Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความรับผิดกระทำละเมิดในการกระทำของผู้อื่น - Coggle Diagram

- - - - คำว่า นายจ้างลูกจ้าง ตามมาตรา 425 หมายถึงสัญญาจ้างแรงงานตามมาตรา 575
        
        ถ้อยคำเรียกชื่อในสัญญาอย่างไรก็ได้
        
        สัญญาต้องเข้าลักษณะสัญญาจ้างแรงงาน
        
        นายจ้างมีอำนาจสั่งให้ลูกจ้างทำงานตามวิธีที่ตนเองต้องการและลูกจ้างต้องปฏิบัติตามคำสั่งที่เกี่ยวกับการงานที่จ้าง
        
        ไม่มีสินจ้าง ไม่ใช่สัญญาจ้างแรงงาน
        
        สินจ้างเป็นเงินหรือวัตถุหรือสิ่งอื่นก็ได้
        
        ข้าราชการในกระทรวงทบวงกรมิได้เป็นนายจ้างลูกจ้างซึ่งกันและกัน ความสัมพันธ์เป็นไปตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบราชการ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะมีลูกจ้างไม่ได้
    - - เป็นความพลั้งเผลอที่อาจเกิดขึ้นได้ในขณะปฏิบัติหน้าที่ของลูกจ้าง
        
        การกระทำละเมิดที่นายจ้างไม่ได้หรือเกี่ยวกับการมอบอำนาจหรือสั่งให้กระทำจนขนาดที่จะถือว่าเป็นวิธีการในการทำงานนั้น แต่กระทำอิสระ
        
        หรือมีการหันเหจากการปฏิบัติหน้าที่ของลูกจ้าง โดยเอาเวลางานไปเป็นเวลาส่วนตัวทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับงาน
        
        นายจ้างไม่ต้องรับผิด
        
        ตย. ฎ. 803/2521 ลูกจ้างประจำปั๊มน้ำมันจำเลย มีหน้าที่เติมน้ำมัน ล้างรถยนต์ ลูกจ้างแก้รถยนต์ของโจทก์ เนื่องจากเครื่องดับเพราะน้ำท่วมและนำรถออกไปลองเครื่อง ไม่เป็นการกระทำในทางการที่จ้าง รถโจทก์เกิดเหตุ จำเลยไม่ต้องรับผิด
    - - การละเมิดโดยจงใจอยู่ในทางการที่จ้างได้
        
        นายจ้างรับผิดในการกระทำละเมิดโดยจงใจและการกระทำทางอาญาด้วย
        
        ซึ่งหมายถึงรับผิดตลอดจนการกระทำละเมิดซึ่งมีมูลค่าความรับผิดทางอาญาในขณะเดียวกัน
        
        ลูกจ้างต้องกระทำด้วยความตั้งใจปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของนายจ้าง นายจ้างรับผิด
        
        หากทำไปเพื่อประโยชน์ของตนเอง มิใช่กระทำแทนนายจ้างหรือการกระทำละเมิดโดยจงใจนั้น นายจ้างไม่ต้องรับผิด
        
        ตย. ลูกจ้างโต้เถียงกับบุคคลภายนอกแล้วฆ่าผู้นั้นตายในเวลาและสถานที่ทำงานแทนที่จะทำงานให้กับนายจ้าง นายจ้างไม่ต้องรับผิด
  - - - การละเมิดในลักษณะอย่างไรก็ตาม จงใจหรือประมาทเลินเล่อ จะก่อขึ้นแก่ผู้ใด ถ้าหากเป็นการกระทำในทางการที่จ้างแล้วนั้นนายจ้างต้องร่วมรับผิดด้วย หากไม่ใช่ในทางการที่จ้างไม่ต้องรับผิดร่วมด้วย
        
        พิจารณาจากการทำงานชนิดใด ประเภทใด ลักษณะของการจ้าง ลูกจ้างปฏิบัติตามที่จ้างหรือเกี่ยวกับงานหรือไม่
        
