Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

PBL จิตเวช : นายถุงชา - Coggle Diagram

- - - - จากการศึกษาพบว่าในครอบครัวที่มีคนในครอบครัวเป็นโรคจิคเภทจะมีอุบัติการณ์สูงกว่าครอบครัวที่ไม่เคยมีผู้ป่วยจิตเภท แต่ในปัจจุบันมีวิธีการศึกษาที่ระดับ DNA โดยตรง แต่ยังไม่สามารถนำมาใช้ทางคลินิกได้
  - - - โรคจิตจากแอลกอฮอล์ มักมีอาการหลงผิด และอาการประสาทหลอน ซึ่งเกิดได้ทั้งช่วงที่ดื่มหรือช่วงที่หยุดดื่มได้ หากหยุดดื่มจะมีอาการถอนสุราอาการจะ เกิดขึ้นทุกประสาทสัมผัสทั้ง 5 อาการประสาทหลอนจากสุราอาจจะเป็นความรู้สึกสัมผัส การได้ยิน เห็นภาพ รส กลิ่น โดยประสาทหลอนจากการสัมผัส การได้ยิน และภาพหลอนจะพบบ่อยที่สุด
  - - - อาการทางจิตเวชของนายถุงชามีผลมาจากการสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจคือผู้ป่วยมีรายได้น้อยและไม่แน่นอนอาจส่งผลให้ผู้ป่วยไม่มีเงินเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการมาพบแพทย์ จึงทำให้ไม่สามารถมาพบแพทย์ตามกำหนดจึงทำให้ขาดยาและมีการกลับมาเป็นซ้ำได้
  - - - การดูแลผู้ป่วยจิตเภท ผู้ดูแลควรที่จะรับฟังความคิดเห็นของผู้ป่วยด้วยความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจ แสดงออกทางทัศนคติเชิงบวก ให้กำลังใจ ทำความเข้าใจในตัวผู้ป่วย จะส่งผลในผู้ป่วยมีกำลังใจ และมีทัศนคติที่ดีกับโรค ส่งผลให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษา
  - - - ปัจจัยทางครอบครัว ประกอบด้วย การสื่อสารในครอบครัวที่ไม่ชัดเจน จากการศึกษาพบว่า การสื่อสารในครอบครัวที่มีการสื่อสารแบบไม่ตรงไปตรงมา ไม่กระจ่างแจ้ง และ ไม่สอดคล้องกันทั้งในพฤติกรรมและคำพูด เป็นสาเหตุของโรคจิตเภท
  - - - การรับประทานยารักษาอาการทางจิตเวชอย่างต่อเนื่องมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะจะช่วยปรับสมดุลสารสื่อประสาท ควบคุมอาการ ป้องกันการกำเริบซ้ำ
- - - - มีพฤติกรรมแยกตัวและเก็บตัวอยู่คนเดียว
      - มีพฤติกรรมก้าวร้าวทำร้ายมารดา และแม่ค้าในตลาด
    - - คิดว่าตนเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
    - - หงุดหงิดง่าย มีอาการก้าวร้าว
        ทำร้ายร่างกายมารดาและผู้อื่น
    - - เห็นแม่ค้าในตลาดเป็นเป็นทหารพม่า
  - - - ผู้ป่วยมีพฤติกรรมก้าวร้าวทำร้ายมารดาและทำร้าย
        แม่ค้าในตลาดเพราะคิดว่าเป็นทหารพม่า
    - - ผู้ป่วยไม่อาบน้ำ
    - - รู้สึกไม่อยากไปทำงาน ทำให้มีรายได้ไม่เพียงพอ
        แต่ผู้ป่วยยังขอเงินจากมารดาใช้
    - - ผู้ป่วยมักจะแยกตัว และเก็บตัวอยู่คนเดียว
- - - - ชกต่อยแม่ค้าในตลาดเพราะเห็นแม่ค้าเป็นทหารพม่า
    - - บอกว่าตนเองเป็นทหารเอกของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
    - - เดินไปเดินมาวุ่นวาย ไม่อาบน้ำ แยกตัว
- - - - เพื่อส่งเสริมสัมพันธภาพระหว่างผู้ป่วย คนในครอบครัว และบุคคลในชุมชน
    - - ผู้ป่วยมีสัมพันธภาพทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่นมากขึ้น
      - ผู้ป่วยไม่แยกตัวอยู่คนเดียว
    - - สนใจและให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกกลัวหรือวิตกกังวล
      - กระตุ้นให้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น โดยมีพยาบาลอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจ
      - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอด้วยท่าทีที่เป็นมิตร
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการดูแลตนเอง ให้ความร่วมมือในการรักษาด้วยยา และพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในการดูแลผู้ป่วย
