Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความรับผิดกระทำละเมิดในการกระทำของผู้อื่น, :explode: ( ซึ่งการรับดูแลนี้ไม…

- - - - :fire: กรณีลูกจ้างให้คนอื่นทำแทน
        
        โดยหลักอำนาจการบังคับบัญชาของนายจ้างและการจ่ายสินจ้างแล้ว ก็เห็นได้ว่าคนอื่นที่มาทำแทนนั้นไม่ใช่ลูกจ้าง เพราะไม่มีการจ่ายสินจ้างให้บุคคลนั้น
        นายจ้างปฏิเสธได้ว่าคนที่ทำแทนนั้นไม่ใช่ลูกจ้าง แต่นายจ้างก็ต้องรับผิดในผลละเมิดมราเกิดขึ้นโดยคนทำแทน เพราะถือว่าลูกจ้างที่ไปวานให้คนอื่นมาทำแทนหรือยินยอมให้บุคคลอื่นมาทำแทนไม่ควบคุมดูแลตนที่มาทำแทนให้ดี ถือว่าประมาทเลินเล่อ
      - :fire: กรณีนายจ้างร่วมกิจการกับผู้อื่น
        
        ปัญหากับบุคคลอื่นที่ร่วมกิจการด้วยว่าจะต้องรับผิดในผลละเมิดที่ลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้างนั้นหรือไม่ ส่วนมากจะเป็นเรื่องเอารถไปวิ่งร่วมกับเจ้าของสัมปทาน กิจการร่วมกันหรือกิจการน่วมค้า คือห้างหุ้นส่วนสามัญที่ไม่จดทะเบียน เมื่อเป็นหุ้นส่วนกัน ทำกิจการร่วมกันและผลประโยชน์แบ่งกำไรกัน เท่ากับลูกจ้างทำแทนหุ้นส่วนอีกคนด้วย เขามีอำนาจบังคับบัญชาส่วนจะสั่งได้แค่ไหนก็อีกเรื่องหนึ่ง
  - - - ถ้าใช้มาตรา 427 และ 426 โดยอนุโลมก็จะมีผล ตัวการต้องการร่วมรับผิดในผลแห่งละเมิด ซึ่งตัวแทนได้กระทำไปในกิจการที่มอบหมายให้ทำแทนนั้นและตัวการซึ่งได้ใช้ค้าสินไหมทดแทนได้ทำนั้นชอบที่จะได้ชดใช้จากตัวแทนนั้น
- - - - :!: ข้อยกเว้น :!: 3 กรณีที่กำหนดให้ผูวาจ้างต้องรับผิด หากไม่เข้าข้อยกเว้น ผู้เสียหายมีหน้าที่นำสืบให้ได้ความว่าผู้ว่าจ้างเป็นผู้ติดตามมาตรา 428 ตามาตรานี้ เป็นเรื่องผู้ว่าจ้างต้องรับผิดขณะเป็นผู้ละเมิด ไม่ใช่ให้รับผิดร่วมกับผู้รับจ้าง แต่ถ้าผู้รับจ้างทำละเมิดด้วยก็อาจเป็นความผิดร่วมกันหรือต่างทำละเมิดแล้วแต่กรณีตามมาตรา 432
        
        3 กรณี
        
        รับผิดเพราะการงานที่สั่งให้ทำ
        -รับผิดเพราะคำสั่งที่ตนให้ไว้
        -รับผิดเพราะการหาผู้จับจ้าง
  - - - :!: ข้อยกเว้น :!: เว้นแต่ผู้ว่าจ้างจะเป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำหรือในคำสั่งที่ตนให้ไว้หรือในการเลือกหาผู้รับจ้าง
- - - - ความรับผิดของบิดา มารดา และ ผู้ไร้ความสามารถรับผิด มาตรานี้ยืนยันว่าคนที่ไร้ความสามารถไม่ว่า จะเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ต้องรับผิดในผลละเมิดที่ตนได้ก่อให้เกิดขึ้น เรื่อง ความสามารถของผู้ไร้ความสามารถเพราะเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตตามกฎหมาย มีเฉพาะเรื่องการทำนิติกรรม กล่าวคือ ผู้ไร้ความสามารถมีแต่ถูกจำกัดในการ ใช้สิทธิโดยลำพัง จึงอาจไม่ต้องรับผิดในการแสดงเจตนาทำนิติกรรม แต่ ในทางละเมิดเป็นการกระทำที่ไม่มีสิทธิ ผู้ไร้ความสามารถจึงต้องรับผิดในทาง ละเมิดเช่นเดียวกับบุคคลธรรมดา
        
        ที่มาตรา ๔๒๙ ให้บิดามารดาหรือผู้อนุบาลร่วมรับผิดด้วยนี้ หมายถึง ว่าผู้เสียหายจะเลือกฟ้องบิดามารดาหรือผู้อนุบาลให้รับผิดโดยเฉพาะ โดยไม่ ต้องฟ้องผู้ไร้ความสามารถซึ่งเป็นผู้ทำละเมิดด้วย (ฎ.๙๓๔/๒๕๑๗) หรือจะ ฟ้องให้ร่วมรับผิดกับผู้ไร้ความสามารถด้วยก็ได้
        
        บิดามารดารับผิด เหตุที่กฎหมายให้บิดามารดารับผิดเพราะบิดา มารดามีหน้าที่ควบคุมดูแลและให้การศึกษาแก่บุตรผู้เยาว์ตามมาตรา ๑๕๖๔
  - - - การดูแลตามมาตรา 430 มีอยู่ 3 ลักษณะ คือ
        
        รับดูแลโดยกฎหมายบังคับ เช่น ผู้ปกครองที่ศาลสั่งตั้ง สถานพินิจคุ้มครองเด็กที่รับเด็กต้องคดีมาดูแล ถือเป็นผู้รับดูแลโดยกฎหมายบังคับ
        
        ดูแลโดยสัญญา เช่น สถานรับเลี้ยงเด็ก จ้างคนมาดูแลผู้เยาว์ หรือครูบาอาจารย์ก็ถือว่าดูแลโดยสัญญา
        
        ดูแลโดยข้อเท็จจริง เช่น บิดานอกกฎหมายที่รับผู้เยาว์ไปดูแลในขณะเกิดเหตุ หรือปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอาที่รับผู้เยาว์ไปดูแล หรือรับเด็กมาอุปการะเลี้ยงดู เป็นต้น