        การละเมิดต้องเป็นส่วนหนึ่งของงาน ไม่เพียงแต่เกิดในเวลาเดียวกัน
    - - เป็นความพลั้งเผลอที่อาจเกิดขึ้นได้ในขณะปฏิบัติหน้าที่ของลูกจ้าง
        
        จะอยู่ในทางการที่จ้างหรือไม่ต้องพิจารณา
        
        เป็นการกระทำโดยอิสระของลูกจ้างเอง
        
        การที่ลูกจ้างกระทำกิจส่วนตัวในขณะเดียวกันกับเวลาทำงาน ถือว่าเป็นเหตุในทางการที่จ้าง เพราะอาจเป็นเหตุให้ลูกจ้างปฏิบัติหน้าที่เพื่อนายจ้างโดยประมาทเลินเล่อก็ได้
        
        ตย.การที่ลูกจ้างเห็นคนทิ้งก้นบุหรี่ แล้วยังสูบน้ำมันเบนซินต่อไปจนเกิดเพลิงไหม้รถของผู้เสียหาย การกระทำของลูกจ้างโดยประมาทเลินเล่อในทางการที่จ้าง
    - - ลูกจ้างตั้งใจปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของนายจ้าง เพื่อเป็นตัวแทนของนายจ้าง
        
        หรือเป็นประโยชน์ส่วนตน กระทำเพื่อมุ่งหมายส่วนตัว มีเหตุจูงใจส่วนตัวโดยแท้
        
        หรือเจตนาร้าย ความโกรธโดยเฉพาะ
        
        ตย. ฎ. 2499/2524 การที่นายจ้างมอบอาวุธปืนให้ลูกจ้างไปใช้อยู่ยามเพื่อรักษาทรัพย์สินของนายจ้าง และลูกจ้างใช้ปืนนั้นลอบไปยิงผู้เสียหายในขณะที่ลูกจ้างปฏิบัติหน้าที่ยามรักษาทรัพย์สินของนายจ้างซึ่งอยู่ในเหมือง ถือว่าเป็นการกระทำในทางการที่จ้าง
  - - - มาตรา 426
        
        การละเมิดของลูกจ้าง นายจ้างกับลูกจ้างต้องรับผิดร่วมด้วยต่อผู้เสียหาย แต่ระหว่างนานจ้างลูกจ้าง นายจ้างไม่ต้องรับผิดร่วม
        
        เมื่อนายจ้างใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เสียหายหมดแล้ว (นายจ้างลูกจ้างเป็นลูกหนี้ร่วม)
        
        นายจ้างมีสิทธิที่จะเรียกร้องให้ลูกจ้างชดใช้ให้แก่ตน
        
        ฎ. 648/2522 ลูกจ้างทำละเมิด นายจ้างถูกฟ้อง ได้ใช้ค่าเสียหายตามคำพิพากษาแล้ว ไล่เบี้ยเอาจากลูกจ้างได้ แต่ค่าฤชาธรรมเนียมที่นายจ้างต้องใช้แก่ผู้เสียหายตามคำพิพากษานั้น ไม่ใช่ค่าเสียหายอันเป็นผลโดยตรงจากการกระทำละเมิดของลูกจ้าง นายจ้างไล่เบี้ยไม่ได้
    - - มาตรา 427
        
        นำบทบัญญัติของมาตรา 426 มาใช้บังคับแก่ตัวการตัวแทนด้วยโดยอนุโลม
        
        เมื่อตัวการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอกที่ตัวแทนทำละเมิดไปแล้วนั้น ตัวการก็สามารถที่จะให้ตัวแทนชดใช้แก่ตน
  - - - ไม่ใช่ลูกจ้าง
        