      - ดูแลให้ได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์
  - - - เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีสุขอนามัยที่สะอาดและถูกสุขลักษณะ
      - เพื่อส่งเสริมให้มีความรู้สึกสุขสบาย
    - - ผู้ป่วยมีร่างกายสะอาด เช่น ไม่มีขี้ไคล ผมสะอาด ไม่มีรังแค ไม่มีกลากเกลื้อน หรือโรคทางผิวหนัง
    - - ประเมินการรับรู้ภาวะสุขอนามัยของตนเอง
      - ให้ความรู้หรือข้อมูลเกี่ยวกับผลเสียและผลดีของการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน
      - ล้างมือก่อนทำการพยาบาลผู้ป่วยทุกครั้ง
      - ทำการเช็ดตัวรวมถึงส่วนต่างๆ ของร่างกาย
      - ให้ผู้ป่วยได้มีส่วนร่วมในการรักษาความสะอาดของร่างกาย
      - ดูแลสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวผู้ป่วยให้สะอาด
      - แนะนําให้ผู้ป่วยดูแลสุขอนามัยอย่างสม่ำเสมอ
      - กล่าวชื่นชมเมื่อผู้ป่วยปฏิบัติกิจวัตรประจำวันด้วยตัวเอง
  - - - ผู้ป่วยไม่มีพฤติกรรมทำร้ายตนเองหรือผู้ป่วย
      - ผู้ป่วยไม่มีความหลงผิดหรือประสาทหลอน
    - - ประเมินความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรม
      - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย โดยรับฟังด้วยความเข้าใจ ไม่โต้แย้ง
      - สร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย กระตุ้นผู้ป่วยน้อยที่สุด
      - ประเมินพฤติกรรมการทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
      - นําวัตถุอันตรายออกห่างจากผู้ป่วยให้มากที่สุด
      - พยายามให้ผู้ป่วยระบายความก้าวร้าวออกมาเป็นกิจกรรมที่ใช้กําลังกาย
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยไม่ทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยบอกถึงวิธีปฏิบัติในการดูแลตนเองเมื่อกลับไปอยู่บ้านได้
      - เพื่อป้องกันการกลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาล
    - - ผู้ป่วยมารับยาเป็นประจำตามกำหนด
      - ผู้ป่วยไม่กลับมารักษาซ้ำเป็นผู้ป่วยในของโรงพยาบาลภายใน 6 เดือนหลังจากจำหน่ายออกจากโรงพยาบาล
      - ผู้ป่วยบอกถึงวิธีปฏิบัติในการดูแลตนเองเมื่อกลับไปอยู่บ้านได้ถูกต้อง
    - - กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึก ความคิดเห็น ความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของตนเอง และการปฏิบัติตัวเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยเล่าถึงอาการป่วยของตนเอง พฤติกรรมที่ผู้ป่วยแสดงออกมา และให้ผู้ป่วยได้เปรียบเทียบพฤติกรรมของตนเอง
      - ช่วยผู้ป่วยค้นหาสาเหตุของการเจ็บป่วยที่ต้องกลับมารักษาซ้ำ และอธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจถึงเรื่องโรค และอาการที่ผู้ป่วยเป็นอยู่
      - อธิบายถึงผลดีของการรับประทานยาอย่างต่อเนื่อง และการสังเกตอาการฤทธิ์ข้างเคียงของยา และการดูแลตนเองเบื้องต้น
      - ให้กำลังใจเมื่อผู้ป่วยปฏิบัติตามและให้ความร่วมมือในการับประทานยาอย่างต่อเนื่อง
      - พยาบาลอธิบายถึงวิธีการปฏิบัติตัวเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
      - ให้ผู้ป่วยเข้ากลุ่มเตรียมความรู้ก่อนกลับบ้าน 3-4 ครั้ง ก่อนจำหน่ายออกจากโรงพยาบาล
      - พยาบาลติดตามการมารับยาของผู้ป่วยทุกครั้ง โดยการเขียนไปรษณียบัตรตามญาติมารับยา และสอบถามการรับยา
- - - - ไม่เกิดอันตรายทั้งต่อตัวผู้ป่วย สมาชิกในครอบครัวและคนในชุมชนขณะที่ผู้ป่วยมีอาการหลงผิด
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลในครอบครัวและในชุมชน
    - - ผู้ป่วยมีอาการที่แสดงถึงการหลงผิดลดลง หรือไม่มีอาการหลงผิด
