Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
หน้าที่ในการชำระหนี้text - Coggle Diagram
หน้าที่ในการชำระหนี้text
-
1.2 กำหนดเวลาชำระหนี้
เป็นสิ่งสำคัญในกาารชำระหนี้ของลูกหนี้ เพราะหากลูกหนี้ไม่รู้กำหนดเวลาชำระหนี้ของตนแล้ว ก็ไม่อาจชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงของมูลหนี้ได้ อาจทำให้ลูกหนี้เป็นผู็ผิดนัด ซึ่งถ้ามีความเสียหายลูกหนี้ต้องรับผิดชอบ ถ้ายังไม่ถึงเวลาชำระหนี้ไม่สามารถเรีกร้องได้ แต่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัด แบ่งเป็น 2 กรณี คือ
- หนี้ที่มิได้กำหนดเวลาชำระหนี้
ถ้าเวลาอันพึงชำระหนี้มิได้กำหนดลงไว้ หรือนุมาานจากพฤติกรรรมทั้งปวงไม่ได้ไซร้ ท่านว่าเจ้าหนี้ย่อมเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลัน ดุจกัน แต่กฏหมายถือว่าต้องชำระหนี้ทันที คือ เท่าากับหนี้กำหนดทันทีที่ได้ก่อหนี้ขึ้นนั้นเอง แต่ไม่ถึงขนาดที่ถือว่า เมื่อไม่ชำระทันทีแล้วจะผิดนัด
2.หนี้ที่มีกำหนดชำระ
1.กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้แต่เป็นที่สงสัย "ถ้าได้กำหนดเวลาไว้ แต่หากกรณีเป็นที่สงสัย ืชท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกชำระ จะชำระก่อนกำหนดนั้นก็ได้" ข้อที่เกิดเป็นกรณีสงสัยกก็คือ เจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นได้หรือไม่ หรืออีกนัยหนึ่งเกิดสงสัยกันขึ้นว่าประโยชน์แห่งเวลาได้เเก่ฝ่ายเจ้าหนี้ไม่ใช่เเก่ฝ่ายลูกหนี้
-
1.3 การผิดนัดไม่ชำระหนี้
1)การผิดนัด ทำให้ลูกหนี้มีความรับผิดชอบบางอย่างเพิ่มขึ้น และก่อให้เกิดสิทธิบางอย่างแก่เจ้าหนี้ การผิดนัดมีกฎหมายกำหนดไว้ในลักษณะต่างๆ แยกพิจารณาได้ 2 กรณี
(1)ลูกหนี้ผิดนัดโดยต้องเตือนก่อน คือการผิดนัดเกิดจากการกระทำของเจ้าหนี้เพื่อให้ครบเงื่อนไขตามกฎหมาย หนี้ประเภทที่เจ้าหนี้ต้องเตือนก่อนลูกหนี้จึงจะผิดนัดได้เเก่หนี้ 2 กรณี คือ
-
-
-
-
(4)กรณีที่ไม่ถือว่าลูกหนี้ผิดนัด ปกติเมื่อถึงกำหนดชำระและเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้วลูกหนี้ไม่ชำระลูกหนี้ต้องตกเป็นผู้ผิดนัด หรือในกรณีไท่ต้องเตือน แต่มีบางกรณีที่กฎหมายหำหนดว่า ยังไม่ให้ลูกหนี้เป็นผู้ผิดนัด
1.เป็นเหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้เอง ได้เเก่ กรณีเจ้าหนี้ผิดนัด และกรณีที่เจ้าหนี้ต้องรับผิดด้วยเหตุอื่นๆ การที่เจ้าหนี้ผิดนัด อาจเพราะด้วยไม่รับชำระหนี้ตามมาตรา 207 หรือเพราะไม่เสนอชำระหนี้ตอบแทนเมื่อตนมีหน้าที่ต้องชำระหนี้ตอบแทนมาตรา 210 ก็ดี ก็ถือเป็นการชำระหนี้ที่ยังมิได้กระทำลงเพราะพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรัผิดชอบ ลูกหนี้จึงยังไม่ผิดนัด
