Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

นายถุงชา - Coggle Diagram

- - - - เพื่อค้นหาสาเหตุของอาการกำเริบซ้ำ
      - เพื่อนำกระบวนการพยาบาลมาใช้ในการดูแล
    - - การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยรักษาคำพูด ให้ข้อมูลอย่างชัดเจน ตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการจ้องมอง
      - ยอมรับผู้ป่วย รับฟังเรื่องราวอย่างสนใจเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษา เพื่อลดอาการของผู้ป่วย
      - สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู้ป่วย โดยเน้นการสร้างความไว้วางใจและความน่าเชื่อถือทุกครั้งที่พบผู้ป่วย
      - ให้ความรู้กับผู้ป่วยและญาติเกี่ยวกับโรค แผนการรักษาและการดูแลช่วยเหลือผู้ป่วย
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการแยกตัวจากผู้อื่น
    - - O
        
        ผู้ป่วยมีอาการไม่อาบน้ำ เดินวุ่นวาย แยกตัว
      - A
        
        พฤติกรรมแยกตัวเองหรือถอยหนี หมายถึง พฤติกรรมการหลีกเลี่ยงจากเหตุการณ์ บุคคลหรือสถานการณ์ที่ทำให้รู้สึกว่าตนเองไม่ปลอดภัยหรือรู้สึกว่าตนเองเกิดอึดอัดจึงต้องหลีกหนีให้พ้นจากสภาพนั้นแล้วแยกออกมาอยู่คนเดียว
  - - - ผู้ป่วยไม่มีการทำร้ายตนเองและผู้อื่น
      - ผู้ป่วยไม่มีอาการหลงผิด
    - - เพื่อป้องกันการทำร้ายตนเองและผู้อื่น และไม่มีอาการหลงผิด
    - - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกเกี่ยวกับอาการหลงผิด รับฟังด้วยความตั้งใจ เพื่อลดความวิตกกังวลในผู้ป่วยที่เกิดจากการอาการหลงผิด
      - เฝ้าระวังการทำร้ายตนเองและผู้อื่นที่เกิดจากอาการหลงผิด โดยสังเกตจากท่าทางของผู้ป่วย ได้แก่ การมีพฤติกรรมก้าวร้าว การมีท่าทีที่ไม่เป็นมิตร โดยจัดสิ่งแวดล้อมที่สงบ ปลอดภัย ลดสิ่งกระตุ้นผู้ป่วยถ้าผู้ป่วยไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ด้วยการเตือนด้วยวาจาที่สุภาพ พิจารณาการจำกัดพฤติกรรม เพื่อไม่ให้เกิดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมที่สร้างสรรค์ ได้แก่ การออกกำลังกาย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ และเสริมแรงทางบวกเมื่อผู้ป่วยสามารถแยกอาการหลงผิดและความจริงได้
      - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย เพื่อให้เกิดความไว้วางใจ โดยความไว้วางใจของผู้ป่วยที่มีต่อพยาบาลจะนำไปสู่ความร่วมมือที่ดีในการให้การพยาบาล
      - จัดให้ผู้ป่วยได้เข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมบำบัดการจัดการอาการทางจิตในหอผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยได้ติดต่อกับสิ่งที่เป็นอยู่จริง จะทำให้อาการทางความหลงผิดลดลงได้
      - ประเมินชนิด และความรุนแรงเกี่ยวกับอาการหลงผิดในผู้ป่วย เพื่อวางแผนในการพยาบาลอย่างเหมาะสม
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยารักษาอาการทางจิต ตามแผนการรักษาของแพทย์ ได้แก่ Haloperidol 5 mg. IM p.r.n. for agitation q 6 hrs., Chlorpromazine (25) 1 tab O h.s., Clozapine (100) 1.5 tab O h.s.
    - - O
        
        ผู้ป่วยมีพฤติกรรมที่ก้าวร้าว หงุดหงิดง่าย ทำร้ายร่างกายมารดาและแม่ค้าในตลาด
      - A
        
        อาการหลงผิด คือ ความผิดปกติของความคิด ซึ่งผู้ป่วยมีความเชื่ออย่างสนิทใจในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยการใช้เหตุผล ซึ่งผู้ป่วยรายนี้มีอาการหลงผิดโดยการทำร้ายร่างกายมารดา ชกต่อยแม่ค้าในตลาดเพราะเห็นแม่ค้าเป็นทหารพม่า และบอกว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช จัดอยู่ในความหลงผิดคิดว่าตนมีอำนาจหรือความสามารถเกินความเป็นจริง
      - S
        