        โดยปกติตัวแทนรับผิดโดยผู้เดียว ตัวการไม่ต้องรับผิด
        
        ตัวแทนต้องทำตามคำสั่งของตัวการ
        
        มีอำนาจทำการแทนบุคคลอีกคนหนึ่ง
        
        การใช้ให้ไปทำ ไม่ใช่เรื่องของตัวการตัวแทน
        
        ตย. ฎ. 2385/2518 เจ้าของเรือขับเรือไม่เป็น จึงให้ ก. ขับนำเรือไปรับขบวนผ้าป่า โดยเจ้าของเรือนั่งไปด้วย ดังนี้ ก.เป็นตัวแทน เจ้าของเรือต้องรับผิดร่วมกับ ก. ที่ขับเรือชนโจทก์
    - - ตัวการจะรับผิดนั้นต้องเป็นเหตุที่
        
        เกิดขึ้นในขอบเขตแห่งการปฏิบัติหน้าที่เพื่อตัวการหรือในฐานที่ตัวแทนได้ทำการเป็นตัวแทน
        
        ทำได้แต่ที่ได้รับมอบอำนาจเฉพาะการ มาตรา 800
        
        รับมอบอำนาจแบบทั่วไป ทำได้ทุกอย่าง มาตรา 801
        
        ในเหตุฉุกเฉินเพื่อจะป้องกันมิให้ตัวการเสียหาย ตัวแทนกระทำใดๆเช่นอย่างวิญญูชนจะพึงกระทำ มีอำนาจทำได้ มาตรา 802
        
        ตย. ตัวแทนในการซื้อรถยนต์ มีอำนาจทำอะไรก็ได้ให้รถยนต์มาเป็นของตัวการ แต่ไม่มีอำนาจจะเอารถยนต์ไปโอนขายได้อีก
- - - - 1.กฎหมายได้บัญญัติถึงผู้ว่าจ้างเป็นผู้ผิด ตาม 428 จึงมิใช่ความรับผิดของการกระทำของบุคคลอื่น
      - 2.ตัวบทมาตรา 428 ใช้คำว่าเสียหาย ไม่ใช่ กระทำละเมิด หรื ละเมิด ตามมาตรา 425 429 430
      - อาจะมิได้เกิดจากการกระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อของผู้รับจ้างก็ได้
      - ผู้รับจ้างไม่ต้องรับผิดทางละเมิด แต่รับผิดชอบเพราะมีส่วนผิด
      - 3.ผู้ว่าจ้างชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้เสียหายไปแล้ว ไม่มีบทบัญญัติไล่เบี้ยจากผู้รับจ้าง
  - - - 1.ความผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำตามสัญญาจ้างที่มีต่อกัน
        
        ตย. ฎ. 457/2514 ไม่ปรากฏว่าผู้ว่าจ้างเป็นผู้สั่งให้ผู้รับจ้างตอกเสาเข็มด้วยเครื่องจักรอันก่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ การตอกเสาเข็มจึงเป็นการกระทำของผู้รับจ้างเอง ผู้ว่าจ้างไม่ต้องรับผิด
        
        2.ความผิดในคำสั่งที่ตนให้ไว้ อาจจะไม่ละเมิดแต่คำสั่งนั้นทำให้ผู้อื่นเสียหายก็ได้
        
        คำสั่งนี้เป็นเพียงคำแนะนำเท่านั้น
        
        3.ความผิดในการเลือกหาผู้รับจ้าง คือการจ้างคนที่ไม่รู้ว่ามีความสามารถหรือความระมัดระวังแก่งานที่สั่งหรือไม่ จึงเกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น
- - - - มาตรา 429
      - หมายถึงเฉพาะผู้มีหน้าที่ดูแลผู้เยาว์ตามความในตอนท้ายของ มาตรา 429 นี้เท่านั้น อาจรวมถึงบิดามารดาเพียงคนหนึ่งคนใด
      - รวมถึงผู้รับบุตรบุญธรรม
      - ส่วนผู้ปกครอง รับผิดมาตรา 430