      - ผู้ป่วยไม่มีพฤติกรรมทำร้ายตนเอง สมาชิกในครอบครัวและในชุมชน
      - ผู้ป่วยไม่มีพฤติกรรมแยกตัว และสามารถทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่นได้
    - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกไว้วางใจและให้ความร่วมมือในการให้การพยาบาล
      - ตรวจสภาพจิตของผู้ป่วย เพื่อประเมินอาการและวางแผนการพยาบาลได้อย่างถูกต้องเหมาะสม
      - ให้ข้อมูลความเป็นมาเกี่ยวกับอาการหลงกับผู้ป่วยและญาติหรือบุคคลใกล้ชิดตามความเป็นจริง
      - ส่งเสริมให้สมาชิกในครอบครัวและคนในชุมชนร่วมกันทำกิจกรรมกับผู้ป่วย เช่น การออกกำลังกาย
      - แนะนำให้สมาชิกในครอบครัวและคนในชุมชนจัดสิ่งแวดล้อมที่เป็นปัจจัยกระตุ้นให้มีอาการหลงผิดให้ดี และนำวัตถุที่เป็นอันตรายออกห่างจากตัวผู้ป่วย
      - ส่งเสริมให้สมาชิกในครอบครัวกระตุ้นและจัดยาให้ผู้ป่วยรับประทานตามแผนการรักษา
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยไม่กลับมาเป็นซํ้า ไม่มีอาการกำเริบ
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการดูเเลตนเองที่เหมาะสม
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการกำเริบขึ้น ไม่เเสดงอาการถอนยา
      - ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการดูเเลตนเองที่เหมาะสมขึ้น
      - ผู้ป่วยสามารถรับประทานยาตามเเผนการรักษา ไม่หยุดยาเอง
    - - สอนให้ผู้ป่วยและญาติสังเกตอาการ เตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบ เช่น เริ่มหงุดหงิดง่าย ไม่นอนหรือนอนไม่หลับ
      - การให้ความรู้เรื่องการกินยาแก่ผู้ป่วยและญาติ เพื่อให้ผู้ป่วยเเละญาติมีความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง
      - การส่งต่อเครือข่ายในชุมชน เพื่อดูแลการกินยาอย่างต่อเนื่อง (home visit) เช่น อสม.
      - กรณีผู้ป่วยมีอาการซับซ้อนให้พิจารณาเยี่ยมบ้านร่วมกับทีมหมอครอบครัวเพื่อติดตามอาการของผู้ป่วย
      - ให้ความรู้กับผู้ป่วยและญาติ ถึงพยาธิสภาพของโรค แผนการรักษาพยาบาล และการดูแลช่วยเหลือผู้ป่วย
      - สอนทักษะการติดตาม การกำกับการกินยาของผู้ป่วยให้แก่ อสม.ในพื้นที่
  - - - ผู้ป่วยและครอบครัวมีความรู้ ความเข้าใจ และสามารถดูเเลตนเองได้อย่างถูกต้อง
      - ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการดูเเลตนเองที่ดีขึ้น
    - - ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจ สามารถบอกวิธีการปฏิบัติตัว และตอบข้อซักถามได้
      - ครอบครัวและชุมชนให้ความร่วมมือในการดูเเลผู้ป่วยได้อย่างถูกต้อง
    - - ประเมินความรู้และความเข้าใจในการดูเเลตนเองของผู้ป่วยและครอบครัว
      - อธิบายให้ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจ และเห็นความสำคัญในการดูเเลตนเองเรื่องกิจวัตรประจำวัน
      - ให้ผู้ป่วยและครอบครัวฝึกทักษะการดูเเลตนเองและการดูเเลผู้ป่วย เพื่อให้ครอบครัวมีทักษะการดูเเลที่ถูกต้อง
      - ประสานงานและส่งต่อหรือแนะนำเเหล่งประโยชน์ในชุมชน เพื่อให้ชุมชนได้มีส่วนร่วมในการดูเเลผู้ป่วย
- - - - ผู้ป่วยถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรค Schizophrenia แสดงอาการทางด้านลบออกมา ได้แก่ หงุดหงิดง่าย ทำร้ายร่างกายผู้อื่น แยกตัว สัมพันธ์กับสารสื่อประสาทเหล่านี้
    - - พบว่าผู้ป่วยอยู่กับมารดาเพียงลำพัง อาจได้รับการดูแลอย่างไม่เหมาะสม อาจเป็นสาเหตุของโรคได้
    - - อาจเกิดจากพันธุกรรม เนื่องจากประวัติเจ็บป่วยในครอบครัวของผู้ป่วยพบว่า บิดามีประวัติเป็นโรคจิตเภท
  - - - Chlorpromazine (25) 1 tab o hs
        
