหนดให้ลูกหนี้ต้องเสียดอกเบี้ยในระหว่างผิดนัดร้อยละเจ็ดกึ่งต่อปี นับแต่ผิดนัด (มาตรา 224) สิทธิเรียกดอกเบี้ยได้สูงกว่านั้นโดยเหตุอื่นอันชอบด้วยกฎหมาย เจ้าหนี้ก็ยังคงเรียกดอกเบี้ยได้ต่อไปตามนั้น (มาตรา 224)
      - กรณีทรัพย์สินอย่างอื่น : ลูกหนี้ต้องส่งมอบทรัพย์สินตามที่ต้องชำระ ถ้าทรัพย์นั้นกำหนดไว้เป็นประเภท เช่น กำหนดว่าส่งมอบข้าวสาร 5 ตันมิได้กำหนดรายละเอียดไว้ และไม่อาจกำหนดได้จากสภาพแห่งนิตกรรมหรือเจตนาของคู่กรณี ลูกหนี้ต้องส่งมอบชนิดปานกลาง (มาตรา 195 วรรคหนึ่ง)
  - - - จำเลยขายฝากเรือนเลขที่ 126 ให้แก่โจทก์ ต่อมาระหว่างอายุสัญญาจำเลยรื้อเรือนดังกล่าว แล้วสร้างเรือนหลังใหม่ในที่เดิม เรือนหลังเดิมซึ่งเป็นวัตถุแห่งการชำระหนี้นั้นได้สิ้นสภาพไปแล้ว เรือนหลังใหม่ย่อมไม่ตกอยู่ในบังคับของสัญญาขายฝาก โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลยออกจากเรือนหลังใหม่
      - กรณีเงินตรา : หากหนี้เงินได้แสดงไว้เป็นเงินตราต่างประเทศจะส่งใช้เป็นเงินไทยก็ได้ การเปลี่ยนเงิน โดยคิดตามอัตราแลกเปลี่ยนเงิน ณ สถานที่และในเวลาที่ใช้เงิน” เช่น นายแดงกู้เงินนายดําไป 100,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ นายแดงจะใช้เป็นเงินตราไทยก็ได้โดยคิดอัตราแลกเปลี่ยนเงิน ณ สถานที่และในเวลาที่ใช้ เงินกัน หากเงินตราระบุให้ใช้เงินตราชนิดที่ยกเลิกไม่ใช้กันแล้วก็ให้ใช้เงินตราสกุลที่ใช้กันอยู่ได้
      - กรณีให้เลือก : เช่น กําหนดให้ชําระหนี้ไว้หลายลักษณะแต่จะต้องเลือกเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง - กฎหมายให้สิทธิในการเลือกนี้เป็นของลูกหนี้ เว้นแต่จะได้ตกลงกันกําหนดไว้เป็นอย่างอื่น เช่น นายแดง เปิดร้านขายของชําแล้วตกลงกับบริษัท น้ําปลาไทย จํากัดว่าเมื่อนายแดงซื้อน้ําปลาครบ 100 ลังในรอบ 1 เดือนแล้วจะมีของสมนาคุณให้เป็นน้ําปลาฟรี 1 ลัง หรือคูปองเงินสด 200 บาท เช่นนี้หากไม่มีการตกลง เป็นอย่างอื่น ฝ่ายลูกหนี้คือ บริษัท น้ําปลาไทย จํากัด จะเป็นผู้เลือกว่าจะสมนาคุณให้แบบใด
    - - จำเลยขับรถยนต์ประมาทชนรถโจทก์เสียหาย โจทก์จำเลยได้ตกลงเกี่ยวกับค่าเสียหายซึ่งพนักงานสอบสวนได้บันทึกไว้และโจทก์จำเลยได้ลงลายมือชื่อแล้วข้อตกลงมีความว่าจำเลยยินยอมซ่อมรถยนต์ของโจทก์ให้อยู่ในสภาพเดิม แม้กำหนดให้จำเลยจัดการซ่อมรถแทนที่จะให้รับผิดชอบค่าเสียหายเป็นเงินโดยตรง ก็เป็นการตกลงให้จำเลยชำระหนี้ด้วยการกระทำ ซึ่งอาจมีการบังคับชำระหนี้กันได้ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 194 และ 213 เมื่อข้อตกลงเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความ โจทก์ชอบที่จะใช้สิทธิเรียกร้องตามสัญญาประนีประนอมยอมความ ส่วนสิทธิเรียกร้องในมูลระเมิดย่อมระงับสิ้นไป จะฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยในมูลละเมิดอีกหาได้ไม่
