Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 1 หน้าที่ในการชำระหนี้ - Coggle Diagram

- - - - หนี้ที่มีกำหนดเวลาชำระมิใช่ตามวันแห่งปฏิทิน🥙
        
        มาตรา 204 วรรคแรก ถ้าหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้คำเตือนลูกหนี้แล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ไซร้ ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว🥝
        
        เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว เจ้าหนี้ต้องให้คำเตือนลูกหนี้ก่อนเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระตามที่เจ้าหนี้เตือนลูกหนี้จึงผิดนัด🍣
        
        หากยังไม่ถึงกำหนดชำระถึงแม้เจ้าหนี้เตือนให้ลูกหนี้ชำระและลูกหนี้ไม่ชำระ ลูกหนี้ก็ยังไม่ผิดนัดเพราะหนี้ยังไม่ถึงกำหนดชำระ🥫
        
        ถ้าถึงกำหนดชำระแล้วและลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้ถ้าหากเจ้าหนี้ยังไม่เตือนถือว่าลูกหนี้ยังไม่ผิดนัด🥨
      - หนี้ที่ไม่มีกำหนดเวลาชำระตามมาตรา203🎨
        
        มาตรา 203 ถ้าเวลาอันจะพึงชำระหนี้นั้นมิได้กำหนดลงไว้ หรือจะอนุมานจากพฤติการณ์ทั้งปวงก็ไม่ได้ไซร้ ท่านว่าเจ้าหนี้ย่อมจะเรียกให้ชำระหนี้ได้โดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็ย่อมจะชำระหนี้ของตนได้โดยพลันดุจกัน
        ถ้าได้กำหนดเวลาไว้ แต่หากกรณีเป็นที่สงสัย ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเจ้าหนี้จะเรียกให้ชำระหนี้ก่อนถึงเวลานั้นหาได้ไม่ แต่ฝ่ายลูกหนี้จะชำระหนี้ก่อนกำหนดนั้นก็ได้👕
        
        เจ้าหนี้มีสิทธิให้ลูกหนี้ชำระโดยพลันและลูกหนี้ก็มีสิทธิจะชำระหนี้ตนได้โดยพลันดุจกัน🛒
        
        เจ้าหนี้ยังไม่เรียกให้ลูกหนี้ชำระ ลูกหนี้ก็ยังไม่ต้องทำหน้าที่ชำระ🎠
    - - หนี้ที่กำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทิน🎸
        
        มาตรา 204 วรรคสอง ถ้าได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ตามวันแห่งปฏิทิน และลูกหนี้มิได้ชำระหนี้ตามกำหนดไซร้ ท่านว่าลูกหนี้ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลย วิธีเดียวกันนี้ท่านให้ใช้บังคับแก่กรณีที่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้าก่อนการชำระหนี้ ซึ่งได้กำหนดเวลาลงไว้อาจคำนวณนับได้โดยปฏิทินนับแต่วันที่ได้บอกกล่าว🎁
        
        ถ้าลูกหนี้ไม้ชำระหนี้ตามกำหนดลูกหนี้ก็ตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือน🎍
      - หนี้ละเมิด🎎
        
        มาตรา 206 ในกรณีหนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดมาแต่เวลาที่ทำละเมิด🛶
        
        เมื่อทำการละเมิดทำให้เขาเสียหายก็มีหน้าที่ต้องจ่ายค่าสินไหมทดเเทนทันทีที่ละเมิด จึงถือว่าผิดนัด🎄
        
        ไม่ต้องเตือนอย่างไรทั้งสิ้น🧶
    - - กำหนดเวลาชำระหนี้นั้น เป็นกำหนดที่ลูกหนี้จะต้องชำระหนี้ แต่การผิดนัดเป็นผลของการไม่ชำระหนี้ตามกำหนด ประกอบกับเงื่อนไขบางประการของกฎหมาย🎋
      - กำหนดเวลาชำระหนี้ เป็นกำหนดที่เจ้าหนี้สามารถเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้และเป็นองค์ประกอบสำคัญประมาณหึงของการผิดนัด🎄
      - การผิดนัดนั้น แม้จะถึงกำหนดชำระหนี้ เเละเงื่อนไขอื่นที่อาจทำให้ลูกหนี้ผิดนัด✨
        
        การเตือนของเจ้าหนี้แล้วก็ตาม หากการที่ไม่ชำระหนี้นั้นมีเหตุที่ลูกหนี้จะอ้างได้ว่าไม่ใช่ความผิดของตน🎠
    - - มาตรา 205 ตราบใดการชำระหนี้นั้นยังมิได้กระทำลงเพราะพฤติการณ์อันใดอันหนึ่งซึ่งลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ ตราบนั้นลูกหนี้ยังหาได้ชื่อว่าผิดนัดไม่🎐
      - เป็นเหตุที่เกิดจากเจ้าหนี้เอง🎉
        
        กรณีลูกหนี้ยังไม่ชำระหนี้นั้นหากเกิดเพราะเจ้าหนี้จะต้องรับผิดแล้วถือเป็นพฤติการณ์ที่ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดชอบ🎡
        