        ผู้ป่วยบอกว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการรักษาพยาบาลที่ต่อเนื่อง
    - - ผู้ป่วยสามารถมารับยาที่โรงพยาบาลได้
      - ผู้ป่วยมีอาการหลงผิด และหวาดระแวงลดลง
    - - O
        
        ผู้ป่วยรับการรักษาที่โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ แต่รับประทานยาไม่สม่ำเสมอ ผู้ป่วยอาศัยอยู่กับมารดาอายุ 70 ปี
      - A
        
        ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น Schizophrenia คือ กลุ่มอาการของโรคที่มีความผิดปกติของความคิด ทำให้ผู้ป่วยมีความคิดและความรู้สึกไม่ตรงกับความจริง มีอาการหลงผิด หวาดระแวงคนอื่นจะมาทำร้าย เห็นภาพหลอน มีอาการหูแว่ว ส่งผลเสียต่อชีวิตประจำวัน ซึ่งในผู้ป่วยรายนี้มีอาการเดินไปเดินมาวุ่นวาย ไม่อาบน้ำ แยกตัว และบอกว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและปัจจุบันยอมรับว่าตนเองป่วยเป็นโรคทางจิตเวช รับการรักษาที่โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ แต่รับประทานยาไม่สม่ำเสมอ
    - - ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคจิตเภท อาการของโรค กับพี่ชายและพี่สะใภ้เพื่อให้พี่ชายและพี่สะใภ้เข้าใจและมีส่วนช่วยในการดูแลผู้ป่วยและพาผู้ป่วยมารับยาแทนมารดาของผู้ป่วยที่ไม่สามารถพาผู้ป่วยมารับยาได้
      - ให้ความรู้และเปิดโอกาสให้มารดาของผู้ป่วยได้สอบถามข้อสงสัยเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วย และให้ความรู้เกี่ยวกับโรคจิตเภท อาการของโรคการสังเกตอาการเตือนยาและอาการข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นเพื่อให้มารดา มีความรู้ความเข้าใจและมั่นใจในการดูแลผู้ป่วยมากขึ้น
      - ประสานงานกับพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยในชุมชน ให้ความร่วมมือทางการพยาบาล การติดตามเยี่ยมบ้าน ส่งต่อข้อมูลการดูแลเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งในการทำงานร่วมกันเป็นทีม
      - เสนอแนะผู้ป่วยเกี่ยวกับการจัดยาใส่กล่องยาเพื่อเตรียมไว้สำหรับแต่ละมื้อของวัน และการวางไว้ในที่ที่สามารถเตือนความจำตนเองได้เพื่อป้องกันการลืมกินยา
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์ ได้แก่ Chlorpromazine (25) 1 tab O h.s. , Clozapine (100) 1.5 tab O h.s., Haloperidol 5 mg. IM p.r.n. for agitation q 6 hrs. , Haloperidol decanoate 50 mg. IM q 2 weeks , Lorazepam (2) 1 tab O p.r.n.และBenzhexol (5) 1 tab O h.s. เพื่อช่วยลดอาการหวาดระแวง
      - พูดคุยและให้การเสริมแรงทางบวกเกี่ยวกับการรับประทานยาและความสามารถที่ผู้ป่วยช่วยงานที่บ้านได้ เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้พูดคุยและระบายความรู้สึก และสอบถามข้อสงสัยเกี่ยวกับยาเพื่อให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษาด้วยยามากขึ้น
      - สร้างสัมพันธภาพเพื่อให้ผู้ป่วยไว้วางใจ ยอมรับผู้ป่วยโดยการเรียกชื่อให้ถูกต้อง รับฟังเรื่องราวอย่างสนใจ เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
  - - - S
        
        ญาติบอกว่าผู้ป่วยชอบหยุดรับประทานยาเองอีกทั้งผู้ป่วยยังดื่มสุราเป็นประจำทุกวัน
      - O
        
        ผู้ป่วยมีประวัติรับการรักษาไม่ต่อเนื่องมีพฤติกรรมชอบแยกตัว
      - A
        
        การกลับมาเป็นซ้ำในผู้ป่วยจิตเวช หมายถึง อาการที่เกิดจากความผิดปกติของจิตที่ผิดปกติจึงต้องได้รับการบำบัดรักษา การที่ผู้ป่วยจะกลับมาเป็นซ้ำได้อันส่งผลมาจากพฤติกรรมของผู้ป่วยหรือความผิดปกติของสมอง ซึ่งปัจจัยที่ส่งผลให้ผู้ป่วยกลับมาเป็นซ้ำที่ชัดเจนที่สุดคือ การไม่ให้ความร่วมมือในการรักษา ซึ่งในผู้ป่วยรายนี้ ไม่รับประทานยาไม่ให้ความร่วมมือในการรักษาและผู้ป่วยปฏิเสธการรักษา
    - - วางแผนเตรียมจำหน่ายผู้ป่วยก่อนกลับบ้านเพื่อให้ผู้ป่วย สามารถกลับไปใช้ชีวิตในครอบครัวและชุมชนได้ปกติหรือใกล้เคียง ก่อนการเจ็บป่วย ป้องกันการกลับเป็นช้ำ โดยใช้หลัก D-METHOD29
        