        ช่วยให้อาการทางจิตทุเลาหรือหายไป ผู้ป่วยหลับง่ายและหลับสนิท
      - Haloperidol 5 mg. IM p.r.n. for agitation q 6 hr
        
        ต้านการทำงานของ Dopamine ปิดกั้น Dopamine D2 receptors ที่สมองส่วน Limbic and frontal cortex
      - Haloperidol decanoate 50 mg. IM q 2 weeks.
        
        ต้านการทำงานของ Dopamine ปิดกั้น Dopamine D2 receptors ที่สมองส่วน Limbic and frontal cortex
    - - Clozapine (100) 1.5-tab o h.s
        
        ช่วยเปลี่ยนแปลงการทำงานของสารเคมีในสมองหรือปรับสมดุลของสารเคมีในสมองยารักษาอาการอื่น
      - Benzhexol (5) 1-tab o h.s.
        
        รักษาโรคพาร์กินสัน และรักษาอาการสั่นที่มีสาเหตุมาจากการรับประทานยาบางชนิด
      - Lorazepam (2) 1-tab o p.r.n.
        
        ใช้ในการรักษาโรควิตกกังวลและใช้เพื่อคลายความวิตกกังวลในระยะสั้นหรือเพื่อคลายความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับอาการของโรคซึมเศร้า
      - Depakine CR (500) 1-tab x 2 o เช้า, h.s.
        
        ใช้รักษาโรคลมชัก และ ใช้เป็นยาควบคุมอารมณ์ (mood stabilizer) ในโรคอารมณ์สองขั้ว (bipolar disorder)