        กรณีเจ้าหนี้ผิดนัด🎀
        
        กรณีที่เจ้าหนี้จะต้องรับผิดด้วยเหตุอื่น🛒
      - เหตุเกิดจากบุคคลภายนอก🎟
        
        การชำระหนี้ยังไม่ได้กระทำลงนั้นเป็นพฤติการณณืที่โทษลูกหนี้ไมได้ เพราะเกิดจากคนภายนอกซึงเป็นเรื่องนอกอำนาจของลูกหนี้จะป้องกันได้🎎
        
        ตกลงกันทำสัญญาซื้อขายที่ดิน โดยตกลงกันว่าลูกหนี้จะรังวัดแบ่งแยกที่ดินที่จะซื้อขายและไปโอนให้แก่ผู้ซื้อภายในเวลาที่กำหนด ปรากฎว่า ลูกหนี้ได้พยามดำเนินการเพื่อรังวัดแบ่งแยกที่ดินตามสัญญาเต็มความสามารถ แต่แบ่งเเยกไม่เสร็จเพราะเจ้าพนักงานไม่อาจดำเดินการได่ทัน ถือว่าลูกหนี้ไม่ผิดนัด🎨
      - เหตุจากภัยธรรมชาติ🎑
        
        ลูกหนี้ไม่อาจคาดการณ์และไม่อาจป้องกันได้ ก็ถือว่าเป็นพฤติการณ์ลูกหนี้ไม่ต้องรับผิดเช่นกัน🎨
        
        รังวัดแบ่งแยกให้ไม่ทัน เพราะน้ำท่วมรังวัดไม่ได้จึงไม่สามารถโอนที่ดินได้ตามกำหนด ถือว่าลูกหนี้ไม่ผิดนัด🧧
  - - - มาตรา 215 เมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ให้ต้องตามความประสงค์อันแท้จริงแห่งมูลหนี้ไซร้ เจ้าหนี้จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดแต่การนั้นก็ได้🥙
      - เรียกสินไหมทดเเทนความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการชำระหนี้ล่าช้า🥪
    - - มาตรา 216 ถ้าโดยเหตุผิดนัด การชำระหนี้กลายเป็นอันไร้ประโยชน์แก่เจ้าหนี้เจ้าหนี้จะบอกปัดไม่รับชำระหนี้ และจะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้ก็ได้🍗
      - มาตรา 388 ถ้าวัตถุที่ประสงค์แห่งสัญญานั้น ว่าโดยสภาพหรือโดยเจตนาที่คู่สัญญาได้แสดงไว้ จะเป็นผลสำเร็จได้ก็แต่ด้วยการชำระหนี้ ณ เวลามีกำหนดก็ดี หรือภายในระยะเวลาอันใดอันหนึ่งซึ่งกำหนดไว้ก็ดี และกำหนดเวลาหรือระยะเวลานั้นได้ล่วงพ้นไปโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมิได้ชำระหนี้ไซร้ ท่านว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะเลิกสัญญานั้นเสียก็ได้ มิพักต้องบอกกล่าวดังว่าไว้ในมาตราก่อนนั้นเลย🍠
      - ต้องเป็นหนี้ที่กำหนดเวลาเป็นสาระสำคัญโดยแสดงเจตนาของคู่กรณีในการทำสัญญาหรือตามสภาพเวลาเป็นสาระสำคัญ ซึ่งคู่กรณีก็จะทราบได้ตั้งแต่แรกแล้วว่า เวลาชำระหนี้เป็นสาระสำคัญ 🧈
    - - มาตรา 217 ลูกหนี้จะต้องรับผิดชอบในความเสียหายบรรดาที่เกิดแต่ความประมาทเลินเล่อในระหว่างเวลาที่ตนผิดนัด ทั้งจะต้องรับผิดชอบในการที่การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุอันเกิดขึ้นในระหว่างเวลาที่ผิดนัดนั้นด้วย เว้นแต่ความเสียหายนั้นถึงแม้ว่าตนจะได้ชำระหนี้ทันเวลากำหนดก็คงจะต้องเกิดมีอยู่นั่นเอง🧀
      - ความเสียหายจากการผิดนัดโดยตรงแล้ว เมื่อลูกหนี้ผิดนัดลูกหนี้ยังอาจต้องรับผิดในความเสียหายในความประมาทเลินเล่อ และการที่การชำระหนี้กลายเป็นพ้นวิสัยเพราะอุบัติเหตุอันเกิดขึ้นระหว่างผิดนัด🍞
      - แดงยืมรถดำมาใช้กำหนดส่งคืน15ตุลาคม ปรากฎว่าก่อนถึงกำหนดส่งคืนเกิดไฟไหม้ลุกลามไปไหม้บ้านแดงรวมทั้งรถที่ยืมนายดำมาด้วย เช่นนี้ปกติแดงไม่ต้องรับผิดเพราะเกิดจากอุบัติเหตุที่แดงไม่ต้องรับผิดชอบและแดงยังไม่ผิดนัด แต่ถเ้าถึงกำหนด15ตุลาคม แดงไม่นำรถมาคืนดำและแดงตกเป็นผู้ผิดนัด🧀