        D : อาการหูแว่ว นอนไม่หลับกลางคืนที่เกิดขึ้น มีสาเหตุมาจากการดื่ม เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การสูบบุหรี่ และการดื่มกาแฟ สิ่งเหล่านี้ส่งผลของต่อสารเคมีในสมอง ทำให้เกิดการรับรู้ที่ผิดปกติไป ซึ่งการ เจ็บป่วยด้วยโรคนี้จำเป็นต้องรักษาด้วยยาอย่างต่อเนื่อง อาจเกิด การกลับเป็นช้ำได้หากรับประทานยาไม่ต่อเนื่องร่วมกับมีการใช้สาร เสพติดและเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของคาเฟอื่น เพราะมีผลทำให้ การออกฤทธิ์ ของยาลดลง
        
        M : เน้นย้ำการรับประทานยาอย่าง ถูกต้องและต่อเนื่องตามแผนการรักษา รวมทั้งและสังเกตอาการ ข้างเคียงจากการรับประทานยา
        
        E : ให้คำแนะนำในการ จัดสิ่งแวดล้อมด้านสถานที่บรรยากาศให้น่าอยู่อาศัย อบอุ่น และ ปลอดภัย รวมทั้งการปรับสภาพแวดล้อมที่เป็นบุคคล ครัว และสังคม ให้อบอุ่น เป็นมิตร ยอมรับในตัวผู้ป่วย ไม่แสดงท่าที รังเกียจผู้ป่วย เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมใน ครอบครัวและสังคม เพื่อป้องกันภาวะถดถอยทางสังคม
        
        H : ให้คำแนะนำเรื่องวิธีการผ่อน คลายความเครียดด้วยตนเองด้วยวิธีการที่เหมาะสม การนอนหลับ พักผ่อนให้เพียงพอ การออกกำลังกายตามที่ผู้ป่วยชอบและสนใจรวมทั้งการดูแลสุขวิทยาส่วนบุคคล
        
        T : แนะนำให้ญาติและผู้ป่วยทราบรูปแบบการรักษา รวมทั้งการใช้ยาและวิธีการปฏิบัติตัว ที่เหมาะสมกับโรค
        
        O : เน้นย้ำการมาตรวจและรับยาตามนัดรวมทั้งสังเกตอาการเตือนของอาการทางจิตกำเริบ เช่น นอนไม่หลับหงุดหงิด เป็นต้น ซึ่งควรไปพบแพทย์ทันที ตลอดจนการขอความ ช่วยเหลือจากสถานใกล้บ้านในกรณีเกิดภาวะฉุกเฉิน
        
        D : แนะนำการรับประทานอาหารที่ มีคุณค่า ครบ 5 หมู่ รับประทานอาหารครบทุกมื้อและตรงเวลารวมทั้งงดดื่มเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์และคาเฟอีน
      - การฝึกทักษะการปฏิเสธให้กับผู้ป่วยในกรณีที่ผู้ป่วยถูกชักชวนจากคนในชุมชนโดยการให้ผู้ป่วยคิดถึงผลที่จะตามมาหากไม่กล้าปฏิเสธจะเกิดอะไรขึ้นกับตนเองบ้าง ตัวอย่างคำพูดเช่น "เราเลิกดื่มแอลกอฮอล์แล้ว เราไม่ต้องการกลับไปนอนโรงพยาบาลอีก"
      - การเตรียมครอบครัว และเตรียมชุมชน เพื่อวางแผนการ ดูแลผู้ป่วยร่วมกัน10 โดยการให้ความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องการสร้างทัศนคติที่ดีในการดูแลผู้ป่วย การสนับสนุนให้ครอบครัวและชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแล จะเป็นกลยุทธ์สำคัญที่จะช่วยผู้ ป่วยโรคจิตเภทมีอาการกำเริบลดลง สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ตามศักยภาพ ไม่รู้สึกเป็นภาระของครอบครัว
    - - ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษา รับประทานยาต่อเนื่อง
      - ผู้ป่วยไม่ใช่สารเสพติด ไม่ดื่มสุราหรือเครื่องดื่มชูกำลัง
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยไม่กลับมาเป็นซ้ำของโรคจิตเภท
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลในครอบครัวและบุคคลอื่น
    - - ผู้ป่วยไม่มีพฤติกรรมแยกตัว
      - ผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นดีขึ้น สามารถพูดคุยกับบุคคลอื่นได้ปกติ
    - - O
        