- - - - เจ้าหนี้เรียกก่อนเวลานั้นไม่ได้ แต่ลูกหนี้ชำระก่อนได้ กรณีหนี้มีกำหนดเวลา ก็ให้ลูกหนี้ชำระหนี้ภายในเวลาที่กำหนด เจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ ก่อนนั้นหาได้ไม่แม้แต่จะเป็นกรณีเป็นที่สงสัยก็ไม่ให้เจ้าหนี้เรียกชำระหนี้ได้ก่อนน้ันได้แต่อย่างไรก็ตาม ลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 203 วรรคสอง ตามบทบัญญัติดังกล่าวเป็นกรณีกฎหมายสันนิษฐานไว้เพื่อประโยชน์แก่ลูกหนี้ฝ่ายเดียวคือ ลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดก็ได้แต่ต้องเป็นกรณีเป็นข้อสงสัยเท่าน้ันหากไม่สงสัยก็ไม่นำบทบัญญัติดังกล่าวมาใช้บังคับ เช่น สัญญาซื้อขายข้าวสารแต่สัญญาไม่ได้ระบุเวลาส่งมอบข้าวสารแต่สัญญาระบุว่า ให้ผู้ซื้อชำระราคาในวันท่ี 30 กันยายน 2529 กรณีจึงพออนุมานได้ว่า คู่กรณีตกลงให้ผู้ขายส่งมอบข้าวสารในวันดังกล่าวด้วย(ฎีกาที่105/2536)
    - - กำหนดชำระหนี้ชัดแจ้งตามกำหนด ตามวันแห่งปฏิทิน มาตรา 204 วรรค 2 เป็นการกำหนดให้ชำระหนี้ตามวันเดือนปีปฏิทิน เช่น สัญญากู้ให้ชำระเงินคืนวันที่ 1 มกราคม 2554 หากถึงกำหนดแล้วลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามสัญญากู้ ลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดทันที โดยผู้ให้กู้ไม่ต้องเตือนเลย และยังให้หมายความรวมถึงกรณีที่การชำระหนี้กำหนดไว้ให้คำนวณได้ตามปฏิทิน เช่น ให้ชำระหนี้ภายใน 2 เดือนนับแต่ทำสัญญา
        ฎีกาที่ 1137/2500 โจทก์ฟ้องคดีเรียกค่าเช่าจำเลยโดยไม่ต้องบอกกล่าวจำเลยได้ทีเดียว ในเมื่อมีกำหนดเวลาไว้แน่นอนว่าต้องชำระค่าเช่าเดือนละคร้ังภายในวันที่ 1 ของทุก ๆ เดือน และเมื่อถึงเวลาแล้วจำเลยไม่ชำระ ถือว่าจำเลยได้ผิดเวลาในการชำระหนี้แล้ว
        ฎีกาที่543/2520 เช็คพิพาทมีข้อความสั่งให้ธนาคารจ่ายเงินเป็นที่แน่นอนอยู่แล้วเมื่อผู้ทรงเช็คข้ึนเงินไม่ได้ จำเลยซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายก็ต้องร่วมกันรับผิดต่อโจทก์ โดยไม่จำเป็นต้องทวงถามอีก
        ตามมาตรา 204 วรรคสองตอนท้ายวางหลักไว้ว่าในกรณีที่มีการบอกกล่าวล่วงหน้าให้ชำระหนี้ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้อาจคำนวณได้โดยปฏิทิน กล่าวคือมีการบอกกล่าวให้ชำระหนี้ซึ่งคำนวณนับได้ว่าลูกหนี้จะต้องชำระหนี้เมื่อใดกันแน่ เช่น กู้เงินโดยมีข้อตกลงว่าจะต้องชำระคืนภายใน 30 วันนับแต่วันที่ผู้ให้กู้บอกกล่าวให้ชำระ