Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ความรับผิดกระทำละเมิดในการกระทำของผู้อื่น - Coggle Diagram
ความรับผิดกระทำละเมิดในการกระทำของผู้อื่น
ความรับผิดของนายจ้างในผลแห่งการละเมิดของลูกจ้างในทางการที่จ้าง
ความรับผิดของนายจ้าง
ลูกจ้างกระทำละเมิดต่อบุคคลอื่น
ละเมิดตาม มาตรา 420 , มาตรา 433 , ฯลฯ
ลูกจ้างทำละเมิดในทางการที่จ้าง
มาตรา 425 "นายจ้างต้องร่วมกันรับผิดกับลูกจ้างในผลแห่งละเมิด ซึ่งลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้างนั้น"
สิทธิไล่เบี้ย
เมื่อนายจ้างได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่บุคคลภายนอก
มาตรา 426 "นายจ้างซึ่งได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอกเพื่อละเมิดอันลูกจ้างได้ทำนั้น ชอบที่จะได้ชดใช้จากลูกจ้างนั้น"
เพื่อละเมิดอันลูกจ้างได้กระทำ
มาตรา 428 ผู้ว่าจ้างทำของไม่ต้องรับผิดเพื่อความเสียหายอันผู้รับจ้างได้ก่อให้เกิดขึ้นแก่บุคคลภายนอกในระหว่างทำการงานที่ว่าจ้าง เว้นแต่ผู้ว่าจ้างจะเป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำหรือในคำสั่งที่ตนให้ไว้หรือในการเลือกหาผู้รับจ้าง
ชอบที่จะเรียกให้ลูกจ้างชดใช้แก่นายจ้าง
ตัวการรับผิดในการกระทำละเมิดของตัวแทน
ตัวแทนทำการละเมิดต่อบุคคลอื่น
ผู้กระทำต้องรับผิดเฉพาะการกระทำของตนแต่อย่างไรก็ดีในเรื่องละเมิดถ้าได้มีการกระทำละเมิดร่วมกันหรือแม้มิได้ร่วมแต่เป็นผู้ยุยงส่งเสริมหรือช่วยเหลือในการกระทำละเมิดดังนี้บุคคลเหล่านี้จะต้องร่วมกันรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนความเสียหายนั้น (ป.พ.พ.ม. 432)
ตัวแทนทำการละเมิดระหว่างที่เป็นตัวแทน
มาตรา 812 วางหลักว่า ถ้ามีความเสียหายเกิดขึ้นจากความประมาทเลินเล่อของตัวแทนเพราะไม่ทาการ เป็นตัวแทน หรือเพราะทาการโดยปราศจากอานาจหรือนอกเหนือขอบอานาจตัวแทนจะต้องรับผิด
ตัวแทนกระทำละเมิดในของอำนาจแห่งการเป็นตัวแทน
มาตรา 822 ถ้าตัวแทนทาการอันใดเกินอานาจตัวแทน แต่ทางปฏิบัติของตัวการทาให้บุคคลภายนอกมี มูลเหตุอันสมควรจะเชื่อว่าการอันนั้นอยู่ภายในขอบอานาจของตัวแทนไซร้ ท่านให้ใช้บทบัญญัติมาตราก่อนนี้เป็น บทบังคับ
ความรับผิดของบิดามารดาหรือผู้อนุบาลในการกระทำละเมิดของผู้เยาว์หรือบุคคลวิกลจริตและความรับผิดของครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นในการกระทำละเมิดของผู้ไร้ความสามารถ
ความรับผิดของบิดามารดาหรือผู้อนุบาลในการทำละเมิดของคนไร้ความสามารถ
มาตรา 429 บัญญัติว่า “บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริตก็ยังต้องรับผิด ในผลท่ีตนทำละเมิด บิดามารดาหรือผู้อนุบาลของบุคคลเช่นว่าน้ีย่อมต้องรับผิดร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าท่ีดูแลซึ่งทำอยู่นั้น”
ตามมาตรา 420 โดยผู้อนุบาลต้องร่วมรับผิดกับคนวิกลจริตในผลแห่งละเมิดท่ีคน วิกลจริตกระทำต่อบุคคลอื่น เว้นแต่ผู้อนุบาลจะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ที่ ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น
ความรับผิดของครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นในการทำละเมิดของผู้ไร้ความสามารถ
มาตรา 430 บัญญัติว่า “ครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลไร้ความสามารถอยู่ เป็นนิตย์ก็ดีชั่วคราวก็ดี จำต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิด ซึ่งเขาได้กระทำลงไปในระหว่างที่ อยู่ในความดูแลของตน ถ้าหาพิสูจน์ได้ว่าบุคคลน้ัน ๆ มิได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร”
ผู้เสียหายจะต้องพิสูจน์ว่า ครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลไร้ความสามารถ ได้กระทำ การโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อไม่ดูแลบุคคลไร้ความสามารถจนทำให้ตนเองได้รับเสียหาย
ความรับผิดของผู้ว่าจ้างทำของ
ความรับผิดของผู้ว่าจ้างทำของไม่เป็นความรับผิดในการกระทำของบุคคลอื่น
มาตรา 428 บัญญัติว่า “ผู้ว่าจ้างทำของไม่ต้องรับผิดเพื่อความ เสียหายอันผู้รับจ้างได้ก่อให้เกิดขึ้นแก่บุคคลภายนอกในระหว่างการทำการงานที่ว่าจ้าง เว้นแต่ผู้ว่า จ้างจะเป็นผู้ผิดในส่วนการงานที่สั่งให้ทำ หรือในคำสั่งที่ตนให้ไว้ หรือในการเลือกหาผู้รับจ้าง
หลักความรับผิดของผู้จ้างทำของ
ผู้ว่าจ้างต้องรับผิดขณะเป็นผู้ทำละเมิดเองไม่ใช่ให้รับผิด ร่วมกับผู้รับจ้าง แต่ถ้าผู้รับจ้างทำละเมิดด้วยก็อาจเป็นความผิดร่วมกันหรือต่างทำละเมิดแล้ว แต่กรณีตามมาตรา 432