        แพทย์ให้การวินิจฉัย Schizophrenia
      - A
        
        ผู้ป่วยมีอาการแยกตัว โดยอาจเกิดจากความหวาดระแวง ไม่ไว้ใจบุคคลรอบข้าง โดยผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น Schizophrenia คือ กลุ่มอาการของโรคที่มีความผิดปกติของความคิด ทำให้ผู้ป่วยมีความคิดและความรู้สึกไม่ตรงกับความจริง มีอาการหลงผิด หวาดระแวงคนอื่นจะมาทำร้าย เห็นภาพหลอน มีอาการหูแว่ว ส่งผลเสียต่อชีวิตประจำวัน ซึ่งในผู้ป่วยรายนี้มีอาการหลงผิด คิดว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวร และคิดว่าแม่ค้าเป็นทหารของพม่า และกลัวถูกทำร้าย
      - S
        
        ผู้ป่วยเก็บตัว โมโหง่าย
    - - แสดงการยอมรับอาการของผู้ป่วยโดยไม่โต้แย้งหรือท้าทายหากเรื่องที่ผู้ป่วยเล่าไม่เป็นความจริงแต่แสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งโดยใช้เทคนิคอธิบายให้รู้ถึงความจริง เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยเกิดความเข้าใจว่าความคิดที่เกิดขึ้นนั้นมาจากการเจ็บป่วย
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์เพื่อลดอาการหวาดระแวง
      - สื่อสารกับผู้ป่วยอย่างเปิดเผยรักษาคำพูดให้ข้อมูลอย่างชัดเจนตรงไปตรงมาไม่ปิดบังหลีกเลี่ยงการ จ้องมองผู้ป่วย เพื่อลดการเกิดความหวาดระแวง
      - ประเมินอาการหวาดระแวงทุกครั้งที่มารับบริการโดยสอบถามทั้งจากผู้ป่วยและญาติเพื่อติดตามและประเมินอาการ
      - ยอมรับผู้ป่วยโดยการเรียกชื่อให้ถูกต้องรับฟังเรื่องราวอย่างสนใจ เพื่อให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึก
      - ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วยให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการรักษา ได้แก่ สอนให้ผู้ป่วยสังเกตอาการเตือนของตนเอง เช่น หงุดหงิดง่าย นอนไม่หลับ มีอาการประสาทหลอน เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง
      - สร้างความไว้วางใจในการพูดคุยกับผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยไว้ใจ ไม่ปฏิเสธการรักษา
      - ไม่แสดงกิริยาที่ทำให้ผู้ป่วยเกิดความสงสัยหรือไม่มันใจระมัดระวังการกระซิบต่อหน้าผู้ป่วยเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยเกิดความเข้าใจผิดหรือหวาดระแวง
- - - - พันธุกรรม : บิดาเป็นของนายถุงชาโรคจิตเภท รักษาต่อเนื่องที่ รพ.จิตเวชนครสวรรค์ราชนครินทร์
      - ผู้ป่วยเป็นคนใจร้อน ถ้าป่วยจะไปรักษาที่รพ. แต่ไม่ยอมรับว่าตนเองป่วยเป็นโรคจิตเภท
    - - อาศัยอยู่กับมารดาเพียงลำพัง มักจะทะเลาะกับมารดาอยู่เสมอ
      - มีฐานะไม่มั่นคง อยู่กับมารดาเพียงลำพัง และผู้ป่วยไม่ค่อยไปทำงานเนื่องจากขี้เกียจจึงทำให้มีรายได้ไม่แน่นอน
      - พี่ชายและพี่สะใภ้อาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกัน
    - - ผู้ป่วยมีพฤติกรรมก้าวร้าว และทำร้ายร่างกายมารดาด้วยการชกต่อยโดยอ้างว่าหงุดหงิดเพราะมารดาไม่ให้เงินใช้จ่าย
      - มีอาการหลงผิดคิดว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช คิดหมกมุ่นเกี่ยวกับการทำลายล้างทหารพม่า ทำร้ายร่างกายแม่ค้าในตลาดเห็นแม่ค้าเป็นทหารพม่า