จากเหตุต่างๆเหล่านี้ อย่างไรก็ตามการที่การชำระหนี้ยังมิได้กระทำลงนี้ก็เป็นเพียงเหตุชั่วคราวเท่านั้น และการอ้างพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ที่ไม่ต้องรับผิดชอบ ก็เพียงเพื่อลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดในการไม่ชำระหนี้ตามกำหนดเท่านั้น แต่หนี้ก็ยังคงมีอยู่ เพราะเหตุเหล่านี้ไม่ได้ทำให้การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยแต่อย่างใด ดังนั้นลูกหนี้ยังคงมีหน้าที่ในการชำระหนี้นั้น
2.เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก บางครั้งการชำระหนี้ังไม่ได้กระทำลงเป็นพฤติการณ์ที่โทษลูกหนี้ไม่ได้ เพราะเป็นเหตุเกิดจากบุคคลภายนอกซึ่งเป็นเรื่องนอกอำนาจที่ลูกหนี้จะป้องกันได้
สรุปแนวคิดจากแนวคำพิพากษา จะเห็นได้ว่าแม้เหตุที่จะทำให้ไม่อาจชำระหนี้ตามกำหนดจะเกิดบุคคลภายยนอก แต่ก็ต้องเป็นเรื่องที่ลูกหนี้ไม่มีส่วนผิด
-
3.เกิดจากภัยธรรมชาติ การที่ลูกหนี้ไม่อาจชำระหนี้ได้ทันตามกำหนดอาจมีสาเหตุมาจากภัยธรรมชาติ ที่ลูกหนี้ไม่อาจป้องกันได้ก็ถือว่าเป็นพฤติการณ์ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบเช่นกัน
-
2)ผลของการผิดนัด
1.ลูกหนี้ต้องรับผิดชอบในความเสียหายอันเกิดแต่การผิดนัด เมื่อการชำระหนี้ล้าช้าเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าหนี้ เจ้าหนี้ก็อาจเรียกค่าสินไหมทดแทนได้ ค่าสินไหมส่วนนี้เป็นส่วนที่เพิ่มขึ้นมาจากหน้าที่ชำระหนี้ปกติ
2.เจ้าหนี้อาจไม่รับชำระหนี้ เวลาในการชำระหนี้ แม้เป็นส่วนหนึ่งของการชำระหนี้ แต่ในการชำระหนี้นั้นปกติแล้วก็ไม่ใช่สาระสำคัญขนาดที่จะทำให้เจ้าหนี้สีสิทธิจะปฏิเสธไม่รับชำระหนี้ได้เสมอไป แต่ในบางกรณีก็ยกประโยชน์ให้กับเจ้าหนี้ไดเ กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นสาระสำคัญมาตั้งแต่แรก กำหนดเวลาชำระหนี้เป็นสาระสำคัญโดยบอกกล่าว การบอกกล่าวต้องแสดงให้ลูกหนี้รู้ด้วยว่าถือเอาเวลาเป็นสาระสำคัญ การไม่รับชำระหนี้เป็นสิทธิของเจ้าหนี้ หนี้ที่เวลาเป็นสาระสำึัญแต่คู่กรณีไม่ถือเอาเวลาเป็นสาระสำคัญอีกต่อไป
3.ลูกหนี้ต้องรับผิดในความเสียหายอันเกิดระหว่างผิดนัดเพิ่ม ความรับผิดกรณีนี้ ไม่ใช่เกิจากการผิดนัดแต่เป็นการเกิดในระหว่างผิดนัดด้วยเหตุอื่น ความรับผิดตามมาตรานี้บัญญัติเฉพาะความรับผิดที่เพิ่มขึ้น เมื่อลูกหนี้ผิดนัดแต่ถ้าความรับผิดนั้นแม้ไม่ผิดนก็ต้องรับผิดเช่น จงใจทำให้เกิดเสียหายก็รับผิดตามปกติไม่ใช่ไม่ต้องรับผิดเพราะไม่มีบัญญัติในมาตตรานี้ ความประมาทเลินเล่อในมาตรานี้เป็นความรับผิดที่เพิ่มขึ้นจากปกติเพราะจะใช้เกณฑ์มาตราฐานความระมัดระวังก่อนผิดนัดมาใช้กันหลังผิดนัดไม่ได้